öncelikle sevgili müne lütfen konumu kapatmayınız.
arkadaşlar iş ortamımda bi arkadaşım var, çok nazarı değiyor, nereden mi anlıyorum, geçen hep gülüosun derdi, kaç gündür sinirli ve patlayacakmış gibi geziyorum. şuyun güzel buyun güzel diyor akşama kalmadan uçukluyorum. şunu yapçam bunu yapçam diye anlatsam kesin yapamıyorum. hatta maddi zararlar bile görmeye başladım. sanki beddua mı edio acaba diye de düşünmeye başladım. işim yarım gün. eve geliyorum kafamı yataktan kaldıramıyorum. sürekli bi ağırlık. elimi kaldırıp iş yapamıyorum. bunun gibi daha birçok şey. ve bu durum işimi ve beni acayip etkiliyo artık.
kendisine de söledim nazarının değdiğini. maşallah de dedim defalarca. çok sessiz içine kapanık gibi görünüyo. gözleri elamsı yeşilimsi bişi.
bu günlerde ders aldım bişiyimi anlatmamaya çalışıyorum. uzak durmaya çalışıyorum. ama gene de değiyo
nas felak ayetel kürsi okuyorum. bazen sirke dökerim banyoda saçıma. bazen evi sirkeyle siliyorum.
ne yapayım kızlar bi akıl verin bana
gözlerimi açamıyorum ağırlıktan
