Küsmeyi , ilişkiyi bilmemek.

Merhaba;
Benim söyle bir problemım var , duygularımı demlendiremiyorum. Geçirdiğim garip zamanlar sonucu, etrafımda arkadasım kalmadı, duygularım karmakarısık. Tek kişiye bağlı gibiyim. Gibisi de fazla hatta böyle.
Artık farkındayım bişeylerin, hatalı o olsada olayı bilsemde sürekli konuşma isteğindeyim. Sorun ufacıkken asırı derecede kendimi açıklama halindeyim.
Zaten eski konularımdan okursunuz, kendimi ifade edemiyorum .Ettiğimde bakarsanız , cok kırgınım . Sürekli aklımda ilişkim var,işim var vs onlarda cok sorun yok ama; ılıskıde sorun oldugunda asla toparlayamıyorum. Yaşım kucuk de değil 26 ya girecegım.
Küsmeyi bilmiyorum, bir hata yaptım geçmiş konuda anlatmıstım. Sonrasında her konuda hatalı gibi herşeyi cok uzatıyorum, inanılmak için vs. O kişiye gerci hep öyleydim. Hep konusmak çözmek istiyorum.
Aslında biliyorum ki biraz dursam, susabilsem hem kendimi toparlarım. Biraz kendime güvenım gelir, hem de söyle baskı hissediyorum üstümde. Ki bundan dolayı ondan bazı noktalarda nefret ediyorum; ben yapıyorum bunu mesela o istiyor diye , o yapmayınca bunu söyleyemiyorum ve kendi kendime ağlamaya baslıyorum. Yani cocuk gibi davranıyorum. Eski ilişkilerimde böyle degıldim. Daha net ve daha oturaklıydım. Küsmeyi normalde de sevmem ama karsıdaki insana zaman tanırdım bi şekilde.
Su an benim değerimi anlamasına, kendini dinlemesine fırsat veremiyorum. Hep aklımda ılıski dönüyor, ılıskiye ait durumlar. Ben kalmadım artık. Kendime saygım kalmadı ve bana saygı duymasını bekliyorum. Bişeyler yapmaya calısıyorum, böyle olunca da hep tam aksine yüzüme bulastırıyorum. Böyle dusunmediğimde sanki o durumu kafam ordan uzaklasınca kötü bisey yaptım gibi hissediyorum.
İlişki resmen bende hoş degılde , sürekli sorumluluk . Yanında olmasa da hep onu düşünmek, hatta o istemese bile düşünmek haline geldi. Kendimi bu denli sıktıkca daha da batırıyorum.
Cok dua ediyorum yani böyle olmasın diye, daha da beter ediyorum sanırım.
Napmalıyım sizde böyle şeyler yasadıysanız , anlatır mısınız. Buda geçer demi?

İlişkide olduğunuz insanın size yaklaşımı nasıl, size olan saygısı nasıl?

therewillbeaday .!.:

İlişkide olduğunuz insanın size yaklaşımı nasıl, size olan saygısı nasıl?

Genişletmek için tıkla...

Yüzeysel, en iyi kelime bu.
Benım aradıgım daha farklı birşey gözlerinde heyecanı görmek gibi.
Bana tavrı , genel anlamda iyi yaptığı şeyler kritik anlardadır. Ama hiç seni seviyorum cümlesini duymadım. Hatta ılıskıde sevginin gereksiz oldugunu savunur. Benım aradıgım baska bişey, ben karsıdaki acı cektiğinde en ufak , hatasını anlasa mesela ; davranısım, seni herşeyinle seviyorum. Bunları atlatırz seklindedir ve bunu dile getiririm. Onda ise genelde susar, kaldıramayacagı şeyler yasadı ben tarafından . Yani hıc bisey yapmadan orda durularak sevilceğini sanıyordu. Garip farklı biri diyebilirim. Hep saklı, bunalımlı. Hep onun istediğinde konusulcak, sen istediğinde malesef. Yani bu benım ılıskım degıl galiba

therewillbeaday .!.:

İlişkide olduğunuz insanın size yaklaşımı nasıl, size olan saygısı nasıl?

Genişletmek için tıkla...

