bana sana bize ve hepimize.. geçmiş satırlarda kaybolmasın.
CKbeautyandsheer
--------
Bu dünyada iki tip insan vardır... Yoo hayır, aklına geldiği gibi iyiler ve kötüler değil. İnanmayacaksın ama kötü insan yoktur yer yüzünde. Kötülük yoktur ki insanın özünde. Herkes iyi olarak ne öğretilmişse kendisine onu yapar. Çünkü iyi de tek değildir. Görecelidir. Herkesin penceresi farklıdır ve bu pencerelerin sayısı kadardır dışarıdan görünen manzara. Farkı yaratan yürektir, zekadır, öğrenme arzusudur.
(Mutlak iyi -mutlak hakim-vardır elbette, değişmeyen tek olan. Ama o ayrı bir yazının konusu, ayrı bir ufkun çizgisi. Bir gün yolun düşerse o patikaya, nasıl gidileceğini duyar bir bilginden ve yolculuğa çıkmaya karar verirsen, konuşuruz o zaman uzun uzun. )
O bakımdan, her insanın yaşadığı farklıdır ve farklı iyilikler görmüştür kendince. Farklı seçimler yapmıştır. Aynı sorulara farklı cevaplar vermesi işte bu yüzdendir. Aynı durumlara senden farklı tepkiler vermesi de bu yüzdendir.
Nerede kalmıştık cancağızım?
Dünyada iki tip insan vardır. Sen ve DİĞERLERİ. Bundan kastım elbette bencil olman demek değil. Sadece ONLARDAN senin gibi olmalarını bekleme. Çünkü sen, onlar gibi değilsin, olmayacaksın da. Aynı toprakta yetişsen de, bazıları ile aynı meyveyi versen de, aynı değilsiniz. BEKLENTİYE GİRME. Senin gibi olmayanları anlamaman normal. Hak vermemen de normal. Hepimiz insanız sonuçta, hak versek alim olurduk arif olurduk. Ama hak vermiyorsun diye ben iyiyim, onlar da öcü deme. Sadece, ben benim onlar da ötekiler de.
Çünkü mutsuzluk, beklentiye girdiğin an başlar. Karşındakinin SENleşmesini beklediğin an başlar. BEKLENTİ, kahreder, kavurur. Üzüntü içine sokar seni. Hayır ben kimseden benim gibi olmasını beklemiyorum. Ama ben onlara bu şekilde davranmıştım, onlar bana…. Ama bir söyle bu sözleri çok kırıcı değil mi?... Ama bir aramaları gerekirdi değil mi… Kime göre? Neye göre? Sana göre… Tamam üstad, gerisi teferrüattır artık. Herkesin kendi penceresi vardır, kendi manzarası vardır.
Bunu unuttuğun kadar yanacaksın. Beklentiye girdiğin kadar kırılacaksın… Ağladığın kadar ağlamalarını umacaksın. Yapma!...
Neden mutsuzum, neden herkes beni kırıyor, çalışıyorum çalışıyorum neden hala olmuyor? Neden sorularının sayısı, beklentilerininki kadarmış değil mi? Yükselmek için öldür gitsin onları. Korkma canları acımaz. Eyvallah de. Gelene de, gidene de. O gün günün iyi mi geçti, eyvallaaaaah.. Kötü mü geçti, eyvallah… Gelen için şükret, giden için de şükret.
Sen nehir kenarında gölgelenen bir ağaç gibisin ey kardeşim. Dupduru, gündüz güneşin, gece yıldızların altında berrak bir nehir. Kışın karlar karışır sularına, yazın çiçek tozları. Allı güllü çiçekler düşse bağrına rüzgarlarla… Pırıl pırıl pullarıyla geçse çeşit çeşit balıklar… Eyvallah de, daha fazlasının beklentisine girmeden. Çamurlara bulansa… Çöp parçacıkları yüzse… Dünyanın tüm pislikleri doluşsa… Eyvallah de, daha azının beklentisine girme… Beklediğin kadar yıpratırsın kendini. Yazık ediyorsun kendine, etme!
Nehirden akıp gitmelerini izle. Kalıcı değil hiçbir şey. Bu da geçer olacak her biri. Bugün var, yarın yok olacak. Sadece, kıyılarından akııııppp gitmelerini izle.
Uzat kollarını göğe, herkes aynı topraktan, aynı güneşten, aynı sudan, aynı havadan beslense de, farklıdır… Farklılığı anlamaman, ona uyum sağlayabilmene, beklentiye girmemene engel olmasın. Ben böyle yapmıştım ama o bana sırtını çevirdi. İzle, gitsin. Sana dokunmasına izin verme. SEN i sen üzebileceksin, unuttuğun ölçüde. İzin verme.
Dünyadaki iki tip insan: Birisi SEN. İyi bak ona, ve seni üzmesine izin verme cancağazım.
tobe esstagfurullahh
, bunu aklımın bir köşesinde tutacak ve sürekli hatırlayacağım.