kv'nin aynı ilçeye yerleşmesi

Kendi ailemi düşünemiyorum çünkü yapmazlar böyle gereksiz bişey o konuda empati yapamayacağım.Ne yapayım peki tavsiyeni alayım?Koyvereyim gitsin öyle mi??
kopyverme inatlaş o zaman. "istemiyorum aynı ilçeye de." evlenmeden krizleriniz başlasın. Sanki uzakta olunca hiç dertleri sorunları olmuyor.
sorun çıkaracak aile dünyanın bir ucuna gitsen yine başına bela olur. Olmayacak aile de aynı apartmanda bir şey yapmaz.
 
İnsanlar kurulu düzenini, eşini dostunu, akrabasını, komşusunu bırakıp sırf oğlundan uzak kalmamak için peşinden gidiyorsa gelin olarak sizin çoooook çekeceğiniz var.
 
erkek annesi olmak zor,tek erkek annesi, olmak daha zor.çünkü kız ve ailesi tarafından,baştan önyargıyla yaklaşılıyor.sizin bulunduğunuz yere taşınacaklar ama eviniz,barkınız ayrı olacak.bu kadar korkmayın,bence.

benim oğlumda tek çocuk.7 ay önce evlendi.istanbulda,farklı ilçelerde yaşıyoruz.bizim yaşadığımız ilçe onların,iş yerlerine ulaşım açısından,daha uygundu ama istemediler. saygı duydum.şimdi buraya taşınmak istiyorlar.çünkü evlendiklerinden beri evlerine 3 kez gittim.anladılar yani zarar gelmeyeceğini.hatta ileride çocuk yapma ,planları olduğunda faydam olacağını düşünmeye başladılar.şimdi de ben taşınmaları için ağırdan alıyorum.
siz hiç zorlamamışsınız kendi hallerine bırakıp emrivaki yapmamışsınız tabi ki kötü düşüncelere kapılmazlar.Bizim de böyle olsaydı belki biz diyecektik ilerde daha yakın yaşayalım diye ama teklife fırsat kalmadı gördüğünüz gibi.
 
karışma gibi bi durumu olamaz ama sizce de ürkütücü değil mi ?
hani yaşlılılar yaşadıklara yere bağlı olurlar falan bunlarda onu bile göze alıp oğullarının evleneceği yere taşınmaları ...
konu sahibi kimin nereye taşınacağına tabiki karar veremez
ama ben olsam bende korkardım

öle sınır da kolay çizilmiyor yapışkan insanlarsa
diyelim ki her aksam çat kapı geliyorlar var yanı bole ınsanlar ne desin kız ? kötü olmadan kesinlikle çözülmez ondan sonra gelsin huzursuzluklar gelsin mutsuzluklar
vallahi yok ben görmedim mutlu olanı
allah kolaylık versın
Bu çok yönlü bir konu. Benimkiler benden 10 saat uzakta yaşıyorlar. Bu durumda sorun yok mu? Olmuyor mu? Hayatımızdaki tek sorunun eşimin babası ve türevleri olduğunu bile söyleyebilirim. Bir insanın ruhunda varsa "oğlumuz" kavramı bu ister 10 saat uzakta, ister 1 ev uzakta olsun değişmez.
Ama bir insan da var özel hayatlara saygı duyuyorsa aynı apartman olsun yine değişmez. Bu tür insanlar kendini belli eder evlenmeye gerek yok. Ailesini sindiremiyorsa evlenmemek en kalıcı çözüm. Oğlunu alırım, anası beni ilgilendirmez kısmı olmuyor.
 
karışma gibi bi durumu olamaz ama sizce de ürkütücü değil mi ?
hani yaşlılılar yaşadıklara yere bağlı olurlar falan bunlarda onu bile göze alıp oğullarının evleneceği yere taşınmaları ...
konu sahibi kimin nereye taşınacağına tabiki karar veremez
ama ben olsam bende korkardım

öle sınır da kolay çizilmiyor yapışkan insanlarsa
diyelim ki her aksam çat kapı geliyorlar var yanı bole ınsanlar ne desin kız ? kötü olmadan kesinlikle çözülmez ondan sonra gelsin huzursuzluklar gelsin mutsuzluklar
vallahi yok ben görmedim mutlu olanı
allah kolaylık versın
Arsiz yuzsuz piskin insanlarsa zaten mesafe koymak falan hikaye.oyleleri ne surattan ne tavirdan ne de laftan anlarlar.insani delirtirler sadece.oylelerine uzak da olsan yakin da olsan kolay gele ! Ama kendini bilen insanlarsa ben yakin olmalarini sorun olarak gormedim.
 
