Merhaba ,10 ay önce yeni bir apartamana taşındık ama kimse kimse ile konuşmuyor selam bile vermiyor . Taşındığımızda ramazandı kimse kapımızı çalmadı yardıma ihtiyacınız var mı bile demedi iki çocukla çok rezillik çektim . Asıl soru şu: üst komşum 10 gün önce doğum yapmış . (Kandilde apartamana ikramlık dağıttığımda ögrendim. ) Mantık ile vicdan arasında kaldım siz olsanız komşunuza bi yemeklik ya da bebek için hediye götürür müydünüz ? Yoksa zaten benim zor anımda kapımı çalmadı benimlede konuşmuyor deyip normal hayatınıza devma mı ederdiniz ?
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Lohusa ziyareti
- Konu Sahibi Nzen
- Başlangıç Tarihi
- Katılım
- 22 Aralık 2023
- Mesajlar
- 977
- Emoji Skoru
- 1.421
- Puanlar
- 43
- Yaş
- 29
Bizim apartmanımız da aynı şekilde kimse kimseyle çok samimi değildir alt komşu taşındıktan bir iki ay sonra apartman grubundan mesaj attı ve herkesi tanışmak için evine davet etti. Tanıştık sonra bizler sırayla onu çağırdık ve kaynaştık böyle ilerledi. İçinizden geliyorsa siz de küçük bi hediye bir ikram vs yapabilirsiniz. O yapmadı ben de yapmam diye düşünmeyin bence içinizden geliyorsa yapın :)
Annemle aynı fikirselsiniz
. Evet bu konuda haklısınız sadece 2 kez lohusalıgı yaşadığım için neler yaşayabileceğini tahmin edebiliyorum. Biraz vicdanen rahatsız oldum üst katımda oturuyor hamileyken yaptığım yemekler koktuysa canı istemişse gibi düşüncelere kapıldım . Hamile olduğunu çok geç öğrendim doğum yaptığını da sonradan ögrendim , garip bir düşünceye kapıldım 
Yan komşum taşınırken çay ve tatlı yapıp götürmüştüm . 6 ay oldu hiç kapımı çalmadı hatta biz dışarı çıkacakken karşılaşmamak için kapıyı açmadığını bile biliyorum o yüzden artık taşınırken vs ilk adımı atamamaya karar verdim
üst komşuma taralı yaptım bebek içinde hediye aldım desem reddetmez ama sohbetin devamı da gelmez diye düşünüyorum sadece akıl ile vicdan arası da kaldım
- Katılım
- 8 Şubat 2025
- Mesajlar
- 321
- Emoji Skoru
- 398
- Puanlar
- 18
Bazı insanlar komşuluk muhabbetinden haz etmez. Sizin böyle bir konu açmanız bile beni hayrete düşürdü. Yeni taşınan lohusanın evine gitmem ,gitmeyi bırakın aklıma bile getirmem. Bana ne yani. Ben de sizin gibi yeni taşındım ,hemen doğum yaptım vs. Bir kişi gelip kapımı çalmadı. Hayırlı olsun dileklerini iletip gitmesi "belki" hoşuma giderdi ama siz ötesini talep ediyorsunuz. Ben 9 aylık hamileydim taşınırken ve bir komşum gelip bana yardım etmek istese,çok saçma bulurdum. Rahatsız olurdum. Kapıda karşılaşmalar dışında merhabalaşmak harici bir iletişim de bana hep çok itici gelmiştir. Bence siz komşuluğa fazla değer biçiyorsunuz.
Komşuluğa önem veriyorum ama bu sürekli eve gidip saatlerce oturmak değil . Eski apartmanımızda eşim olmadıgında zor anlarımda hep komşularım vardı . Tabi ki yeni doğum yapmış bir insanın evine girip oturacak kadar bilinçsiz değilim . Bahsettigim şeyler kapıdan verip dönmek . Ben de doğum yaptım bu süreçleri yaşadım. Sadece Lohusa süreci değil ilk 3 4 ay bebekle temas esilmemesi gerektiğini düşünüyorum. Siz neden hayrete kapılacak bir düşünceye kapıldınız anlamadım
ortak alanı paylaşıyoruz ve o insan hassas bir dönemde bende bu konuda acaba mı düşüncelere kapıldım
Doğru evet
Benim alt ve üst komşum bebeğime hediye getirmişti ve kart yazmıştı çok memnun olmuştum. Hatta lohusa halimle kapıda ağlamış olabilirim Bu arada hediye dediğim de bebek havlusu ve küçük bir oyuncak çok büyük bir şey değil. Denk geldikçe selamlaşıyoruz öyle ekstra bir samimiyetimiz yok.
Ben Türkiye’de yaşamıyorum bu arada. Komşularımdan biriyle İngilizce konuşuyoruz diğeriyle de benim çok iyi seviyede olmayan Almanca’mla anlaşıyoruz. Yani bu insanlara ben ne daha önce bir şey ikram ettim ne de komşu olarak bir hayrımı gördüler ama yine de yaptılar
Ben olsam götürürdüm bu arada. Hayatta evet bir alma verme dengesi olduğunu düşünüyorum ama bu kadar çetele de tutmuyorum açıkçası.
