ilk cocuk cok şanslı. kardeşi oldu o duyguyu yasayacak. ne vicdan azabı cekeceksiniz.. mis gibi bir bebek de gelmiş eve. masallah onlara.. yakınlarda destekmiş. kucuk uyuyunca büyükle parka cikarsiniz vs. bence harika bi sey. keyfini yaşayın. olumlu bakin herseye..
Öncelikle evet lohusa kafası. Geçecek üzülme çok zor evet ama geçecek. Sonra annen ve kardeşin için vicdan azabı duymana gerek yok. Senin torunun olsa sen yardım etsen zoruna gider mi hayır annenlerin de gitmiyodur. Madem evde annen ve kız kardeşin olacak kadar şanslısın. Kız kardeşine söyle geceleri bebeğe bakman yardım etsin mesela bebek onun yanında salonda kalsın sadece emzirmek için ve ağlama krizleri de yanına getirsin gündüzleri o uyusun bı müddet. Sen de güne uykumu akmis olarak iki cocugunla birlikte tadını çıkar. Annen ev işleri ile ilgilensin full. Onlar yanındayken düzenini oturttur çok şanslısın. Ben bir basimaydim lohusayken acimdan ölürdüm kendime peynir ekmek hazırlayacak vaktim olmazdı çok uykusuz olurdum her gün yalnızım diye ağlardim. Bırak ailen yardım etsinn ama sakın iki çocuğunu da ihmal etme. Annene kardeşine ayıp olsun uykuszu kalsınlar yorgun olsunlar ama iki cocugunla da ilgilen ikisinin de sana ihtiyacı var. Sakin ilk cocugina sen ablasin kardeşinin bakıma ihtiyacı var deme ikisinin de bakıma ihtiyacı var
gerçekten düşünceler insanı bu hale sokar güzel düşün ve yaşadığının şuanların birdaha gelmiyeceğini bil tadını cıkart sen ne yaparsan yap bir anne olarak hep fazlasını yapmak isteyeceksin ve hep yetmediğini düşüneceksin bunlar gecici durumlar sakin kalmaya özen göster bende ikinci cocugumda bu hisse kapılır gibi oldum ama kapılmadım ki hamileliğim plansız zmnsız falandı şok içindeydim öğrendiğimde doğduktna sonra hersey değişti ben iyiysem onlarda iyi dedim ve genelde ilk cocugumla ilgilendim çünkü yenidoğan bir bebek sürekli uyur meme uyku sesizlik ona iyi geliyordu ve sen emzzirirken bütün duygu kaygı üzüntü cocugunla eşleşir onun için önce hep kendini düşün ve sakinleş 10dk da olsa arkana yaslan ve kendini iyi hisset unutma ki bir anne ne kadar mutlu ve sakinse cocuklarıda öyle olur göreceksin cok doğru bir yaş ortalamsı bence bunun cokda güzel oldugunu ilerde anlarsın sağlıkla büyüyün
Benim ilk bebeğim herkes 2.nezamn diyor da 4.5 aylık bebeğim varken kardeş istemiyorum biri kardeşi olsun diyince ağlıyorum ihanet edemem ben kızıma yapamam diye ilerleyen yıllarda nasıl olur bilemiyecem hayırlısını versin rabbim
Öncelikle hem hayırlı olsun hem Allah kolaylık versinAynı durumu ben yaşıyorum kızım tam 2 yaşında, kardeşliğe çok önem verdiğim için ve kendim de bir çocuk daha istediğim için korunmadık Allah nasip etti bir de üstüne üstlük ikiz.ama ben duyduğumdan beri sevinemiyorum Allah cezamı verecek diye de çok korkuyorum, ama bir türlü alışamadım.
İsteyerek hamile kaldım ve böyle düşündüğüm için gerizekalı filan olduğumu düşünüyorum
acaba kızıma haksızlık mı yaptım diyorum araları tam 2,5 olacak ama hiç düşünmek istemiyorum çok vicdan azabı çekiyorum inşallah geçer bu his.
Anneniz ablanız varmış ne güzel destekler ama bu aşamada bebekle onlsr ilgilense siz kızınızla ilgilenseniz daha doğru olur bence. Bebek sonuçta bişeyden habersiz ama kızınızın ilgiye daha çok ihtiyacı var. Elbette bu benim şahsi fikrim en doğrusunu bir anne olarak siz bilirsiniz.
