Canım en mantıklısı ayrılmak. Eşimle kendimi aynı durumda düşündüm de, herhalde ben senin yerinde olsaydım sabrederdim. Çünkü baba kabul etmiyor, baba evine gitsen huzursuz olcaksın. Eşin aklı karıda kızda hala msnlerde. Ben yerinde olsaydım planımı yapardım. Eşim ne hali varsa onu görsün derdim, okula, derslerime okuldaki arkadaşlarıma konsantre olurdum. Evde yemeği haftada 1 veya 2 yapıp diğer günler eşimden ayrı dışarıda yerdim, sadece kendi çamaşırımı yıkar ütülerdim, ev temizliğine de fazla önem vermezdim. Derslerime konsantre olurdum. Çok bakımlı olurdum. Yeni arkadaşlar edinip bu olayı unutmaya çalışırdım. Taaaa ki üniyi bitirip bir işe girene kadar eşimin bu durumuna göz yumardım. Kendime kiralık bir de ev tutardım gizliden. Sonra boşanma davası açıp çeker giderdim. Eşim de yaptığına yansın derdim. Kendi ayaklarımın üzerinde durana kadar yaptıklarını görmezden gelip sineye çekerdim, evdeyken de yüzüne yapmacık gülerdim. Eve getirdiği paranın bir kısmını yemek masrafına harcayıp bir kısmını biriktirirdim gelecek için. O bana böyle yapar ha, ben daha fenasını yapardım. Yani eğer benim eşim bu kadar ş..sizse kusura bakmasın, ben de altında kalmazdım.
Eğer ayrılamam eşimi seviyorum diyorsan, ayrılma. Ama emin ol, hiç huzurlu olamayacaksın paranoyak gibi yaşayacaksın, zamanla aşk sevgi de bitecek. ıstersen dediğim gibi yap. Madem baban da istemiyor. O zaman kendi hatanı(erkenden evlenmek) bu şekilde telafi edeceksin. Yeni arkadaşlar edin canım. Bir sürü arkadaşımı sildim dedin, arkadaşlarınla tekrar görüşmeye çalış. Sürekli dışarı çık arkadaşlarınla görüş, derslerini bile üninin kütüphanesinde flan çalış. Eve pek uğrama, aklına geldikçe çok üzülürsün.
Bir de bu olay 3 ay önce olmuş. Bak 3 aydır hala huzur yok evde. Sakın güzelim, unut bu insanı. Kendi hayatın için yaşa. Kendini sev, kendine özen göster, kimsenin seni üzmesine asla izin verme.
Allah sabır versin.