lütfen bana yardım edin çıkmazdayım sanki....

gul_85

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Kasım 2013
49
14
88
35
Antalya
merhaba ben aranıza yeni katıldım. bu sene ücretli öğretmenlik yapıyorum ve 7 yıllık evliyim. 3.5 yaşında bir oğlum var eşimin ailesinden nefret ediyorum. eşim ailesine o kadar düşkün ki anlatamam 3 güne bir annesi çağırır yemeğe gider.artık ben bunlara alıştım ama çocuğumun olmasını istemediler eşimin abisi var bekar o evlensin ondan sonra olsun dediler ben de eşime dede olunca mı çocuk seveceksin dedim ve şuan 3.5 yaşında oğlum var deli oluyorlar benden daha çok seviyorlar ilk doğduğu zaman 1 hafta kucaklamadılar bile. mecbur olduğum için şu an çocuğuma kayınvalidem bakıyor. kreşe verdik durmadı. çalışmak zorundayım evde olunca evimde durdurmaz beni hep onun yanında olacaksın pazara bile birlikte çıkıyoruz. kayın peder emekli evden hiç çıkmaz. Allah tan ücretli öğretmenlik çıktı da biraz rahatladım bu işi kabul etmek zorundaydım ben ne kadar okumuş olsam de beni çok küçük görüyorlar çok sinir oluyorum yeri geliyor bunu yüzüme söylüyor benim oğlum olmasaydı evde kalırdın diyor. eltim öğretim görevlisi yanına geldiği zaman kahvaltısına kadar önüne getirir bir kelime etmez. her neyse uzatmayayım onları görmeye dayanamıyorum hele de akşama kadar çocuğumu bırakmak psikolojimi bozuyor kendimi motive etmeye çalışıyorum eşimin ailesidir falan diye ama olmuyor sabah onları düşünerek uyanıyorum akşam da onları düşünerek uyuyorum. evime gelmelerine bile tahammül edemiyorum. bundan 2 ay kadar önce kayınpederim beni s...... etti ondan sonra daha da soğudum nasıl onlardan biri olduğumu kabul edeceğim bilmiyorum. lütfen düşüncelerinizi bana yazın...
 
Belli cok zor durumdasın ama cocugunu tekrar krese veremezmisin ? Belki birsure sıkardı ama alısabilirdi de. Ayeıcankayinpederin neden s.. dedi anlamadım ama ben o lafın ustune hayatta cocugumu oraya bırakmazdım aglasada zırlasada
 
Belli cok zor durumdasın ama cocugunu tekrar krese veremezmisin ? Belki birsure sıkardı ama alısabilirdi de. Ayeıcankayinpederin neden s.. dedi anlamadım ama ben o lafın ustune hayatta cocugumu oraya bırakmazdım aglasada zırlasada


tekrar bırakamam bulunduğum yerde 1 tane kreş var eşim illaki annem bakacak dedi. kayınpederime gelince de oğlum kayınpederin ayaklarını elliyordu annem ayaklara ellenmez dedim kp ben günde 5 sefer yıkıyorum dedi(abdest alıyormuş) cennet annelerin babaların büyüklerin ayakları altındadır dedi bende baba o hadis dedim benim yapmak istediğim çocuğa ayak ellemenin yanlış olduğunu öğretmek dedim. sen çok iyi biliyorsun zaten dedi s...... git dedi. çocuğu kapıdan veriyorum yapıdan alıyorum ama içeriye girecek olursam yüreğim ağzıma geliyor elim ayağım titriyor onların yanında 10 dakika kalmak bile beni deli ediyor. hafta sonu istanbuldan akrabaları gelecek yatılı olarak tam okullarda tatil oluyor cumartesi pazar sürekli onlarda olacağım doğulu oldukları için onlarda gelenek görenek öyledir. şimdiden stres oldum o günleri nasıl geçiririm bilmiyorum kaçmak için plan yapıyorum desem yalan olmaz annemi aradım sen gel bana bahane olur dedim annem Antalya da oturuyor ben ilçesinde. bu stresleri nasıl üzerimden atacağım onları nasıl yokmuş gibi hissedeceğim bilmiyorum.
 
