Konuskan, girisken ve aktif biri olmak istiyorum

KestaneliPasta

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
4 Şubat 2012
206
14
118
İstanbul
Merhaba. Biz istanbula tasinali yaklasik 3 sene oluyor. Buraya tasinmadan once gayet sosyal, butun okulla iyi anlasan, sevilen biriydim. Ancak buraya geldim geleli icime kapandim. Kucuklukten beri sessiz bi kisiligim vardir ancak bu kadar suskun olmamistim. Yerin geldiginde tabii hakkimi ariyorum ancak normal durumlarda hep sessizim. Ailem bile birine beni tanittiginda hep sessiz diyorlar. Akrabalar falan ablami daha cok seviyor cunku o daha konuskan ve delidolu. Sayamayacak kadar cok arkadasim var bu konuda problemim yok ancak sinifta hep kasiliyorum ama belli etmiyorum. Derslerde cok sessizim aktif degilim ama bus ene daha cok derslere katililiyorum arkadaslarim da sasiriyor. Disaridan gayet rahat duruyorum ama icim o kadar dolu ki. Bu ozelligimi babamdan aldigimi dusunuyorum cunku o da evde esprili biri ama disarida gayet sessiz.
Yani arkadaslar, hayatta soyut olmak istemiyorum. Hep aranan, aktif, konuskan ve cekinmeyen biri olmak istiyorum. 17 yasindayim, erkenden bu sorunum hallolsun istiyorum. Ben sessiz oldukca kaybediyorum gercekten biktim artik bu durumdan.
 
kişilik meselesi, ayrıca herzaman sessizler kazanır bunu unutma.
 
Ben de depresyon geçirdiğimden beri daha belirgin oldu..Sessiz durunca insanlarla başetmesi daha zor oluyor..Öneri beklerim..
 
Son düzenleme:
kişilik meselesi, ayrıca herzaman sessizler kazanır bunu unutma.
Her zaman sessizlerin kazandığı bir dünya yok ne yazık ki

Bu dönemlerde bence hemen hemen herkesin başına gelen bir durum; içine kapanıklık ve girişken olamamak

''Bu huyumu babamdan aldım'' diyerek kendinizi bu duruma şartlandırmayınız

Ayrıca siz sessizliğin tanımını ; derslere katılma veya katılmama konusuna dayandırmışsınız . Alakası yok . Önce bunun ayrımını bir yapın derim
 
kişilik meselesi, ayrıca herzaman sessizler kazanır bunu unutma.
Her zaman sessizlerin kazandığı bir dünya yok ne yazık ki

Bu dönemlerde bence hemen hemen herkesin başına gelen bir durum; içine kapanıklık ve girişken olamamak

''Bu huyumu babamdan aldım'' diyerek kendinizi bu duruma şartlandırmayınız

Ayrıca siz sessizliğin tanımını ; derslere katılma veya katılmama konusuna dayandırmışsınız . Alakası yok . Önce bunun ayrımını bir yapın derim
 
yeterınce arkadasında varmıs..
arkadaslarının var olması aslında aktıf konuskan bı ınsan oldugunu gösterır..
ne bılım kısılık meselesı sanırım..
ben cok soguk bı ınsanımdır..kımseyle kaynasmam,hemen hayatıma sokmam..
mesafelı dururum,yakın cevreme karsıysa tam tersı sıcak esprılı bırıyımdır..
ne bılım ben duvarlarımla mutluyum..
 
Ben bu tip durumların, kişilik meselesi, yada sonradan değişmeyeceğine, katılmıyorum. Bu arada "can çıkar, huy çıkmaz" deyimine de katılmıyorum :)

Kesinlikle geliştirebilirsin kendini. Katıldığım bir seminerde de, kişisel gelişim eğitmeni de söylemişti. Çok farklı kişilikler, özellikler ve karakteristik özellikler yada huylar olduğunu ancak istenilirse zamanla geliştirilebilceğini, aşılacağını yada değiştirebilceğini veya törpülenebilceğini belirtmişti. Çok detaylı hatırlamıyorum. Ancak çok harika anlatımlar, örnekler, betimlemeler, canlandırmalar v.b ile de kanıtlamıştı. Bu örrnekleri vererek yardımcı olmak isterdim ancak şuanda tam olarak hatırlayamıyor/toparlıyamıyorum. Fakat kesinlikle geliştirebilirsin kendini...
 
Bence bır psıkologa gıdebılırsın canım ona anlatabılırsın.
Ben mesela hoşuma gıden ortamda cok komık bırıyım ama mesela sevmedıgım ortamda da cok susarım.
Yanı bır işim vardı evlenmeden önce orda aıle ortamı vardı en komık ,herkesın bayıldıgı ınsandım.
Sonra ucretlı ogretmenlık yapmıstım,orda hanı resmı gıyınmek falan benı etkılemıstı,
hıc kendım gıbı olamıyorum böyle kumas pantolon falan gıydıgım ortamlarda,iş görusmelerınde falan.

Sen bol bol kısılıgını oturtmaya bak, hoslandıgın seylerı bıl,kendını tanı.
Arkadas ortamında ne konusursun mesela,nasıl bırısındır?Kendını
tanıdıkca sevdıkce daha özguvenlı olursun ve cekınmezsın .
 
bence bu tamamen karakter yapı meselesıyle alakalı bı durum .

sonradan degısır mı bılmıyorum .belırlı bı sosyal ortamlarınız oldugu

halde sessız sakin bı kısılıge sahıpsenız bu degıstırılemez dıye dusunuyorum .

cunku bu sızın yapınız .sosyal cevrenız olmadıgı ıcın boyle olabılırsınız dıyecegım

ama anladıgım kadarıyla varmıs .

 
son zamanlarda surekli bu durumla karsilasiyorum. Yeterince kitap da okudugumu dusunuyorum aslinda daha fazla arttirmaya calisiyorum
canım bende çok konuşmayı sevmem ama bu benim tercihim bazen ruh halime bağlı. ..
bence düşünceler seni durduruyor. ..
yani mutlaka konuşmaya cekindigin bir takım düşüncelerin olmalı
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…