Kötü bir anneyim ben :(

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Purpplee

Herkes çok duyarlı😌
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
15 Nisan 2017
13.630
16.052
298
Geçenlerde bir konu açmıştım.17 aylik oğlum hala yürümüyor diye.Uc gün önce yürümeye başladı çok şükür ama o gunden beri geceleri uyumak istemeyen hep yatağın üstünde oradan oraya dolanmak isteyen bir bebek oldu.

Akşam 18.30 gibi okuldan eve geliyorum, öğretmenim.Babasiyla sürüncemede bir evliligimiz var ve birkaç ayrılıp barismadan sonra boşanmaya karar verdik.Bununla beraber bikac moralimi bozan meselelerim var,her şey üst üste geldi anlayacağıniz ve çok gerginim bugünlerde.Eve geldiğimde annem bayağı yorulmuş olacak ki oğluma "yemeğini ye sonra doğru yatmaya "dedi,su ile oynamak,kavanozu alıp mama sandalyesinden aşağı atmak, telefon ile oynamak gibi bizim pek izin vermedigimiz seyleri istiyordu çünkü oglum.Annemin öyle söylemesine biraz kırıldım ve oğlumu uyutmaya götürdüm.Aslinda biraz vakit geçirmek istiyordum özlüyor çünkü beni.Yurumeye başlamadan önce 21,00 i geçirmeyen oğlum bıraksak sabahlayacak.Tahammul sınırım geçmiş olduğundan kızdım besige bırakıp çıktım ağladı bakmadım annem gitti beşikten aldı onda iken bile anne diye ağlıyordu sakinleşmedi beni istiyordu.Aldim sakinlestirdim ve bundan 40 dk kadar sonra ancak uyuyabildi ama uyurkenki masumlugunu da görunce iyice içim parçalandi.Ne olurdu biraz daha sakın olsaydım, sorunlarımı da kapının ardında biraksaydim 😔 öyle icimi dökmek istedim....
 
İş yorgunluğu, boşanma süreci hafife alınacak şeyler değil elbette. Normal bir psikolojide olmamanızı anlarım. Ama yavrunuz daha bebek, hem de anneye en çok muhtaç olduğu dönemlerde. Bütün gün sizi özlüyordur, akşamki hırçınlığı, uyumak istememesi büyük ihtimalle ondandır. Belki babasıyla aranızdaki gerginlik de ona yansıyordur. Biraz uzman desteği alma şansınız var mı? Belki biraz daha sabırlı olmanız, bir sürü şeyle aynı anda başa çıkmanız konusunda size faydası olur. Zor bir süreçtesiniz, insan gerginliklerini, üzüntülerini dediğiniz gibi bir kapıyı kapatıp diğer tarafta bırakamıyor ne yazık ki. Ama bu olumsuz duyguları nasıl yöneteceğimizi öğrenebiliyoruz. Hayat bizi yorduğunda tahammül eşiğimiz de düşüyor ama bu tahammülsüzlükten en etkilenmemesi gereken kişi bebeğiniz. Ne bir suçu, ne dünyadan haberi var, ne de annesinin boğuştuğu dertleri biliyor. O sadece annesini istiyor. O yüzden klişe bir öneri ama bence yardım alın.
 
Yapmayın etmeyin
Cocuk hafizasi çok güçlüdür. Olaylari unutur ama hisleri unutmaz.
Sinirli olabilirsiniz ama kendinizi sakinlestirecek yollari yine siz bulmalisiniz. Bakin cahil cuhela da degilsiniz, az bucuk psikoloji egitimi almis bir ogretmensiniz.
Nedir kendinzii sakinlestirmenin yolu sizce?
Mesela ben (5 yildir falan. Ofke problemimi aşmak icin kisa bir sure yoga öğrenmiştim) birkac saniye sadece ortamdan soyutluyorum kendimi ve gercekten bu seyi soylemek isteyip istediğimi dusunuyorum. Boylece is yerinde bana sataşan gerizekaliya karsilik verirsem canımın sikilacağını -her gun ayni odada olduğumuzu bildigim icin susmanin daha hayirli oldugunu farkedip onu gormezden geliyorum . Ya da annem kirk yilin basinda haftasonu evde durmusken bana "kasapa git manava git" diye birseyler soylediginde normalde "uuuufffff evde oturduguma pisman edecen illa. Giyinip evden cikacak enerjim olsaydi gezmeye giderdim zaten" diye cemkirmek isterim. Ama sonra birkac saniye düşünüp "şimdi hayir diyecegim ,iyi ben giderim diye trip atacak. ben gitmezsem o gidecek, vicdan azabi çekecem. Deger mi?" Diye düşünüp evden cikip almaya gidiyorum.
Sadece birkac saniye kendimi ortamdan soyutlayip "bunu soylersem ne olacak?" Sorusunun cevabını düşünmek cogu zaman beni gereksiz tartismalardan streslerden uzak tutuyor
Size de bunu tavsiye ederim.
Ya da geliriniz de var,birkac seans ofke kontrolü icin terapi alabilirsiniz.
Ben de bir konuda terapi almak istiyorum,bu aralar arastirmadayim. Oyle fahis fiyatli degil tum psikologlar. Bence kendi ve ailenizin huzuru icin bir psikologun kapisini tiklatin
 