Galiba sırf konusalım diye tartısma cıkarıyo bile olabilirim bazen. Sırf kıskandıgını görmek , o sevgiyi sırf orda hissediyorum. Beni önemsiyor gibi oralarda . Donukluk beni bitiriyor.
Kısacası ılıskı içinde göremeyince ilgi ve sevgi , kavgayı sırf ondan uzatıyorum galiba. Orda anlarım diye. Yani böyle aciz bi durum

Nasıl ilişkide sevgi gereksiz ? O zaman sevgili mi oluyormuş o ? Yok artık.

Sen bence ona bağlı değilde bağımlı olmuşsun. Bazı psikologların ilişkilerde bağlılık değil bağımlılık üzerine yazıları var nette onları biraz oku istersen sana yol gösterebilir. Çünkü senin bu halin bana aşkı değil de biraz sigara alkol bağımlılığı gibi bir bağımlılığı anımsattı. Sende insan bağımlısı olmuşsın.

Aventuss .!.:

Yüzeysel, en iyi kelime bu.
Benım aradıgım daha farklı birşey gözlerinde heyecanı görmek gibi.
Bana tavrı , genel anlamda iyi yaptığı şeyler kritik anlardadır. Ama hiç seni seviyorum cümlesini duymadım. Hatta ılıskıde sevginin gereksiz oldugunu savunur. Benım aradıgım baska bişey, ben karsıdaki acı cektiğinde en ufak , hatasını anlasa mesela ; davranısım, seni herşeyinle seviyorum. Bunları atlatırz seklindedir ve bunu dile getiririm. Onda ise genelde susar, kaldıramayacagı şeyler yasadı ben tarafından . Yani hıc bisey yapmadan orda durularak sevilceğini sanıyordu. Garip farklı biri diyebilirim. Hep saklı, bunalımlı. Hep onun istediğinde konusulcak, sen istediğinde malesef. Yani bu benım ılıskım degıl galiba

Genişletmek için tıkla...

Eski ilişkilerimde böyle değildim ve tek kişiye bağlı gibiyim (ben bu cümleyi yanlış anlayıp bağımlı olarak anladım ilk etapta) cümlesinden dolayı sordum. Diğer ilişkilerinizden daha mı çok sevdiniz bu kişiyi? Ya da biraz özgüvenle kendinizle çatışan biri misiniz? Mesela karşınızdakinden diğer ilişkilerinizde olduğu gibi bir ilgi görseniz kendi hayatınıza biraz daha odaklanabileceğinizi düşünüyor musunuz? Şuan sanki tüm enerjinizi karşınızdaki insana yöneltiyor ondan sizi iyi hissettirecek bir dönüt almak için uğraştığınızı düşünüyor musunuz?

Aventuss .!.:

Yüzeysel, en iyi kelime bu.
Benım aradıgım daha farklı birşey gözlerinde heyecanı görmek gibi.
Bana tavrı , genel anlamda iyi yaptığı şeyler kritik anlardadır. Ama hiç seni seviyorum cümlesini duymadım. Hatta ılıskıde sevginin gereksiz oldugunu savunur. Benım aradıgım baska bişey, ben karsıdaki acı cektiğinde en ufak , hatasını anlasa mesela ; davranısım, seni herşeyinle seviyorum. Bunları atlatırz seklindedir ve bunu dile getiririm. Onda ise genelde susar, kaldıramayacagı şeyler yasadı ben tarafından . Yani hıc bisey yapmadan orda durularak sevilceğini sanıyordu. Garip farklı biri diyebilirim. Hep saklı, bunalımlı. Hep onun istediğinde konusulcak, sen istediğinde malesef. Yani bu benım ılıskım degıl galiba

Genişletmek için tıkla...

Ama durum buyken hissettikleriniz çok normal ki...yaninda kendiniz gibi olamıyorsunuz çünkü sevildiğinizi hissetmiyorsunuz.

therewillbeaday .!.:

Eski ilişkilerimde böyle değildim ve tek kişiye bağlı gibiyim (ben bu cümleyi yanlış anlayıp bağımlı olarak anladım ilk etapta) cümlesinden dolayı sordum. Diğer ilişkilerinizden daha mı çok sevdiniz bu kişiyi? Ya da biraz özgüvenle kendinizle çatışan biri misiniz? Mesela karşınızdakinden diğer ilişkilerinizde olduğu gibi bir ilgi görseniz kendi hayatınıza biraz daha odaklanabileceğinizi düşünüyor musunuz? Şuan sanki tüm enerjinizi karşınızdaki insana yöneltiyor ondan sizi iyi hissettirecek bir dönüt almak için uğraştığınızı düşünüyor musunuz?

