Lohusalık, eşim ve ben...

Mavi mavi1

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Mart 2017
344
141
103
37
Herkese iyi geceler kızlar. Gecenin bu vaktinde beni bunları yazmaya sevk eden şey dertleşecek kimsemin olmayışı dah doğrusu bu konuyu anlatacak kimsemin olmayışı, kendimi yalnız ve mutsuz hissetmem diyebilirim.
Doğum yapalı 1 ay oluyo kızlar çok şükür Rabbime minişimi kucağıma almayı nasip etti hayırlısıyla. Doğum yaptığım günden beri eşim tüm gün boyunca hiç yanımda kalmadı kızlar. Yani eşimle birlikte sabahtan akşama kadar hiç yan yana olamadık. İkimizde memuruz ben doğum yapınca eşim babalık iznine ayrıldı. Ben hastanede 3 gün kaldım bu süre içinde annem ve kayınvalşdem kaldı benimle eşim eve geldi akşamları. Eve çıktıktan sonra kayınvalidemlere geldim ilk bebeğim bakım konusunda tecrübesini yardımcı oluyo sağ olsun. Burda da af edersiniz ama birlikte uyumuyoruz bşle ben bi koltukta eşim bşr koltukta uyuyo. Sebebi de boyu uzun olduğu için ayakları koltuğun kol koyma yerine çarpıyo rahat edemiyomuş. Buna da tmm dedim. Aradan bşraz zaman geçti işten geliyo arkadaşlarının yanına gidiyo okey oynuyo işten sonra bunu hergün yapmıyorum ama haftada 3 4 kez yapıyo diğer gitmediği günlerde de işten sonra uyuyo sonra kafeye gidiyo.
Bu böyle devam ettikçe ben iyice içime kapandım,sessizleştim,sahte gülücükler attım,mecbur kalmadıkça kimseyle konuşmadım hala da aynıyım, eski halimden eser yok şimdi. Konuşayım dedim eşimle. İki kez konuştum en son 4 gün önce konuştum böyle yapma ben yalnız hissediyorum kendimi mutsuzum içime kapandım sana ihtiyacım var dedim. Tamam üzme kendini geçecek Vs dedi geçiştirdi ce ertesi gün hiç birşey olmamış gibi okeye gitti arkadaşlarıyla. Kendimi o kadar değersiz güçsüz ve kötü hissettim ki anlatamam. Ve o günden beridir eşimden soğudum onu affedemiyorum ona deli gibi aşık olan ben ona bakmak bile istemiyorum beni bu kadar incittiği,en ihtiyacım olan zamanda yalnız bıraktığı için. İki gün hiç konuşmadım yüzüne bile bakmadım sonra ısrar edince anlattım ruh gibiyim ama. Ağladım saatlerce anlattım. Durumun böyle ciddi olduğunun farkında değildim özür dilerim Vs dedi. Dünden beri özür diliyoama olmuyo ısınmıyo içim. Çünkü çaba göstermiyo beni kabuğumdan çıkarmak için bişi yapmıyo. Az önce de eşimin tlf dan fotolara bakıyodum. Sonra msjlara girdim bi baktım okey arkadaşına msj atmış cumaya kadar yokum. Diye. Cumadan sonra yine gece yarısına kadar okeye gidecek yani. Hiç demiyo eşim evde 1 aydır doğru dürüst dışarı çıkmamış alayım dışarı çıkalım. Bu arada ilk konuşmamızdan sonra yemeğe gidelim yarın demiştş tmm demiştim bende ertesi gün işten geldi bugün çok yoruldum ya fln dedi tmm gitmeyelim yarın gideriz demiştim ertesi günde çok yorgun görünüyordu ben dedim kaldın başka zaman gidelim diye. Sonraki gün iş çıkışı koşa koşa okeye gitti. Kendimi kullanılmış hissettim. Kusura bakmayın kızlar çok uzun oldu ama konulacak kimsem olmadığı için buraya yazdım şimdi sizce ben nasıl davranmalıyım eşime karşı. içimden hiç birşey gelmiyo ama bu seferde o surat asmaya başlıyo işin içinden çıkamıyorum beni öpmesini bile istemiyorum artık ne yapmalı nasıl davranmalıyım sizce kızlar
 