Millet bu sekilde uyku egitimi veriyor bile isteye🤦🏻‍♀️
Bence kendinize fazla yüklenmeyin.
İnsanız sonucta.
Uyku egitiminde cocugu odada birakip odadan cikmiyorsun. Besigin yaninsa o uyuyana kadar oturuyor-gerekirse elini tutuyorsun. Yanindayim-guvendesin hissini veriyorsun ama aglarsa kucağına almiyorsun. Elini tutup sakinlestirici cumleler söylüyorsun.
Bu baska birsey...
 
Uyku egitiminde cocugu odada birakip odadan cikmiyorsun. Besigin yaninsa o uyuyana kadar oturuyor-gerekirse elini tutuyorsun. Yanindayim-guvendesin hissini veriyorsun ama aglarsa kucağına almiyorsun. Elini tutup sakinlestirici cumleler söylüyorsun.
Bu baska birsey...
Hic düsünmediğim icin cok arastırmadım🤗
Ama zararlarını bi cok yerde okudum.
 
İş yorgunluğu, boşanma süreci hafife alınacak şeyler değil elbette. Normal bir psikolojide olmamanızı anlarım. Ama yavrunuz daha bebek, hem de anneye en çok muhtaç olduğu dönemlerde. Bütün gün sizi özlüyordur, akşamki hırçınlığı, uyumak istememesi büyük ihtimalle ondandır. Belki babasıyla aranızdaki gerginlik de ona yansıyordur. Biraz uzman desteği alma şansınız var mı? Belki biraz daha sabırlı olmanız, bir sürü şeyle aynı anda başa çıkmanız konusunda size faydası olur. Zor bir süreçtesiniz, insan gerginliklerini, üzüntülerini dediğiniz gibi bir kapıyı kapatıp diğer tarafta bırakamıyor ne yazık ki. Ama bu olumsuz duyguları nasıl yöneteceğimizi öğrenebiliyoruz. Hayat bizi yorduğunda tahammül eşiğimiz de düşüyor ama bu tahammülsüzlükten en etkilenmemesi gereken kişi bebeğiniz. Ne bir suçu, ne dünyadan haberi var, ne de annesinin boğuştuğu dertleri biliyor. O sadece annesini istiyor. O yüzden klişe bir öneri ama bence yardım alın.
Maddi sıkıntılar da şu an için canımı sıkan şeylerden biri ama biraz rahata çıkarsam çok istiyorum yardım almayı bakalım
 
Yapmayın etmeyin
Cocuk hafizasi çok güçlüdür. Olaylari unutur ama hisleri unutmaz.
Sinirli olabilirsiniz ama kendinizi sakinlestirecek yollari yine siz bulmalisiniz. Bakin cahil cuhela da degilsiniz, az bucuk psikoloji egitimi almis bir ogretmensiniz.
Nedir kendinzii sakinlestirmenin yolu sizce?
Mesela ben (5 yildir falan. Ofke problemimi aşmak icin kisa bir sure yoga öğrenmiştim) birkac saniye sadece ortamdan soyutluyorum kendimi ve gercekten bu seyi soylemek isteyip istediğimi dusunuyorum. Boylece is yerinde bana sataşan gerizekaliya karsilik verirsem canımın sikilacağını -her gun ayni odada olduğumuzu bildigim icin susmanin daha hayirli oldugunu farkedip onu gormezden geliyorum . Ya da annem kirk yilin basinda haftasonu evde durmusken bana "kasapa git manava git" diye birseyler soylediginde normalde "uuuufffff evde oturduguma pisman edecen illa. Giyinip evden cikacak enerjim olsaydi gezmeye giderdim zaten" diye cemkirmek isterim. Ama sonra birkac saniye düşünüp "şimdi hayir diyecegim ,iyi ben giderim diye trip atacak. ben gitmezsem o gidecek, vicdan azabi çekecem. Deger mi?" Diye düşünüp evden cikip almaya gidiyorum.
Sadece birkac saniye kendimi ortamdan soyutlayip "bunu soylersem ne olacak?" Sorusunun cevabını düşünmek cogu zaman beni gereksiz tartismalardan streslerden uzak tutuyor
Size de bunu tavsiye ederim.
Ya da geliriniz de var,birkac seans ofke kontrolü icin terapi alabilirsiniz.
Ben de bir konuda terapi almak istiyorum,bu aralar arastirmadayim. Oyle fahis fiyatli degil tum psikologlar. Bence kendi ve ailenizin huzuru icin bir psikologun kapisini tiklatin
İhtiyacım olan şeyleri ozetlediniz.Yogayi evde yapmaya karar veriyorum vakit ayiramiyorum kafamda bir plan yapıp başlayacağım insallsh
 