Canını sıkma, benimki de tek çocuk, baba emekli anne ev hanımı. Aynı yerde yaşıyoruz.

Nişanlıyken, ufaktan kıymete binmeye başladı oğulları. Oysaki eşim ayrı evde yaşıyordu ve ben onu ailesiyle vakit geçirmesi için yönlendirmeye başlamıştım ufaktan. Yine de "Oğlumu benden aldın" tipi laf sokmalı şakalara çok maruz kaldım.

Alttan aldıkça tepeme tepeme bindiler, mesafeli durdukça tüm aile tarafından "Soğuk gelin" ilan edildim.
Tebessümle sessizliğimi, kabul zannettiler, bir yerden sonra açık açık konuştum "Anne ben inciniyorum, bu yapıda birisi değilim, söyledikleriniz kırıyor" ... Bana "Biz bu yaştan sonra değişmeyiz, ayak uydurmaya bak" dediler. Şu hayatta belki de en nefret ettiğim şeylerden birisidir bir başkasına uyum sağlayabilmek için kendimi değişime sürüklemek... Yine sesimi çıkarmadım, "Saygı" dedim.

Evlendik, zırt pırt... Rahat bırakmazlar. Biraz zaman geçti "Oğlum sen zayıfladın mı? İyi bakamıyo mu sana"lar başladı.
Annesinin tek oğludur, gidelim özlemesin derim, yemek daha bitmeden çayı ocağa koymuştur çünkü gecenin bir vaktine kadar oturup çay keyfini onlarla yapacağız... Emrivakiler bilmem neler... Kırıcı espriler... Kaç kere uyardım ı - ıh olmadı.

Normal şartlarda, mesafeli ve kibar bir insanımdır ama baktım ki şartlar normal değil, dedim ki "Güm pat çat" olacaksın bunlara, ondan anlıyorlar zaar dedim. "Saygı çerçevesi içinde zorlayacaksın kızım, kibar kibar sokacaksın, şaka deyip sokacaksın"

Yine böyle "Yok oğlum zayıflamış, bakamadın oğluma" filan diyor
Dedim "Belki yaş itibariyle sizden geçmiş olabilir, ama normal bi evliliğin ilk günlerini bi düşün, oğlun neden kilo alamıyor olabilir acaba" gibi bi şeyler dedim. Hiç beklemiyormuş sustu kaldı. Bu da sonun başlangıcı oldu.

Şimdi bana bir şey diyeceklerse, 2 kere 3 kere düşünüyorlar. Gelmek için arıyorlar, emrivakilerini geçerli bir sebep saymazsam iptal ettirebiliyorum: "Siz böyle planlamışsınız annecim ama kusura bakmayın, başka zamana" diyebiliyorum. Artık eskisi kadar bile uğraşamıyorlar.

Kötü insanlar değiller, işte en önemlisi o. Oyunlu, yalanlı aile değil... Senin kvgil de öyle değilse, korkma, biraz sen huyuna biraz o huyuna anlaşılır gidilir. Bu kadar büyütme gözünde, müstakbel eşin seni ezdirmeyecek duruşta mı ona bak.
 
siz hiç zorlamamışsınız kendi hallerine bırakıp emrivaki yapmamışsınız tabi ki kötü düşüncelere kapılmazlar.Bizim de böyle olsaydı belki biz diyecektik ilerde daha yakın yaşayalım diye ama teklife fırsat kalmadı gördüğünüz gibi.

tamam işte,henüz aynı yerde yaşamamışsınız.belki iyi olacaktır.bu kadar önyargılı olup,kendinizi üzmeyin diyorum.

burada nişanlınızın duruşu,karakteri çok önemli.aile işlerine karıştırmazsa,sorun çıkmaz.aksi takdirde,dünyanın bir ucunda da yaşasalar,sizi huzursuz etmelerine müsaade edecek,karakterde bir insansa,yapacak bir şey yok
 
