4 yıllık eski sevgilimle uzun zaman sonra yüz yüze geldik o kadar tesadüf şekilde oldu ki. O zamanlar çocuktuk tabi ama sorunlarımız çok büyüktü. Kendisi kapanmamı çalışmadan evimde oturmamı bekleyen biriydi. Dizini kır evinde otur beni bekle çocuklarına bak kafası yani. O zamanlar asla bunu kabul etmedim ve ayrıldık. beni küllü kafir yerine koyardı açık olduğum için ezerdi laflarıyla. 6 ay psikolojim düzelmemişti. Birden aynı ortamda buldum kendimi. Sonradan köşede konuştuk. Ortamda tam istediği gibi kız bulduğunu ama kızın bunu şutladığını söyledi. Kızdan sonra alkole düşmüş vs. Tabi o zamanlar alkol denedim diye beni ne konumlara sokmuştu. Ayrılırken ona demiştim ki istediğin gibi birini bul ama mutlu olma. Bende dayanamadım yüz yüze bunu söyledim. İyi biriydin ama bunları yaşadığına mutlu oldum Kimseyi hayatta küçümsemiceksin vs dedim. Bende sinir olduğun şeyleri yapıyorsun dedim. Baya yüzüne yüzüne söyledim. Oda alındı havalara girdi sonradan hayatım için iyi dileklerde bulundu. Sonradan üzüldüğünü düşündüm acaba söylemese miydim vs diye. Söylemesem de hep içimde kalırdı böyle bir ortam varken yani. Düşünceniz ne? Özür dilemeli miyim