Konfor alanına alışmak

Ben isin sadece sevilerek yapılacağına inanmıyorum.
Instagramda tamda boyle bir hemsireyi anlatan bir paylasim gördüm bugün.

Fakat konu sahibi arkadasim belki de cok bunaldın yoruldun biraz zamana ihtiyacın var. Onun icin mevcut durumun tadini çıkarmalısın bence.
Yarın işe başlıyorum içinde bulunduğum durumun tadını tam çıkaramadım gibi geliyor.İçime evlat acısı gibi oturan birşey var ne olduğunu bilmiyorum.2 aydır sahip olduğum rahatlığı kaybedeceğim için galiba :KK43:
 
Sevdiğiniz işi yapmıyorsunuz , ifadelerine ben katılmıyorum.

Çalışmak sevilerek yapilmak zorunda değildir. Sevilerek yapılan şey hobidir.

Çalışmak ise bir zorunluluktur.

Ben marketlerde çalışan kasiyerin, hastanin ağzındaki çürük dişle uğraşan hekimin, insaatta düşme tehlikesi icinde çalışan bir işçinin "oh oh işimi çok seviyorum" dediğini zannetmiyorum. Hepsi de ekmek parasi derdinde

Motivasyonum para benim. Para için çalışıyorum. Resmen iğne ile kuyu kazıyorum. Geceleri sabaha kadar oturup çalışıyorum.

Paradan başka motivasyon da gelmiyor aklıma. Herkes bizim gibi zaman zaman çok zorlanarak çalışıyor .

Allah hepimizin yardımcısı olsun
Ben de mecburen yapıldığına katılmıyorum.Belli başlı örnekler vermişsiniz.Genelleme yapmak doğru olmaz.Bence de konu sahibi işini sevmiyor.
20 yıllık öğretmenim hep severek yaptım, ptesi sendromu hiş yaşamadım,emekliliği hesap etmiyorum, hatta pandemide hep okullar açılsın istedim.
Zaten öğretmenlik rahat diye düşünmeyin.Benim gibi olmayan o kadar çok, hem de genç meslektaşım var ki.Okula zorla gelen,derse zorla giren,pandemide evde kaldık diye pandemi güzellemesi yapan..
Özetle severek yapılan bir iş insanı zorlamaz ve verimini artırır.Konu sahibi severek yapacağı ve daha olumlu koşullarda çalışabileceği bir işe yönelmeli.
 
evde olmak insanı çok tembelleştiriyor. Evdeyken saat 2 de yapmaya başladığım işleri işe gittiğim günler ofise geçmeden halledip geçiyorum. Her gün saç makyaj hazır oluyor, kıyafetler, yemeye içmeye daha cok dikkat etme. Evet yorucu haklısınız ama çalışmak insanı cidden hem dinç tutuyor hem de maddi anlamda güçlü hissediyorsunuz
 
Yarın işe başlıyorum içinde bulunduğum durumun tadını tam çıkaramadım gibi geliyor.İçime evlat acısı gibi oturan birşey var ne olduğunu bilmiyorum.2 aydır sahip olduğum rahatlığı kaybedeceğim için galiba :KK43:
Bir hafta sonra gecip gidecek insallah
 
Mesela şuan 05.30 da uyandım işe gitmek üzere.Yol ve hazırlanma payı...Uzun yıllar bu şekilde olacak rutinine bir an önce alışmam lazım galiba.Yoksa kendiliğinden uyanmak fazlaca lüksmüş onu hissedip daha çok üzülüyorum.
 
Yahu miktar belirtmedik ki az veya çok para için calisiliyor neticede.
Kimisi kafam rahat olsun 3 kuruş az olsun der, kimi garanti olsun az olsun der işin sonucu para icin calisilir.

Bedavaya calisan biri varsa ciksin soylesin o zamaan derim para için calismiyor diye.
Para için çalışılmıyor bence her zaman. Bazı insanlar kariyer konusunda çok hedef odaklı oluyor ve araya hırs, başarı isteği gibi şeyler giriyor. Çalışmanın motivasyonu her zaman para değil kesinlikle. Kendi açımdan örnek verirsem yapmak istediğim meslekte tutunabilirsem az-çok paraya o kadar bakmam ve geçinme gibi zorunluluklarım olmasa parasız bile yapardım.

Yine aynı şekilde hayat bu, istediğim şeyi yapamayabilirim. Bu durumda da her gün işe eve dönmenin hayaliyle giderim kesin çünkü benim her şeyden çabuk sıkılmak gibi bir huyum var. Sevmediğim bir işim olursa tutunma ihtimalim çok az. Sevmediği halde çalışan disiplin sahibi insanlar da var ama ben biliyorum ki asla öyle biri değilim. Benim karakterimdeki bir insanın bütün şartları zorlayıp sevdiği şeyi yapması gerekiyor diğer türlü koca bir hayatı geçirmek zor olur.

