- Konu Sahibi kahvesevenkiz
-
- #21
konu sahıbı psıkologmuymus ?Ay o neydi gııız?!
Konuyu okuduğumda yapmak istediğini beğenmiştim.
Yorum yapanlara verilen cevaplara ağzım açık bakakaldım, üstelik psikologmuş.
Adını sanını bileydik te evde depresyona girmiş kadınlar olarak psikoloğa gitmemiz gerekirde hafazannallah ona gitmeseydik.
Aallah beni....vallahi okuduklarımın şokundan psikolog değil ama psikoloji okuyormuş. Eh müstakbel psikolog diyeyim :) olur böyle kazalar nede olsa evde depresyona girmiş ev kadınıyımkonu sahıbı psıkologmuymus ?
belgesını gostersın kesınlıkle ınanmıyorum ben burda doktorum veya psıkologum dıyenlerden belge ısteyecegım artık sonucta ofıslerınde duvarda gırıste asılı belgelerı gostermelerınde en ufak sakınca yok gostersın konu sahıbı gorelım psıkologmuymus
hanimefendi tavsiye isterken bi yoruma gereksiz demeniz biraz abes degil mi? ki Güzel bi fikir sunmus ki siz ztn uygulamissiniz onu .... Biraz nezaketen son kapadokya`ya götürdüm yasam koçluğunu üstleniyorum baska gereksiz tavsiyelerinizde var mi?
Aallah beni....vallahi okuduklarımın şokundan psikolog değil ama psikoloji okuyormuş. Eh müstakbel psikolog diyeyim :) olur böyle kazalar nede olsa evde depresyona girmiş ev kadınıyım
Ne saygisiz birisiymissiniz pes diyecek birseyim yok . Özendiginiz kisi gibi bi kiytirik kitap cikartirisiniz ve linc yersinizevde depresyona girmiş kadınların çöplüğü olduk ne bu ya hamile halinizle gezmeyin bu sayfada. çocuğunuza yazık!!!!! çocuğunuza ruh haliniz yansıyor yazık bebeklerinize.
Canım çok güzel yazmıssın sana tavsiyem İnternette bir uygulama var watpad diye oraya üye olup kitap yazabiliyorsun, düzenliyorsun vs vs bence dene orda Bi sonra bu yazdıklarını Bi yayın eviyle konusup payladabilirsinÖncelikle herkese merhaba.
Konu aslında annem ve bunu birileriyle paylaşmam gerekiyor. Umarım beni can kulagiyla dinler gercek samimi cevaplarinizla düsüncelerimi zenginleştirirsiniz. Simdiden çok ama cok teşekkür ederim!
Benim annem nüfusa göre 70 yaşında olan tam bir anadolu kadını ve her anadolu kadını gibi eskiden cok feci seyler yasamış.. bunlar öyle seyler ki bugün düsünemeyecegimiz seyler... ve bu benim kalbimi cok acitiyor.
Annemin dün ki anlattıkları yani duyduklarım beni bırakmıyor. adeta ruhuma oturdu ve bir sekilde ben annemin yasadiklarini islemek istiyorum ve kitap yazmaya karar verdim. Nasıl olacak bu hic bilmiyorum yarim türkcemle. (cok hata yapıyorum yazarken)
Istegim öncelikle annemi bir psikologa gönderip, yasadigi travmaları ele alıp, süreci onunla konuşup (ben de zaten psikoloji okuyorum) bir kitap haline getirmek ve annemi sifalandirmak. Anneme gelecek olursak: dilim tutuluyor gercekten. ataerkil bir toplumda kadinlarimizin yasadiklari beni cok üzüyor. Annem 14 yaşında, babasının kumar borcu nedeniyle kuzenine veriliyor hic haberi olmadan, dügün edilmeden filan ve gerdek gecesi korkuyor, ne yasadigini anlayamıyor hatta odadan kaciyormus .. o kadar sanlayamiyormus ki olanları, acaba babamla abim ne der bana simdi diye de geçirmiş aklından. ağlamak istiyorum!!!!cok kötüyüm gercekten bunları benim annem yasamış. annem adeta travma geçirmiş ve ben onun sesini ve tüm ezilen kadınların sesini bir sekilde duyurup belki biri okurda toplum degisir diye umut ederek yazmak istiyorum. anneme bu konuyu actigimda ( bu arada da annemin okuma yazması yok ) cok sevindi. kendi halinde o kadar melek gibi ve o kadar iyi niyetli bir insan ki. onca yasadigi seye rağmen hala dimdik ayakta aklini yitirmeden. ve hatta yasadiklarina siir bile yazan kadın okuma yazma bilmeden HEPSI HAFIZASINDA KAYITLI.... 70 yaşında olmasina rağmen her konu acildiginda söyler siirlerini.. o kadar kalbe dokunuyor ki.. Ve bu kitap mevzusunu duyunca valla yap dedi, cok isterim dedi. insanlardan ilgi ve sevgi görmeyi cok seviyor zavallım, onu ünlü etmek istiyorum. sevinsin. ne çocukluğu ne gençliği oldu bari yasliliginda cocuklar gibi sen olsun.... fazla detay vermeyeyim ama yasadiklari cok fena, bir sürü cocuk doğurmalar, hamileyken babamdan şiddet görmeler, sonra gurbete gelen babamdan yıllarca ayri kalması, gurbette çektikleri... off bilemiyorum ama ben bu olayı yazarak sifalandirmak istiyorum hem annem, hem kendim hem ailem icin ve hem de bu olaydan ders alınması icin toplumla paylaşmak istiyorum. sizce nasıl bir fikir yoksa cok mu uçuyorum? cok mu hayalde yasiyorum? sizce bu istegim gerçekleşebilir mi?? Kitapevleriyle görüşmem lazım elbette ama nasil yapicagimi da hic bilmiyorum. Umarım bir yolunu bulurum. Fikirleriniz, önerileriniz veya samimi yorumlariniz icin cok teşekkürler şimdiden.
ve son olarak yazım hatalarım icin kusura bakmayınız lütfen
sevgilerimle...
Ben de kesinlikle inanmıyorum psikoloji okuduğuna. Sürekli kitap okumadan bu Türkçeyle kazanılamaz o bölümalemsınız ama onemlı degıl cunku psıkolojı okuduguna da ınanmam sosyolojı psıkolojı gıbı alanların ıcınde olan ınsanların dunyasından uzak uslubu var mumkun degıl .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?