Merhaba hanımlar
Yaşadığım yerde 2 türk aile var.
Hanımlarla yaşlarımız birbirine yakın, ikiside bana ayrı ayrı bir kaç defa geldiler.
Dışarıda denk gelsek öyle geçiştirmelik değilde isteyerek benimle sohbet ediyorlar. Hatta onlar anlatır ben dinlerim diyebilirim.
Ikisinede ayrı vakitlerde onlara bi uğramak istediğimi dile getirdim.
Çünkü konuştukları konular çokta ayak üstü halledilecek meseleler değildi.
Hemde sanki ben tenezzül etmiyormuşum onlari ziyaret etmeye olmasin diye ben teklifte bulundum.
Zira onlara hiç gitmemiştim.
Bu arada kimse cagirmadan birine giden biri degilim ama maksat arada görüşmek yani o yüzden bi cesaret bunu söyledim.
Ikiside olumlu karşıladı.
Ancak o hafta biri seminere katılacagi icin yogundu. Ben dönünce kesin bekliyorum ayarlayalim dedi.
1dk mesafe ile oturuyoruz, onunda 2 kücük cocugu var.
Öbür arkadasında 2 cocugu var, eşi o haftalar evde olacakti ayarlayalim ocaktan sonra dedi.
Birbirimizn storylerine bakiyoruz, onlarda gayet normal hayatlarina devam ediyor. Misafir geliyo, misafir oluyorlar.
Eğleniyorlar takiliyorlar
Ama insan birinin gelmek istemesini nası unutabilir? Abartmıyorum 3 ay olacak.
Yine sokakta parkta denk gelince hiçte" ay canım bi müsait olamadım agzinla bide gelmek istedini söylemiştin kusura bakma"demiyorlar:)sanki hic öyle bievzu geçmemiş gibi
Inanın ben yapışmıyorum onlara veya nolur komşuculuk yapalım demiyorum.
Ama anlastigimizi düşünüyorum, cünkü içtenlikle benimle konusuyorlar.
Hatta dertlerini anlatıyorlar.
Sevmeseler muhatap almazlar diye düşünüyorum ama bilemedim doğrusu.
Benim onlara karşı davranışım.ise olması gerektigi gibi, soğuk degil ama vicik vicikda degil,güler yüzlü misafirperver, her konuya açık dışa dönük biriyim.
(Telefondan girdiğim için ve oğlumdan dolayi bu kadar kendimi ifade edebildim kusura bakmayın)
