Nasıl anlatılır bilmiyorum buraya yazmaya bile korkuyorum psikolojim bozulmak üzere derdim mezhep ayrılığı ne olur fikrinizi yazın benim için çok önemli. Ben küçüklüğumden annemler mezhep ayrılığından bahsederlerdi başka mezhepten birine kesinlikle bakma diye küçüklüğümden beri uyarirlardi izin vermicez olmaz diye.Ben büyüdüm universiteye giderken aynı uyarida bulundu ben zaten bakmam deyip gittim universiteye sonra karşıma o çıktı.Onunda hiç sevgilisi olmamış benimde ilk arkadaştik dışardan görenler sevgili misiniz diye sorarlardi birbirimizin yaninda çok mutlu huzurluyduk ben içten içe onu sevmeye başladığımı farketmistim kaçmak için çok uğraşmıştım ama oda beni çok sevdi izin vermedi ondan kaçmama.Öyle çok sevdimki ilk baştan daha önce kimseyle konuşmadım ilk benim için oda öyle oda bende öyle çok sevdikki birbirimizi teklif ettiğinde durumu söyledim olmaz dedim bir yolunu buluruz dedi izin verirler belki dedi ama vermicekler bilerek kabul ettim. Sonra vermezlerse kacariz affederler dedi. Yadirgayanlarda olacak kendimi ateşe attim ama kaçamadim öyle sevdim ki anlatamam suçlu da hissediyorum.3 sene oldu şimdi yanina atandim onun ailesi biliyor zaten herşeyi gerceyiyle ondan yana sorun yok ama ben soylemeye bile korkuyorum.Babami bizim aileden biri başka mezhebe giderse kendimi öldürürüm derken duydum.Ama ne saçma degilmi anlasabildikten sevdikten sonra öyle şeylerin ne önemi varki ama sorun yapiyorlar ölsem izin vermicekler belkide ölmemi tercih ederler sizce soyledikten sonra bırakıp kaçmali miyim yoksa sevdiğimi mi birakmak doğrudur aranizda öyle birşey yaşayan oldu mu ne olur bana bir öneride bulunun erkek için değer mi derseniz o öyle iyi biri ki bana karşı her yönden öyle anlayışlı ki keşke tanımak isteseler ondan iyisi yok ama tanimak bile istemicekler ne olur bana bir öneride bulunun.