Esin nasil birsey demiyor babasına hayret ediyorum, bana oyle dese yüzune bile bakmam kayinpederin. Cocugumu bile gostermem. Sen haftasonu icin mesai falan var desen, hasta numarasi yapsan yada esin bir bahane bulamazmı?
 
senin yerinde olsam bende aynı duygulara sahip olurdum
gitmek istemez
hatta çocugumu bırakmazdım
eşim çocugu oraya bırakmana nasıl razı oldu anlamadım
valla ne yap ne et
çocugu kreşe ver derim
 
Kusura bakmayın ama hem böyle aşağılık muamelesi görücem, üzerine kalkacak kp denen varlık bana s. git diyecek, değil çocuk bırakmak daha yüzlerine bakmam! iyi sabır ediyorsunuz, eşinizin annesi ve babası olabilirler ama eşinizden dolayı size saygı duymak zorundalar, eşinizde bu olanlara çanak tutmak yerine size destek olmak zorunda... Olmuyorsa kısmını benim mantığım almıyor, sonuçta siz de anne/baba evladısınız, evinizden annenizden babanızdan ayrıldınız geldiniz, sizin aileniz ona böyle mi davranıyor, babası kalksa aynı lafı beyfendiye söylese hoşuna gider mi? siz de amaan büyüktür idare et mi dersiniz.. Kendi için ne düşünüyor, istiyorsa sizin için de isteyecek...
 
Eşinle konuş. Ailesine saygı duyduğunu ama sizinde bir özel hayatınız olduğunu söyle. Bence çocuğu kreşe verin yada bir bakıcı tutun.

Eşin ailesine istediği sıklıkta gitsin anne, baba sonuçta ama siz hergün gitmek zorunda değilsiniz. İki, üç haftada bir gider birkaç saat durur evinize dönersiniz, arada uyum yok çünkü.
 
Son düzenleme:
size babası o küfrü kullandı ve siz hala evlerine gitmekten mi bahsediyorsunuz
peki eşiniz bunu duyunca tepki göstermedi mi?
 
Düşüncem ne biliyor musun,ne kadar ekmek o kadar köfte.Yani sen o tavizi baştan beri vermişsin karşılığın da da saygısızlıkla karşılaşıyorsn.Bak eltime kahvaltı önüne kadar gelir diyorsun.Ona gelince adetler işlemiyor mu.Şu doğulu batılıyı da bırakın Allah aşkına.Benim evliliğimi düşünce yapımı memleket adetleri şekillendiremez.O zaman okunulan üniversitelerin ne anlamı var.İstemiyorsam gitmem evlerine.Misafiri gelecekse gelsin.Kayınpederim bana berbat bir cümle kuracak ne ben ne eşim hiçbirşey yapmayacağız.Çocuğun kreş yaşında.O çocuğun tek sahibi eşin değil.Oturur konuşursun kreşe vereceğim dersin.İlişkilerini de mesefelrsin.
 
eşimi karşıma aldım konuştum ama büyüktür cahildir ne olacak diyor idare etsen ölür müsün diyor artık bir şey olduğu zaman eşime değil kayın pederime yada kayınvalideme söylüyorum laflarının altında kalmıyorum bu sefer de dili uzun olan ben oluyorum evet doğulu batılı bazen ayırmak zorundayız belki siz böyle kişilerle yaşamadığınız için anlayamazsınız. başka çıkış yolu yok illaki annem bakkacak çocuğa diyor elimde olsa çocuğumu onlarla görüştürmem bile artık kaç gündür sizin düşüncelerinizi okuduktan beri kapıdan alıyorum kapıdan veriyorum çocuğu evlerine bile girmiyorum.evet haklısınız ilk başta her şey benden kaynaklandı ben çok taviz verdim onlara karşı çünkü ben annesiz ve babasız büyüdüm onları anne baba yerine koymaya çalıştım onlarda bunu kullanmaya çalıştılar.
 