Valla ben diyecek birsey bulamadim. Surat asmaya devam et. Ciddi olduğunu anlasin. Yada bi dök kir geçir herseyi birbirine, onunda faydasını görmüş burda bi çok kisi. Allah yardimcin olsun
 
Canim senin hormanlar alt üst su anda. O yüzden kocalar ne yapsa gözümüze batiyor. Bence üc aylik olsun bebis sen de kendine gelirsin, bebiste iyi olur insallah . Birbirinizi kabullenme asamasindasiniz henüz. Benim esim sürekli yanimda olup yardimci olmasina ragmen ben hep kirilgan ve kavgaciydim. Insan simdi anliyor, ne kadar abarttigini:KK53:
 
Daha önce de varmıydı bu alışkanlığı yoksa doğumdan sonra mı oldu?
Belki daha yeni baba olduğu için saçmalıyordur.
Her ne olursa olsun şuan sizin en çok ona ihtiyacınız var.
Bu durumu anlaması için ne gerekiyorsa yap bence.
 
Herkese iyi geceler kızlar. Gecenin bu vaktinde beni bunları yazmaya sevk eden şey dertleşecek kimsemin olmayışı dah doğrusu bu konuyu anlatacak kimsemin olmayışı, kendimi yalnız ve mutsuz hissetmem diyebilirim.
Doğum yapalı 1 ay oluyo kızlar çok şükür Rabbime minişimi kucağıma almayı nasip etti hayırlısıyla. Doğum yaptığım günden beri eşim tüm gün boyunca hiç yanımda kalmadı kızlar. Yani eşimle birlikte sabahtan akşama kadar hiç yan yana olamadık. İkimizde memuruz ben doğum yapınca eşim babalık iznine ayrıldı. Ben hastanede 3 gün kaldım bu süre içinde annem ve kayınvalşdem kaldı benimle eşim eve geldi akşamları. Eve çıktıktan sonra kayınvalidemlere geldim ilk bebeğim bakım konusunda tecrübesini yardımcı oluyo sağ olsun. Burda da af edersiniz ama birlikte uyumuyoruz bşle ben bi koltukta eşim bşr koltukta uyuyo. Sebebi de boyu uzun olduğu için ayakları koltuğun kol koyma yerine çarpıyo rahat edemiyomuş. Buna da tmm dedim. Aradan bşraz zaman geçti işten geliyo arkadaşlarının yanına gidiyo okey oynuyo işten sonra bunu hergün yapmıyorum ama haftada 3 4 kez yapıyo diğer gitmediği günlerde de işten sonra uyuyo sonra kafeye gidiyo.
Bu böyle devam ettikçe ben iyice içime kapandım,sessizleştim,sahte gülücükler attım,mecbur kalmadıkça kimseyle konuşmadım hala da aynıyım, eski halimden eser yok şimdi. Konuşayım dedim eşimle. İki kez konuştum en son 4 gün önce konuştum böyle yapma ben yalnız hissediyorum kendimi mutsuzum içime kapandım sana ihtiyacım var dedim. Tamam üzme kendini geçecek Vs dedi geçiştirdi ce ertesi gün hiç birşey olmamış gibi okeye gitti arkadaşlarıyla. Kendimi o kadar değersiz güçsüz ve kötü hissettim ki anlatamam. Ve o günden beridir eşimden soğudum onu affedemiyorum ona deli gibi aşık olan ben ona bakmak bile istemiyorum beni bu kadar incittiği,en ihtiyacım olan zamanda yalnız bıraktığı için. İki gün hiç konuşmadım yüzüne bile bakmadım sonra ısrar edince anlattım ruh gibiyim ama. Ağladım saatlerce anlattım. Durumun böyle ciddi olduğunun farkında değildim özür dilerim Vs dedi. Dünden beri özür diliyoama olmuyo ısınmıyo içim. Çünkü çaba göstermiyo beni kabuğumdan çıkarmak için bişi yapmıyo. Az önce de eşimin tlf dan fotolara bakıyodum. Sonra msjlara girdim bi baktım okey arkadaşına msj atmış cumaya kadar yokum. Diye. Cumadan sonra yine gece yarısına kadar okeye gidecek yani. Hiç demiyo eşim evde 1 aydır doğru dürüst dışarı çıkmamış alayım dışarı çıkalım. Bu arada ilk konuşmamızdan sonra yemeğe gidelim yarın demiştş tmm demiştim bende ertesi gün işten geldi bugün çok yoruldum ya fln dedi tmm gitmeyelim yarın gideriz demiştim ertesi günde çok yorgun görünüyordu ben dedim kaldın başka zaman gidelim diye. Sonraki gün iş çıkışı koşa koşa okeye gitti. Kendimi kullanılmış hissettim. Kusura bakmayın kızlar çok uzun oldu ama konulacak kimsem olmadığı için buraya yazdım şimdi sizce ben nasıl davranmalıyım eşime karşı. içimden hiç birşey gelmiyo ama bu seferde o surat asmaya başlıyo işin içinden çıkamıyorum beni öpmesini bile istemiyorum artık ne yapmalı nasıl davranmalıyım sizce kızlar
Şuan siz hassas dönemdesiniz ben lohusalığım da bir ara tutturdum boşanacağım seni sevmiyorum diye. Hemde eşimin hiç bir suçu yoktu sadece bunalıyordum eski yaşadıklarımızı falan açıyordum şimdi ise o zamanlarda ne kadar saçma düşündüğümü anlıyorum eşınizde sizinle birlikte değişik bir sürec yaşıyor artık baş başa vakit geçiremiyoruz demişsiniz. Ben oğlumu uyutup bize zaman ayırıyordum 10 dakika olsa da oturup konuşuyorduk yemek yiyorduk siz de bir deneyin isterseniz eminim işe yarayacaktır.
 
