Evet bırde bu açıdan sorunumuz var..İşin kolay oyun oynuyorsun gıbı yersız bır ıtham var..Anlamıyorum zor bır mesleğımız olduğunu,öğretmenlığın yıprattığını nasıl anlamaz ınsanlar..
Köyde bazı arkadaşlar var hatta...Haftasonu yapılan adaylık eğitımınden bıle kaldılar gıdış gelış yok dıye
5.yılım benımde banada hala o absürd sorular:))
Hanı derler ya acısıyla tatlısıyla dıye..Bu meslek o işte:)
Köydekı tek sosyal aktıvıtem açık olduğu saate denk getırebılırsem bakkala gıtmek:)
Burada 2. yılım.çok çalışmam lazım çok:)
Ben bir 5 yıl daha;
Kar yağınca su donar çeşmede;soba üstunde güğüme el atarım haydii bulaşığa.Çocuklar çamurlu gelir ayakkabılarını çıkaramaz bazıları haydı el atarım,üst baş temızlerım.Yerı gelir okulda öğretmenlerın yaptığı fasulye muamelesıne ters çıkarım.Operatör çekmezse tabureye çıkar zıplar sinyal yakalarım.Pire vb haşeratlarla mücadele eder,kaşıntıdan ölürüm.Hey maşallah:)
Çok çalışmak lazım yeğen :)
hocam bende yeni atandım ve köye 2 çocuğumla gideceğim
ben 1sene sonra eş atamasına güveniyorm beni cokkk korkuttunuz valla..
çok zor durum Allah kolaylık versin.
sağolasın öğretmenım..
en az ben kadar mucadelecı miniklerım var..tavandan dökulen sıvalar tabaklarına dökulur hıç uşenmez yıkar gelirlerdı buz gıbı suda..
doğuda olan öğretmenlerımıze ALLAH sabır versın..benım bulunduğum yer doğu değil ama doğu hızmetı sayılıyor..
nerde olursak olalım mesleğimiz zor..
yazdıklarınızı okuyunca içim titredi,eski yılları yad ettim bende...ben 9 yıllık öğretmenim içanadoluluyum ve ilk görev yerimde içanadolunun gelişmiş bir şehrinin bir köyüne çıkmıştı,çok sevinmiştim doğu gibi değildir en azından memleketime yakındır şartları zor değildir diye...gidince gördüm ki o gelişmiş şehrin geri hemde çok geri kalmış,fakirliğin ve cehaletin izlerini taşıyan bir köy,lojmanı varmış şükür dedim ve girdim,ne göreyim tek katlı 7-8 tane lojman,1 odası ve 1 mutfağı var olsun dedim buna şükür en azından wc içerde :) köy halkı çocuklarını okula gönderme yerine çalıştırma derdinde,çok işimiz var dedim çoook.hele birde imamın lojmanını görünce dumur oldum.köylü yurtdışında çalışanlar özellikle birlik olup imama 2 katlı ev yapmışlar imam bir katında oturup diğer katını kiraya veriyormuş :))) eee gelelim bana,1 evin 1 çocuğu ben el bebek gül bebek büyütülmüşüm,soba yeminle hayatımda görmemişim,kaloriferli 8 odalı apartmanda yaşamış ben,oraya gidince bunalıma girdim adeta .ama sonra çocuklarımı tanıdıkça hepsi geçti,sobada yakmayı öğrendim 1 odaya sığmayıda...hayat işte insana öğretiyor bunları,canım anneciğim ve babacığım dayanamadılar beni o zorlukta görmeye hafta sonları gelirlerdi ve bir an önce burdan kurtulmalısın derlerdi,oysa nice öğretmenler vardı sizler gibi o zor koşullarda çalışan.1 sene çalıştım o köyde evlendim eş durumu tayiniyle memleketime geldim,yıllar geçti ama o köyüde çocuklarımıda hala özlüyorum,hiçbir öğrencim onlar gibi olamadı.onlar öyle saf,öyle iyi niyetli ve öylesine azimliydiler...Allah sizlerin yardımcısı olsun ,inanın merkezde buralarda öğretmenlik çok kolay,herşey var teknoloji,para,imkan .çocuklarda bu imkan olunca elbet eğitmek kolay oluyor.asıl öğretmen sizlersiniz .eğitimde eşitlik yok işte ve öğretmenlerimize en azından sizler gibi zor koşullarda çalışan öğretmenlerimize devletimizin daha çok sahip çıkması gerekir.doğu hizmeti görevi çok saçma zaten.çünkü ben 1 sene çalıştığım o köyde doğu hizmetndeydi eşim mühendis ve evlenince ben direk olarak muhaf sayıldım.siz ise 7 yıl orda çalışmak zorundasınız,gerçekten milli eğitimin çarpıklığı burda da gün gibi ortada değilmi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?