Merhaba arkadaşlar.bu benim ilk konum , kafam oldukça karışık ben mi yanlış düşünüyorum yoksa bu gerçekten önemli bir konu mu bilmiyorum.Fikirlerinize ihtiyacım var.Bu konuyu daha anneme bile anlatamadım biliyorum ki anlatınca ortalık daha çok karışacak.Kendi başıma çözmek istiyorum.
2 aylık nişanlıyım.Yaz başı düğünüz olacak.Ailelerimiz aynı memleketten aynı ilçeden .Biz işlerimiz gereği yakın bir il e yerleşeceğiz evlenince.Nişanlım tek çocuk kv ve kp emekli.Başka bir meşguliyetleri yok anlayacağınız.Kendi evleri düzenleri memlekette aslında ama nişanlım bizim oturacağımız ilçeyi anne ve babasının çok sevdiğini biz evlendikten sonra bizimle birlikte orada yaşamak istediklerini söyledi dün.Ev kiralayacaklarmış kendilerine bize yakın olacaklarmış oyalanacaklarmış falan.İlk an çok bişey diyemedim ama bütün gece kafama taktım.Benim için bu ilçede oturmanın en büyük avantajı yeni evli olacağız ve kendi düzenimizi daha rahat kurarız diye düşünmem oldu.Yıllardır tek başıma kendi ailemden uzak yaşıyorum.Evlilik bile benim için oldukça zorlu bir fikirdi.Bir de şimdi bu durum beni çok huzursuz etti.Aslında bir sıkıntımız yok kv ve kp ile.Ama ben istemiyorum işte beni anlayan vardır aranızda sebeplerini tahmin eden sadece bir içgörü diyelim olabileceklere karşı.Ailemin de bu durumda sessiz kalacağını sanmıyorum bizi rahat bırakmalarını istiyorlar.Hiç birşey istemedim maddi olarak tabii istemeyince de bir sıkıntı çıkmadı ama isteseydim sıkıntı çıkacağını tahmin ediyorum mesela.Tavsiyelerinizi bekliyorum.Bunu nasıl önleyebilirim sizce?Şimdiden okuyacak arkadalara teşekkür ederim.
anladıgım kadarıyla nişanlınız ailesine düşkün ,düşkün oldugu kadarda bagımlı işte bu bağımlılık kısmı beni hep rahatsız etmiştir.düşkün olsun ailesine düşkün olan eşine çocugunda düşkün olur ama bağımlılık deyince durup düşün derim.
ben herzaman derim.uzak olucaksınnnn.. zırt pırt gelip gitmiycekler .tatlı gelicekler.
ama bence sen bu olayı tatlı dilinle çözersin.nişanlını yavaş yavaş işle.ne gerek var masraf biz zaten her hafta gideriz onlarda gelir tam düğün üstü gerek varmı diye inceden inceden işle ve bu fikri ona kabullendir.
uzakkk anacım uzaaakkkk dursunlar...
 
Son düzenleme:
şimdi oğulları orda yalnız diye yanında kalmaları çok normalde. evlendikten sonra kendi evleri kurulu düzenli varken, oraya gidip kirada oturmak nasıl bi mantık. oyalanacaklar kelimesine takıldım ben. neyle oyalancaklar gelinin huzuruylamı
 
Canını sıkma, benimki de tek çocuk, baba emekli anne ev hanımı. Aynı yerde yaşıyoruz.

Nişanlıyken, ufaktan kıymete binmeye başladı oğulları. Oysaki eşim ayrı evde yaşıyordu ve ben onu ailesiyle vakit geçirmesi için yönlendirmeye başlamıştım ufaktan. Yine de "Oğlumu benden aldın" tipi laf sokmalı şakalara çok maruz kaldım.

Alttan aldıkça tepeme tepeme bindiler, mesafeli durdukça tüm aile tarafından "Soğuk gelin" ilan edildim.
Tebessümle sessizliğimi, kabul zannettiler, bir yerden sonra açık açık konuştum "Anne ben inciniyorum, bu yapıda birisi değilim, söyledikleriniz kırıyor" ... Bana "Biz bu yaştan sonra değişmeyiz, ayak uydurmaya bak" dediler. Şu hayatta belki de en nefret ettiğim şeylerden birisidir bir başkasına uyum sağlayabilmek için kendimi değişime sürüklemek... Yine sesimi çıkarmadım, "Saygı" dedim.

