- 1 Mayıs 2020
- 446
- 756
- 103
Hiç küfür etmeyen de vardır ama çoğumuz şu veya bu sebeple küfür ediyoruz, bazen tecavüzcü veya kadın katili haberine, bazen bir evcil düşmanına, ormanları yakanlara derken küfür ediyorum yalan yok ama insan eşine küfür etmez, kavgasını küfürünü çevreye duyurmaz, saygı, görgü kuralları ve toplu yaşam kuralları diye bir şey var, adam hiçbirine uymuyor, kim olsa böyle biriyle selamı sabahı keser.Gunluk hayatimda yakin arkadaslarimla ben de kufurlu konusurum ama
Merhaba 12 yıllık evliyim büyük askla evlendik ama inanın evlendigimden beri kocam bana çok çektirdi. Çok sinirli br yapısı var ve her zaman kendini haki görür. Evlendiğimde iyi kariyer sahibi iyi firmada çalışan biriydi ama maalesef istediği terfiyi bir türlü alamadi acısını benden çıkardığını düşünüyorum .tip 2 şeker hastalığı var sinirini ona bağlıyorum ama insan hiç mi karsidakini kaybederim diye korkmazben yıllarca çalıştım sonra çocuk tedavisi için işimi bıraktım yıllarca çocuk istedik ve binbir zorlukla evladımızi kucağımıza aldık ,ailem uzakta bakacak kimse yok ve ben o yüzden 2 yaşında kadar çalışmayacak. 1.5 senedir gitgide çocuğuma bağlanıp ondan uzaklaştım. ..bebek bakımında hiç istediğim desteği olmadı beni hep yanlız bıraktı. .eskiden çok kendine bakan çok beğenilen biriydim ama sezeryan sonrasi azda olsa göbeğim kaldı ve eşim sürekli göbeğine bak diye beni küçümsuyor. Her defasında bakımlı olacagim diye kendime söz veriyorum ama çocuk tüm enerjimi alıyor evde oturmak bana yaramadı ,eşimin tavırlarıyla hor görmesiyle gitgide kendime güvenimi kaybettim hayata pozitif bakamıyorum ...sürekli dalasiyoruz artık bana sevgisinin bittiğini düşünüyorum ...motor hobisi var kendine ayrı bir dünya kurmuş sanki ben çocuğu uyutmaya çalışırken o filmler izliyor motor videoları izliyor .aşırı asosyal biri kimse gelsin gitsin istemez ,benim gezmeme de suçmuş gibi laf söyler. ..40 yaşına girdim bu beni iyice bunalima sürükledi ... yaptığım herşeyı estiriyor , bu ben miyim diyorum ,hayat amacım yok ,bir arkadaşımla eskisi gibi gülme krizlerine giremiyorum kendimi aşırı kasan biri haline geldim...çocuğum doğdugundan beri bebegimle aynı odada yatıyorum o uykusu bozulmasın diye ayrı odada yatıyor ...bebeğim sütten kesildi tek parça uyuyor odasını ayırdık ama gece korkarsa diye onun yaninda cekyatta yatıyorum ...cinsel ligi sorarsanız çok nadir yok denecek kadar az,zaten bana saygi duymayana isteğim olamaz ,istemiyorum onu artık ikimizde çocuğa aşırı bağlandık birbirimize önem vermiyoruz en kötüsü onun her azarinda her bağırisinda o kadar üzülüyorum ki çare değil ama eskiden tiryakisi olduğum sigaraya başladım eskiden sırf güzelliğim için cildim bozulmasın diye bırakmıştım şimdi 40 yaşındayım vücudum kaldırmıyor cildim sarardı ama bırakamıyorum ....hayatımın kontrolünü kaybettim sanki ne olur yardım edin bana para konusunda sıkıntı çekmiyorum istemeden çok para verir gururum kırılmasın diye ama bu ben değilim ,eskiden iş icin yurt dışı gezilerine bile giden herkesin hayranlık duyduğu ben şimdi dört duvar arasında çürüyorum sanki bir cafeye birkaç saatlik arkadaş buluşmasına gitmem bile lüks eşime aşırı mobing yapılıyor ve bir türlü başka iş bulamıyor ya da cesaret edemiyor diyeyim çünkü cv si süper ...En iyi universiteyi dereceyle bitirmiş kendini aşırı zeki bulan ve egosuyla beni ezmeye çalışan biri ,...inanın bebeğim olmasa 1 gun bile durmam ama bebegimin baba deyişini duysanız içim parçalanıyor