ben varım. lise 2 de bi çocukla görüşüyordum benden 4 yaş büyüktü, masumane bi arkadaşlıktı gayet arada görüşür çay falan içerdik luna parka giderdik
uzak bi ilçede oturuyordu zaten köy çocuğuydu böyle tuhaf, sonra ben büydüm tabi aradan az bi zaman geçti başkasına aşık oldum diye görüşmeyi bıraktım, yıllarca peşimdeydi, sevgilimle ayırmaya çalıştı, evimin yoluna çıktı, annemden aramıştım bunu bi kere aramış anneme ağlamış ben erleichdayı çok sevdim neden böyle oldu diye, bi erkeğin yapmayacağı şeyler yapmıştı ne onur ne gurur, napıp edip bi yerden buluyodu beni kızıyordum bağırıp ağlıyordum yetmedi mi artık ne olur kendini de perişan ettin beni de korkutuyorsun falan diye biraz geri duruyordu sonra yine bi yerden çıkıyordu. artık o kdr çok mesaj attı bulup o kdr aradı ki numarası hafızama kazınmış, aylardır ses yoktu yine, bi gün telefona twitterdan bildirim geldi bu bu seni favladı diye kim diye bi açıp bakarım eyvah yine aynı çocuk aradım o telaşla sesi titredi falan ağladı ağlıcak ona üzüntümden ben de kötü oldum gözlerim doldu yine bağırdım çağırdım takip etme beni artık yeter diye, görmüyo musun sana zararım yok ama ne yaptığını öğrenmeden rahat edemiyorum falan dedi bi daha olmayacak korkma benden dedi. ben de kilit koydum hesabıma. ses seda yok. bazen çok korkuyorum o o kadar dert ediyor ben geleceğimden hayır görecek miyim diye çok vicdan azabı çekiyorum bazen... 7 sene olacak bu durum böyle tam 7 sene..