merhaba ben aranıza yeni katıldım. bu sene ücretli öğretmenlik yapıyorum ve 7 yıllık evliyim. 3.5 yaşında bir oğlum var eşimin ailesinden nefret ediyorum. eşim ailesine o kadar düşkün ki anlatamam 3 güne bir annesi çağırır yemeğe gider.artık ben bunlara alıştım ama çocuğumun olmasını istemediler eşimin abisi var bekar o evlensin ondan sonra olsun dediler ben de eşime dede olunca mı çocuk seveceksin dedim ve şuan 3.5 yaşında oğlum var deli oluyorlar benden daha çok seviyorlar ilk doğduğu zaman 1 hafta kucaklamadılar bile. mecbur olduğum için şu an çocuğuma kayınvalidem bakıyor. kreşe verdik durmadı. çalışmak zorundayım evde olunca evimde durdurmaz beni hep onun yanında olacaksın pazara bile birlikte çıkıyoruz. kayın peder emekli evden hiç çıkmaz. Allah tan ücretli öğretmenlik çıktı da biraz rahatladım bu işi kabul etmek zorundaydım ben ne kadar okumuş olsam de beni çok küçük görüyorlar çok sinir oluyorum yeri geliyor bunu yüzüme söylüyor benim oğlum olmasaydı evde kalırdın diyor. eltim öğretim görevlisi yanına geldiği zaman kahvaltısına kadar önüne getirir bir kelime etmez. her neyse uzatmayayım onları görmeye dayanamıyorum hele de akşama kadar çocuğumu bırakmak psikolojimi bozuyor kendimi motive etmeye çalışıyorum eşimin ailesidir falan diye ama olmuyor sabah onları düşünerek uyanıyorum akşam da onları düşünerek uyuyorum. evime gelmelerine bile tahammül edemiyorum. bundan 2 ay kadar önce kayınpederim beni s...... etti ondan sonra daha da soğudum nasıl onlardan biri olduğumu kabul edeceğim bilmiyorum. lütfen düşüncelerinizi bana yazın...

Akraba gecimi icin 5 kez nisa suresi okumanizi tavsiye ederim.
Belliki sizde hazmedemedikeri bisey var, abi evlenmesiye bebek olmasinin ne alakasi var. Sacmalamislar resmen.
Esinizde sanirim dengeyi kuramiyor.
Cocugunuzu tekrar krese verip, isinize yogunlasin, dusunmryin onlari, esinizede onlar hakkinda sakin kotu yorum yapmayin, zaten erkekler eslerine bu konuda zor guvenirler.
Cocugunuz ve aile huzurunz icin duygu ve hislerinizi arkaplana atip aklinizi kulanin.
Erkekler gercekcilikten anlamiyor politikadan anliyor.
 
merhaba ben aranıza yeni katıldım. Bu sene ücretli öğretmenlik yapıyorum ve 7 yıllık evliyim. 3.5 yaşında bir oğlum var eşimin ailesinden nefret ediyorum. Eşim ailesine o kadar düşkün ki anlatamam 3 güne bir annesi çağırır yemeğe gider.artık ben bunlara alıştım ama çocuğumun olmasını istemediler eşimin abisi var bekar o evlensin ondan sonra olsun dediler ben de eşime dede olunca mı çocuk seveceksin dedim ve şuan 3.5 yaşında oğlum var deli oluyorlar benden daha çok seviyorlar ilk doğduğu zaman 1 hafta kucaklamadılar bile. Mecbur olduğum için şu an çocuğuma kayınvalidem bakıyor. Kreşe verdik durmadı. çalışmak zorundayım evde olunca evimde durdurmaz beni hep onun yanında olacaksın pazara bile birlikte çıkıyoruz. Kayın peder emekli evden hiç çıkmaz. Allah tan ücretli öğretmenlik çıktı da biraz rahatladım bu işi kabul etmek zorundaydım ben ne kadar okumuş olsam de beni çok küçük görüyorlar çok sinir oluyorum yeri geliyor bunu yüzüme söylüyor benim oğlum olmasaydı evde kalırdın diyor. Eltim öğretim görevlisi yanına geldiği zaman kahvaltısına kadar önüne getirir bir kelime etmez. Her neyse uzatmayayım onları görmeye dayanamıyorum hele de akşama kadar çocuğumu bırakmak psikolojimi bozuyor kendimi motive etmeye çalışıyorum eşimin ailesidir falan diye ama olmuyor sabah onları düşünerek uyanıyorum akşam da onları düşünerek uyuyorum. Evime gelmelerine bile tahammül edemiyorum. Bundan 2 ay kadar önce kayınpederim beni s...... Etti ondan sonra daha da soğudum nasıl onlardan biri olduğumu kabul edeceğim bilmiyorum. Lütfen düşüncelerinizi bana yazın...