onu da istediğinde onun için yaşıyorum onun babasız yetişmesini istemiyorum birde eskiden çok kitap okuyan biriydim bebeğim sonrasi aşırı anne bebek gruplarına üye oldum sanal alemde yaşıyorum sanki ,mükemmel anne olmaya çalışıp herseyi takip etmekten kitap okuyamıyorum ...birde her zaman bakımlı çekici herseyi dortdortluk anneleri takip ediyorum instagramda .....nasıl hem eşleriyle süper ilişkileri olup bebeğine mükemmel anne oluyorlar o süsleri makyajla ri hangi arada yapıyorlar merak ediyorum ....hiç bu kadar sanal aleme takilmamistim hayatımda ve bu da beni hep eksik kötü hissettiriyor....gün geçtikçe içime kapandım eskiden dışa dönük iş yerinde çok sosyal biriyken hayatimin her anında yeni insanlar katarken şimdi kimseyle samimi olamıyorum eski birkaç dost hariç yapayalnızım....benimle aynı kafada kimse yok sanki eskiden çılgınlıklar yapan her anı espri yapmak etrafı güldürmek olan ben şimdi bebegime birsey olacak diye kaygılı ve hep ciddi biri oldum çıktım ....Çok uzattım ordan burdan birşeyler anlattım ama ruhsal olarak ne durumda olduğumu anlayın diye anlattım. ..eşimin saygı duyması için neler yapabilirim ?nasıl eski hayat enerjimi yeniden kazanabilirim ve pozitif olabilirim ???ne olur yardım edin çok çaresizim
Arkadaslar o kadar çaresiz hissediyorum ki, narsist bencil bir adamla evliyim, evlenmeden önce çok büyük askla evlendik ,aslında flört aşamasında cok kavga ediyirduk ama gözümü aşk kör etmişti ve eşimin bu tavırları onu daha zor bir erkek yapıyordu, daha çok elde etme isteği oluyordu. Evlenmez olaydım hic gün yüzü görmedim 2005 ten bu yana , son yıllar bana ettiği hakaretler küfürler iyice arttı. Bir oğlum var herseyden çok değer verdiğim nefes alma sebebim...oğluma bakmak icjn yıllarca çalışmadım ve artık yas ve ara verme senem cok old için 8s bulamıyorum bunu başka başlık açarak anlatmıştım. Esim iyi bir işte çalışıyor ve cocugum iyi bir koleje gidiyor...surekli hakaret vs cocugum etkilenmesin diye alttan almaya çalışıyorum ama bugün esim haddini aştı, komşuların duyacağı şekilde hakaretler etti beni rezil etti, küfürler savurdu...en son ben ona sinirle laflar sıralayinca bak döverim haaa bicak çekerim falan dedi...oğlum tuvalette idi ,duydu bence ve yıkıldım....cocuga ne travmalar yaşatıyor pislik herif ,boşansam cocugun velayeti icjn her şeyi yapar calismadigim için avantajlı olabilir, birde ben xocuguma onun verdiği maddi olanakları sağlayamam....
Yanliz olsam alıp başımı arkama bakmadan gideceğim, seker hastası olduğu icjn mi bilmiyorum cok dengesiz asiri sınırlı oluyor kızıyor sovuyor 5 dk sonra ağzından bal damlıyor....birbyandan yılların alışkanlığı var ,başkalarının yanında tatlı dilli melaike bir adam ama belki de iş bulamadığım ve calisamadigim için onun gözünde düştükçe düştüm. Eskiden kariyerli isjm ardı cocul tedavisi icin bıraktım tedaviyle hamile kalınca yıllarca çalışmadım, ailevi bir takım olaylar pandemi derken is bulamıyorum. Fakat ev hanımı olup kocasi asiri saygı duyan arkadaşlarım var ,birbyandwn rsimin iyi old u zamanlar da oluyor, mutlu olduğum zamanlar da ,ama çoğunluk bana hayatı zindan ediyor...
Onun bana saygı duyması için nasıl bir yol izlemeliyim? Yeni bir ben istiyorum....Bu arada bakımlı biriyim makyajsız evden çıkmam ama esime özel bisiler asla yapmam. Onun tavırları soğuttu...daha fit olmak daha modaya uygun giyinmek daha kendimi bir yerlerde ortaya koymak 8stoyorkm ki saygısı artsın....neler tavsiye edersiniz ????
