Kuş muyum kafeste miyim bilemedim yada beceriksiz aptal serseri bi anne mi?

Turunculamba

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
15 Ağustos 2011
655
112
Merhaba bayanlar
Ben masal şehir gibi bir yerde yaşıyorum. Yani ne çok büyük ne çok küçük. Yemyeşil on onbeş dakika yürümeyle çarşıda olabileceğim, kocaman deresi olan çarşısı sadece otobüslerin trafiğine açık olan bir yer. Hal böyle olunca havalarda hep güzel insanın içi kıpır kıpır dışarı çıkmak istiyo. En azından bir iki saat. Pencereden bakıyorum bilmem kaç anne ellerinde pusetleri bebekleriyle yürüyüşte. Bebeğim onbir aylık oda çok seviyo dışarıyı. Ben fark ediyorum pencereden bakınca susuyo, bi eksiği olmadığı halde nasıl ağlıyo bunalıyo evde ben gibi. Sağolsun eşim haftada 2-3 kez çıkarır bizi. Ama ben istiyorum ki en az günlük bir saattte olsun bebeğimle çıkayım dışarı. İllki eşimle mi çıkmam gerekiyo. Hafta içi çıksak en az 2buçuk 3e kadar beklememiz gerekiyo. Ondada hafta içime dokunma diyo eşim. Kendinin de çalışması sekteye uğruyo. Bebeğim dışarı çıkamayınca sürekli ağlıyo kucak istiyo hiç bişey yapamıyorum evde çoğu zaman. Ama bi hava alsak ikimize de çok iyi gelcek. Ama eşim izin vermiyo beni bebeğimle başbaşa bırakmaya dışarı. İllaki birlikte olcaz. Ben bekarken iki erkek kardeşimin yarı annesiydim. Onları yedirdim de gezdirdim de bişey de getirmedim başlarına. Hatta bi kaç kere söylediklerinden anladım ki bana güvenmiyo bebeğimin dışarda başına bi iş getirmemden korkuyo bana, yani annesine güvenmiyor. Allah aşkına ben onun annesiyim gözüm gibi bakıyorum. Gecemi gündüzümü veriyorum ona, dışarda olduğumda pusetten elimi asla çekmem bile. Ortalamanın üzerinde boyu kilosu iyi bakıyorum bi şekilde, ama kocam asla güvenmiyo ve beni bebeğimle yalnız bırakmıyo bi yere. On bir aydan beri sadece bir kere bi arkadaşla bi kaç saatliğine görüştüm onda da çarşıda bi cafede bekledi beni. Ne diyosunuz kızlar ne yapayım ben allah aşkına. Az biraz konuşmaya çalıştım iyi tamam git diye trip attı sonrası yok. Akşam konuştum az çok iyi git dedi. Ama öyle olmuyo tabii şimdi spor salonunda 12 gibi gelecek de bizi gezdirecek saat 2 gibi tekrar gitmesi gerek işi var. Çok mu denetliyo çok mu napıyo ben anlamadım. Hayır böyle yapınca da kendime güvenimde sarsıyo çoğu zaman aptal gibi hissediyorum kendimi:KK61::KK43:
 