Evlendik, zırt pırt... Rahat bırakmazlar. Biraz zaman geçti "Oğlum sen zayıfladın mı? İyi bakamıyo mu sana"lar başladı.
Annesinin tek oğludur, gidelim özlemesin derim, yemek daha bitmeden çayı ocağa koymuştur çünkü gecenin bir vaktine kadar oturup çay keyfini onlarla yapacağız... Emrivakiler bilmem neler... Kırıcı espriler... Kaç kere uyardım ı - ıh olmadı.

Normal şartlarda, mesafeli ve kibar bir insanımdır ama baktım ki şartlar normal değil, dedim ki "Güm pat çat" olacaksın bunlara, ondan anlıyorlar zaar dedim. "Saygı çerçevesi içinde zorlayacaksın kızım, kibar kibar sokacaksın, şaka deyip sokacaksın"

Yine böyle "Yok oğlum zayıflamış, bakamadın oğluma" filan diyor
Dedim "Belki yaş itibariyle sizden geçmiş olabilir, ama normal bi evliliğin ilk günlerini bi düşün, oğlun neden kilo alamıyor olabilir acaba" gibi bi şeyler dedim. Hiç beklemiyormuş sustu kaldı. Bu da sonun başlangıcı oldu.

Şimdi bana bir şey diyeceklerse, 2 kere 3 kere düşünüyorlar. Gelmek için arıyorlar, emrivakilerini geçerli bir sebep saymazsam iptal ettirebiliyorum: "Siz böyle planlamışsınız annecim ama kusura bakmayın, başka zamana" diyebiliyorum. Artık eskisi kadar bile uğraşamıyorlar.

Kötü insanlar değiller, işte en önemlisi o. Oyunlu, yalanlı aile değil... Senin kvgil de öyle değilse, korkma, biraz sen huyuna biraz o huyuna anlaşılır gidilir. Bu kadar büyütme gözünde, müstakbel eşin seni ezdirmeyecek duruşta mı ona bak.
bereket 1 defada anlamışlar :) (bu arada çook iyi demişsiin :KK70:) anlamayan çook kv -kp var.
 
erkek annesi olmak zor,tek erkek annesi, olmak daha zor.çünkü kız ve ailesi tarafından,baştan önyargıyla yaklaşılıyor.sizin bulunduğunuz yere taşınacaklar ama eviniz,barkınız ayrı olacak.bu kadar korkmayın,bence.

benim oğlumda tek çocuk.7 ay önce evlendi.istanbulda,farklı ilçelerde yaşıyoruz.bizim yaşadığımız ilçe onların,iş yerlerine ulaşım açısından,daha uygundu ama istemediler. saygı duydum.şimdi buraya taşınmak istiyorlar.çünkü evlendiklerinden beri evlerine 3 kez gittim.anladılar yani zarar gelmeyeceğini.hatta ileride çocuk yapma ,planları olduğunda faydam olacağını düşünmeye başladılar.şimdi de ben taşınmaları için ağırdan alıyorum.
sizi biliyorum bazı konularınızdan yazdıklarınızdan
ve belli görgülü bir insansınız kaynanasınız ama her kaynana da aynı değil siz biraz yeni jenerasyon kaynanası sayılanilirsiniz :)
görgü görgü görgü
çok öenmli işte bakın ne kadar ön yargılı olsalarda başta siz özgür bırakmıssınız ve bakın sonunda anlamışlar sizden zarar gelmeyecegını zaten kendılerı gelmek ıstıyorlarmıs ne güzel ne mutlu size

keske her kaynana sizin gibi olsa
 
Nişanlı kızımızı biraz korkuttuk ama :KK70: ya bak belki iyi olur vs ama nadir bu. İkisi de emekli tasıncaklar evlerinden oyalanırlar bizimle sözü cidden berbat. Ben yaptım sen yapma derler ya herseye he deme
 
Belki düşündüğün gibi kötü olmayabilir.

Kv bi kaç site aşağıda, yürüyerek 5 dk gidebilirim. Herşeyime o kadar yardımcı oldu ki. Doğumumda, lohusaligimda etrafimda dört döndü. Hasta olsam yemek getirir. İşten izin alır beni hastaneye goturur. Torunu için sürekli biseyler alır. Evet haftanin bi günü muhakkak görüşürüz ama o istediği için değil biz de onları görmek isteriz. Anlaşamadgimz durumlar da oluyor tabi ama insan kendi ailesiyle bile zıt düşebiliyor. Hatta bu sene tayinleri çıkacak çok üzülüyorum.