Mesela bir şarkıcı var, bu sene iki albüm çıkardı. Tamamının söz yazarlığı kendine ait ve zaten geçen yıl bir albüm çıkarmıştı. Dünyanın en zengin kadınlarından, üstelik korona dolayısıyla tur bile yapmadı. Promo olmasın diye hiçbir reklam anlaşması yok. Yüksek prodüksiyonlu iki albümü yapmaya teşvik edecek bir para kazanmamıştır. Onun yerinde olsam herhalde evimde oturur keyfime bakardım hazır tüm dünya eve kapanmışken. Kadın tüm seneyi stüdyoda yatıp kalkarak geçirmiş. Bunu yapmasının tek motivasyonu ise Grammy'de yılın albümü ödülünü üç kez alan ilk kadın olmak. Sadece hırs ve başarı isteği görüyorum burada.

Hiç kimse bedavaya çalışmıyor evet ama herkesin çalışmasının karşılığını para olarak görmüyor. Kariyer hırsı çok başka bir şey. Ülkede düzgün iş bulup bir de kariyere hırs yapmak zor tabii.
 
Ben
Para için çalışılmıyor bence her zaman. Bazı insanlar kariyer konusunda çok hedef odaklı oluyor ve araya hırs, başarı isteği gibi şeyler giriyor. Çalışmanın motivasyonu her zaman para değil kesinlikle. Kendi açımdan örnek verirsem yapmak istediğim meslekte tutunabilirsem az-çok paraya o kadar bakmam ve geçinme gibi zorunluluklarım olmasa parasız bile yapardım.

Yine aynı şekilde hayat bu, istediğim şeyi yapamayabilirim. Bu durumda da her gün işe eve dönmenin hayaliyle giderim kesin çünkü benim her şeyden çabuk sıkılmak gibi bir huyum var. Sevmediğim bir işim olursa tutunma ihtimalim çok az. Sevmediği halde çalışan disiplin sahibi insanlar da var ama ben biliyorum ki asla öyle biri değilim. Benim karakterimdeki bir insanın bütün şartları zorlayıp sevdiği şeyi yapması gerekiyor diğer türlü koca bir hayatı geçirmek zor olur.

Mesela bir şarkıcı var, bu sene iki albüm çıkardı. Tamamının söz yazarlığı kendine ait ve zaten geçen yıl bir albüm çıkarmıştı. Dünyanın en zengin kadınlarından, üstelik korona dolayısıyla tur bile yapmadı. Promo olmasın diye hiçbir reklam anlaşması yok. Yüksek prodüksiyonlu iki albümü yapmaya teşvik edecek bir para kazanmamıştır. Onun yerinde olsam herhalde evimde oturur keyfime bakardım hazır tüm dünya eve kapanmışken. Kadın tüm seneyi stüdyoda yatıp kalkarak geçirmiş. Bunu yapmasının tek motivasyonu ise Grammy'de yılın albümü ödülünü üç kez alan ilk kadın olmak. Sadece hırs ve başarı isteği görüyorum burada.

Hiç kimse bedavaya çalışmıyor evet ama herkesin çalışmasının karşılığını para olarak görmüyor. Kariyer hırsı çok başka bir şey. Ülkede düzgün iş bulup bir de kariyere hırs yapmak zor tabii.
Ben mesela işin parasına çok bakmadım hep ikinci hatta üçüncü planda oldu para benim için.Ailemle kaldığım İçin ev geçindirmediğim için bu böyle biraz da.Herkes benim gibi şanslı değil, yalnız yaşayan kadın arkadaşlarıma bakıyorum ev kirası şusu busu mecburen para da önemli hal alıyor onlar İçin.Bende para ikinci planda madem iş kolay lokasyonda olsun, cumartesi çalışmasın,fazla mesai yaptırmasın gibi kriterler koymaya başladım.Çünkü başlarda tecrübesizken bu durumlar beni yıpratmıyordu,yada ben çok odaklanmadım oralara.Ama artık yıpranma payı arttıkça insan hep daha iyi şartları arıyor.Kolay iş asla yok.Şuan o tecrübesizken ki sorgusuz kabul edişim hataları kurcalamayan halinden memnun olan, mutlu olan halimi arıyorum.Zaman geçtikçe töleransım azalıyor ama kendimi sürekli haftasonu hayaliyle çalışırken buluyorum ( para bile değil ) ama işte parasız da olmuyor.Başarı derseniz taktir edilen ödüllendiren, yükselme şansımın olduğu iş yerlerine denk gelmedim hiç.
 
Başarı derseniz taktir edilen ödüllendiren, yükselme şansımın olduğu iş yerlerine denk gelmedim hiç.
Haklısınız. Ben zaten şu an sadece fikirlerimden yola çıkarak bir şeyler söyleyebilirim, tecrübem yok. Umarım ileride karşınıza daha iyi fırsatlar çıkar.
 
X