Uyku egitiminde cocugu odada birakip odadan cikmiyorsun. Besigin yaninsa o uyuyana kadar oturuyor-gerekirse elini tutuyorsun. Yanindayim-guvendesin hissini veriyorsun ama aglarsa kucağına almiyorsun. Elini tutup sakinlestirici cumleler söylüyorsun.
Bu baska birsey...
Hic düsünmediğim icin cok arastırmadım🤗
Ama zararlarını bi cok yerde okudum.
Aslında uyku eğitiminin çeşitleri var.Bazisinda aşamalı şekilde uzaklaşiliyor ya da belli müddet kapinin dışında bekleniyor.O sinir haliyle keşke uyku eğitimi verseydim diye geçirdim içimden ama yok hiç bana göre değil
 
olabiliyor bazen sabir taşıyor bende arada kizarim aksamina uyku tutmuyor bidaha kizmayacagim diyorum ama insanin bi yerde sabri bitiyor bazen yinede hic yapilmasa daha iyi tabi
 
Maddi sıkıntılar da şu an için canımı sıkan şeylerden biri ama biraz rahata çıkarsam çok istiyorum yardım almayı bakalım
Kötü bir anne değilsiniz. Kötü bir dönemden geçen bir annesiniz. Yavrunuz karşısında sabrınızın tükendiğini hissettiğinizde soluklanacak beş dakika yaratıp, bu günlerin geçeceğini, bebeğinizin yorucu olsa da aslından tek istediğinin sizin sevginiz olduğunu, çünkü şu koca dünyada en mutlu ve güvende hissettiği liman olduğunuzu düşünün lütfen. Umarım biran önce feraha kavuşursunuz, hem maddi hem manevi anlamda.
 
Geçenlerde bir konu açmıştım.17 aylik oğlum hala yürümüyor diye.Uc gün önce yürümeye başladı çok şükür ama o gunden beri geceleri uyumak istemeyen hep yatağın üstünde oradan oraya dolanmak isteyen bir bebek oldu.

Akşam 18.30 gibi okuldan eve geliyorum, öğretmenim.Babasiyla sürüncemede bir evliligimiz var ve birkaç ayrılıp barismadan sonra boşanmaya karar verdik.Bununla beraber bikac moralimi bozan meselelerim var,her şey üst üste geldi anlayacağıniz ve çok gerginim bugünlerde.Eve geldiğimde annem bayağı yorulmuş olacak ki oğluma "yemeğini ye sonra doğru yatmaya "dedi,su ile oynamak,kavanozu alıp mama sandalyesinden aşağı atmak, telefon ile oynamak gibi bizim pek izin vermedigimiz seyleri istiyordu çünkü oglum.Annemin öyle söylemesine biraz kırıldım ve oğlumu uyutmaya götürdüm.Aslinda biraz vakit geçirmek istiyordum özlüyor çünkü beni.Yurumeye başlamadan önce 21,00 i geçirmeyen oğlum bıraksak sabahlayacak.Tahammul sınırım geçmiş olduğundan kızdım besige bırakıp çıktım ağladı bakmadım annem gitti beşikten aldı onda iken bile anne diye ağlıyordu sakinleşmedi beni istiyordu.Aldim sakinlestirdim ve bundan 40 dk kadar sonra ancak uyuyabildi ama uyurkenki masumlugunu da görunce iyice içim parçalandi.Ne olurdu biraz daha sakın olsaydım, sorunlarımı da kapının ardında biraksaydim 😔 öyle icimi dökmek istedim....
Evet kötüyapmışsın. Amayarin bir daha yapmazsın
 
