Kötü Anılarla Bana Acı Çektiren Beynim

Atlatamadiginiz , kabullenemediginiz, kendinize yediremediginiz şeyler için böyle oluyor.
 
Eski konunu hatirliyorum evlenmeyecegim deyince bavulunu hazirladiginda aglayan adam... iki srcenefmgi de dusunup aglamisti. Evlilik korkusu var ama srni de kaybetmekten korkuyor. Imza atmakta zorlaniyor. Aslinda evli insanlarin yasadiklarini yasiyorsunuz ama imza atmaktan cekiniyor. Onu kaybetne korkusu sende de var. Bilincaltinda bastirdigin duygularin yuzunden bunu yasiyorsun. Cozemedigin su problemi hasircalti ettigin icin. Iliskiniz guzel olabilir ama iki tarafinda beklentileri farkli. Biriniz evlilik isterken, digeri evlenmedrn beraberlik tasamak taraftari. Ve sen de onu kaybetmemek icin bu durumu kabullenmek zorunda kalip icinde bastirdigin icin boyle. Kendini kandiriyormus gibi hissediyorsun belki de.
 
Flashbackler mi yaşıyorsunuz yoksa bilinçaltınızda pusuda bekleyen "evlilik" düşüncesinin yansımalarını farkında olmadan flashback gibi mi algılıyorsunuz?

Eski konunuzu uzun uzun okumadım, kısaca bir göz attım. Şöyle bir ifade var güncellemenizde :
"Şuan için bu kadar, iyiyiz. Herşeyin yoluna girebilicegine inandığım için bi şans daha verdim ikimize, doğru mu yanlıs mi şuan elbette bilemiyorum. Ama denemeye değer olduğunu düşünüyorum. Yanlissa hayatimdan bi 7 ay daha kaybedicem, değilse daha sağlam temeller üzerine oturmuş bi evlilik yapicam. "

Bazen kelimelerimiz bizim farkında olmadığımız çok şeyi ifade eder. Bilinçaltı çöplerimize işaret ederler.
Yukarıda tanımladığınız kaybetme kokusuyla yüzleşmek istemediğiniz için tüm bunları flashback olarak algılıyor olabilirsiniz.
 
Önceki konunuza şimdi baktım da daha önceki ayrılıkta mayısa ertelemişsiniz işleri ciddileştirme mevzusunu. Şuanda da mayıs geldi hatta bitiyor. Corona durumundan dolayı düşündüğünüz kadar ilerleyememiş olabilirsiniz normal ama beyniniz aklınıza bu anıları karar vermeniz gerektiği için getiriyor.

Çünkü geçen sefer en fazla hayatımdan 7 ay kaybederim ben mayısa kadar şans vermek istiyorum karşı tarafa demişsiniz. 7 ay geçti. Somut bir adım olmasa bile karşı tarafın yaklaşımında bir değişiklik oldu mu bunu oturup konuşma zamanınız gelmiş tekrar. Olmadıysa kendiniz için bu ilişkiyi daha fazla uzatmamanız en iyisi olur.
 
Beyin en cok olumsuz duyguları hatırlarmıs bir belgeselde izlemiştim..belki de aynılarını yasamaktan korkuyorsunuz? Olabilir mi

Evet tabii ki çok korkuyorum, bı kere olduysa hep olabilir diye düşünüyorum çünkü
 
Flashbackler mi yaşıyorsunuz yoksa bilinçaltınızda pusuda bekleyen "evlilik" düşüncesinin yansımalarını farkında olmadan flashback gibi mi algılıyorsunuz?

Eski konunuzu uzun uzun okumadım, kısaca bir göz attım. Şöyle bir ifade var güncellemenizde :
"Şuan için bu kadar, iyiyiz. Herşeyin yoluna girebilicegine inandığım için bi şans daha verdim ikimize, doğru mu yanlıs mi şuan elbette bilemiyorum. Ama denemeye değer olduğunu düşünüyorum. Yanlissa hayatimdan bi 7 ay daha kaybedicem, değilse daha sağlam temeller üzerine oturmuş bi evlilik yapicam. "

Bazen kelimelerimiz bizim farkında olmadığımız çok şeyi ifade eder. Bilinçaltı çöplerimize işaret ederler.
Yukarıda tanımladığınız kaybetme kokusuyla yüzleşmek istemediğiniz için tüm bunları flashback olarak algılıyor olabilirsiniz.

Aaa ben onu tamamen unutmuşum. Evet o konunun üzerine başka konuşmalar da yaptık sonra ama, haklı olabilirsiniz
 
Önceki konunuza şimdi baktım da daha önceki ayrılıkta mayısa ertelemişsiniz işleri ciddileştirme mevzusunu. Şuanda da mayıs geldi hatta bitiyor. Corona durumundan dolayı düşündüğünüz kadar ilerleyememiş olabilirsiniz normal ama beyniniz aklınıza bu anıları karar vermeniz gerektiği için getiriyor.

Çünkü geçen sefer en fazla hayatımdan 7 ay kaybederim ben mayısa kadar şans vermek istiyorum karşı tarafa demişsiniz. 7 ay geçti. Somut bir adım olmasa bile karşı tarafın yaklaşımında bir değişiklik oldu mu bunu oturup konuşma zamanınız gelmiş tekrar. Olmadıysa kendiniz için bu ilişkiyi daha fazla uzatmamanız en iyisi olur.

Konuştuk bu konuyu daha önce, son güncellenen sen sonra. Çok korktuğunu, evliliğe hazır olmadığını, mayısta maddi olarak ters giden şeyler olursa bana söz vermiş olduğu için bunun altında kalmak istemediğini belirtti. Evlilik düşüncesini rafa kaldirdik. Artık konuşmuyoruz ama başka konulardan konusurken, aralarda sanki elimize yüklü bı para geçse evlenecekmisiz izlenimini alıyorum. Böyle anlatınca beni baya baya oyalayan bı adam imajı cikiyo ortaya ama, onun psikolojik durumunu daha iyi gözlemlediğim için öyle düşünmüyorum. Ailesinde okb durumu var, ağır olmasa da. O da biraz okb ve kaygı bozukluğu durumları yaşıyo, evlilik onun gözünde cokkk ciddi bı konu ve kendisi beyaz eşya borcuna girerken bile "ya işimi kaybedersem, ya borcu odeyemezsek, ya haciz gelirse" diye düşünen bi insan
 
Eski konunu hatirliyorum evlenmeyecegim deyince bavulunu hazirladiginda aglayan adam... iki srcenefmgi de dusunup aglamisti. Evlilik korkusu var ama srni de kaybetmekten korkuyor. Imza atmakta zorlaniyor. Aslinda evli insanlarin yasadiklarini yasiyorsunuz ama imza atmaktan cekiniyor. Onu kaybetne korkusu sende de var. Bilincaltinda bastirdigin duygularin yuzunden bunu yasiyorsun. Cozemedigin su problemi hasircalti ettigin icin. Iliskiniz guzel olabilir ama iki tarafinda beklentileri farkli. Biriniz evlilik isterken, digeri evlenmedrn beraberlik tasamak taraftari. Ve sen de onu kaybetmemek icin bu durumu kabullenmek zorunda kalip icinde bastirdigin icin boyle. Kendini kandiriyormus gibi hissediyorsun belki de.

Belki de haklısınız. İnsan güzel giden bı ilişkiyi de pat diye bitiremiyo işte, verdiğin tavizlerin hissettirdikleriyle böyle başa çıkmak zorunda kaliyosun
 
Back
X