• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Komşumun hasta kızı...

Svtsvtsvt

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
5 Temmuz 2018
366
282
103
Sevgili kk üyeleri bu konumla beni yargılamayın yazsam mı yazmasamı diye cok düşündüm ama yazıcam konu yan tarafa yeni taşınan komşumuzun zihinsel engeli kızı asla yargılamıyorum yanlış anlaşılmak istemiyorum ben bunlar ilk geldiğin de kıza gülümsedim falan hosgeldiniz dedim balkondan kız ve annesi vardı konular bundan sonra başladı annesiyle balkonda sohbet ettik balkonlar yan yana uzaklıkta kız da yanındaydı 25 yasında olduğunu öğrendim annesi boşanmış falan orda sorun yok kızının hasta olduğunu zararsız olduğunu Söledi bende dedim hastalık bizim icin falan sonra olaylar söle gelişti balkonlarımızı aynı tarafa bakıyor ben ne zaman balkona çıksam kız balkona cıkmaya başladı yani bi nevi beni takip etmeye başladı balkonda otururken dikkat çekmek icin bisiler yapıyor sürekli bana bakıyor içeri girdiğimde çamımıza bakıyor eşimle çıktığımda sorun yok ama ben yanlızken hep orda bende balkonda kitap okuyup gece oturmasını cok severim herneyse komşumla konuştum yakın davranma kafayı sana takar dedi bende fazla gülümsemeye çalıştım artık ama hep beni balkonda gözetliyordu bi hafta böle giti sonra kapım çaldı sabah 8 de sabah 8 de insanı kapısına nasıl gelinir anlamadım neyse o kız elinde tabak bi an açmak istemedim bunun sebebi bu saate kapı çalınmaması gerektiği birazda komşumun söyledikleri iste takar seni falan neyse sonra ben öğlene doğru çamaşır toplamaya çıktım annesiyle kız çıktı hemen kapıyı neden açmadın sana lokum getirdi falan dedi bende dedim ben o saate uyuyorum şimdi getirsin ozaman dedi dışarı cıkıcam dedim kız onu dememle anesinin yanından ayrıldı ve asagıya indi 2 saat benim evime baktı tepki alırmıyın bilmiyorum ama sanki bana takıntı oldu gibi geldi biraz balkondan sürekli takip etmeler evime bakılması kapıma gelinmesi dışarı çıkılması gerçekten kimseyi yargılamıyorum ama biraz takip edilmek korkutu rahat olamadım örneğin kitap okurdum balkonumda dizi mi izlerdim ama birisi bana bakıyorken rahat olamadım umarım yanlış anlaşılmam...
 
Psikolog arkadaslar vardi burda. Onlar belki nasil davranman gerektigi konusunda sana yardimci olabilirler. Ama cidden asagi inip sizin evinizi gozlemesi cok korkutucu. Disari cikip cikmayacaginiza bakiyor. Balkonu gerekmedikce kullanmayin. Belki unutur.
 
Rahatsızlığınız annesine ciddi bir sekilde soyleyin. Kızını olabildiğince engellesin. Hem sana takar diye uyariyor. Hemde lokum getirdi niye acmadin, magdem şimdi getirsin gibi cümle kullaniyor. Boyle olmaz. Hastalik hepimiz icin var. Ama bu sekilde ürkütmek olmaz.
 
Yanlış anlayacak bir durum görmedim benim arkadaşımın kardeşi de zihinsel engelli o da bana takmışti bi ara arkadaşım gülüp çok iyi davrandığın için böyle demişti sizin ki de öyle olabilir belki. Bence de bir süre balkona çıkmayın ve konuşmayın
 
Bence de haklısınız. Arkadaşımın üst katında var bir aile onların da kızı zihinsel engelli gece gündüz sürekli bağırıp duruyormuş. Biz bayram ziyaretine gittiğimizde de olmuştu bu durum. Evden kaçıp arkadaşın kapısını yumruklamaya başladı. Böyle korktuğum an azdır hayatımda
 
Yanlis anlasilmamak icin ne kasmissin konu sahibi okurken sana uzuldum ya :KK53: ben olsam kapiyi da acmam, bir sure balkona da cikmam.. komsuluk iliskilerinden cok hoslanmadigimi da soylerim (gerci ben gercekten hoslanmiyorum). Evet kafayi takmasi rahatsizlik verici, bir sure ortalarda gorunmeyin unutur..
 
vallahi bende korktum şimdi hastalığına asla lafım yok ama birinin beni takip etmesi evimi gözetlemesi ürkütücü. Annesine rahatsız olduğunuzu söyleyin bence
 
Benim teyzemde zihinsel engelli. Evet fazla ilgili gösterilmemesi lazım..
Bir süre balkona çıkmayın, kapıları açmayın.. Sonra belki tekrar devam edersiniz.
 
