- 13 Mart 2017
- 1.237
- 1.373
- 133
Merhaba
Daha önce hiç yaşadınız mı ? Bir derdiniz vardır ama çok komplikedir anlatacak olsanız neresinden başlayacağınızı bilmezsiniz çünkü derdinizin sebepleri o kadar çoktur ki .. öyle bir haldeyim. Anlatacak kimsem yok. Boğazıma düğümleniyor ağlamak istiyorum dökülmüyor gözümden yaş . Dökülse için için ağlasam bir nebze kurtulacağım . Yada anlatsam anlatsam herşeyi içimden bitene kadar anlatsam belki kurtulacağım. Anlatacak kimse yok. Evliliğim , işim , sosyal ilişkilerim , sorumluluklarım, çocuklarım ne varsa hayatımda hepsi ile sorunum var . Nasıl çözeceğimi biliyorum ama cesaret edip yapamıyorum. Çünkü cesaretimi kıran iyi niyetli nedenlerim var.
Sanki son on yıldır bir rüzgarın önünde savrulan yaprak gibi kim ne yöne çektiyse oraya gitmişim. Şimdi sonuçlarını yaşıyorum. Artık kendi istediğim gibi karar alayım diyorum ama çalıştırılmamış kasın zayıf düşmesi gibi düşüyorum. Yıllardır bünyem o kadar alışmış ki savrulmaya dik duramıyorum.
Psikolojik destek almak için uzmana gidecek gücüm yok uzman bana gelecek olursa harikulade olur. Hayatım çok dağınık bir ev gibi neresinden toplasam daha hızlı olur bilmiyorum ve esasen toplamaya gönüllüyüm ama takatim yok.
Evliliğimde çoğu zaman mutsuzum , ama eşimin mutlu ve düzenli bir hayata sahip olma nedeni olduğum için ayrılmaya cesaretim yok.
İşimde mutsuzum ama işim eşimin işini kolaylaştırdığı için ayrılmaya cesaretim yok.
Büyük kızım ergen küçük kızım bebek her ikisindende kendimi sıyırıp yalnız kalmaya ihtiyacım var inanılmaz şekilde ama benden başka kimseleri yok.
Ailem yok , komşum yok, arkadaşım yok.
Daha önce hiç yaşadınız mı ? Bir derdiniz vardır ama çok komplikedir anlatacak olsanız neresinden başlayacağınızı bilmezsiniz çünkü derdinizin sebepleri o kadar çoktur ki .. öyle bir haldeyim. Anlatacak kimsem yok. Boğazıma düğümleniyor ağlamak istiyorum dökülmüyor gözümden yaş . Dökülse için için ağlasam bir nebze kurtulacağım . Yada anlatsam anlatsam herşeyi içimden bitene kadar anlatsam belki kurtulacağım. Anlatacak kimse yok. Evliliğim , işim , sosyal ilişkilerim , sorumluluklarım, çocuklarım ne varsa hayatımda hepsi ile sorunum var . Nasıl çözeceğimi biliyorum ama cesaret edip yapamıyorum. Çünkü cesaretimi kıran iyi niyetli nedenlerim var.
Sanki son on yıldır bir rüzgarın önünde savrulan yaprak gibi kim ne yöne çektiyse oraya gitmişim. Şimdi sonuçlarını yaşıyorum. Artık kendi istediğim gibi karar alayım diyorum ama çalıştırılmamış kasın zayıf düşmesi gibi düşüyorum. Yıllardır bünyem o kadar alışmış ki savrulmaya dik duramıyorum.
Psikolojik destek almak için uzmana gidecek gücüm yok uzman bana gelecek olursa harikulade olur. Hayatım çok dağınık bir ev gibi neresinden toplasam daha hızlı olur bilmiyorum ve esasen toplamaya gönüllüyüm ama takatim yok.
Evliliğimde çoğu zaman mutsuzum , ama eşimin mutlu ve düzenli bir hayata sahip olma nedeni olduğum için ayrılmaya cesaretim yok.
İşimde mutsuzum ama işim eşimin işini kolaylaştırdığı için ayrılmaya cesaretim yok.
Büyük kızım ergen küçük kızım bebek her ikisindende kendimi sıyırıp yalnız kalmaya ihtiyacım var inanılmaz şekilde ama benden başka kimseleri yok.
Ailem yok , komşum yok, arkadaşım yok.