Uyku egitiminde cocugu odada birakip odadan cikmiyorsun. Besigin yaninsa o uyuyana kadar oturuyor-gerekirse elini tutuyorsun. Yanindayim-guvendesin hissini veriyorsun ama aglarsa kucağına almiyorsun. Elini tutup sakinlestirici cumleler söylüyorsun.
Bu baska birsey...
Ferber yönteminden bahsediyor diğer arkadaş.
Sizin söylediğiniz başka bir yöntem.
Ferber en etkili ve kısa sürede verilen eğitim ama işte yapabilene.
 
Kötü bir anne değilsiniz. Kötü bir dönemden geçen bir annesiniz. Yavrunuz karşısında sabrınızın tükendiğini hissettiğinizde soluklanacak beş dakika yaratıp, bu günlerin geçeceğini, bebeğinizin yorucu olsa da aslından tek istediğinin sizin sevginiz olduğunu, çünkü şu koca dünyada en mutlu ve güvende hissettiği liman olduğunuzu düşünün lütfen. Umarım biran önce feraha kavuşursunuz, hem maddi hem manevi anlamda.
5 dk uzaklaşma fikri çok mantıklı deneyeceğim teşekkür ederim amin
 
su an bende sinir krizi gecirmekteyim. uyusun baslar vijdan azabim.

delircem artik. millet 4-5 ine bakiyor ben birtanesiyle bas edemiyorum
Sabırlı olmaya çalışalım arkadaşım uyumasıni beklerkenki gerginligimizi hissedip daha da uyumuyorlar bence..bı de benimki doğduğundan beri gece uyuyan bebekti baştan uyumasaydi naparmisim acaba
 
Geçenlerde bir konu açmıştım.17 aylik oğlum hala yürümüyor diye.Uc gün önce yürümeye başladı çok şükür ama o gunden beri geceleri uyumak istemeyen hep yatağın üstünde oradan oraya dolanmak isteyen bir bebek oldu.

Akşam 18.30 gibi okuldan eve geliyorum, öğretmenim.Babasiyla sürüncemede bir evliligimiz var ve birkaç ayrılıp barismadan sonra boşanmaya karar verdik.Bununla beraber bikac moralimi bozan meselelerim var,her şey üst üste geldi anlayacağıniz ve çok gerginim bugünlerde.Eve geldiğimde annem bayağı yorulmuş olacak ki oğluma "yemeğini ye sonra doğru yatmaya "dedi,su ile oynamak,kavanozu alıp mama sandalyesinden aşağı atmak, telefon ile oynamak gibi bizim pek izin vermedigimiz seyleri istiyordu çünkü oglum.Annemin öyle söylemesine biraz kırıldım ve oğlumu uyutmaya götürdüm.Aslinda biraz vakit geçirmek istiyordum özlüyor çünkü beni.Yurumeye başlamadan önce 21,00 i geçirmeyen oğlum bıraksak sabahlayacak.Tahammul sınırım geçmiş olduğundan kızdım besige bırakıp çıktım ağladı bakmadım annem gitti beşikten aldı onda iken bile anne diye ağlıyordu sakinleşmedi beni istiyordu.Aldim sakinlestirdim ve bundan 40 dk kadar sonra ancak uyuyabildi ama uyurkenki masumlugunu da görunce iyice içim parçalandi.Ne olurdu biraz daha sakın olsaydım, sorunlarımı da kapının ardında biraksaydim 😔 öyle icimi dökmek istedim....
Yapmak istediği şeyleri çok kısıtlamayın bence. Hadi telefonla oynamasın ama su ile oynamasında ne sakınca var ki? Merak ediyor öğrenmek istiyor motor becerilerini geliştiriyor. Hep uyuduğu bir saat varsa o saatte yatırırsanız uyuması daha rahat olur. Ayrıca anneniz yorulduysa bile siz eve gelince siz devraldığınız için dinlenecektir. Yatırmak yerine oyun oynayıp yorulmasını sağlarsanız daha çabuk uyur sanırım. Bir de öğlen uykusunu ne zaman kaç saat uyuduğu da önemli. 3te yatıp 5te kalkarsa 9da uykusu gelmez mesela.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X