Yoksa huylu huyundan vazgeçmez bosan mi diyorsunuz?
Kesinlikle. "Bana siirlerinde kufur etme diyorlar usulsüz" diye baslayan Can Yucel dizeleri var ya, oyle bir dunyada ve zamanda yasiyoruz maalesef.Hiç küfür etmeyen de vardır ama çoğumuz şu veya bu sebeple küfür ediyoruz, bazen tecavüzcü veya kadın katili haberine, bazen bir evcil düşmanına, ormanları yakanlara derken küfür ediyorum yalan yok ama insan eşine küfür etmez, kavgasını küfürünü çevreye duyurmaz, saygı, görgü kuralları ve toplu yaşam kuralları diye bir şey var, adam hiçbirine uymuyor, kim olsa böyle biriyle selamı sabahı keser.
Eger agizlarinda kufur olmayan konusarak yani gercekten adabiyla tartisan insanlarsa mesafe koymalari gayet normal. Olay sizin ayda yilda bir kavga etmeniz yada hakaret etmeniz degil, onlar sizi kendileri gibi saniyorlardi muhtemelen ve iyi anlastilar. Fakat duyduklarindan sonra kendilerine uygun insanlar olmadiginizi anladilar. Benim de cok yakin bi arkadasim vardi cocuklarimiz benzer yastaydi, zaten onlar sayesinde tanisip dost olduk. Hemen kaynastik ve 4 yila yakin arkadaslik yaptik. Bi gun yanimda cocuguna oyle bi bagirip oyle bi laf soylediki dedim benden bukadar. Ne ben tanik olyim buna ne benim cocugum. Ben de bicak gb kestim gorusmeyi. Yetistrilme tarzi ve uslup farkliysa arkadaslik yurumuyor malesef.Herkese merhaba , apartmanımızda giriş katta oturuyoruz ve konum olarak sürekli görebildiğimiz yan komşularımızla sürekli iletişim halindeydik onlar da giriş katında sık sık bahçede vs onlar kahveye çağırır biz kahveye çağırırdık çok hoş sohbet tam kafa dengi insanlardı . Ve özellikle yazları onlar sayesinde daha keyifli oluyordu eşim de eşiyle çok çok iyiydi sureki başbaşa da sohbet ederlerdi . Geçen gün eşimle maalesef kötü bir kavga ettik, eşim maalesef ailesinden küfürlü konuşmaya çok alışmış yıllar yılı savaş veriyorum küfür etme insanlar duyarsa ne olur ,bana etmeye hakkın yok diye ama benle her kavgada eder , arabada herkese eder maalesef yıllar yılı düzeltemedim . Komşularımız karı koca iyi eğitimli ve kibar insanlar yani eminim ailelerinde de küfür görmemişlerdir . Ve sadete geleyim eşim kavga sırasında bana çok ağır küfürler etti ve uzun sürdü kavgamız ve maalesef duvarlar çok ince onlar da hemen yakınımızda olduğu için kapı pencere açık her şeyi duydular tahminimce . Sonrası birden mesafe koydular , biz çıkınca onlar içeri giriyor , eşi özellikle eşimle yuzyüze gelmemeye çalışıyor . Biz sonrası eşimle düzeldik , bu konuda yorum yapmazsanız sevinirim ayrı post konusu , ama maalesef evimizde huzur kalmadı . Birde eşim çok asosyal yani başka komşularla iletişimimiz çok yoktu ama bu komşular evimize en yakın oturan ve kafaca uyuştuğumuzu sandığımız kişilerdi, hani diyeceksiniz onları rahatsız etmişsiniz o yüzden diye ama bu kaç senede ilk kez oldu, sizce birinin küfürlü konuşmasını duymak komşuluğu kesmek için yeterli bir sebep midir ? Diyeceksiniz hayatın bu kadar mı dar bir komşuya amma anlam yüklemişsin başka hayatın yok mu diye ? İnanın çok çevrem var çok görüştüğüm arkadaşlarım var ama bunlar apartmanda hemen yanı başımızda olduğu için sürekli göz önünde yani çok üzüldüm ve huzurum kaçtı , karşılıklı çok emekler verdik onlara her ihtiyaç duyduklarında yardımcı olmuşuzdur onlar da bize ve maalesef kocaman bir dostluk bu sebeple bitti , eşime çok sinirleniyorum agzının bozukluğu yüzünden insan içine çıkamaz hale geldik , ben hassas biriyim ve şuan üzüntümden gecenin bir yarısı uykum kaçıp buraya derdimi döktüm , kurucu olmadan asagılamadan fikirlerinize ve tavsiyelerinize ihtiyacım var
Merhaba 12 yıllık evliyim büyük askla evlendik ama inanın evlendigimden beri kocam bana çok çektirdi. Çok sinirli br yapısı var ve her zaman kendini haki görür.