Eşinizdeki bu davranışlar çocuktan önce de var mıydı yoksa bebekten sonra mı sizsiz dışarı çıkmaya başladı ? Eğer öncesi de böyleyse onu da anlamak lazım daha babalığı çok yeni kendini duruma adapte edememiş olabilir.

Bebekle ilgilenmesine fırsat vermiyorsanız kendini dışlanmış gibi hissediyor olabilir. Bırakın biraz o ilgilensin, ne bileyim altını değiştirsin gazını çıkartmayı öğretin o da yapsın, kucağına verin bi yarım saat hiç karışmayın o baksın bebeğe. Böylece kendini yeni bebekli yaşama adapte edebilir..

Ancak tabiki haklısınız bu süreçte en çok eşinizin desteğine ve ilgisine ihtiyacınız var , ne olursa olsun sizinle ve bebekle ilgilenmeli.

Alttan alın böyle olmasına izin verin demiyorum tavrınızı koyun ama onu bebekli yaşama alıştıracak olan da sizsiniz.

Ve en önemlisi bir an önce kendi evinize kendi düzeninize geçin bence.

Unutmayın bu bir süreç ve geçecek, kendinize hep hatırlatın bunu.
 
Demek surat asıp, sessiz beklentilere girmekle olmuyormuş.
Ani bir çıkışın olmazsa "Ben tek başıma mı yaptım bu bebeği ha?! Böyle mi babasın sen, böyle mi desteksin karına evladına?! Eşim diyorum sana, hayat arkadaşım diyorum, hani nerede eş, yoldaş, arkadaş?!!" gibisinden fırçalayın.

Görevler verin bebekle ilgili, evin içinde yardım olarak bir katkısı bile yoksa, bebeğin altını değiştirme, uyutma eğleme, gazını çıkarma, gece ilgilenme vs onda olsun. Alıştırın şimdiden, güzellikle ya da zorla. Anne ve kv gündüz belli saatlerde gelsin, kalmasınlar sizde gün boyu. "Gezdir beni, hemen şimdi! Sıkıldım!" deyin, hazırlatın çantasını bebeğin, çıkarsın iki gezdirsin işi ne?

