Tamam ben sabah arayıp sorayım o zaman. Prosedüre göre bir şeyler yapılır artık, geç olsun güç olmasınTeşekkür ederim
Ama onlar biraz anlık oluyor, benim daha kalıcı çözümlere ihtiyacım var sanırım
Hahahahah
İnanamıyorum benim gibi biri de varmış demek.. Üzülsem mi sevinsem mi bilemedim :26: Sebepsiz mutsuzluk.. Aslında dışardan her şeyin tam gözükür, ki öyledir de zaten. Belli bir derdin yoktur ortada ama yine de mutsuzsundur. Ben de bu duyguyu ennn yoğun yaşadığım bir dönemde, yani geçen sene psikiyatra gitmiştim. İlaç verdi biraz kullandım ama bıraktım. Artık bu durumu kabullendim diyebilirim. Bu mutsuzluk ve huzursuzluktan dolayı tahammülsüzlük krizleri de yaşıyorum. Sizde de öyle mi bilmiyorum ama.. Bazen distimik olduğumu düşünüyorum, bu yüzden kabullendim diyebilirim
Tek kalmayı da seviyorum bazen, ama ailem de problemli biraz, haliyle evde olmak falan rahatsız ediyor kavga gürültü içinde iyice kötü oluyorum. Haliyle arıyorum birini dışarı çıkıyorum kafa dinlemek için