Merhaba bayanlar
Ben masal şehir gibi bir yerde yaşıyorum. Yani ne çok büyük ne çok küçük. Yemyeşil on onbeş dakika yürümeyle çarşıda olabileceğim, kocaman deresi olan çarşısı sadece otobüslerin trafiğine açık olan bir yer. Hal böyle olunca havalarda hep güzel insanın içi kıpır kıpır dışarı çıkmak istiyo. En azından bir iki saat. Pencereden bakıyorum bilmem kaç anne ellerinde pusetleri bebekleriyle yürüyüşte. Bebeğim onbir aylık oda çok seviyo dışarıyı. Ben fark ediyorum pencereden bakınca susuyo, bi eksiği olmadığı halde nasıl ağlıyo bunalıyo evde ben gibi. Sağolsun eşim haftada 2-3 kez çıkarır bizi. Ama ben istiyorum ki en az günlük bir saattte olsun bebeğimle çıkayım dışarı. İllki eşimle mi çıkmam gerekiyo. Hafta içi çıksak en az 2buçuk 3e kadar beklememiz gerekiyo. Ondada hafta içime dokunma diyo eşim. Kendinin de çalışması sekteye uğruyo. Bebeğim dışarı çıkamayınca sürekli ağlıyo kucak istiyo hiç bişey yapamıyorum evde çoğu zaman. Ama bi hava alsak ikimize de çok iyi gelcek. Ama eşim izin vermiyo beni bebeğimle başbaşa bırakmaya dışarı. İllaki birlikte olcaz. Ben bekarken iki erkek kardeşimin yarı annesiydim. Onları yedirdim de gezdirdim de bişey de getirmedim başlarına. Hatta bi kaç kere söylediklerinden anladım ki bana güvenmiyo bebeğimin dışarda başına bi iş getirmemden korkuyo bana, yani annesine güvenmiyor. Allah aşkına ben onun annesiyim gözüm gibi bakıyorum. Gecemi gündüzümü veriyorum ona, dışarda olduğumda pusetten elimi asla çekmem bile. Ortalamanın üzerinde boyu kilosu iyi bakıyorum bi şekilde, ama kocam asla güvenmiyo ve beni bebeğimle yalnız bırakmıyo bi yere. On bir aydan beri sadece bir kere bi arkadaşla bi kaç saatliğine görüştüm onda da çarşıda bi cafede bekledi beni. Ne diyosunuz kızlar ne yapayım ben allah aşkına. Az biraz konuşmaya çalıştım iyi tamam git diye trip attı sonrası yok. Akşam konuştum az çok iyi git dedi. Ama öyle olmuyo tabii şimdi spor salonunda 12 gibi gelecek de bizi gezdirecek saat 2 gibi tekrar gitmesi gerek işi var. Çok mu denetliyo çok mu napıyo ben anlamadım. Hayır böyle yapınca da kendime güvenimde sarsıyo çoğu zaman aptal gibi hissediyorum kendimi:KK61::KK43:
bebek yokkende dışarı çıkamıyor muydunuz. odamı yasaktı
 
Merhaba bayanlar
Ben masal şehir gibi bir yerde yaşıyorum. Yani ne çok büyük ne çok küçük. Yemyeşil on onbeş dakika yürümeyle çarşıda olabileceğim, kocaman deresi olan çarşısı sadece otobüslerin trafiğine açık olan bir yer. Hal böyle olunca havalarda hep güzel insanın içi kıpır kıpır dışarı çıkmak istiyo. En azından bir iki saat. Pencereden bakıyorum bilmem kaç anne ellerinde pusetleri bebekleriyle yürüyüşte. Bebeğim onbir aylık oda çok seviyo dışarıyı. Ben fark ediyorum pencereden bakınca susuyo, bi eksiği olmadığı halde nasıl ağlıyo bunalıyo evde ben gibi. Sağolsun eşim haftada 2-3 kez çıkarır bizi. Ama ben istiyorum ki en az günlük bir saattte olsun bebeğimle çıkayım dışarı. İllki eşimle mi çıkmam gerekiyo. Hafta içi çıksak en az 2buçuk 3e kadar beklememiz gerekiyo. Ondada hafta içime dokunma diyo eşim. Kendinin de çalışması sekteye uğruyo. Bebeğim dışarı çıkamayınca sürekli ağlıyo kucak istiyo hiç bişey yapamıyorum evde çoğu zaman. Ama bi hava alsak ikimize de çok iyi gelcek. Ama eşim izin vermiyo beni bebeğimle başbaşa bırakmaya dışarı. İllaki birlikte olcaz. Ben bekarken iki erkek kardeşimin yarı annesiydim. Onları yedirdim de gezdirdim de bişey de getirmedim başlarına. Hatta bi kaç kere söylediklerinden anladım ki bana güvenmiyo bebeğimin dışarda başına bi iş getirmemden korkuyo bana, yani annesine güvenmiyor. Allah aşkına ben onun annesiyim gözüm gibi bakıyorum. Gecemi gündüzümü veriyorum ona, dışarda olduğumda pusetten elimi asla çekmem bile. Ortalamanın üzerinde boyu kilosu iyi bakıyorum bi şekilde, ama kocam asla güvenmiyo ve beni bebeğimle yalnız bırakmıyo bi yere. On bir aydan beri sadece bir kere bi arkadaşla bi kaç saatliğine görüştüm onda da çarşıda bi cafede bekledi beni. Ne diyosunuz kızlar ne yapayım ben allah aşkına. Az biraz konuşmaya çalıştım iyi tamam git diye trip attı sonrası yok. Akşam konuştum az çok iyi git dedi. Ama öyle olmuyo tabii şimdi spor salonunda 12 gibi gelecek de bizi gezdirecek saat 2 gibi tekrar gitmesi gerek işi var. Çok mu denetliyo çok mu napıyo ben anlamadım. Hayır böyle yapınca da kendime güvenimde sarsıyo çoğu zaman aptal gibi hissediyorum kendimi:KK61::KK43:
Çok merak ettim nerde yaşıyosun??? Kendine güvenin sarsılmasın!!! Trip atarsa atsın sen yapmak istediğini yap zamanla alışacaktır... Bunalıma girmişsin... İnsanın üzerinde baskı olması çok kötü:KK43:
 