Okeymiş. "Böyle baba olacağını bilsem, en başta bi okey ben taktırırdım sana!" diye çarpın suratına.
 
Evinize gidin

Ona da sorumluluk verin

Ada'm evin küçük oğlu modunda şu an

Gezmeye okeye kafeye gidiyor zira her gerekeni annesi yapıyor zaten

Bir sağlık sorunundan söz etmiyorsunuz memursunuz öyle 15 yaşında anne oldum bilmiyorum durumu da yok

Gidin evinize eşiniz de ev ile ilgilensin dışarı hayatını azaltsın
 
demekki sessiz kalmak surat asmak içine kapanmak çözüm değil
o zaman geriye tek bir çözüm kalıyor yıkıp kıracak dökeceksin gerekirse kavga cıkartacaksın öyle anlar ..
Kv evinde kalmaya devam etmeyin bu arada gidin kendi evinizde ilgilenin çocugunuzla. eşnizede sorumluluk verin görev verin
yok öyle kadın evde cocukla bütün gün ilgilensin uykusuzlk bir yandan stres bir yandan ben o zamanlar lavobaya bile zor giderdim beyefendi okey oynasın gezsin tozsun yok ya.!
hani size yorgunum yarın çıkalım yemeğe demiş ya. daha sonra okeye koşmuş
ben olsam ne söylerdim biliyormusunuz bana gelince yorgun okeye gelince koşa koşa gidiyorsun öyle mi ! hadi bir git bakalım neler oluyor bitti bundan sonra okey işi.. gittiğin anda çok kötü olr derim.. hani baba hani eş hani yoldaşlığın der yerin dibine sokar kavgayı cıkartırdm hadi gitsin bakalım o saatten sonra..
benm eşimde sessizlikten surat asmaktan felan anlamaz illaki cıngar cıkartacaksın.. öyle anlar ben öyle anlatıyorum öyle engelliyorum.. başka imkanı yok sizinde eşiniz bence bu dilden anlar.
engel olun izin vermeyin asla taviz vermeyin net olun haftanın 2 3 günü değil 1 günü bile gidemesin .
 
Son düzenleme:
evinize gidin, eşiniz eve gelip yemeğinizi yedikten sonra da, verin bebeği eline, siz çıkın dışarı,
muhitiniz müsait değilse, evde takılın, ama bebeğin sorumluluğu yarım saat bir saat eşinizde olsun.
hem siz biraz dinlenin, hem beyefendi sorumululk alsın.
belki aranızda haftanın bir günü de onun arkadaşları ile geçireceği zaman olarak anlaşabilirsiniz, ama tabi ki daha yeni doğum yaptığınız için öncelik sizde, siz hazır olana kadar o biraz kendi ihtiyaçlarını erteleyecek.
 
Lohusalik sendorumuna bagliyorum ben bunu... benim 2 haftada duzelmisti ama psikolojim 4ayda anca kendine geldi. Ben bebek dogduktan sonra2 hafta boyunca bir odadan cikmadim. Esim ne derse agliyordum kiziyordum . Sali dogum yaptim carsamba eve geldim persembe gunu ise gidecekti askim uniformam varmi utulu dedi. Basladim aglamaya hic birseye yetisemiyorum iste bebegime bile yetisemiyorum utu yapamadim hep senin yuzunden yardimda etmiyorsun vs vs bagris cagris esim alttan aldi tmm ben utulerim dedi. Gitti isine ama maleseffff o sendrom 2 hafta surdu ne yemek ne su hic birsey canim istemiyordu cabuk atlatirsin ins
 
Eşini çocuk bakımına dahil et sorumluluk ver. Herseyi kendi başına halletmeye çalışma ve yorgun falan diye kesinlikle acıma.
 
Eve geçip bebeğin sorumluluğunu eşle paylaşmak gerekiyor. Hatta en başından öyle yapmak gerekiyor.
Şu an adamın kafası rahat, bebek bakımında rolü yok, eşi güvendiği yerde. Tatilde gibi hissediyor.
 
