Açılın 17 senelik özel sektör çalışanı geldi :)
Özel sektör maalesef memuriyet gibi değil. Ben önlisans üniversite mezunuyum. Hatta tam işverenlerin fazlasıyla eleman çıkarttığı ekonomik kriz zamanında yeni mezun olarak hayata atıldım. İş bulmak gerçekten çok zor. Her gün gazete ilanlarında iş arayanların e mail ine cv imi atardım. iş bulmak sitelerini yalayıp yutmuştum. İnsanlar beni arayıp iş görüşmelerine çağırıyordu ama ben artık ne zaman hangi işletmeye hangi görevle çağırdıklarını bile bilmeden gidiyordum:) Mesela bir yere gidiyordum gezmeye. Yol üzerinde bir fabrika görüyordum. İnternetten e mailini bulup oralara hep cv mi gönderdim. Zorlu bir süreç ama imkansız değil. O kadar iş görüşmesine gittim ki topuklu ayakkabı giyip toplu taşımayla oraya buraya giderken ayaklarımın arkaları hep yara oluyordu. Hey gidi günler:) İğrenç tekliflerle bile karşılaştım 20 yaşında küçücük yeni mezun bir kızken. Her şehrin organize bölgesi olur mutlaka. Oralarda organize bölge müdürlükleri bulunur. O müdürlüklerde insan kaynakları birimleri olur. Oralara başvurup cv oluşturursan işin kolaylaşır. Genellikle fabrikalar bu birimlere başvurur ve oralardan fabrikalara cv yönlendirilir. Çok şükür 17 yıldır aynı yerde çalışıyorum. Kendi ayakların üzerinde durup kimseye minnet etmeden geçimini sağlamak müthiş bir his. Her genç kadın bunu tatmalı. Ben bu çalıştığım yere küçücükken sadece telefonlara bakacağım diye girdim. Azimli bir gençtim. Yavaş yavaş ekstra işler verdiler. Hepsini yapa yapa şu an yurt içi yurt dışı bir çok fabrika ve tesisin şefi oldum. Ve inan hiç bir torpil ve hiç bir desteğim yoktu. Anamın duaları ve azmimle geldim tırnaklarımla kazıya kazıya. Bu arada kendimi de geliştirmeyi ihmal etmedim. Hem çalıştım hem de açıktan lisans tamamladım. Üzerine bilgisayar eğitmenlik sertifikası aldım, excell eğitimleri aldım, sertifikalar aldım. Sonra da hobi olarak hayvanları çok seviyorum diye pandemiden önce iki yıllık veteriner teknikerliği bitirdim. Bir canlıya ufakta bir faydam olur, sevaplar klik klik yazılır bana da belki diye
Bütün kızlarımız imkanları dahilinde okumalı ve kendi ayakları üzerinde durmalı. Ben babasız maddi zorluklar içerisinde bu kadar yapabildim. Buna da şükür. Üniversitede en büyük hayalim şu idi : kendimi laptobumla topuklu ayakkabılarım ile arabamdan inerken görmekti. Topuklu ayakkabılarım da, laptobum da, arabamda çok şükür oldu. Darısı diğer güzel azimli kızlarımızın başına:)