Kötü bir anne olmak istemiyorum ama....

Elinizi her kaldırdığınızda indirdiğiniz yer, bacağınız olsun.
Bu sayede canınız acıya acıya, aslında hayata olan öfkenizi çıkaracaksınız.
Tabi ki uzun süreli ya da psikolojik bir çözüm değil elbet ama, çocuklarınızın canını yakmaktan iyidir
 
Merhaba arkadaşlar ben bir süredir çocuklarıma karşı öfkemi kontrol edemiyorum ve onlara bağırıp vuruyorum sonrasında kendimi çok kötü hissediyorum ama iş işten geçiyor tabiki bundan kurtulmak istiyorum napabilirim annelerden yardım istiyorum 5dk ilgilen diyeceğim kimsem yok yorulmaktan yoruldum artık eskiden çok sabırlıyım ama şimdi çok kotuyum


Bir sorunun var belli ki. Yardima ihtiyacin var. Ev yoruyor ustune çocuklar, sinirlenmekte haklisin. Ama siddet yanlış. Sinirini sana tepki bile veremeyecek minik cocuklardan alma olur mu?

Ailen yakinda mi? Bir sure cocuk bakimi konusunda destek olsunlar sana. Ev işleri konusunda da yardim alabildigin kadar al. Kendine zaman ayir, sevdiğin bir seyler yap.


Lutfen biraz sahip ol kendine, vurma cocuklara olur mu? Sonra sende sakinlesince üzülüyorsun eminim. Biraz daha sabir. Derin nefes al, uyu bir sekilde sakinles.
 
Bazen bende de o duruma geliyorum tam vuracak gibi oluyorum ama sonrasinda yasayacagim pismanlik ve vicdan azabi aklim gelince dur diyorum kendime hem kendine hem yavruna yapma bunu ben boyle durumlarda soyle hisediyorum ileri de arkama donup baktigimda aklimda cocuklarima dair guzel anilar kalsin istiyorum o an ona vurdugunuzda yasadiginiz pismanlik uzuntu yillar sonra akliniza geldiginde tazelihini yitirmemis olacak bunu ne kendine ne de cocuklarina ypma milletin cocugu hayati toz pembe yasarken sen niye cocuklaina karanlik bi hyat sunasin ki sen farketmesen de onlarin iclerinde derin yaralar aciyorsun dovme lutfen elinden geldigince bagirmamaya calis bu zor gunler gececek onlar buyuyecek hep boyle devam etmeyecek
 
Sen de çocuklarınız da enerjinizi atmalısınız parka gitmek çok iyi bir öneri olmuş mesela.
O an diyelim sinirin kabardı ve sesin yükselecek veya tartaklayacaksın bunu hissettiğinizde hemen ortamı terkedin,bir yastık dövün vesaire.
Özellikle ufaklığın tam inat yaşı,ağlama krizi,istediğini yaptırmak için yere yatma,paçanızdan çekiştirme,oyuncağa sarılıp illa alalım diye tutturma gibi durumlarla başa çıkmak için uzun süreçli eğitim teknikleri denemelisin,bir günde olacak şeyler değil ama adım adım başaracaksın.
Çocukları kreşe göndermek yerine benim önerim evde sürekli etkinlikler/oyunlar/ritüeller olsun.Sosyal medyada pek çok ilham bulabilirsin.
Boş bulunup bağırsan,vursan bile daha sonra (sadece bağırdığını değil ikisini de) karşına alıp sözel ve fiziksel şiddetin yanlış olduğunu,birbirimize kızdığımızda aslında nasıl çözmemiz gerektiğini anlat.
 
Vuracağınız kadar gözünüz döndüğünde kendinizi başka bir odaya atın, yalnız kalın, sakinleşin. Çocuklarınıza her vurduğunuzda onlara ayrı bir travma yaşatıyorsunuz, ruhlarını zedeliyorsunuz, duygusal gelişimlerini sağlıksız yönde etkiliyorsunuz, bunları düşünün. Yaramaz olabilirler, yorucu olabilir ama onlar çocuk, sizin karşınızda acizler. Onlara şiddet uygulamanın vicdan azabından kurtulamazsınız sonra. Bu rutine binmeden ya psikologa gidin ya da kendinize hakim olmayı bir şekilde öğrenin.

