- 16 Ekim 2014
- 3.602
- 6.690
- 208
benim eşimde aynısıydı biliyormusun hem de tıpkısıŞu sıra öyleyim işte. Bi şeyler yaptım yaptım, baktım mutsuz oluyorum artık önemsemiyorum. Değiştirmemi istediği şeyleri "acaba doğruluk payı var mı" diye düşünerek değiştirdim, değiştiremediklerimi de sırf olay çıkmasın diye dikkat ediyorum ama bi yerde illaki patlak veriyor.
Pijamalar konusunda da şu an dediğin gibiyim, gözüme batıyor ama umursamıyorum. örneğin yıkanmış pantolon var mı diye sorduğunda "banyoda yıkanmayı bekleyen çamaşır yok" diye cevap veriyorum.
Yatak ayırma konusunda ben de hassastım hala da öyleyim. 8 senedir kaç kez kavga yüzünden ayrı yattıysak, hepsinde o öyle tercih ettiği içindi. Gidip yanıma çağırdığım da oldu, yanına yattığım da. Kabul etmeyince üzerine de gitmedim. çünkü böyle egosunu tatmin ettiğini düşünüyorum artık. Bu durum hoşuma gitmiyor.
Ayrıca adamın çekip gitmesinden de korkmuyorum (bunu belirtmek isterim).
Yani eşimin kaprislerini çekmek beni yordu artık. Benim bildiğim; kadın küser kapris yapar, adam gelir canım cicim vs, ama bizde 8 senedir tam tersi.
Tartışmışsak, gece yalnız kalmayı sevmediğimi bilir özellikle gider dışarıda arkadaşlarıyla buluşur geç saatlere kadar, yemek yaparım yemez, yanımda yatmaz................. Böyle böyleeee psikolojimi bozdum.
O yüzdeeeennn, artık umursamaz davranıyorum ama normal konuşuyorum. Tavır da yapmıyorum. Ama ihtiyaçlarını da karşılamıyorum. Çamaşır getirirse yıkıyorum. Yemek yapıyorum yerse birlikte, yemezse tek başıma yiyor kaldırıyorum. sonrasında ne istiyorsa onu yiyor.
Falan filaaaannnn.... Artık neyi doğru neyi yanlış yaptığıma da karar veremiyorum.
önce çok uğraşıyordum barışsın diye ama sonra umursamamaya başladım,hala küsüyor kendiliğinden barışıyor,çokta tınn ben keyfime bakarım kendi küssün dursun umrumda değil,kafana takmazsan hiç etkilemiyor insanı
eşinin adı mehmet mi yoksa ?