Tripte atsa, küssede çıkın dışarı, zamanla alısacaktır. Zaten anlattığınız gibi biryerde yaşıyorsanız, pusete koyup yüruyüşte , alısverişte pekala yapabilirsiniz. Zaten bebeğin güneş almasi gerekiyor, kemik gelişimi ve vitamin anlamında güneş çok faydalı (abartmamak, uygun saatlerde çıkartmak şartıyla tabi), yorulur temiz havada, acıkır, uykusunu güzel alır.
Alıstırın eşinizi, kendinize guveninizi de kaybetmeyin.
Sağlıkla büyütün bebeginizi.
 
Şiddet dendiğinde, ilk akla gelen fiziksel şiddet olur. Oysa fiziksel olmayan şiddet biçimleri de son derece yaygındır ve kadın ve kızlara çok zararlı etkileri vardır; örneğin hakaret, aşağılama, küçümseme, eve kapama, zorla cinsel ilişki kurma, ölümle tehdit etme, gibi. Bunlar genelde ülkemizde şiddet yaşayan ve uygulayan pek çok kişi tarafından şiddet olarak tanımlanmaz ve daha az önemsenir. Ama fiziksel şiddet dışında kalan şiddet ve baskı yöntemleri en az fiziksel şiddet kadar kısa ve uzun vadeli çok olumsuz izler bırakır.

Psikolojik şiddetin etkileri çoğunlukla gözle görülür olmadığı için hafife alınır, ama bu tür şiddet kişide ağır yaralar açabilir. Psikolojik şiddet görenlerde sürekli korku içinde yaşamak, kendini değersiz hissetmek, depresyon, intihar eğilimi, bağımlılık, utanç ve suçluluk duygusu, uyku ve beslenme bozuklukları, sosyal ilişkilerin bozulması gibi duygusal/psikolojik rahatsızlıklar görülebilir.
 
Çok merak ettim nerde yaşıyosun??? Kendine güvenin sarsılmasın!!! Trip atarsa atsın sen yapmak istediğini yap zamanla alışacaktır... Bunalıma girmişsin... İnsanın üzerinde baskı olması çok kötü:KK43:
canım yurtdışı ingilteredeyim. zaten buradaki son aylarımız. muhteşem bi yer insanın içi gidiyo hava pırıl pırıl ve ben istediğimde çıkamıyorum:KK61:
 
Şiddet dendiğinde, ilk akla gelen fiziksel şiddet olur. Oysa fiziksel olmayan şiddet biçimleri de son derece yaygındır ve kadın ve kızlara çok zararlı etkileri vardır; örneğin hakaret, aşağılama, küçümseme, eve kapama, zorla cinsel ilişki kurma, ölümle tehdit etme, gibi. Bunlar genelde ülkemizde şiddet yaşayan ve uygulayan pek çok kişi tarafından şiddet olarak tanımlanmaz ve daha az önemsenir. Ama fiziksel şiddet dışında kalan şiddet ve baskı yöntemleri en az fiziksel şiddet kadar kısa ve uzun vadeli çok olumsuz izler bırakır.

