Hiç zor görmemiş ki.
Gitmiş evlenmiş doğurmuş gelmiş, anneye helal olsun ardında durmuş sözünü tutmuş.
Ama işte çocuğumun ardında duracagim diye her hataya göz yumulmaz, bende kızımın sonsuza dek arkasındayım ama sürekli sürekli laf dinlemeyip denenmişi deneyip deneyip zırlayarak kapıma gelirse sadece kapımı açarım Sokakta kalmasın diye. Gerisinde çocuklarını falan bırakırım başına hem çocuğuna baksın hem çalışsın bi çabalasın bakalım koca bulacak zaman vakit bulabiliyor mu?
Tek çocuğum var ev hanımıyim zaman yok yahu hic bir seye, kadin iki cocukla gitmiş gelmiş evlenmiş üremiş burda fazladan bir rahatlık var.
Bunu çözmelisiniz, bir psikiyatriyle psikologla vs görüştürün normal değil bence bu kadar fevri hayat