Genişletmek için tıkla...

Şöyle anlatmam daha doğru galiba.
Hayatıma onun girdiği her dönemde ben böyleydim hep, enerjimi ona aktarıyorum . Yasın verdiği gerekle işe falan gidiyorum su an. Ama zihnen hep ordayım. Biraz babam gibi korkuyorum, yanlış yapmaktan. Sonra ilgilenmezsem kaçacak gibi hissediyorum. Yani olaylar dısında da ben kendim gibi hissetmiyorum. Her hareketim maskeli, sonucta dısarıya hep öyleyiz ama bu kadar hiç olmadım. Hep ben hatalıyım bu ilişkide sürekli. Ben hata yaptım üzüntüyü yalnız kalmayı ben çektim. O yaptı yine ben çektim. Ayrıldıgımız zaman oldu 2 yıla yakın bi süre o asamada bile herşeyi onun için yapmısım. Ondan kurtulmak için, ya da birlesmek için. Kendimi dusunemıyorum. Aptal basarısız biri değil(dim) ama su an odaklanamıyorum.
Sırf konusalım falan gibiyim .yani ben ben olmadıgımda o bana iyi davrandıgı yani ona cabaladıgı kısacık bi donem oldu, yaptıklarına inanmıyorum. Hep kendimi suclu hissediyorum. Bazen sırf mesaj atmıyor wp kapatıyorum. Onu bile izlenmiş gibi hissediyorum. Hata yapmaktan , onu kızdırmaktan cekiniyorum. Hergün yeniden baslıyordum ılıskıye.
Birkac yalan söylemiştim , hala bundan utanıyorum bunları itiraf ettim. Aslında bakarsanız bundan mı böyleyim diye ; vicdan azabı cekiyorum ve ondan boyun eğiyorum sandım. Tam olarak buda degıl galiba.
Su an bunu itiraf ettim sorumlulugunu almam gerekti. Ancak tek sorun o değilmiş yani sadece onun olması, degılmiiş . Bana inanması vs.
Yani normal şartlarda bunu gögüslemek gerekirdi. Yaptım bedelini ödeyim. Bunu istiyor, ama sunu farkettim ki benım konusmamaya soruna tahammulum yok.
Bılmıyorum ben herşeyş cok sorguluyorum, bu bana cok zarar veriyor.

Ceylankucuk .!.:

Nasıl ilişkide sevgi gereksiz ? O zaman sevgili mi oluyormuş o ? Yok artık.

Sen bence ona bağlı değilde bağımlı olmuşsun. Bazı psikologların ilişkilerde bağlılık değil bağımlılık üzerine yazıları var nette onları biraz oku istersen sana yol gösterebilir. Çünkü senin bu halin bana aşkı değil de biraz sigara alkol bağımlılığı gibi bir bağımlılığı anımsattı. Sende insan bağımlısı olmuşsın.

Genişletmek için tıkla...

Evet galiba onu babam yerine koydum ve beni onaylamasını, anlamasını istiyorum.
Asla olmayacak bu , ben o kdr kuculdum ki gözünde . Herşeyi acıklayarak , duygularımı sürekli itiraf ederek. Ama bagımlı oldum doğrı. Üzerimde otoritesi var o kadar korkuyorum ben onda!n.

Aventuss .!.:

Evet galiba onu babam yerine koydum ve beni onaylamasını, anlamasını istiyorum.
Asla olmayacak bu , ben o kdr kuculdum ki gözünde . Herşeyi acıklayarak , duygularımı sürekli itiraf ederek. Ama bagımlı oldum doğrı. Üzerimde otoritesi var o kadar korkuyorum ben onda!n.

Genişletmek için tıkla...

Lütfen dediğim tarz yazıları oku kendini yeniden keşfedeceksin .