Bu arada hediye dediğim de bebek havlusu ve küçük bir oyuncak çok büyük bir şey değil. Denk geldikçe selamlaşıyoruz öyle ekstra bir samimiyetimiz yok. Ben Türkiye’de yaşamıyorum bu arada. Komşularımdan biriyle İngilizce konuşuyoruz diğeriyle de benim çok iyi seviyede olmayan Almanca’mla anlaşıyoruz. Yani bu insanlara ben ne daha önce bir şey ikram ettim ne de komşu olarak bir hayrımı gördüler ama yine de yaptılar
Ben olsam götürürdüm bu arada. Hayatta evet bir alma verme dengesi olduğunu düşünüyorum ama bu kadar çetele de tutmuyorum açıkçası.
Şu an yaşadığım apartmanda kimse kimseyle konuşmaz . Burada yaşayan bina sakinleri daha önce farklı yerlerde yaşamış ve kötü komşuluk ilişkileri olmuş o sebepten herkes birbiriyle mesafeli . Acil bir ihtiyaç olunca insanlık hali yardım ederiz birbirimize. Ama selam sohbet Samimiyet yok. Benimde komsulukla ile ilgili olumsuz bir tecrübem oldu komşuluk demek çok fazla samimiyet demek . samimiyetin sonunda anlaşmazlıklar oluyor . 2 yıl sonra taşınacağım ve orada hiç kimseye selam dahi vermiycem. Kimseye muhtaç deilsiniz Allah yardım ediyor .
Kendimden örneklendirerek söyleyecek olursam bende apartmana taşınalı 2 sene oldu. Sadece pazar günleri iznim olduğu için binada oturanlarla merhaba merhaba ilişkim oldu yani birbirimize daha önce gelip gitmedik hiç. Ben lohusayken akşam çat kapı kapım çaldı ve o an üstüm müsait olmadığı için kapıyı eşim açtı. 3. Kat komşum eşime bebek için ziyarete geldiğini söylemiş. Eşimde bana seslenerek komşumuz geldi müsait misin diye sordu. Bende üstümün müsait olmadığını daha sonra gelebileceğini söylemesini söyledim. Daha önce hiç evime gelmeyen birisinin doğum yapalı 4-5 gün olmuşken ağrılarım da varken özellikle habersiz gelmesi çok rahatsız etti beni. (Bina grubunda numaralarımız var mesaj atabilir veya arayabilirdi öncesinde). Daha sonrasında binadan farklı bir komşum mesaj attı müsait olduğunda söyler misin ziyarete gelmek istiyoruz diye. Bende müsait olunca söyledim binadan farklı bir komşuyu daha alıp kekler ve hediyelerle ziyarete geldiler bu durum hoşuma gitti. ( bu mesaj atan komşum daha öncesinde hamile olduğumu gördükten sonra kokan yemek yaptığı zaman mesaj atıp canın çektiyse yollayayım vs derdi. Bu da hoşuma giderdi.)
Aslında ben doğum sonrası süreçte eve girmeyi çok uygun bulmuyorum . İlk çocugum dolduğunda 40 günümün 23 günü misafirle geçti oturup herkesi not etmiştim çok yoruldum yıprandım taoparlanamadım . Çoğu iş arkadaşları eş dost aile arasındaki kişilerdi ama ben lohusayken sabah kurabiye yapıyor akşamda temizlik yapıyordum . İkinci çocuğuma nerdeyse kimse gelmedi gelenlerde kapıdan bir şeyler bırakıp gitti. Bende ki komşuluk anlayışı hep şuydu : evde fazla kurabiye yemek piştiyse yakın olduğun komşuna 1 tabak bırakıp dönmek. Paylaşmak , acil bir durumda yardım istemek . Komşum kahve içelim diye teklif ederse giderim onun dışında kimsenin evine girmem . Bir şey olursa kapıdan rica ederim . Bence kadınların lohusalıgı 40 gün değil en az 4 ay sürüyor . Bu nedenle yeni doğum yapan bir kadının evine girmemek gerekiyor .
Kapıyı çalıp senin için kek yaptım ya da sana tatlı aldım Buda bebek için küçük bir hediye diyerek ordan uzaklaşmak beni de mutlu ederdi. Çok samimi olsamda komşularımın evine çok gitmem zaten çok yorgun bir hayatım var . Eski ilişkileri çok özlüyorum ben birazda eski komşuluk ilişkilerini içimde yaşatmak istiyorum . Maalesef her şey tükendi yolda bayılsan kimse dönüp bakmıyor . Duygusuz umursamaz kişiler olduk .Benim alt ve üst komşum bebeğime hediye getirmişti ve kart yazmıştı çok memnun olmuştum. Hatta lohusa halimle kapıda ağlamış olabilirim
Ben Türkiye’de yaşamıyorum bu arada. Komşularımdan biriyle İngilizce konuşuyoruz diğeriyle de benim çok iyi seviyede olmayan Almanca’mla anlaşıyoruz. Yani bu insanlara ben ne daha önce bir şey ikram ettim ne de komşu olarak bir hayrımı gördüler ama yine de yaptılar
Ben olsam götürürdüm bu arada. Hayatta evet bir alma verme dengesi olduğunu düşünüyorum ama bu kadar çetele de tutmuyorum açıkçası.
Birde hamileyken başka yemekler her zaman çok güzel kokar
Benzer Konular
