Kz ocuu anneleri neden hep fedekar olmak zorundadr?

ben mi yanlış düşünüyorum bilmiyorum. siz onu koklamaya kıyamazken el onu yerden yere vurur. aman evladım, iyi ol. aman saygıda kusur etme. ya bu ne. isyan ediyorum artık. ben mi hatalıyım. yavrumu bile bile ezilmesine göz yummak mı doğru. susup bir kenara çekilmek. hep ben mi fedakarlık yapacağım. oğlan tarafı hakaret edecek ve ben susacam. ya bu reva mı? hertürlü fedakarlığı yapacaksın ve aptal yerine konulacaksın. neymiş oğulları varmış. benimde bir oğlum var. ama ben onlar kadar böbürlenmiyorum. bunlar bana hep ders oluyor galiba. bütün kız anneleri mi böyle? susmak zorunda mıyız hep. onlar canımıza okuyacak ve biz sağol mu diyeceğiz. ne olur beni aydınlatın. ben mi yanlış düşünüyorum.senağlama

ah ablacım kız anneleri dediğin gibi hep..benimde eşim ve ailesi beni çok eziyor anneme anlatsam bile bişey yapamıyorki kadın.karşıdakinin kızına aynı şey yapılsa kıyamet kopar.gelinsin yapmak zorundasın.kendi kızıda gelin o yapıyormu yok..bencillik bu..benim kaynanam annemlere gideceğimiz zaman sık gitmek iyi değildir diyip doldurur eşimi.ama kendi kızınada 2 gün gelmeyince niye gelmiyon diyor..ablam sessiz olunca çok eziliyor insan..anne olmak en güzel duygudur ama evladını mutsuz görmek çok kötüdür eminim...sen çok iyi niyetlisin.allah gönlüne göre versin.azcıkta dişini göstereceksin tabiri caizse..

bazen annem üzülcek diye evlenmekten vazgeçtiğim oluyor evlenmekten soğumak için 5979348734 sebepten biri evet rahmetli ananecim de nasıl büyüttü baktı anacığıma, gözümün önünden geçti bütün yaşananlar. yaşasaydı görseydi ne üzülürdü... ben yaşadığımda annem ne kadar üzülecek kimbilir, çok kötü oldum şimdi. neden EL başkasının evladı hep ezilmeye kötülenmeye çalışılır, buna sebep olanlar Allah'tan korkmaz mı hiç... Rabiim hepimizi iyilerle karşılaştırsın, kötülerle karşılaşmış olanların da kötülerini iyi yapsın

haklısın anneciğim bence....annem bana ders çalışıyorum diye kıyamaz, yemeğimi odama hazırlar getirirdi....şimdi ben elin oğluna hem ders çalışırken hem de yemek yapmaya çalışıyorum....bir işin ucundan bilem tutmaz..benim annemle babamla telefonda bir kere bile konuşmaz,kendi anne babasını aramayınca 2 gün ardarda surat asar....seviyorum eşimi, ailesi çokta saygı duyuyorum ama aynısını ondan da bekliyorum ama annem hep "kızım siz iyi olunda varsın bizi saymasın der"..onları saymazsa ben nasıl kocamla iyi olurum, bilemem......saygısında kusur yok eşimin ama yine de hep bana hep bana der, kendi ailesine özel ilgi ister..7 yaşında yiğeniyle bile telde konurum, o benim abimle bir kere konuşmaz arayıpta....offfff offfffffffffffffffff.......................kızını üzmüşlerdi biraz, konu açmıştı sanırım....Allah yardımcısı olsun, umarım düzelir....valla anlattığına yorum yazmamıştım ama zor bir kaynanası var, üzülmeyin e mi?

valla benim annem yeri geldimi konuşur(gerçi şimdi eşimin ailesi ile annemler görüşmüyor sadece selamlaşırlar o kadar).ben zaten hiç ezdirmem kendimi.yapmadıkları kalmadı ben evlendiğimde yalanın bini bin para ama Allah o kadar büyük ki kendi kızı evlendi karşı tarf kızı istemedi bir sürü olay oldu kocası gitti evliliğinin 1 senesi dolmadan eğitime gitti dediler kız şimdi anasının yanında oğlan tarafıda bir kere gelmedi kapılarına.şimdi bana iyi kayınvalidecilik oynuyo kızında dolayı dersini aldı ama iş işten geçti annem derdi hep sabret bak görürsün derdi.doğru demiş annecim gördük işte..