Ceylankucuk .!.:

Lütfen dediğim tarz yazıları oku kendini yeniden keşfedeceksin .

Genişletmek için tıkla...

Tabi ki okurum.

Aventuss .!.:

Şöyle anlatmam daha doğru galiba.
Hayatıma onun girdiği her dönemde ben böyleydim hep, enerjimi ona aktarıyorum . Yasın verdiği gerekle işe falan gidiyorum su an. Ama zihnen hep ordayım. Biraz babam gibi korkuyorum, yanlış yapmaktan. Sonra ilgilenmezsem kaçacak gibi hissediyorum. Yani olaylar dısında da ben kendim gibi hissetmiyorum. Her hareketim maskeli, sonucta dısarıya hep öyleyiz ama bu kadar hiç olmadım. Hep ben hatalıyım bu ilişkide sürekli. Ben hata yaptım üzüntüyü yalnız kalmayı ben çektim. O yaptı yine ben çektim. Ayrıldıgımız zaman oldu 2 yıla yakın bi süre o asamada bile herşeyi onun için yapmısım. Ondan kurtulmak için, ya da birlesmek için. Kendimi dusunemıyorum. Aptal basarısız biri değil(dim) ama su an odaklanamıyorum.
Sırf konusalım falan gibiyim .yani ben ben olmadıgımda o bana iyi davrandıgı yani ona cabaladıgı kısacık bi donem oldu, yaptıklarına inanmıyorum. Hep kendimi suclu hissediyorum. Bazen sırf mesaj atmıyor wp kapatıyorum. Onu bile izlenmiş gibi hissediyorum. Hata yapmaktan , onu kızdırmaktan cekiniyorum. Hergün yeniden baslıyordum ılıskıye.
Birkac yalan söylemiştim , hala bundan utanıyorum bunları itiraf ettim. Aslında bakarsanız bundan mı böyleyim diye ; vicdan azabı cekiyorum ve ondan boyun eğiyorum sandım. Tam olarak buda degıl galiba.
Su an bunu itiraf ettim sorumlulugunu almam gerekti. Ancak tek sorun o değilmiş yani sadece onun olması, degılmiiş . Bana inanması vs.
Yani normal şartlarda bunu gögüslemek gerekirdi. Yaptım bedelini ödeyim. Bunu istiyor, ama sunu farkettim ki benım konusmamaya soruna tahammulum yok.
Bılmıyorum ben herşeyş cok sorguluyorum, bu bana cok zarar veriyor.

Genişletmek için tıkla...

Hatalarınız ne ya da yalan söylediğiniz şeyler nedir bilmiyorum.
Hayattaki herkesi engelleyip sanki tek bir kişi varmış gibi yaşamak. O kişinin ilgisini dikkatini çekebilsen sanki başarıya ulaşmış olmak gibi. Ya da en azından elimden geleni yapayım başta benim de hatam oldu bu yüzden bu durumdayız düşüncesinde olmak fakat ne hikmettir ki o elinden geleni yapmak kısmı bir türlü bitmez. Hayatınızda o kişi geçmişte çok değer verdiğiniz fakat yeteri kadar ilgi göremediğiniz -beklediğinizden daha az- aileden biri ya da sizin için özel birinin yerine koyuyor olabilir misiniz gibi geldi.
Alttaki üyeye cevabınızı da okudum. Sizi çok iyi anlıyorum.. :/

therewillbeaday .!.:

Hatalarınız ne ya da yalan söylediğiniz şeyler nedir bilmiyorum.
Hayattaki herkesi engelleyip sanki tek bir kişi varmış gibi yaşamak. O kişinin ilgisini dikkatini çekebilsen sanki başarıya ulaşmış olmak gibi. Ya da en azından elimden geleni yapayım başta benim de hatam oldu bu yüzden bu durumdayız düşüncesinde olmak fakat ne hikmettir ki o elinden geleni yapmak kısmı bir türlü bitmez. Hayatınızda o kişi geçmişte çok değer verdiğiniz fakat yeteri kadar ilgi göremediğiniz -beklediğinizden daha az- aileden biri ya da sizin için özel birinin yerine koyuyor olabilir misiniz gibi geldi.
Alttaki üyeye cevabınızı da okudum. Sizi çok iyi anlıyorum.. :/

Genişletmek için tıkla...