galiba seni en iyi ben anlarım ben senden daha beterini yaşadım:52::52:
Bir oturdum çalıştım
işten geldimde çocuğumu 3 yaşında tek başına sokakta bir su birikintidsinin içine düşmüş leş gibi bi kaldırımda o ufacık haliyle elini başına koymuş düşünürken buldum nası bi acı anlatamam bide üstüne üstük kaynanamda gezmeye gitmişti çocuğu sokağa bırakıp ben sizin oğlunuza ev almak için afedersin g.... Yırtıcam çocumu sokağa bırakıcam bide gelinlik saygı bekliceniz yok öle yağma :47::47:
Sonra ayrı çıktık tekrar mad.bir oturduk şimdi 2 çocuğum var ve ben hala ev alamadım ve yine 2 çocuğuma arada 3 gün o bakıyo çalışmam lazım ama çocuklarım resmen allaha emanet bende kendimi işe veriyorum napayım allah yardımcımız olsun sabır sabır dilemek lazım :50:
 
Onlara misafir gelicek bir de sen tam gün onlarda durucaksın adetleri öyleymiş yok yaa. Seninde bi hayatın var illaki anneni çağırıp bahane bulmana gerek yok. Çalışıyosun temizlik yapabilirsin. Dinlenmek istiyo olabilirsin. Gitmek istemeyebilirsin. Kusura bakma ama sen kendini adetleri böyle gitmek zorundayım diye görürsen onlar seni daha çoook ezerler. Gidip gitmemek senin tekelinde onların adeti diye onlar istiyo diye hiç bir şey yapmak zorunda değilsin. Allahını seversen saflık yapma. Benimde kayınvalidem çocuğuma bakıyo ve ben aynı apartmanda oturuyorum. Gitmek istemediğim zaman dünya yıkılsa gitmem. İsterse bi orduyu toplasın evine. Kızları gelsin toplansınlar yesinler içsinler aynı apartmanda oturduğum halde istersem katılırım istemezsem açıklama da yapmam şu işim var bu işim var diye. Müsait değilim derim ve gitmem. Mesela geçen hafta aşure yaptı bütün millet toplandı bnm bi hafta sonum var gittim anneme. Çok taviz veriyosun, taviz vererek kıymetinin bilineceğini sanma, çok beklersin.
 
çocuğunuzu nasıl bırakıyorsunuz şu psikolojimi atamadım onları bitim kadar sevmiyorum. ve çocuğumu da oldum olası bırakasım gelmiyor ama çok mecburum çocuğumu sevmelerine bile dayanamıyorum çocuğuma annem deyince dayanamıyorum. şu huyumu atamadım gitti ama ondan başka çocuğumu bırakacak kimse yok biraz işine çıkarlık yapıyorum gibi gelebilir size ama inanın değil nasıl bu huyumu atabilirim lütfen bana yardımcı olun
 
kayınpederin hem 5 vakit abdestli namazlı hemde o cümleyimi kuruyor ??? Canm eğer başka çaren yoksa yapacakda bişey yok mecbur bırakacaksın çocuğunu onlara ama az mesafe koyabilirsin araya eğer eşin çok düşkünse ailesine sakın ona ailesini karalama yada kötüleme ters teperyoksa.Aslında bulunduğun mevki yada eğitim durumunun alakası yok baştan taviz vermemek gerekiyoki saygıda gitmesin..
 
çocuğunuzu nasıl bırakıyorsunuz şu psikolojimi atamadım onları bitim kadar sevmiyorum. ve çocuğumu da oldum olası bırakasım gelmiyor ama çok mecburum çocuğumu sevmelerine bile dayanamıyorum çocuğuma annem deyince dayanamıyorum. şu huyumu atamadım gitti ama ondan başka çocuğumu bırakacak kimse yok biraz işine çıkarlık yapıyorum gibi gelebilir size ama inanın değil nasıl bu huyumu atabilirim lütfen bana yardımcı olun