Genelde öyle.Hep alttan alan taraf oluyor kız anneleri.Sanki onlara biçilmiş bir rol.Her hareketleri bir yoruma tabi çünkü.Fedakarlık yapmak zorunda çünkü kızı artık onun değil.Erkek egemen bir toplumuzya çoğunluk bu bakış açısına sahip.O erkekleri de kadınların doğurduğunu hiç düşünmüyor dar kafalı insanlar.

ben bu seviyesiz insanlarla aslında hiç muhattap olmazdım. sırf kızım için susuyorum. evladımın hiçbir kusuruda yok. eli ayağı düzgün. tahsilinide yaptırdım. bana düşen görevlerimi yerine getirdim. onların oğullarından aşağı değil. oğulları diyorum. çünkü onuda affedemiyorum. ben ona sevgiyle yaklaşmaya çabalarken o bunu geri itti. yaptığı saygısızlıkları ağzım açık vaziyette seyrettim. acı olanda bu. aman kızım üzülmesin. yuvası bozulmasın diye sineye çektim. daha ne kadar çekecem. of tanrım ele karışmak ne zor.

annecim ben bir şeyi merak ediyorum, evlilikleri için size danıştıklarında hiç içinizde kötü bir şey oluştu mu?

benim evlenmek üzere tanımaya çalıştığım biri var, annem onu doğru dürüst tanımadığı halde (birazcık ailesini tanıyor ve yaşantılarımız çok benziyor) hep bana sebepsiz karşı çıktı bu güne kadar. üzüle üzüle olmaz onla diyor. annelerin içine doğar mı böyle şeyler (((((( halbuki hayatımda ilk kez bir erkeği kocam olarak hayal edebiliyorum, aynı evin içinde yaşayabileceğime inanıyorum, 23 yaşındayım.. anneminki basit bir evham olabilir mi sizce... sizi gördüm aklıma geldi inşallah başınızı ağrıtmamışımdır..

canım anneler sezinler. ben ilk başta damadımı efendi kültürlü biri gibi gördüm. anneside benim gibi emekli eğitmendi. fakat kadını görünce nutkum tutuldu. çok bilmiş ukala insanlar vardır. oda öyleydi. hiç hoşlanmamıştım kadından. ama kızım çok istedi. babası hiç razı gelmedi. hatta nişanda vaz bile geçecek duruma düştü. bana nişan ve söz zamanı yapılanlar dokunmaya başlamıştı. kızımın hatırına sustum. sevgiye saygı gösterdim. keşke susmasaymışım. nişanda kız anası yok sayılır mı? ben yok sayıldım. offf offf. analar çocuklarının tahtını yaparmış ama bahtını yapamazmış.

ah canım ablacıım,yazını okuyunca aklıma annecim geldi herzaman bana yavrum sen konuşma onlar senin büyüğün der ama ben annecimin gözlerinden anlarım anneminde benim için, için için yandığını ama napıcaksın ki ablacım yavrunun mutluluğu içinn yüreğin kan ağlarken sen ne yazık ki susacaksın ..................

yine de işin içine aileler iyice girmeden anlaşılmıyor hiç bir şey sanırım... orası kötü.. bizde nişan atmak boşanmak gibi bişi nerdeyse.. hayırlısı, çok teşekkür ederim. Allah size de kızınıza da yaren yardımcı olsun...

dıptısınannesi .!.:

ben mi yanlış düşünüyorum bilmiyorum. siz onu koklamaya kıyamazken el onu yerden yere vurur. aman evladım, iyi ol. aman saygıda kusur etme. ya bu ne. isyan ediyorum artık. ben mi hatalıyım. yavrumu bile bile ezilmesine göz yummak mı doğru. susup bir kenara çekilmek. hep ben mi fedakarlık yapacağım. oğlan tarafı hakaret edecek ve ben susacam. ya bu reva mı? hertürlü fedakarlığı yapacaksın ve aptal yerine konulacaksın. neymiş oğulları varmış. benimde bir oğlum var. ama ben onlar kadar böbürlenmiyorum. bunlar bana hep ders oluyor galiba. bütün kız anneleri mi böyle? susmak zorunda mıyız hep. onlar canımıza okuyacak ve biz sağol mu diyeceğiz. ne olur beni aydınlatın. ben mi yanlış düşünüyorum.senağlama

Genişletmek için tıkla...