Valla anlayamıyorum kendimi.
Normalde ailem tarafından sevilmedim diyemem, değer konusunda emin degılim.
Neyin içindeyim bilmiyorum, onu severlen kendime nasıl bu kadar dönemedim bilemiyorum.
Yani birini sevmek istedim,karsıma o cıktı. İnanın seviyorum diyorum ama kendini ezdirmeyi mi sevdim bilmiyorum.
Sanki bunlar olacak sonrasında güzel bir ilişkim olacak gibiydi onunla.
Ilıskı halinde özel hic hissetmiyorum bundwn cok emınım.
Onun sevdiğinide düşünmüyorum. Sadece böyle durumlarda fazla tepkiyle yada bılemıyorum bi seviyor gibi geliyor.benım o yalanların üzerine sadece cabalayacak gucum kalmadı. Yalanımda okulu bitiremedim kayıt sildirdim. Baska bir bölüm okudum bunu söylemedim . Ve ayrıldıgımız zaman oldu bunlar. Onla görüşmemek için yasadıgım sehirde degılım falan. Beni ailesine okulu bitirdim olarak tanıtmış nasıl olcakmış. Evlenmeyi dusunuyorduk herşeye rağmen , o asamada sadece flört. Evresinde ki ilgiyi gösterdi yaklasık 1 ay . Sonrasında da ben bu yalanları itiraf edince iyice dagıldı.
Ben toparlanırım o ayrı bir konu. Bastırırım veya da

Seni oyle iyi anlıyorum ki.. kendine ozguveni olan, arrkadas konusunda bıle cok secici biriydim. Fiziksel gorunusum iyidir,cok daha iyilerini bulacagıma eminim ama olmuyor. Ben de yalanlar soyledim,sonra pisman oldum ona guvenmemesinde hak verdim pesinden kostum ama ben bunları yaptıkca onun gozunde kucuk dustugumu hissediyordum. Oyle de oldu, sevgisi hic azalmadı ama saygısı icin aynı seyi soyleyemem. Artık en ufak bir hatamda sinirlenip bagırıyor ve ben her seferinde kendimi cok fazla uzun sekilde acıklamak zorunda hissediyorum kendimi. Degersiz hissediyorum, suprizsiz heyecansız bir iliski ne kadar sevsek de birbirimizi. Ama ben senin gibi bagımlı degilim,yani oyleydim ama artık hayatta benden daha cok onemli kimse olmadıgını dusunuyorum. Biraz uzak kaldıkca insan kendine geliyor,bi de boyle yapmaya devam edersen asla degerini anlamaz. Biraz uzak dur en iyisi

Aventuss .!.:

Merhaba;
Benim söyle bir problemım var , duygularımı demlendiremiyorum. Geçirdiğim garip zamanlar sonucu, etrafımda arkadasım kalmadı, duygularım karmakarısık. Tek kişiye bağlı gibiyim. Gibisi de fazla hatta böyle.
Artık farkındayım bişeylerin, hatalı o olsada olayı bilsemde sürekli konuşma isteğindeyim. Sorun ufacıkken asırı derecede kendimi açıklama halindeyim.
Zaten eski konularımdan okursunuz, kendimi ifade edemiyorum .Ettiğimde bakarsanız , cok kırgınım . Sürekli aklımda ilişkim var,işim var vs onlarda cok sorun yok ama; ılıskıde sorun oldugunda asla toparlayamıyorum. Yaşım kucuk de değil 26 ya girecegım.
Küsmeyi bilmiyorum, bir hata yaptım geçmiş konuda anlatmıstım. Sonrasında her konuda hatalı gibi herşeyi cok uzatıyorum, inanılmak için vs. O kişiye gerci hep öyleydim. Hep konusmak çözmek istiyorum.
Aslında biliyorum ki biraz dursam, susabilsem hem kendimi toparlarım. Biraz kendime güvenım gelir, hem de söyle baskı hissediyorum üstümde. Ki bundan dolayı ondan bazı noktalarda nefret ediyorum; ben yapıyorum bunu mesela o istiyor diye , o yapmayınca bunu söyleyemiyorum ve kendi kendime ağlamaya baslıyorum. Yani cocuk gibi davranıyorum. Eski ilişkilerimde böyle degıldim. Daha net ve daha oturaklıydım. Küsmeyi normalde de sevmem ama karsıdaki insana zaman tanırdım bi şekilde.
Su an benim değerimi anlamasına, kendini dinlemesine fırsat veremiyorum. Hep aklımda ılıski dönüyor, ılıskiye ait durumlar. Ben kalmadım artık. Kendime saygım kalmadı ve bana saygı duymasını bekliyorum. Bişeyler yapmaya calısıyorum, böyle olunca da hep tam aksine yüzüme bulastırıyorum. Böyle dusunmediğimde sanki o durumu kafam ordan uzaklasınca kötü bisey yaptım gibi hissediyorum.
İlişki resmen bende hoş degılde , sürekli sorumluluk . Yanında olmasa da hep onu düşünmek, hatta o istemese bile düşünmek haline geldi. Kendimi bu denli sıktıkca daha da batırıyorum.
Cok dua ediyorum yani böyle olmasın diye, daha da beter ediyorum sanırım.
Napmalıyım sizde böyle şeyler yasadıysanız , anlatır mısınız. Buda geçer demi?