bnm çocuğuma da bakıcı bakıyodu. Bakıcıyı apar topar çıkarınca bebeğim mecbur babannesine kaldı. Babanneside biraz hastalıkları var ve mızmız ama napayım düşündüm ki madem aynı apartmanda beni oturtuyolar bakıcıya da 1000 tl veriyorum. Hem çalışıyorum o apartmanda oturucam diye sabahları işe 1,5 saatte gidip akşamları 2 saatte dönüyorum. Baksınlar, sonuçta babannesi en güvenilir ve en iyi bakıcıdan bile daha iyi bakar. En azından sevgiyle bakar. Çocuğumda ona çok düşkün çok seviyo. İnan sevmesi sende olduğu gibi beni hiç üzmüyo, kırmıyo. Kendi oğlunun kızı, canı kanı. Bende hep diyorum babannesine seni çok seviyo. Çocuğumada babanneni öp seni seviyorum de. Yeterki çocuğum mutlu olsun sevsinler birbirlerini o onun babannesi.
Görümcelerimden bi tanesi kayınvalidesini hiç sevmiyo bebeğine hamileyken karnında kımıldadığında bile kadının suratına bakmıyomuş ki çocuğu ona benzemesin. Bi kızı oldu birebir kayınvalidesinin kopyası. Ve hep uzak tutmaya çalıştı çocuğunu sevme falan derken çocuk daha çok bağlandı düşün ağlarken bile babanne diye ağlıyodu. Babannesine gidince kadının tülbentini alıp koklayıp gece onunla uyuyodu. Şimdide tembihlemiş çocuğa babanneler değil en çok anneler sevilir falan diye. Çocuk her ortamda diyoki annem babannemi sevmiyo bana da sevme diyo ama ben çok seviyorum falan diye. Yani anlıycağın cnm çocuğu ne kadar uzak tutmaya çalışsan tam tersini yapar hiç oralı olma. Birbirlerini sevmesi gayet doğal. Senin yarın öbür gün torunun olsa sen sevmez misin? O seni sevmez mi? Olaya bu şekilde bak.
 
merhaba ben aranıza yeni katıldım. bu sene ücretli öğretmenlik yapıyorum ve 7 yıllık evliyim. 3.5 yaşında bir oğlum var eşimin ailesinden nefret ediyorum. eşim ailesine o kadar düşkün ki anlatamam 3 güne bir annesi çağırır yemeğe gider.artık ben bunlara alıştım ama çocuğumun olmasını istemediler eşimin abisi var bekar o evlensin ondan sonra olsun dediler ben de eşime dede olunca mı çocuk seveceksin dedim ve şuan 3.5 yaşında oğlum var deli oluyorlar benden daha çok seviyorlar ilk doğduğu zaman 1 hafta kucaklamadılar bile. mecbur olduğum için şu an çocuğuma kayınvalidem bakıyor. kreşe verdik durmadı. çalışmak zorundayım evde olunca evimde durdurmaz beni hep onun yanında olacaksın pazara bile birlikte çıkıyoruz. kayın peder emekli evden hiç çıkmaz. Allah tan ücretli öğretmenlik çıktı da biraz rahatladım bu işi kabul etmek zorundaydım ben ne kadar okumuş olsam de beni çok küçük görüyorlar çok sinir oluyorum yeri geliyor bunu yüzüme söylüyor benim oğlum olmasaydı evde kalırdın diyor. eltim öğretim görevlisi yanına geldiği zaman kahvaltısına kadar önüne getirir bir kelime etmez. her neyse uzatmayayım onları görmeye dayanamıyorum hele de akşama kadar çocuğumu bırakmak psikolojimi bozuyor kendimi motive etmeye çalışıyorum eşimin ailesidir falan diye ama olmuyor sabah onları düşünerek uyanıyorum akşam da onları düşünerek uyuyorum. evime gelmelerine bile tahammül edemiyorum. bundan 2 ay kadar önce kayınpederim beni s...... etti ondan sonra daha da soğudum nasıl onlardan biri olduğumu kabul edeceğim bilmiyorum. lütfen düşüncelerinizi bana yazın...

aranızda saygı kavramı neden yıkıldı bilmiyorum ama bir kpeder bu şekilde konuşabiliyorsa ya kendi fıtratında bozukluk vardır ya da bir olay olmuştur saygı bitmiştir. hayat senin ellerinde onlarsız da hayatına devam edebilirsin. tek çalışan ve çocuğu olan sen değilsin ve tek çocuğu kreşe gitmek istemeyen yine sen değilsin. benim kızım da direndi tam 1 ay. ama ben araştırdım soruşturdum, kendimi telkin ettim ve pes etmedim. şimdi sorunsuz gidiyor. elbette çocuk bu direnecek yeni bir ortama. bu noktadan başlayabilirsin her şeye. zor gibi ama inan her şey daha güzel olacak. bir kere çocuğu kreşten almakla ona iyilik değil kötülük etmişsin. onun kreşte yaşıtlarıyla öğreneceklerini sen evde öğretemezsin. hayata sil baştan başlamak istiyorsan kısım kısım kurtulmalısın onlardan. bu da önce çocuğunu onlardan almakla olur.
 
Back
X