Ayrıca eşiniz nerede, ben de merak ettim? O da onların babaları nihayetinde. Sizin gücünüzün yetmediği yerde, soluklanmanız gereken yerde onun devreye girmesi gerekiyor. Çocuklara bakmak sadece sizin yükümlülüğünüz değil ki.
Evet eşim yoğun çalışıyor sabah erkenden çıkıyor akşam 8 de geliyor yemek falan saat 9 oluyor sonrasinda dair dinlenmek istiyor haklı olarak ama çocuklar onuda özlüyor ve tepesine biniyorlar oda onlara vakit ayırıyor hakkını yiyemem gecenin bir saati evde futbol oynadığımız bile oluyor haftasonlarida ilgileniyor
 
Sen de çocuklarınız da enerjinizi atmalısınız parka gitmek çok iyi bir öneri olmuş mesela.
O an diyelim sinirin kabardı ve sesin yükselecek veya tartaklayacaksın bunu hissettiğinizde hemen ortamı terkedin,bir yastık dövün vesaire.
Özellikle ufaklığın tam inat yaşı,ağlama krizi,istediğini yaptırmak için yere yatma,paçanızdan çekiştirme,oyuncağa sarılıp illa alalım diye tutturma gibi durumlarla başa çıkmak için uzun süreçli eğitim teknikleri denemelisin,bir günde olacak şeyler değil ama adım adım başaracaksın.
Çocukları kreşe göndermek yerine benim önerim evde sürekli etkinlikler/oyunlar/ritüeller olsun.Sosyal medyada pek çok ilham bulabilirsin.
Boş bulunup bağırsan,vursan bile daha sonra (sadece bağırdığını değil ikisini de) karşına alıp sözel ve fiziksel şiddetin yanlış olduğunu,birbirimize kızdığımızda aslında nasıl çözmemiz gerektiğini anlat.
Evet bende kreşe göndermeyi düşünmüyorum ben böyle yaptıktan sonra başkasına nasıl güvenirim birde ben yıllardır çalışıyordum şimdi küçük oğlumu kendim büyütmek için işten ayrıldım nasıl bu hale geldim bukadar kısa zamanda
 
Nolur kendini üzme canım bak bu konuyu sorgulaman düşünmen bile iyi bir şey.Herkesin zor zamanları oluyor,bir de üstüne "döverim ne var ki hepimiz dövüldük" diyenler oluyor şükret onlardan değilsin,bilinçlisin.Eminim en kısa zamanda bu sorun çözülür
 
Bir erkegin, cok stresli bir is ortaminda uzun saatler gecirip eve gelince karisina siddet uygulamasi ne kadar feci ise annelerin de kendini savunmaktan aciz kucuk cocuklara vurmasi ayni bence. Akli basinda hicbir bireyin digerini incitmeye hakki yok. Hele ki cocuklari asla. Onlara gunah bile yazilmiyor bizim ne haddimize cocuklari dovmek. Lutfen gerekli onlemleri alin ve bir daha asla boyle bir sey yapmayin. Icinizden vurmak geldigi an esinizin de size vurdugunu hayal edin boylece durumun ne kadar yanlis oldugunu anlarsiniz. Sert uslup icin cok ozur dilerim ama hic hos karsilayamiyorum ben cocuklara siddeti.
 
Bak canim ben böyle yapiyorum.
Benim bir cocugum var daha henüz bir bucuk yasinda ama bazen cileden cikarabiliyor. Hep kucak hep kucak birsey yememe gibi seyler gögüsümü ceke ceke isirma fibi seyler de bende bazen deliriyorum.
Bu duruma gelince ne olursa olsun masada oda da tehlikeli birsey birakmiyorum catal bardak su gibi.
kapiyi kapatip odadan cikiyorum 5 dakika daha fazla degil yalniz kaliyorum onuda yalniz birakiyorum. Ben rahatliyorum gercekten tabi cocugum agliyor o sürecde gözyaslari akiyor ama ona bagirmam dan iyidir. Odadan cikip sakinlesmeye calisiyorum bir bardak su iciyorum kendime bagiriyorum yada disariya bagiriyorum. Belki benim yaptigim da dogru degil ama daha iyi bir cözüm bulamadim.
Ondan sonra kapiyi acip odaya giriyorum cocugum beni görünce sakinlesiyor bende sinirlendigime pisman oluyorum ve günümüz ondan sonra normalde iyi gidiyor.