evlere şenlikEski konular içimi şişirdi.
zorla çocuk yapıp çocuk için boşanmıyorum teranesiBu adam bir günde mi böyle ana avrat küfürbaz oldu, acaba psikolojisini bozan bir şey mi yaşadı diye eski konulara bakayım dedim, bakmaz olaydım. 2013 yılında sana karşı bir şey hissetmiyorum rahat bırak beni diyen, gebelik için doktorun belirlediği günlerde bile yalvar yakar zorla ilişkiye giren biriymiş. Kocasının bütün hayvanlıklarını da diyabetine bağlayıp durmuş.
Bunu da 2017 de yazmış.
Konuların hepsi kocasının kendisine kötü davranması aşağılaması yok sayması üzerine. Çocuğum babasız doğmasınla başlamış, çocuğum ilkokula gidiyor dersleri etkilenmesin yoksa bir dakika durmam boşanırımla devam etmiş. Konuları da kocasına saydırıldığı için kadın kadının kurdudur klasiğiyle bitmiş. Celladına aşık olmuş, fiziğinden bedeninden ruhundan vazgeçmiş. Hala da deliriyor bu adam için.
E eftelya sizin acilen psikolojik tedavi almanız gerekiyor. Bu adam sizin aldığınız nefes içtiğiniz su olmuş ama umurunda bile değilsiniz. Neler neler yazmış ne konular açmışsınız. Ya değer mi böyle biri için kendinizden vazgeçmeye? Bir gün bile mutlu olmamışsınız, ne anneliğinizin ne evliliğinizin tadını çıkarabilmişsiniz. Obez haliyle size doğumdan kalan göbeğinizi gösterip alay etmiş. Böyle adamlar ölsün gebersin bir köşede.
Herkese merhaba , apartmanımızda giriş katta oturuyoruz ve konum olarak sürekli görebildiğimiz yan komşularımızla sürekli iletişim halindeydik onlar da giriş katında sık sık bahçede vs onlar kahveye çağırır biz kahveye çağırırdık çok hoş sohbet tam kafa dengi insanlardı . Ve özellikle yazları onlar sayesinde daha keyifli oluyordu eşim de eşiyle çok çok iyiydi sureki başbaşa da sohbet ederlerdi . Geçen gün eşimle maalesef kötü bir kavga ettik, eşim maalesef ailesinden küfürlü konuşmaya çok alışmış yıllar yılı savaş veriyorum küfür etme insanlar duyarsa ne olur ,bana etmeye hakkın yok diye ama benle her kavgada eder , arabada herkese eder maalesef yıllar yılı düzeltemedim . Komşularımız karı koca iyi eğitimli ve kibar insanlar yani eminim ailelerinde de küfür görmemişlerdir . Ve sadete geleyim eşim kavga sırasında bana çok ağır küfürler etti ve uzun sürdü kavgamız ve maalesef duvarlar çok ince onlar da hemen yakınımızda olduğu için kapı pencere açık her şeyi duydular tahminimce . Sonrası birden mesafe koydular , biz çıkınca onlar içeri giriyor , eşi özellikle eşimle yuzyüze gelmemeye çalışıyor . Biz sonrası eşimle düzeldik , bu konuda yorum yapmazsanız sevinirim ayrı post konusu , ama maalesef evimizde huzur kalmadı . Birde eşim çok asosyal yani başka komşularla iletişimimiz çok yoktu ama bu komşular evimize en yakın oturan ve kafaca uyuştuğumuzu sandığımız kişilerdi, hani diyeceksiniz onları rahatsız etmişsiniz o yüzden diye ama bu kaç senede ilk kez oldu, sizce birinin küfürlü konuşmasını duymak komşuluğu kesmek için yeterli bir sebep midir ? Diyeceksiniz hayatın bu kadar mı dar bir komşuya amma anlam yüklemişsin başka hayatın yok mu diye ? İnanın çok çevrem var çok görüştüğüm arkadaşlarım var ama bunlar apartmanda hemen yanı başımızda olduğu için sürekli göz önünde yani çok üzüldüm ve huzurum kaçtı , karşılıklı çok emekler verdik onlara her ihtiyaç duyduklarında yardımcı olmuşuzdur onlar da bize ve maalesef kocaman bir dostluk bu sebeple bitti , eşime çok sinirleniyorum agzının bozukluğu yüzünden insan içine çıkamaz hale geldik , ben hassas biriyim ve şuan üzüntümden gecenin bir yarısı uykum kaçıp buraya derdimi döktüm , kurucu olmadan asagılamadan fikirlerinize ve tavsiyelerinize ihtiyacım var
