- 1 Aralık 2013
- 2.416
- 1.356
- 248
- Konu Sahibi evrem_evrem11
- #1
40 yıl dusunsem komşularla vukuat yaşayacağım aklıma gelmezdi.benim bi kotulugum yoktu cidden art niyet beslemem kimseye hep gülerim alttan alırım kavga edemem. Huzursuzluktan nefret ederim. Şimdi onca iyiliklerimi kenara atıp birini aramamisim diye güvensiz oldum gördüğü yerde sırt çeviriyor ki o dönem benimde sıkıntılarım vardı derdim komşu değildi yani. Diğerlerinide kendine çekmiş söyle kötü böyle kötü diye diye beni gördükleri yerde garipler. Tlfda bi mesajda basit bisey yazdım digerine ,abartti ,sanki benim bişey dememi bekler gibi azarladi falan ,suç bende dedim kendimce yazmamaliydim. Kusura bakma dedim ama yok yazdıkca yazdı ben alttan aldikca .en son cevap vermedim ama nasıl davrancam daha doğrusu hepsi oturup kalkıp beni saf dışı bıraktılar güya ve ilkkez böyle bişeyle karsilasiyorum ve dün sinirimden oturup agladim .dipdibeyiz. birini gormesem diğeri var .Ne yaptım ettim anlamıyorum. Herkes sorun yaşıyor dimi beni kendime getirecek bişeyler demenizi istiyorum açıkçası. Yoksa ne tür insanalr oldukları belli ama ben onlarin dedikodu malzemesi olacak biri değilim bunu hazmedemiyorum. Birileri hakkımda kötü düşünsun istemedim hiç .kendimi açıklamaya çalışıp ezik gibi de olamam.evimde cocugumla onların sesini bile duyduğumda tinlamamak istiyorum.dusuncelerden nasıl kurtulabilirim