Sende böyle deniyebilirsin. Belki bagirmaninda kötü birsey oldugunu düsünmüyoruz cünkü cocugun tenine dokunmuyoruz ya bagirirken ama cocuga bagirirken sesimiz kalbine gidiyor ve büyük yara aciyor minicik kalbinde
 
Beni yargılamadan içinde bulunduğum durumu anlamaya çalışarak verdiğiniz tavsiyeler için teşekkür ederim hepinize aile yardımı almamı öneren arkadaşlar olmuş ailemde eşimin ailesi de gelemez yardıma çocuklarımı eşimle yalnız büyütmek gerekiyor yani büyük oğlumu yüzme kursuna yazdırdım birde kanepeye yazdıracak birde kuran kursu onun gündemi oldukça yoğun onu sürekli alıp götürecek ona iyi gelicek bu aktı iseler zaten okulu yeni bitti senelere ilk okul bu yaz eğlensin sadece istiyorum yaz okuluna gonderemeyecegim ama kendimce karar veriyorum şu anda düşündüm ben en çok yorgun olduğum zaman kızıyorum onlara o yüzden haftalık temizlik için yardımcı alacağım ve bir daha onlara varmi cam kendi bacağıma vuracağım kendime söz veriyorum lütfen dua edin sözümden dönmeyelim Allahım bana güç ve sabır versin
 
Gene olmazsa bu defa psikologa gidicem başka çaresi kalmadı aslında geçen gün oğlumun okulundaki rehberlik danışmanlık uzmanına sordum çocuklar sen onlara sarılmak istesen bile kendilerini senden saklıyorlarmi diye sordu tam tersi onlar bana sık sık sayılırlar benden korkmuyorlar dedim o zaman tekrar etmezseniz bunu sorun etmeyin çocuklar henüz travmanın olmamış dedi ama tabi bir tek tokadın bile travma sebebi olabileceğini biliyorum o yüzden bu beni pek rahatlatmaya açık yüreklilikle bunu anlatabilmek beni rahatlattı
 
bütün gün çocuklarla eve kapalıysanız normal bence bunalmanız,
ama bu çocuk dövmekle olmaz

geçen gün şık bi kafeye gittik
2 çocuklu bi aile geldi
büyük erkek çocuk taş çatlasa 7 yaşındadır
küçük kız da 3 falan

ortada koşarken erkek olan bi masaya çarptı ve yapay çiçek olan bi vazo devrildi
kırılmadı sadece içinden taşlar döküldü

babaları olacak herif kalktığı gibi o çocuğa bir tokat yapıştırdı ki çocuğun suratı kıpkırmızı oldu
bağırdı çağırdı oturttu yerlerine
ufak kız da tam masaya geldi annesi olacak cadoloz kızın saçlarına bi yapıştı saçlarını yoldu resmen
oturdular çocuklara "ağlamayacaksınız" diyolar
o çocuklar hıçkırıklarını içine attılar resmen

kafede çok az kişi vardı ve biz kız arkadaşlarımla pis pis bakmaktan başka hiçbir şey yapamadık
adam da kadın da çok pislik tiplerdi izbandut gibilerdi ve özellikle adam bize çok ters baktı :/
çocuklara cezalısınız dediler sonra da kalkıp binip gittiler 39 plakalı lüks bi araca

ben bu kadar üzülmemiştim uzun zamandır
dışarıda böyle dövüyolarsa evde neler yaşıyodur o zavallı çocuklar

ileride o çocuklar da acımasız, şiddet yanlısı hatta belki psikolojisi bozuk insanlara dönüşecek karısını çocugunu döven tiplerden olacaklar
Haklısınız ben bu dönemden önce bir kere markette bir beyin çocuğunun kulağını çektiğini gördüm o çocuğu babasının elinden alıp tekrar vermemeyi düşünmüştüm şimdide kimseyi kinamayacagim artık diyorum çünkü insan psikolojisi çok hızlı yipraniyormus
 
Zor bir donemden geciyorsunuz anladigim kadariyla. Beraberinde ofke kontrolunde de zorlandiginizi soyluyorsunuz. Profesyonel yardim almayi dusunur musunuz? Hem siz hem de cocuklariniz icin cok saglikli olacaktir.
Cocuklarla en cok hangi konularsa sorun yasadiginizi, kontrolunuzu hangi noktada kaybettiginizi dusunun. Sakinken dusundugunuzde cok farkli cozum yollari akliniza gelebilir.
Cocuklariniz ofkeniz karsisinda istediginiz gibi davranmaya basliyor olabilir ama bunun hic de saglikli bir yol olmadiginin siz de farkindasiniz zaten. Bu iletisiminizde buyuk sikintilara sebep olabilir zaman icerisinde. Ayrica da cocuklariniz sizden gozlemledigi bu davranistan sorun cozmme yontemi olarak siddeti de tercih edebilirler. Yardim arayisiniz, durustlugunuz kesinlikle takdire sayan. Cocuklarinizla iletisiminizi duzeltmek, gunu planlamak ve birlikte iyi vakit gecirmek, sorun yasadiginiz konulari belirleyip onlem almak, esinizden destek almak ve eger gerekiyorsa bir profesyonel ile gorusmek eminim ki her seyi cok daha iyi bir noktaya getirecektir. Kolay gelsin!
Evet öyle gerçekten büyük oğlum küçüğe benim kurduğum cümlelerle yaklaşıyor ilk önce son gücümü toparlanmak için harcayacak olmazsa yardım alacağım ama iyi bir psikologa tanımıyorum ama bakarım artık o zaman
 