Sanırım gündüz kızınızın açtığı konu ile alakalı üzüldünüz..:çok üzgünüm:
Evet okuyunca hepimiz çok üzüldük inanın..
Size akıl vermek,fikir söylemek asla haddim değil..
Ancak insan ilişkilerine baktığımda insanın sesi çıkmazsa daha çabuk sindiriliyor..Hadi o çekiniyor,susuyor ama siz koruyun kızınızı..:teselli:
Ne olursa olsun kızınızın yanında olun,hiç kimsenin onu haklı ya da haksız üzmesine izin vermeyin.. Bir de zaten sizden uzak o,kıyamam ben ona hiç..

yanımdayken mutluydular. oraya gidice huzurları kaçtı. evlilikleri bile sarsıldı. burda ben her ikisine nasihatler veriyordum. kol kanat geriyordum. bir şekilde bu evliliğin yürümesine çaba sarfediyordum. orada herşeyi yıkmak için çabalıyorlar. kızımın her telefonunda elimi yüreğime koyuyorum. yine ağlayacak mı, yine birşey mi dediler. off çok zor.

El içine karışmak çok zor ablacığım.. Ben evlendiğimde görümcem bekardı resmen gözünün üstünde kaşın var misali hep üzdüler beni şimdi görümcem evli bana çok gördükleri ve kusur olarak nitelendirdiklerinin aynısını oyapıyor ama nedense üstüne birde övgü alıyor. Şimdi aklım başımda çok şükür ezdirmiyorum kendimi ama o döktüğüm gözyaşlarının acısı elbet bir gün çıkacak.

dıptısınannesi .!.:

yanımdayken mutluydular. oraya gidice huzurları kaçtı. evlilikleri bile sarsıldı. burda ben her ikisine nasihatler veriyordum. kol kanat geriyordum. bir şekilde bu evliliğin yürümesine çaba sarfediyordum. orada herşeyi yıkmak için çabalıyorlar. kızımın her telefonunda elimi yüreğime koyuyorum. yine ağlayacak mı, yine birşey mi dediler. off çok zor.

Genişletmek için tıkla...

Siz en doğrusunu yapmışsınız. Evladınızın hatrına damadınızı benimsemişsiniz, çocuğunuzun mutluluğu için çaba sarfeden fedakar annelerden birisiniz. Ama ne yazıkki karşı taraf sizin kadar olgun olamamış. Tabiki her anne evladının mutluluğunu ister ama şu da bir gerçek bazı anneler farkında olmadan evladının yuvsını bile yıkabiliyorlar... bunun bir çok örnekleride var. umarım damadınız aklını başına alır ve en byük zenginliğini, yani aile saadetini yıkmaz..

sabahki konuyu okurken kendi yaşadıklarım aklıma geldi. biz evlenirken de bana ve aileme çok yanlış davranışlar yapıldı. benim ailem, eşimi hemen kabullendi, ama onlarda ben hep el kızıydım. ona göre davranıldı bana. buna çok üzüldüğüm zamanlar oldu.

evlilik üzeri ben de ailemi olaylar büyümesin diye dışarda tutmaya çalıştım, eşimin ailesinin saygısızlıklarına genelde aynı şekilde cevap vermediler, ara ara cevap verdiler. olaylar inanılmaz büyüdü. ailelerin görgü olarak denk olması çok önemli. kayınvalidem bizi ayırmak için özellikle annemi tahrik etmeye çalışırdı, annem ciddiye alıp cevap vermedikçe daha çok sinirleniyordu.