Genişletmek için tıkla...

daha önceki ilişkilerinizde veya bu ilişkinizde atlatamadığınız bir travmanız, çok büyük hata olarak tanımladığınız şeyler var mı? bir de kendi babanızla ilişkiniz nasıl? baba düşüncesi ne ifade ediyor sizin için?

tuzemencanavar .!.:

daha önceki ilişkilerinizde veya bu ilişkinizde atlatamadığınız bir travmanız, çok büyük hata olarak tanımladığınız şeyler var mı? bir de kendi babanızla ilişkiniz nasıl? baba düşüncesi ne ifade ediyor sizin için?

Genişletmek için tıkla...

Babama karsı korkuyorum biraz. Sevgi durumum farklı, bazı konularda nefret doluyum ona karsıda . Benı oldugum gibi kabul pek etmedi. “Cık cık” der bakıp bakıp . Anlamadıgım sekilde oluyor bunlar.
Babam böyle, hastalanınca cok ilgilenir ama. Hani sevgisini belli etmez ama alakalıdır.
Oda cok fazla küser, tuhaf tuhaf bakar.
Böyle garip bir ilişki.
Şu an daki ilişkimde resmen sunu dedi senle birlikte olma nedenim ; “kendine bir şey yapmandan korkuyorum.” O kadar zoruma gitti ki bu laf , yani hıc bir sorun yokken anlık, bir günde patladı.
Yüzlesmek zorundayım galiba, tek kalmak zorundayım.saplantılı oldugumu dusunuyor, ona karsı.
Hata yaptım gecmıste ve sonra aradım ettim, benım yöntemim hep adım atarım, cunku sevmek bence budur. Araya zaman koymak, yok dusunmek, vs bende yanlıs. Adam ise bunu istiyor sürekli, 3 gün telefonu acmamıs heryerden ulasmaya calısmısım. Bence budur cunku, beklentisiz seni seviyorum bile diyemedim ona, onun söylemesinden bahsetmiyorum. Ben söylemedim, ben duygumu yüksekte yasayan biriyim onlayken oyle seviyorum . Yasayamadım, kavga edince tek umursadıgında sevdiğini hissettim geri kalanları hep ılıskı zorunlulugu gibi. Bir kez hediye alıp evinin oraya gittim apartmana dahi degıl caddeye , taciz edildiğini hissettiğini söyledi. Onun dusuncesine göre ; erkek istediğinde konusulur, görüşülür . Benım duygusal ihtiyaclarım yani karsılanmadı. Gecmıste yalan söyledim hatam bu , okulu kaydımı sildirdim, bunu söylemedim . Ailesine böyle tanıtmış beni, ne diyecegım dedi. Yalan söylüyorsun , yalancı çobana döndüm, ve hala pesınde kosuyorum. Oyle olmasa bile aklımdw bir türlü serbest bırakamıyorum. Cok cok garip bi hal. Allah kimseye yasatmasın