Konfor alanına alışmak

illa ki işi sevmekle ilgisi vardır ama her şey de işini sevmek değil.
işi seviyorsak işin bize getirdiği şeyleri de seviyor olmamız bunda bir etkendir.
elbette nefret ediyorsanız kazanılan para çok bile olsa yine mutsuz olabilirsiniz.
bir de işin kendisi sadece sevmeye yetmez.
ortam, çalışılan insanlar, kazanç gibi konular da çok etkili.
mesela ben de işimi seviyorum ama para kazanamadığım an neden yapayım, anında soğurum yani.
hem sevdiği işi yapıp hem de kazandığı paradan tatmin olanlar çok şanslı.

birisi eğer öyle işkolik falansa ya aldığı maaş çok iyidir ya da hayatında işinden başka bişey yoktur öyle kafasını meşgul ediyordur derim
ben bu tarz insanlarla karşılaşıyorum
yani maaşını veren patron sonuçta, çok çalışıyor diye prim de almıyor ama günün 12 saati 14 saati pc başında işle meşgul vs
insanın kendisine de zaman ayırması lazım
geçen sene görevim farklıydı artık bunalıma girmiştim, durup durup kendi kendime tamam ben bunu yaptım da şimdi bana ne kattı, saçma sapan şeylerle uğraştım, bunun ne değeri var ki falan diyordum
halbuki yaptığım iş firmanın ekstra ücrete dahil ettiği bir hizmetti
aslında değersiz değildi ama ben tatmin olmuyordum
hani diyorum ben ne sorun çözdüm neyi kolaylaştırdım neye çare oldum
sonra görevimi değiştirdiler o göreve başkası geldi ben şu an farklı bir görevdeyim, sene sonuna doğru daha kıdemli daha uzmanlık gerektiren bişeye verecekler sanırım
beklentim en azından o yönde
patron potansiyelimi ve görevimin bu potansiyelin altında kaldığını biliyor
ama buna rağmen şu anki sistem ona göre iyi gidiyor diye benim yerimi değiştirmiyor
zira patronlar genelde iş yürüyor mu yürümüyor mu ona bakıyorlar
 
Calişsan bikarsin. 😁 Yeni evli oldugum donem bizim maddi durumlar bozulmuşken calismistim. Cidden eve gidip yatasim geliyordu 😞😞
Ben çok kücük yaslardan beri caliştım zaten canım ama uzun süre oldu calısmiyorum ev artık o kadar boğuyor ki beni bıktım tabi pandemininde etkisi büyüktür 🥴
 
Haklisiniz bunu cogu kisi pandemide kesfetti Her sektorde artilar eksiler ve fazla fedakarliklar var ekonomik durumunuz ne bilmiyorum en azindan erken emeklilik icin planlama veya anne olup bir kac yil cocuk buyuterek planlama yaparak motive olabilirsiniz
 
Herkese merhaba arkadaşlar,

Son zamanlarda, ömrü billah çalışmak zorunda olacak hissi beni çok düşündürüyor.9-10 yıldır çalışıyorum bundan önceki iş yerlerimde hiç bu duruma yoğunlaşmadan,sorgulamadan büyük küçük demeden çalıştım hep.Ama son 2 senedir bu duruma töleransım çok azaldı.Uzun süre çalıştığım son yer de kapanınca diğer girdiğim işte dikiş tutturamadım, özel sektör sanırım posamı çıkardı :KK43: 3 aydır evde olmama rağmen hala dinlenememiş ve işe hazır değilim hissi var (görüşmeler ve corona olduğundan tatil yapmadım bu arada ) ama çalışmak da lazım, asla uzun ara vermemek gerek onun da farkındayım ve tabi ki para da lazım.Yani anlayacağınız işe tekrar dönecekken o motivasyonumu kaybettim.Evde durdukça kara delik gibi sizi içine çekiyor o fiziki rahatlık, dışarıda mesai saatlerinde rahatça işlerini halledebilmek, sabah erken kalkmamak, güzel havalarda ofiste hapis olmamak, kendine vakit ayırmak.Ama kafa rahat değilken,gelecek belirsiz ve bir gelirin yokken de hayat çok zor.Ben bu konfor alanından hem kafa olarak hep fiziki olarak nasıl çıkarım.Kendimi telkin ediyorum ama insanım can çekiyor.Yardım mesajlarınızı bekliyorum 🙏🏻
hesabn maaşına yatınca alışırsın diye düşünüyorum :) 6 aydır evdeyim bende yarın iş başı yapacağım. evet rahat rahat oturmak güzel ama birde maddi anlamda özgürlük daha güzel gelecek :)
 
Tabi ki var ama onlar azinlikta.

Ben de cok büyük kazanmıyorum. Emegımin karşılığını aliyorum diyemem. Hiç yoktan iyidir diye bakiyorum olaya.

Ha benim farkim şu. Ben evden calisiyorum. Instagramdan satis yapıyorum. Yani dün boynum çok agriyordu calismadim mesela.