şu an düşünüyorum da keşke ailemi bu kadar dışarda tutmasaydım. çünkü eşim bunu başaramadı ve ben her seferinde çok üzüldüm. benim de ailem gereken yerde müdahele etseydi de olaylar ya bu kadar büyümeseydi, ya da kopacak seviyeye geldiğinde kopsaydı.
düğün üzeri yaşadığımız sorunlardan beri benim ailem, eşimin ailesiyle konuşmuyor. kayınpederim bana bu konuyu açmaya çalıştı bir kere(barış sağlamak için), ben ona bunun daha iyi olduğunu,ailemin haklı sebepleri olduğunu söyleyip konuyu kestim. kayınpederimden kaynaklı bir sorun yoktu ama kayınvalidem herşeyi karıştırıyordu, etrafındakileri gözyaşlarıyla çok etkiliyordu. böylesi daha iyi.

bence en iyisi, iki tarafın ailesi de durması gereken yeri bilecek. erkek aileleri genelde kız ailelerini sindirmeye çalışıyorlar . eğer erkek ailesi işin içine giriyorsa, kız ailesi de girmeli. ama bu tartışmayla falan çözülmez. siz de damadınızı alın karşınıza, oğlum ailenin bu davranışlarından biz rahatsız oluyoruz. sen nasıl kıymetliysen, bizim kızımız da bize kıymetli. kızımızı ailene ezdirme, gerekirse biz müdahele ederiz, deyin.
ben bu konuşmayı aileme yaptırtmadığım için inanın çok üzüldüm. annem de benimle birlikte üzüldü. sizi çok iyi anlıyorum ben.

damatlara çok iş düşüyor.arada dengeyi kurmak önemli. gerekirse iki aileye de mesafeli olsunlar ama evlerinde huzuru olsun.
siz büyükler olarak yapıcı olmaya çalışın. kızınızın her zaman arkasında olduğunuzu da damadınıza hissettirin.
karşı tarafın yaptığı hatalara düşmeyin. onlara hitabınızda hakaret sözleri kulanmamaya çalışın lütfen.

ablacım asla susmayacaksın el kapısına çünkü susunca kendilerini bişey sanıyorlar.biz herşeyi yapar söyleriz nasılsa sesleri çıkmıyor diye düşünüyorlar.kızının arkasında olduğunu onun yalnız olmadığını hissettir.kızını haksızsada haklı gör ve kızının kaybedeceği hiç birşeyinin olmadığını bilsinler.benim kaynanamda aileme ben bişi anlatmayınca zannettiki biliyorlar ama susuyorlar zannetti.ailem duyupta sahip çıkınca arkamda durunca öyle bir sindilerki görme.şimdi bile hala çekinirler.aile çok önemli helede baba babası sakın sessiz kalmasın tepkisini belli etsin.işte o zaman damadında kendine çeki düzen verir.birbirine ne kadar bağlı bir aile olduğunuzu görsünler.

canım bizim ailede daima saygı vardır. herkes fikrini rahatça ortaya koyar. eşim çocukları için canını verir. bu olayı duydu çok perişan oldu. adama inme inecek diye korktum. eşim damadı arada telefonla arayıp nasihat veriyor. tabii kızımızın sahipsiz olmadığıda vurguluyor. yani ikaz ediyor açıkçası. bu dakikaya kadar kızımızdan haber bekledik. neyse sözün kısası damat bizden aldığı ikazlar üzerine nasılsa bu sefer kızımızın yanında. bu azda olsa bizi rahatlattı. ama yinede tedirginiz. bu hep olacak galiba. bizim tek arzumuz onlar yeni aileler, kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmeliler. ama çevrenin müdehalesi olmadan. aynı yeni yürümeye başlayan çocuk gibi onlar. ters bir hareket olmamalı. onlar birbirini tanımalı. biz damadımızın olumsuz hareket ve sözlerini nasıl hoşgörüyle karşılıyorsak, onun ailesininde kızımıza aynı hoşgörüyle davranması gerekmez mi? benim kabullenemediğim taraf bu. üstelik bu kişi eğitmen. yani terse çekilmesin. bende bir eğitmenim. seviyemiz aynı ama kültür farklı.