Eşinizin tutumu çok önemli ama. Mesela benim eşim acaip serttir. Gitmek istemiyosa yada gelmelerini istemiyorsa çatır cutur söyler. Valla herkes de benimsemiş onu öyle kimse kirilmiyor ona.

Bence bu kv-kp konusu histerik bi durum almış. Herkes aynı olacak diye bişey yok..
Aynen cnm katiliyorum herkesi ve her olayi bir tutmamali.bi kv mevzusudur aldibasini gitti.kotusu yok demiyorum ama. dediginiz gibi histerik bir. durum oldu kimse tanimadan hemen onyargiyla yaklasiyor.
Sozum meclisten disari ama daha tanisir tanismaz aile konusuna giren erkek ve kizlara cok kiziyorum nedir bu aileleri tanimadan mesafe cabalari o zaman kimsesiz erkek ve kizlari tercih edin
 
Benim kaynanamın 2 çocuğu daha olmasına rağmen yakamızdan biri gün bile düşmüyorlar. Ki seninki tek çocukmuş, muhtemelen soluğu sık sık sizde alacaklar haberin olsun..
 
şimdi oğulları orda yalnız diye yanında kalmaları çok normalde. evlendikten sonra kendi evleri kurulu düzenli varken, oraya gidip kirada oturmak nasıl bi mantık. oyalanacaklar kelimesine takıldım ben. neyle oyalancaklar gelinin huzuruylamı
Şimdi kalsınlar oğlumun yemeğini yapıyorum ütüsünü yapıyorum biz olmadan yapamaz modunda takılıyorlar.Ama kirada oturma kısmı çok garip ya çok.
 
Bu çok yönlü bir konu. Benimkiler benden 10 saat uzakta yaşıyorlar. Bu durumda sorun yok mu? Olmuyor mu? Hayatımızdaki tek sorunun eşimin babası ve türevleri olduğunu bile söyleyebilirim. Bir insanın ruhunda varsa "oğlumuz" kavramı bu ister 10 saat uzakta, ister 1 ev uzakta olsun değişmez.
Ama bir insan da var özel hayatlara saygı duyuyorsa aynı apartman olsun yine değişmez. Bu tür insanlar kendini belli eder evlenmeye gerek yok. Ailesini sindiremiyorsa evlenmemek en kalıcı çözüm. Oğlunu alırım, anası beni ilgilendirmez kısmı olmuyor.
son söylediğinize kesınlıkle katılıyorum
tabiki bi tek adamla evlenmekle olmuyor anası danası her şeyi çıkıyor
hasılı deiğiniz gibi uzakta da olsanız bitmiyor sorunlar bu seferde gelmişken aylarca kalma olayı oluyor
yakın olsa zırt pırt gelme olayı oluyor
yanı uzaklık yakınlıktan cok GÖRGÜ meselesi görgülü insanlara denk gelmek cok öenmli
ama onu da ben bulamadım
 
13 yıllık evliyim . Bu yıllar boyuncda kp kv ile aynı ilçede yaşadım.hiç bir sorun ile karşılaşmadım hatta bi ara aynı apartmanda oturduk taşındıklarında çok bozulmuştum. Bizden uzaklaşmak istiyorlar diye.. Nasıl düşünür yaklaşırsanı onu bulursunuz
 
Yani buna karışma gibi bir lüksün yok ki. Yasalar bile adamlara yerleşme hürriyeti verdikten sonra sanki aynı evin içinden bahsediyor gibisin.
Sınırlarını çizersin olur biter.

Ama bu mantıkla kayınvalide ve kayınbaba o ilçeye taşındıktan sonra yeni evli çift de başka ilçeye taşınsın ve sorun olmasın. Hatta yerleşme hürriyeti kapsamında yeni evli çift kayınvalide ve kayınbaba geldikçe başka ilçeye taşınsın, geldikçe başka ilçeye taşınsın. Bir süre sonra yorulup bırakırlar belki :)

Önceden konuşulup anlaşılsa neyse. Belki ona göre yeni evli çift de uzağa gitmezdi, aynı ilde kalmayı tercih ederlerdi, gelinin ailesinin de olduğu yerde. Ama son dakika golü olarak emrivaki yapılması kötü olmuş. Bu mantıkla gelin de "ben yurtdışında yaşamak istiyorum. Barselona'yı çok sevdim" desin o zaman. Onlar da "ama bu haksızlık" diyemesin.
 
Back
X