Ama cok sıkışıp akşam 7 den sabah 8e kadar ara vermeden çalıştığım zamanlarımda oldu. Bunun karsiliginda çok büyük paralar kazanmadım. Ama kendime yetecek kadar, istediğim her şeyi alacak kadar kazaniyorum.
İnstagram sayfanızı özelden paylaşır mısınız ürünlerinizi merak ettim.
 
Sevdiğiniz işi yapmıyorsunuz , ifadelerine ben katılmıyorum.

Çalışmak sevilerek yapilmak zorunda değildir. Sevilerek yapılan şey hobidir.

Çalışmak ise bir zorunluluktur.

Ben marketlerde çalışan kasiyerin, hastanin ağzındaki çürük dişle uğraşan hekimin, insaatta düşme tehlikesi icinde çalışan bir işçinin "oh oh işimi çok seviyorum" dediğini zannetmiyorum. Hepsi de ekmek parasi derdinde

Motivasyonum para benim. Para için çalışıyorum. Resmen iğne ile kuyu kazıyorum. Geceleri sabaha kadar oturup çalışıyorum.

Paradan başka motivasyon da gelmiyor aklıma. Herkes bizim gibi zaman zaman çok zorlanarak çalışıyor .

Allah hepimizin yardımcısı olsun
Her işte tek motivasyon para olamaz. Satış yapılan sayfanın tek motivasyonu para olabilir. Mantık bu zaten. Ama bi doktor bi öğretmen işini sadece para için yaparsa parası kadar emek verir üstüne bi şey koymaz. Bu paraya bu kadar der. O zaman da öğrencilerin ve hastaların küfrettiği o doktorlar ve öğretmenler çıkar ortaya. Para kazanmak birinci gayedir ama tek gaye olursa çekilmez olur o iş mesai bitmez hele doğrudan insana emek varsa
 
İnsan sanırım çalışmamaktan yeni ortama girmeye, yeni insanlar tanımaya vs çekinir hale geliyor.
ama şöyle düşünün kendi paranızı kazanacaksınız.
Bilemiyorum ama bana kendi paramı kazanmak, harcamak, kendi ayaklarımın üzerinde durmak dünyanın en mutlu aktivitesi olarak geliyor.
Olaya böyle bakarsanız belki çalışma isteğiniz gelir.
 
Eşim işini sever cidden ama onun bile motivasyonu bir yerde paradir, yaşamak için para lazim cunku. 🙄
Sevdigin işi yapabilmek+ dogru durust para kazanmak ulkemizde herkesin bulabildigi birsey değil.

Ben çalismiyorum ama sevdigim seyi iş olarak yapma şansim olsaydi bile bir sure sonra bıkardım. Cunku benim canım sıkılıyor istedigim gibi hareket etmeyince.
Meselaa calisiyorken ogleden sonra canim eve gitmek isteyebiliyordu. 🙄 Bunun gibi seyler...

Evde sevdigim şeyi yaparken bile bazen birakip baska seylerle ilgilemek istiyorum, saatlerce ayni seyi yapamiyorum.

O yuzden iş = para diyorum bende.
Peki bir bayan memur x bir işi yapsa daha çok para kazanabilir ama memur olmayı seçiyor mesela. Bunun açıklaması nedir?
 
Ben para için çalışmıyorum mesela.
Çalışmasam da eşimin kazancıyla gayet rahat geçiniriz ama çalışmak insanın kendi parasını kazanmasını, sevdiklerine istediği hediyeyi almasını, ihtiyaç sahibi yakınlarına yardım etmesini ve daha konforlu yaşamasını sağlıyor ve bunlar benim için önemli.

Mesleğimi seviyorum, çocuklarla/insanlarla iletişim halinde olmayı seviyorum,
toplumda belli bir konuma gelmeyi önemsiyorum.
Eş ailesiyle, yakınlarımla olan ilişkilerimde bile bunun etkisini gözlemliyorum.
Bazılarımız için çalışmak kendini gerçekleştirmek.
Tek motivasyonum para değil kısacası.
 
Ama başka meslekte daha çok kazanacak , parayla motive olsaydı onu seçerdi

Yahu miktar belirtmedik ki az veya çok para için calisiliyor neticede.
Kimisi kafam rahat olsun 3 kuruş az olsun der, kimi garanti olsun az olsun der işin sonucu para icin calisilir.

Bedavaya calisan biri varsa ciksin soylesin o zamaan derim para için calismiyor diye.
 
Ben isin sadece sevilerek yapılacağına inanmıyorum.
Instagramda tamda boyle bir hemsireyi anlatan bir paylasim gördüm bugün.

Fakat konu sahibi arkadasim belki de cok bunaldın yoruldun biraz zamana ihtiyacın var. Onun icin mevcut durumun tadini çıkarmalısın bence.
 
Yahu miktar belirtmedik ki az veya çok para için calisiliyor neticede.
Kimisi kafam rahat olsun 3 kuruş az olsun der, kimi garanti olsun az olsun der işin sonucu para icin calisilir.

Bedavaya calisan biri varsa ciksin soylesin o zamaan derim para için calismiyor diye.
Ya o kadar da değil. Siz motivasyon ve yaşamsal ihtiyaçlar arasındaki farkı bilmiyorsunuz galiba
 
Back
X