- 17 Haziran 2014
- 732
- 121
- 133
- Konu Sahibi voodoobebegi
-
- #1
Yıllardır ben bir problemim olduğunu biliyordum aslında .
Etrafımdaki insanlar gibi düşünmüyordum .
Uçarı çılgın bir kadın yada dipte . Hep böyle geçti hayatım .
Kişilik özelliği dedim geçtim senelerce .
Değilmiş . Kişilik bozukluğuymuş . Bipolarmışım ben .
Türlü türlü testlerden sonra bugün netleşti .
İlk ilacımı da aldım .
Şimdiden sonrasından korkuyorum . En belirgin yan etkisi kilo artışı ve saç dökülmesiymiş .
Ben yıllardır 36 bedenim . 10 gram alsam moralim bozulur . O zaman tedavinin hiç bir anlamı kalmaz ki .
Ömrümün sonuna kadar kullanacakmışım bu ilaçları .
Korkuyorum ilk defa . Aptal gibiyim . Gerginim .
Kendisi yada yakını bu hastalıkla tanışan varsa değerli yorum ve tavsiyelerinizi bekliyorum .
Canım bende de manik-depresif vardı. Ama ailem de ben de hep benim normal olduğumu, bunun zamanla geçeceğini düşündük. Psikiyatriste de gittim kendi isteğimle. İlaç verdiler. Bir hafta kullandım baktım hayattan bişey anlamıyorum ilacı bıraktım. Ben zaten kiloluydum. Daha da fazla kilo almak istemedim. Evlendim. Herşey harikaydı. Evlenince bir de dini konularla ilgilenince mani durumu geçti. Şimdi de sadece depresyondayım. Ama bu arkadaşsızlıktan. Doğu'da olduğum için. Bence hayatını değiştirmeye çalış. Ben manik halime çok alışkın olduğum için şimdi o halde olmamak çok tuhaf geliyor :) Bence ilaçlara mahkum etmemelisin kendiniYıllardır ben bir problemim olduğunu biliyordum aslında .
Etrafımdaki insanlar gibi düşünmüyordum .
Uçarı çılgın bir kadın yada dipte . Hep böyle geçti hayatım .
Kişilik özelliği dedim geçtim senelerce .
Değilmiş . Kişilik bozukluğuymuş . Bipolarmışım ben .
Türlü türlü testlerden sonra bugün netleşti .
İlk ilacımı da aldım .
Şimdiden sonrasından korkuyorum . En belirgin yan etkisi kilo artışı ve saç dökülmesiymiş .
Ben yıllardır 36 bedenim . 10 gram alsam moralim bozulur . O zaman tedavinin hiç bir anlamı kalmaz ki .
Ömrümün sonuna kadar kullanacakmışım bu ilaçları .
Korkuyorum ilk defa . Aptal gibiyim . Gerginim .
Kendisi yada yakını bu hastalıkla tanışan varsa değerli yorum ve tavsiyelerinizi bekliyorum .
geçmiş olsun demek istedim.. bir de merak ettim, bu zamana kadar size büyük bir sıkıntı getirmediyse ilaç almayıp öyle yaşamaya devam edemez misiniz.. sonuçta bir çok insan var bunun bir hastalık olmadığını düşünerek yaşayan.. tıpkı sizin önceden düşündüğünüz gibi bir kişilik özelliği olduğunu sanan..
Etmemeli çünkü bipolar bozukluk, şeker veya kalp hastalığı gibi tıbbi bir hastalıktır ve kişinin beynini, dolayısıyla da duygu durumunu etkiler. Bu zamana kadar ilaç kullanmadım hadi bundan sonra da görmezden geleyim kullanmayayım demek olmaz.geçmiş olsun demek istedim.. bir de merak ettim, bu zamana kadar size büyük bir sıkıntı getirmediyse ilaç almayıp öyle yaşamaya devam edemez misiniz.. sonuçta bir çok insan var bunun bir hastalık olmadığını düşünerek yaşayan.. tıpkı sizin önceden düşündüğünüz gibi bir kişilik özelliği olduğunu sanan..
İnsanları ne kadar yanlış yönlendiriyorsunuz, ilaç almayıp yaşasaymış..Yorum yapmış olmak için yorum yani..
Yahu,doktora gitmiş bu kadın ve ilaç verilmiş.Demekki lay lay lom ben bunu hastalık olarak görmüyorum canım durumu değil.
Ayrıca bipolar ciddi bir rahatsızlıktır.Zaman zaman da atakları olur ,hastaların yaşam kaliteleri,sosyal ilişkileri kötü etkilenir.İlaçlarla bir derece kontrol altına alınır.
Bilginiz yoksa fikriniz de olmasın,başlığı açan insanın bir sıkıntısı var gördüğünüz gibi..