Benimde cok hareketli 2 yasinda oglum var ve cikmadigi yer kalmadi evde. Bütün dolaplar bağlı buna buzdolabida dahil. Bebegim var 4 aylik onu bile dogru düzgün emziremiyorum büyüğün pesinde kosmaktan. Bagiriyorum ama gelip opuyor hemen bagirma der gibi. Tabi benim yelkenler suya iniyor. Cok zor söz dinlemeyen cocuk büyütmek.
 
Onlara kizdiginda vuracagin anda senin dengin olmadiklarini aklına getir.birden ona kadar say:)ben oyle yapiyorum
 
İnanın bunları çok iyi biliyorum eğitimli bir insanım ama bir mola gerekiyor sanki eskiden arkadaşlarım anneciğim sabrıma hoşgörüye hayrandır evimi bile çocuklarıma göre dönerim rahat etsinler oyun alanları vs aksesuar koymadım özgur olsunlar diye ama şuan ben yokum başka birisi var sanki yavrularına karşı çok mahcubum

2 oğlum var 6 ve 2 yaşında bende36 yasindayim

Canım sen yine iyi bir annesin. Bundan şüphen olmasın. Bende böyle bir dönem kendimi tanıyamaz duruma geldim. Sonrasında psikiyatristle görüştüm. Kısa bir dönem tedavi gördüm. İlaç kullandığım dönem bende oğlum da rahat ettik. Papatya çayı da sakinleştiriyor.
 
Akrabamın 6 yasındakı oglumla aynı yasıt kendı ogluna tokat atarak yuzunu morartıgından beri insanların akli dengelerinin yerinde olup olmadıgından şüphe ediyorum.
Bana soylermısınız 2 yasında kı bır cocuk neden dovulur ? ne yapabılır , 6 yasındakı kocaman cocuk ne yapabılır bakamayacaksan yapmayacaksın arkadasım kımse gelıp senın sırtını sıvazlamak zorunda degıl.
sız bellı kı cok sınırlı bırısınız , benden sıze tavsıye onlara kızdıgınızda kendınıze vurun bakalım belkı kendınıze gelırsınız.
yazık ayıp ya
 
Akrabamın 6 yasındakı oglumla aynı yasıt kendı ogluna tokat atarak yuzunu morartıgından beri insanların akli dengelerinin yerinde olup olmadıgından şüphe ediyorum.
Bana soylermısınız 2 yasında kı bır cocuk neden dovulur ? ne yapabılır , 6 yasındakı kocaman cocuk ne yapabılır bakamayacaksan yapmayacaksın arkadasım kımse gelıp senın sırtını sıvazlamak zorunda degıl.
sız bellı kı cok sınırlı bırısınız , benden sıze tavsıye onlara kızdıgınızda kendınıze vurun bakalım belkı kendınıze gelırsınız.
yazık ayıp ya
Bence bukadar kendinizden emin ve büyük konuşmayın insanların yaşadığı sıkıntılar bazen kendini tanıyamaz duruma getirebiliyor ayrıca çocuklarımın hicbiryerini morartmadim şimdiye kadar ben bu durumun yanlışlığını ve problem olduğunu kabullenmesi burda tanımadığım insanlardan yardım dinlemezdim ama sizin bu yaklaşımının insanları sorunlarından kaçmaya ve gizlemeye sevk eder bilin bence buradaki insanların bana söyledikleri sayesinde bir karar aldım ve bugün çocuklarımla muhteşem bir gün geçirdim bazen iyi bildiğin bir şeyi birinin sana söylemesine ihtiyaç duyarsın sizin yorumunuzu yok sayıyorum çünkü beni dehşete düşürdünüz etrafınızdaki insanlara böyle yaklaşmayın sizde az sınırlı değilsiniz belli ki
 
Arkadaşlar dün bir karar almıştım ve bugün oğulları çok yaramazlık yaptılar bardak kırdılar üstelik ben temizlik yaptıktan sonra fritoz dolusu yağı balkona boca ettiler ama ben yeni sakın ve anlayışlı anne hiç kalplerini kırmadan onlara asla vurmadan muhteşem bir gün geçirdik diyebilirim herkeze teşekkür ederim çok mutluyum aslında ben kendimi sinirlendiriyormusum sakın sakın 10 9 8...diye başlayınca onlar dengim değil deyince insan rahat olabiliyormuş eski ben geri dönüyor inşallah
 
Back
X