bebekken, çocukken veya ergenken başına şiddetle ilgili bir şey gelmiş olmalı, bazen arkadaş şiddeti, bazen abla abi şiddeti, bazen maalesef anne baba şiddeti. Belki şiddet değil ama yanlış bir koşullama almışsın. Şunu sürekli kendine hatırlat, "İnsanlar seni dövemez", bunu aklından çıkarma, "kimse seni dövemez, dövmeyecek".
Sakin bir müzik açıp uzun uzun çocukluğunu düşün, tüm ayrıntıları hatırlamaya çalış. Başlarda en kabaca şeyleri hatırlarsın, iyi konsantre olduğunda anılar zamanla tek tek akmaya başlayacaktır. Tabii bu bir fikir, youtube da sırtımızdaki taşları atma ile ilgili bir video vardı, inanmayarak hadi bir deneyeyim demiştim, bana iyi gelmişti. Aklımın köşesine gelmeyecek şeyleri hatırlamıştım. Psikolog da çocukluğunu ve ergenliğini deşecek zaten, oturup bunları düşünmen ve tüm olayları hatırlayıp kendinle yüzleşmen lazım, geçmiş olsun