Bizim apartmanda da var aynisi.Ben de güler yüz göstermiştim.Hergün kapiyi çalıp ne zaman çay içececeğiz diye soruyordu.Müsait olamadigimi belirtmeme rağmen hergün kapiya geldi.Gel içelim gel içelim. En sonunda ben misafirlige pek gitmiyorum çok sagol vaktim hic olmuyor demistim.Ben de bu ısrardan korkmuştum senin gibi.İzlenmekte ürkütücü.
 
Canım yanlış anlayacak birşey söylemedin. O insani ne biz nede sen tanıyorsun. Bende olsam korkarım yalan yok. Zihinsel engelli olsun yada olmasın böyle davranışlar insanı rahatsız eder.
Bende yanlış anlaşılacam diye korktum eşim annesine söylememiz gerektiğini söledi ilk başta fazla takmadım ama git gide bu takip etmeler camıma bakmalar arttı beni de bi korku sardı kaç gündür
 
durum hassas olduğu için o kadar çok yanlış anlaşılmasın demişsin ki, kıyamam :)
Haklısın, ürkütücü gerçekten.
Bir süre karşılaşmamaya ve görmezden gelmeye çalış, zamanla o da seni yok sayar. Eğer balkon müsaitse o tarafa kocaman bir saksı çiçeği, ağaç oluyor artık :))yada şemsiye, yada ip perde gibi bir dekor bir şey koy.
 
Korkmakla haklsiin valla kim olsa korkardı bence. Ama tahminim acaba seninle arkadaş olmaya mi çalışıyor ? Kimse konusmuyordur onunla şimdi e sende güldün ettin ilk gün kızın hoşuna gitti seninle yakın olmak istiyor bence . Ben böyle anladım..
Bende ole düşünüyorum fakat korkum şu ya daha sık sık evime gelirse kapımı çalarsa yada bu takıntı boyutu artarsa bu benim icin kötü olur Suan bile rahat rahat balkonuma cıkıp oturmuyorum bi süre oturmam ama ya geçmese bu tarz seyler cok korkutuyor
 
Öncelikle Rabb'im şifa versin o kıza. Ben özel eğitime gidiyordum oğlum için dikkat eksikliğinden dolayı. Çok şükür geçti gitti.

Ama orda durumu o kadar ağır çocuk vardı ki bazıları koca koca delikanlı. Ama görseniz bebek gibi beyin yapıları. Ama çok da hircinlar. Gariplerim ne olduğunu, hayatı hiç bir şeyi bilmiyorlar.

O zamanlar hamileydim. Veliler mutfakta oturuyordu. Bir annenin oğlu geldi. 19 yaşlarında falan. Ben de gulumsedim. Az biraz konuştum. Çünkü o tarz özel çocuklara gerçekten içim yanar.

Annesi biraz hırçın dedi ve sevgisini fazla gösterir dedi. Eliyle yanaklarimi mincirdi. Makas almaktan hallice. :KK66: Sonra boynuma sarıldı. Bir iki sarstı. Çocuk ta 1.90 boylarında. Biraz sendeleyince beni az buçuk tirstim. Ama hiç belli etmedim. Sadece karnımı korudum.

Sırf annesi üzülmesin istedim, çocuğu hiç itelemedim. Ben de evlat sahibi olacaktım dedim içimden bir annenin ahini almayayım. Hiç istifimi bozmasın. Sevgisini gösterdim ay ne tatlısın sen maasallah sana dedim. 10 dk sürdü bu olay.

İçimden düşündüm kocaman adam olmuş ama içi bebek gibi. Annesi de minyon zaptedemiyor zavallım. Ne yapsın! Takdiri ilahi bende böyle olabilirdim. O yüzden özel çocukları ve anneleri çok iyi anlıyorum.. çok gözlemlerim çünkü.

Ve evet takıntılı ve az buçuk da zarar verici olabiliyorlar.

İki kuzenimde maalesef engelli. Ve maalesef onlarda da şiddet eğilimi oluyordu.

Az buçuk anlıyorum seni. Takıntılılar biraz mesafeli dur yeterli olur.
 
Allah şifa versin kıza..
Korkmakta haklısın bende olsam korkardım ve rahatsız olurdum açıkçası.
Annesi ile bu konuda görüşsen kırılmayacağı şekilde anlatsan iyi olur..
 
Back
X