Allah yardımcınız olsun inşallah en kısa sürede bu duygudan kurtulursunuz. İnşallah ben de kurtulurum
bütün hamilelik sürecimi
Büyük konuşmayayım da 3. Çocuk hayal olarak kalacak
Annem yeni doğum yaptıgım için kalıyordu. Dün gece o da kalmadı ama büyük kızımı götürdü o da çok iyi oldu. Ablam da kalmıyor geceleri. Gündüz gelip giderler büyük ihtimalle bundan sonra. Ama yardımcı bi ablamız var ev işlerine. Yasak bitince o devam edecek gelmeye. O da gelip gidecek. Yani beni zorlayan biraz da geceleri olacak. Kızım su an anneannesi ve teyzesi ile olmaktan çok mutlu zaten hep sever gezmeyi ben kendim gidiyim sen gelme falan der onda bi sıkıntı yok ama annelik işte
Benimde hissettiğim tam olarak buydu..zamanla geçiyor o duygu ama çok garip hislerBende de olmuştu benzer hisler. 2.çocukla ilkini sanki bir kenara atmış gibi hissetmiştim. Gerçekten de bir bebekle ilgilendiğim için ona daha az zaman ayırıyordum evet ama zamanla dengeler yerini buldu.Kısa bir dönem bu. Bebek biraz büyüsün değişecek. Sen de suçlu hissetmeyeceksin,üzülme. Kızına bir kardeş verdin ve bu mükemmel bir şey
Allah güle güle büyütmeyi nasip etsin inşallah. Büyük kız İçin gidip gelme konusunda biraz dikkat etmek lazım aslında, biraz küçük olduğu için. Lohusalık dönemini rahat geçirmek için annenizin alması mantıklı ama sonrasında gece yanınızda tutmaya çalışın. O da küçük olduğu İçin, size dışarıdan belli etmeden küsebilir. Küçük yaşta anneden ayrı kalınca bunu yaşayan çok tanıdığım oldu. Bir de çocuklarım kendileri bile bunu bilmedikleri için, bilinçaltında kaygı bozukluğuna kadar varabiliyor. Benim yerime Onu tercih ediyor algısı oluşabiliyor.
Berlinim, dogana kadar boyle hıssetmen cok normal, senın planlıydı benımkı tamamen plansız ve ustune ustluk ıkızdı. Bır sekılde ısler rayına oturuyor, zaman alıyor evet ama kendını suclaman ınan senı yıpratmaktan baska bır ıse yaramayacak. Bu donemı keyıflı gecırmeye bak. Kızını da dahil et hamılelık surecıne, karnını bırlıkte sevın, tekme atmaya basladıklarında onun da dokunmasını sagla, anlayacagı dılle kardeslerının gelecegını anlatmaya calıs, oyunlastır bu surecı. Evet cok zor ama bır o kadar da guzelAynı durumu ben yaşıyorum kızım tam 2 yaşında, kardeşliğe çok önem verdiğim için ve kendim de bir çocuk daha istediğim için korunmadık Allah nasip etti bir de üstüne üstlük ikiz.
İsteyerek hamile kaldım ve böyle düşündüğüm için gerizekalı filan olduğumu düşünüyorum
acaba kızıma haksızlık mı yaptım diyorum araları tam 2,5 olacak ama hiç düşünmek istemiyorum çok vicdan azabı çekiyorum inşallah geçer bu his.
Anneniz ablanız varmış ne güzel destekler ama bu aşamada bebekle onlsr ilgilense siz kızınızla ilgilenseniz daha doğru olur bence. Bebek sonuçta bişeyden habersiz ama kızınızın ilgiye daha çok ihtiyacı var. Elbette bu benim şahsi fikrim en doğrusunu bir anne olarak siz bilirsiniz.
Allah yardımcınız olsun inşallah en kısa sürede bu duygudan kurtulursunuz. İnşallah ben de kurtulurum
bu işin sonu yok ki.
en basiti ben evde bir iş yapıyorsam ve oğlum ortada boş boş gezince onunla ilgilenmiyorum diye çok kötü vicdan azabı hissediyorum
Evet yaş farkı çok da önemli değil sanırım hatta benim kızımda bi kıskançlık olmadı bile. Daha küçük hem de herkes onun istediğini yapmaya çalıştı ev kalabalık olunca eğlence çıktı onaArkadaşım 2 ay önce doğum yaptı. 8 yaşındaki çocuğu kızıma beni unuttular diyormuş
İnanın aynı şeyi düşündüm. Sanki 2. Gelince kızımı dışlamışım evden göndermişim gibi o yüzden sabah erkenden yanına gittik. Tüm gün beraber oyunlar oynadık. Giderken çok mutluydu orda da çok mutluymuş ama içini bilemiyoruz tabi