Bir çok kişi evinize gidin demiş. Benim de düşüncem o yönde. Bebeğinizin ilk günlerini evinizde başbaşa geçirin aile olduğunuzu anlayın. Eşinize sihirli değnek değmeyecek elbette ama en azından aynı yatakta yatarsınız aranıza soğukluk girmez. Zaten bir aylık olmuş siz de tecrübe edinmişsinizdir bebek bakımı konusunda. Güle güle büyütün yavrunuzu.
 
Herkese çok teşekkür ederim kızlar eve gitme konusunu bende düşünüyorum qma korkuyorum tek başıma bakabilir miyim bebegime diye ama eninde sonunda gidicem evime. Eşim en baştan beri giderdi okeye arkadaşlarıyla çıkardı tani o zaman şimdiki gibi sık değildi ve hep bana söylerdi gitmeyi düşünüyorum ne dersin, gitme desen gitmem Vs gibime son zamanlarda ben çıkıyoruma bağladı resmen işten gelip üstünü değişiyor nereye hayırdır diyorum çıkıyorum arkadaşlar bekliyor diyo artık ciddi anlamda onun bu umursamazlığı, bana karşı bu kadar kayıtsız kalması beni çıldırtıyo. Ama nasıl olsa cumaya kadar çıkmayacak dışarı şeytana uyup cumartesi günü çıkmak istediğinde küçük bir kriz mi çıkarsam çünkü başka çözüm bulamıyorum :(
 
Ve artık eskisi kadar yumuşak kalpli olmamaya çalışıcam eşime karşı. Acımıcam yani yorgun olsa. Bile. Dediğiniz gibi minişimizin bakımını yapmasını sağlıcam sorumluluk alması lazım sanki hala bekarmış gibi davranmamalı.
 
Herkese çok teşekkür ederim kızlar eve gitme konusunu bende düşünüyorum qma korkuyorum tek başıma bakabilir miyim bebegime diye ama eninde sonunda gidicem evime. Eşim en baştan beri giderdi okeye arkadaşlarıyla çıkardı tani o zaman şimdiki gibi sık değildi ve hep bana söylerdi gitmeyi düşünüyorum ne dersin, gitme desen gitmem Vs gibime son zamanlarda ben çıkıyoruma bağladı resmen işten gelip üstünü değişiyor nereye hayırdır diyorum çıkıyorum arkadaşlar bekliyor diyo artık ciddi anlamda onun bu umursamazlığı, bana karşı bu kadar kayıtsız kalması beni çıldırtıyo. Ama nasıl olsa cumaya kadar çıkmayacak dışarı şeytana uyup cumartesi günü çıkmak istediğinde küçük bir kriz mi çıkarsam çünkü başka çözüm bulamıyorum :KK43:

Kucuk degil buyuk kriz cikar .
Ayrica evinize donun
Annesi kv si hayatta olmayanlar da cocuk buyutuyor farkindaysaniz ;)
Hisleriniz var ,her seyi halledebilirsiniz .
 
Herkese çok teşekkür ederim kızlar eve gitme konusunu bende düşünüyorum qma korkuyorum tek başıma bakabilir miyim bebegime diye ama eninde sonunda gidicem evime. Eşim en baştan beri giderdi okeye arkadaşlarıyla çıkardı tani o zaman şimdiki gibi sık değildi ve hep bana söylerdi gitmeyi düşünüyorum ne dersin, gitme desen gitmem Vs gibime son zamanlarda ben çıkıyoruma bağladı resmen işten gelip üstünü değişiyor nereye hayırdır diyorum çıkıyorum arkadaşlar bekliyor diyo artık ciddi anlamda onun bu umursamazlığı, bana karşı bu kadar kayıtsız kalması beni çıldırtıyo. Ama nasıl olsa cumaya kadar çıkmayacak dışarı şeytana uyup cumartesi günü çıkmak istediğinde küçük bir kriz mi çıkarsam çünkü başka çözüm bulamıyorum :KK43:
sen annesin elbette bakarsın.

arkadaşların dediği gibi hemen bu akşam çık git evine ve eşine sorumluluk ver.

bir de bu soğuma hissi geçici. hep hormonlardan. bir seneye geçer :)
 
Back
X