Küçük bir sorun...

Merhaba ablalarım... 18 yaşındayım üniversiteye bu sene başladım sorunum ise kendimle ilgili. Kişiliğim dolayısıyla asabi ve çabuk sinirlenen biriyim lise hayatım boyunca erkek sayısı çok fazla olan bir okulda okudum kız arkadaşlarımla bir olmak hep birlikte hareket etmek isterdim ama karşımdaki insanlar beni hep kırdılar. 4 senem sanki 40 sene gibi geçti.Bunda ne var herkeste olan problemler diyeceksiniz ama üniversiteye başladığımda farklı bi insan olmak istedim kavga etmeden kimseye kızmadan veya psikolojik savaş vermeden düzgünce arkadaşlık kurmak istedim. Ama galiba bi hata yaptım insanların beni kullanmaya başladığını anladım ve küçümseyici bakışlar... İstesem farklı yollara başvurabilirim ama hep geleceğimi düşünerek hareket etmeye çalışıyorum. Sizce bu zayıflık mı? Nasıl bi yol izlemeliyim sizce?

uçlarda yaşama.
asabi ve sert, saf ve kullanıma açık olmak..
ikisi de iki ayrı uç.
herkese ederi kadar değer, hayat felsefem.
bi de insanlara göre kendine şekil verme.herkese göre bir rol çizersen 500 karakterli olursun.
nasıl mutluysan öyle ol, seni o halinle seven arkadaş olsun.
ozaman bunları hiiç düşünmezsin...

Öfke ve sinir kontrolü için uzmana gidebilirsiniz.
Kişisel gelişim kitapları okuyabilirsiniz.
Belli bir zaman sınırlı arkadaşlıklar kurup anlaşabileceğiniz kişileri tahlil edebilirsiniz.

Sınıftaki herkesle iyi geçinmek zorunda değilsin belli başlı sağlam arkadaşların olsun kâfi kendini ezdirme kimseyi kullanma ve kendini de kullandırtma

Sınıftaki herkesle iyi geçinmek ya da sıkı fıkı arkadaşın olmak zorunda değil ki ...
Herkesi tanıdıkça eminim kendine yakın hissettiğin kişiyle arkadaş olursun.