Etmemeli çünkü bipolar bozukluk, şeker veya kalp hastalığı gibi tıbbi bir hastalıktır ve kişinin beynini, dolayısıyla da duygu durumunu etkiler. Bu zamana kadar ilaç kullanmadım hadi bundan sonra da görmezden geleyim kullanmayayım demek olmaz.
NOT: Altı çizili bölüm netten alıntıdır.
Yıllardır ben bir problemim olduğunu biliyordum aslında .
Etrafımdaki insanlar gibi düşünmüyordum .
Uçarı çılgın bir kadın yada dipte . Hep böyle geçti hayatım .
Kişilik özelliği dedim geçtim senelerce .
Değilmiş . Kişilik bozukluğuymuş . Bipolarmışım ben .
Türlü türlü testlerden sonra bugün netleşti .
İlk ilacımı da aldım .
Şimdiden sonrasından korkuyorum . En belirgin yan etkisi kilo artışı ve saç dökülmesiymiş .
Ben yıllardır 36 bedenim . 10 gram alsam moralim bozulur . O zaman tedavinin hiç bir anlamı kalmaz ki .
Ömrümün sonuna kadar kullanacakmışım bu ilaçları .
Korkuyorum ilk defa . Aptal gibiyim . Gerginim .
Kendisi yada yakını bu hastalıkla tanışan varsa değerli yorum ve tavsiyelerinizi bekliyorum .
Hatta sana şöyle söyleyeyim. Bu mani durumunun aslında karakterim olduğunu o kadar özümsemişim ki şimdi fark ettim, karakterim de değişti diye boşuna üzülüyormuşum. En yakın arkadaşımın da aynı problemi vardı. Önce o gitti psikiyatriste. İlacı 2 ay kadar kullandı. Bir şeye yaramadığını düşünüp bıraktı. Ben rahatsızlığımı fark ettiğimde 15 Yaşındaydım. Psikoloji dersimiz vardı. Orada bu tarz bozukluklardan bahsediyordu hoca... Tüm belirtiler vardı bende. Önce kabullenmek istemedim. Üniversite yıllarında bu bozukluğun yanında sinir krizleri baş göstermeye başladı. Ben de ailem de senin gibi çok korktuk. Psikiyatriste gittim. İlaç verdi ama sorunun sadece benden değil ailem ve çevremden de kaynaklandığını söyledi. 4 sene ilaçsız geçirdim. Bu sana bahsettiğim arkadaşım tesettüre falan girdi. Tarikatlarla ilgilenmeye başladı. Onda şu an ne mani ne de depresif durum var. Ailesinden uzaklaşıp atanınca sorunu tamamen geçti. Benim de ailemden uzaklaşınca geçti. Bulunduğum yere gelmeden önce her şey iyiydi. Pazartesi günü depresif hallerimden tekrar psikiyatriste gittim. Sadece depresyon teşhisi koydu. Mayıs'tan beri mani durumu yok bende. İlaçsız aşabilir misin bilmiyorum. Doktor bu depresif halime çocuk düşündüğüm için ilaç yazmaktan vazgeçti. Biraz da kişinin kendi iradesinde böyle şeyler. Hem derste bipolar bozukluğun, yani manik-depresifin hafif kategorilerde yeri vardı. Tedavi edilemezler kategorisinde değildi. O yüzden pek fazla önemsememiştim. Çok mücadele ettim geçmemişti ama evlilik gibi büyük bir olay ben hiç farkında olmadan bu durumu değiştirdi. İlaçları bir dene. Ama bence bu kadar umutsuzluğa kapılma. Beni ilaçlardan vazgeçiren de bu iyileşen arkadaşım olmuştu. Bana bir işe yaramadığını söylemişti. Kendin başarabilirsin demişti. Bi de ilaçlar çok uyku, halsizlik yapıyordu bana. Şimdi sana ne desem bilmiyorum. Ama neye inanıyorsan onu yap. Ve sakın korkma. Bu başka ruhsal bozuklukları da beraberinde getirebilir.Canım bende de manik-depresif vardı. Ama ailem de ben de hep benim normal olduğumu, bunun zamanla geçeceğini düşündük. Psikiyatriste de gittim kendi isteğimle. İlaç verdiler. Bir hafta kullandım baktım hayattan bişey anlamıyorum ilacı bıraktım. Ben zaten kiloluydum. Daha da fazla kilo almak istemedim. Evlendim. Herşey harikaydı. Evlenince bir de dini konularla ilgilenince mani durumu geçti. Şimdi de sadece depresyondayım. Ama bu arkadaşsızlıktan. Doğu'da olduğum için. Bence hayatını değiştirmeye çalış. Ben manik halime çok alışkın olduğum için şimdi o halde olmamak çok tuhaf geliyor :) Bence ilaçlara mahkum etmemelisin kendini
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?