Psikolojik şiddetin etkileri çoğunlukla gözle görülür olmadığı için hafife alınır, ama bu tür şiddet kişide ağır yaralar açabilir. Psikolojik şiddet görenlerde sürekli korku içinde yaşamak, kendini değersiz hissetmek, depresyon, intihar eğilimi, bağımlılık, utanç ve suçluluk duygusu, uyku ve beslenme bozuklukları, sosyal ilişkilerin bozulması gibi duygusal/psikolojik rahatsızlıklar görülebilir.
zaten bi garip hissediyoum tamm kocamla gezmekte çok güzel çok mutlu ediyo ama insan arada bebeğini alıp diğer anneler gibi özgürce bi iki saat hava almayı ufak tefek alışveriş yapmayı istiyo özlüyo.zaten burada hiiiiiiç ne akrabam ne arkadaşım var.:KK61:çogu zaman evdeyken kalbimin ağırlastığını hissediyorum. hayır kendimi geçtim bebeğimde istiyo çıldırıyo çocuk sürekli kucağımda ağlayan bi bebek benim uykusuzluk stresten morarmış gözlerim stresimden kendime bile bakmak istemiyorum çoğu zaman :KK43: halbuki o kadar da değer verirdim kendime.abuk subuk sürekli bi yeme isteğim var eskiden böle değildim bu kadar değildim en azından
 
Hayır hayır sen istediğinde çık... Alışacak buna...
oyle de yapamam kocamın puseti aşağı indirmesi gerek bahçeye ben imkansız ne evde bırakırım yalnız bebeğimi nede o arabayı tasıyamam :KK43: mecbur hem izin kağıdım çıkmalı hemd e arabayı indirmeli :KK43: of
 
oyle de yapamam kocamın puseti aşağı indirmesi gerek bahçeye ben imkansız ne evde bırakırım yalnız bebeğimi nede o arabayı tasıyamam :KK43: mecbur hem izin kağıdım çıkmalı hemd e arabayı indirmeli :KK43: of

Puseti alt kata bir yere bisiklet kilidi ile sabitleseniz? Her defasında çıkarıp indirme derdiniz olmaz.

Ya da sling denen taşıma yöntemleri ile taşısanız?
 
Kocan sanirim ozguvensiz biri. Yazik yani gunesli havalarda bebekte sende evde tikilip kaliyorsunuz. Cik gez dinleme onu diyemeyecegim cunku sonunda ne yapar belli olmaz..sakin sakin konusmayi dene
 
Yokken çıkardım dışarı ona bişey demezdi ama mesela genel olarak öyle her yere her şeye herkese izin vern biri değil malesef. bayada denetler
olay burda başlıyor işte. izin vermek yada almak evlilikte olmamalı..sadece haber vermek olmalı yapacağınız.
sizin vasiniz değil o. çocuğuda değilsiniz..
olay baştan yanlış başlamış
 
olay burda başlıyor işte. izin vermek yada almak evlilikte olmamalı..sadece haber vermek olmalı yapacağınız.
sizin vasiniz değil o. çocuğuda değilsiniz..
olay baştan yanlış başlamış
yani canım eskiden derdim canım hava güzel çıkcam diye tamm derdi haber verirdim.şimdide diyorum böyle yalnız da çıkayım falan arada diyorum ama ya kendiyle çıkarıyo yada bişeyleri bahane tutuyo geçiştiriyo izin vermiyo
 
Az biraz konuşmaya çalıştım iyi tamam git diye trip attı sonrası yok.

E tamam gidiceksiniz o zaman ilk gün yarım saat, ertesi gün bir saat, bugün dışarı çıktık, şunu yaptık bunu yaptık eve sağ salim geri döndük diye evdeyken anlatacaksınız. Sonrasının olması sizin elinizde yani. Trip atınca ne oluyo ki? Öyle bir yazmışsınız ki sanki elinde sopasıyla kapının önünde geri dönmenizi bekleyecek bu adam.
 
Puseti alt kata bir yere bisiklet kilidi ile sabitleseniz? Her defasında çıkarıp indirme derdiniz olmaz.

