- 23 Şubat 2015
- 33
- 25
Merhaba kizlar,
Uzun zamandir takip ediyorum konulari fakat yeni uye oldum.Konu biraz uzun olacak simdiden uyariyorum.Vakit ayirdiginiz icin simdiden tesekkur ederim.
Ben 25yasindayim.2sene once annemi kaybettim beklenmedik bi sekilde. Annemden once unv.okuyor ve calisiyordum,baska bir sehirde.Anne babam ayriydi ve bir erkek krdesim var.Ben babamla gorusmuyordum.
Annemi kaybettikten sonra memlekete dondum herseyi birakip.Cunku kardesimin hayatina devam etmesi gerekiyordu.Ve bi anda bi cocugun sorumlulugunu alarak yasamaya devam ettigimi farkettim(Babam baska bir sehirde yasiyor).Cok kotu zamanlar atlattim.Akraba baskilari,iftiralar,dislanmalar..Hepsinin ayrintisina girmek istemiyorum.Kardesim farkli bir cocuk.Engelli degil fakat dikkat eksikligi var.Sorumluluklarinin bilincinde degil malesef.Bu yuzden ozel ilgi gerektiriyor.Dedigim gibi babamla gorusmuyordum gorusmeyi de dusunmuyordum.Ta ki akrabalarimla ettigim feci kavgalardan sonra mecburen beni aradi ve gorusmek zorunda kaldim.Hala gecmiste yaptiklarindan dolayi onu affetmis degilim ve onu bi baba olarak goremiyorum.Gorustugumuz zaman icinde 2defa yanimiza geldi.Son gelisinde 1,5-2ay kaldi.Kardesimin durumu adina birseyler yapmak istedigini soyledi kabul ettim.Dersleri kotuydu ve lafimi geciremiyordum.Malum ergenlik halleri de eklendi.O geldikten sonra kardesimin durumu gercektende duzeldi fakat bu sefer her yaptigi hatada beni suclu gostermeye calisti babam.Sorumluluklarinin farkinda olmamasinin nedeni benim davranislarimmis.Ben kendi hayatimi birakip gelmisim.Calisip para kazanip evi gecindirmeye calisiyorum ki cuzi bir miktar aliyorum.Yine de kardesim eksik kalmasin arkadaslarindan diye imkanlarimi her sekilde zorluyorum.Birlikte cok zor gunler atlattik ve hicbi zaman yanimizda olmadi.Maddi de olmadi manevi de..Geldigi zaman zarara bile ugradim onun icki parasi sigara parasi.Herkese borclandim.Bu cocuk benim cocugum degil senin cocugun.Bu cocugun bu halinin sebebi ben miyim?Bu zamanakadar sehirden sehre surukledi cocugu. Size soracagim soru da bu iste benmiyim bu cocugun normal cocuklardan geri kalmasinin sebebi? Tamam cok bagiriyorum kabul ediyorum. Hicbi zaman kolay bi hayatim olmadi. Hep zorluk hep gucluk. Annemden sonra hic toparlanamadim zaten. Sesimi ve sinirlerimi toparlayamiyorum cogu zaman. Kendime engel olmaya cok caba sarfediyorum. Hatali oldugumda ozur de diliyorum ama ne bileyim..Kotu bi abla miyim ben?
Uzun zamandir takip ediyorum konulari fakat yeni uye oldum.Konu biraz uzun olacak simdiden uyariyorum.Vakit ayirdiginiz icin simdiden tesekkur ederim.
Ben 25yasindayim.2sene once annemi kaybettim beklenmedik bi sekilde. Annemden once unv.okuyor ve calisiyordum,baska bir sehirde.Anne babam ayriydi ve bir erkek krdesim var.Ben babamla gorusmuyordum.
Annemi kaybettikten sonra memlekete dondum herseyi birakip.Cunku kardesimin hayatina devam etmesi gerekiyordu.Ve bi anda bi cocugun sorumlulugunu alarak yasamaya devam ettigimi farkettim(Babam baska bir sehirde yasiyor).Cok kotu zamanlar atlattim.Akraba baskilari,iftiralar,dislanmalar..Hepsinin ayrintisina girmek istemiyorum.Kardesim farkli bir cocuk.Engelli degil fakat dikkat eksikligi var.Sorumluluklarinin bilincinde degil malesef.Bu yuzden ozel ilgi gerektiriyor.Dedigim gibi babamla gorusmuyordum gorusmeyi de dusunmuyordum.Ta ki akrabalarimla ettigim feci kavgalardan sonra mecburen beni aradi ve gorusmek zorunda kaldim.Hala gecmiste yaptiklarindan dolayi onu affetmis degilim ve onu bi baba olarak goremiyorum.Gorustugumuz zaman icinde 2defa yanimiza geldi.Son gelisinde 1,5-2ay kaldi.Kardesimin durumu adina birseyler yapmak istedigini soyledi kabul ettim.Dersleri kotuydu ve lafimi geciremiyordum.Malum ergenlik halleri de eklendi.O geldikten sonra kardesimin durumu gercektende duzeldi fakat bu sefer her yaptigi hatada beni suclu gostermeye calisti babam.Sorumluluklarinin farkinda olmamasinin nedeni benim davranislarimmis.Ben kendi hayatimi birakip gelmisim.Calisip para kazanip evi gecindirmeye calisiyorum ki cuzi bir miktar aliyorum.Yine de kardesim eksik kalmasin arkadaslarindan diye imkanlarimi her sekilde zorluyorum.Birlikte cok zor gunler atlattik ve hicbi zaman yanimizda olmadi.Maddi de olmadi manevi de..Geldigi zaman zarara bile ugradim onun icki parasi sigara parasi.Herkese borclandim.Bu cocuk benim cocugum degil senin cocugun.Bu cocugun bu halinin sebebi ben miyim?Bu zamanakadar sehirden sehre surukledi cocugu. Size soracagim soru da bu iste benmiyim bu cocugun normal cocuklardan geri kalmasinin sebebi? Tamam cok bagiriyorum kabul ediyorum. Hicbi zaman kolay bi hayatim olmadi. Hep zorluk hep gucluk. Annemden sonra hic toparlanamadim zaten. Sesimi ve sinirlerimi toparlayamiyorum cogu zaman. Kendime engel olmaya cok caba sarfediyorum. Hatali oldugumda ozur de diliyorum ama ne bileyim..Kotu bi abla miyim ben?