- 3 Eylül 2021
- 229
- 163
- 18
- 29
- Konu Sahibi Limonmiski
- #1
Merhaba arkadaşlar konuya direk giriyorum.. benim anne babam ayrı yıllar önce ayrıldılar ben 12 yaşındaydım. Kardeşim 4. Biz babamla kaldık. Babam 9 sene evlenmedi ama hep sorumsuz biriydi ilgisizdi. Babannem büyüttü bizi ama bütün yük benim omuzlarimdaydi diyebiliriz. Babam o zamanlarda ilgisiz biriydi. Evlatları var veya yok önemli değildi. Ben şuan 26 yaşındayım ve evliyim. Babama hala bazı sebeplerden dolayı kırgınım.. şuan hatta aramız kötu. Yani kötü derken hiç konusmuuoruz. Ben her zaman gitmiyorum ama gittiğimde hiç hoageldin bile demiyor bana mesela. Bu arada evlendi şuan bı oğlu var. Ve ben bekarken keşke kızlarım olacağına oğlum olsaydı demiş biri. Birde bana zamanında bana kredi cekmessen nisanina gelmem diyen bir baba . Ben şimdi bunları düşünüyorum ve benim çok zoruma gidiyor bazı şeyler.. durdum düşündüm. İnsanlar ailelerine koşarak gidiyor günlerde kalıyor rahatla ben gidemiyorum bile. Gitsemde 7 kat el gibi muamele görüyorum.. annem desen el evinde ona da çok sık gidemiyorum zaten çalışıyor.. bu aralar kendimi kötü hissediyorum.. bilmiyorum biraz dertleşmek istedim sizinle biraz karışık anlatmış olabilirim. Ama varmı benim gibi hisseden bilmiyorum.. bı benmisim böyle hisseden gibi geliyor.. sıcaklık bulamıyorum kısacası herkes yuvasını kurdu ailesine bakıyor.. ama çocuklar...