Üzüldüm ama küfürleri artık yutmayin. Şu ağzını artık toplayacaksın yada ben eşyalarımı toplar giderim diyeceksin. İnsanlar doğal olarak mesafe koyabilir aranıza bunlar problemli uzak duralım gibi şeyler düşünebilirler. Bu senin özelin onların ne düşündüğü pek önemli değil ama önemli olan eşinle iyi olman ve eşinin sana saygı duyması bu çirkin lafları hak edecek ne yapmış olabilirsin ?Herkese merhaba , apartmanımızda giriş katta oturuyoruz ve konum olarak sürekli görebildiğimiz yan komşularımızla sürekli iletişim halindeydik onlar da giriş katında sık sık bahçede vs onlar kahveye çağırır biz kahveye çağırırdık çok hoş sohbet tam kafa dengi insanlardı . Ve özellikle yazları onlar sayesinde daha keyifli oluyordu eşim de eşiyle çok çok iyiydi sureki başbaşa da sohbet ederlerdi . Geçen gün eşimle maalesef kötü bir kavga ettik, eşim maalesef ailesinden küfürlü konuşmaya çok alışmış yıllar yılı savaş veriyorum küfür etme insanlar duyarsa ne olur ,bana etmeye hakkın yok diye ama benle her kavgada eder , arabada herkese eder maalesef yıllar yılı düzeltemedim . Komşularımız karı koca iyi eğitimli ve kibar insanlar yani eminim ailelerinde de küfür görmemişlerdir . Ve sadete geleyim eşim kavga sırasında bana çok ağır küfürler etti ve uzun sürdü kavgamız ve maalesef duvarlar çok ince onlar da hemen yakınımızda olduğu için kapı pencere açık her şeyi duydular tahminimce . Sonrası birden mesafe koydular , biz çıkınca onlar içeri giriyor , eşi özellikle eşimle yuzyüze gelmemeye çalışıyor . Biz sonrası eşimle düzeldik , bu konuda yorum yapmazsanız sevinirim ayrı post konusu , ama maalesef evimizde huzur kalmadı . Birde eşim çok asosyal yani başka komşularla iletişimimiz çok yoktu ama bu komşular evimize en yakın oturan ve kafaca uyuştuğumuzu sandığımız kişilerdi, hani diyeceksiniz onları rahatsız etmişsiniz o yüzden diye ama bu kaç senede ilk kez oldu, sizce birinin küfürlü konuşmasını duymak komşuluğu kesmek için yeterli bir sebep midir ? Diyeceksiniz hayatın bu kadar mı dar bir komşuya amma anlam yüklemişsin başka hayatın yok mu diye ? İnanın çok çevrem var çok görüştüğüm arkadaşlarım var ama bunlar apartmanda hemen yanı başımızda olduğu için sürekli göz önünde yani çok üzüldüm ve huzurum kaçtı , karşılıklı çok emekler verdik onlara her ihtiyaç duyduklarında yardımcı olmuşuzdur onlar da bize ve maalesef kocaman bir dostluk bu sebeple bitti , eşime çok sinirleniyorum agzının bozukluğu yüzünden insan içine çıkamaz hale geldik , ben hassas biriyim ve şuan üzüntümden gecenin bir yarısı uykum kaçıp buraya derdimi döktüm , kurucu olmadan asagılamadan fikirlerinize ve tavsiyelerinize ihtiyacım var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?