Ya da sling denen taşıma yöntemleri ile taşısanız?
hıh hıh işte işte bende dedim defalarca dedim hemde aşağı bahçenin arka kapısındaki merdivene kilitleyelim dedim geç yyaaaa olur mu öyle saçmalama olamaz zırt pırt dedi bahane yani bahane :KK61: tersleyiveriyo
 
E tamam gidiceksiniz o zaman ilk gün yarım saat, ertesi gün bir saat, bugün dışarı çıktık, şunu yaptık bunu yaptık eve sağ salim geri döndük diye evdeyken anlatacaksınız. Sonrasının olması sizin elinizde yani. Trip atınca ne oluyo ki? Öyle bir yazmışsınız ki sanki elinde sopasıyla kapının önünde geri dönmenizi bekleyecek bu adam.
yok cnm sopa falan yok öyle değil de işte asıl mesele ben bebğime bi iş getirirsem çarşıda dışarıda onu takıntı yapıyo.bir çok anne görüyorum ikiz bebeğiyle bile geziyolar.eminim şu şehirde kocasız çıkamayan tek anne benim :KK43:
 
Merhaba bayanlar
Ben masal şehir gibi bir yerde yaşıyorum. Yani ne çok büyük ne çok küçük. Yemyeşil on onbeş dakika yürümeyle çarşıda olabileceğim, kocaman deresi olan çarşısı sadece otobüslerin trafiğine açık olan bir yer. Hal böyle olunca havalarda hep güzel insanın içi kıpır kıpır dışarı çıkmak istiyo. En azından bir iki saat. Pencereden bakıyorum bilmem kaç anne ellerinde pusetleri bebekleriyle yürüyüşte. Bebeğim onbir aylık oda çok seviyo dışarıyı. Ben fark ediyorum pencereden bakınca susuyo, bi eksiği olmadığı halde nasıl ağlıyo bunalıyo evde ben gibi. Sağolsun eşim haftada 2-3 kez çıkarır bizi. Ama ben istiyorum ki en az günlük bir saattte olsun bebeğimle çıkayım dışarı. İllki eşimle mi çıkmam gerekiyo. Hafta içi çıksak en az 2buçuk 3e kadar beklememiz gerekiyo. Ondada hafta içime dokunma diyo eşim. Kendinin de çalışması sekteye uğruyo. Bebeğim dışarı çıkamayınca sürekli ağlıyo kucak istiyo hiç bişey yapamıyorum evde çoğu zaman. Ama bi hava alsak ikimize de çok iyi gelcek. Ama eşim izin vermiyo beni bebeğimle başbaşa bırakmaya dışarı. İllaki birlikte olcaz. Ben bekarken iki erkek kardeşimin yarı annesiydim. Onları yedirdim de gezdirdim de bişey de getirmedim başlarına. Hatta bi kaç kere söylediklerinden anladım ki bana güvenmiyo bebeğimin dışarda başına bi iş getirmemden korkuyo bana, yani annesine güvenmiyor. Allah aşkına ben onun annesiyim gözüm gibi bakıyorum. Gecemi gündüzümü veriyorum ona, dışarda olduğumda pusetten elimi asla çekmem bile. Ortalamanın üzerinde boyu kilosu iyi bakıyorum bi şekilde, ama kocam asla güvenmiyo ve beni bebeğimle yalnız bırakmıyo bi yere. On bir aydan beri sadece bir kere bi arkadaşla bi kaç saatliğine görüştüm onda da çarşıda bi cafede bekledi beni. Ne diyosunuz kızlar ne yapayım ben allah aşkına. Az biraz konuşmaya çalıştım iyi tamam git diye trip attı sonrası yok. Akşam konuştum az çok iyi git dedi. Ama öyle olmuyo tabii şimdi spor salonunda 12 gibi gelecek de bizi gezdirecek saat 2 gibi tekrar gitmesi gerek işi var. Çok mu denetliyo çok mu napıyo ben anlamadım. Hayır böyle yapınca da kendime güvenimde sarsıyo çoğu zaman aptal gibi hissediyorum kendimi:KK61::KK43:

bu hıçte hafıfe alınacak bır konu degil.çözümü esınızı dınlememek.evet aynen oyle....hadı şimdi 11 aylık.bırkaç ay sonra evde hıç durmak ısteyecek.napacaksın evde hapıs hayatımı yasayacaksın...ılle kocanımı bekleyeceksın....bu senın ruhsal olarak çok fazla yaralanmana yol açar,şimdiden kendını aptal gbı hıssedıyorum yazmışsın..haksız degılsın.kuş degılsın kafese konasın.eşinle konuş çöz bu durumu.ne munasebet yahu.sen onun annesıısın senden daha ıyı bebegıne bakan olur mu hıç.....yapma bunu kendıne....bukadar ezdırme kocana...
 
X