lütfen zaman ayırıp okuyun. :(

Bazi sorunlarin temeli kirmizi ile belirttigim kisim psikoatristisn de dikkatini cekecektir yakin zamanda vefat eden psikoloji uzmani bir doktor bunu özellikle belirtiyor ebevrynler cocuga karsi birlikte hareket etmeli yoksa cocuk biri izin veriyor biri izin vermiyor durumunda daha kolay yanlisi dogru olarak kabul edebiliyormus bunlar cok hassas noktalar umarim her sry yoluna girer

Evet maalesef ki bunun farkkındayım ben ama annemle babam da dengesiz davrandı...
 
Evlat değil ceza.
Tedavi olmayı kabul ediyor mu? Onu şöyle iyice sarsacak bişey yaşaması lazım

Evet o da bir sorun. Hastaneye gidecek mecburen ama ilaç içmesi bile olay. Bir şurubu 2 saat uğraşak içirtiyor annem. O da şurubun arkasından hemen ağzını silecek su içecek ve şeker alacak. Böylesine zor bir çocuk.
 
İşte kız çocuklarının ne kadar kıymetli olduğunun bi kanıtı bu konu
Konu sahibi anne ve babasını düşünüyor Allah razı olsun inşallah yakın zamanda düzelir

En yakın zamanda destek alın ilerisi pekte parlak değil
 
Evet şiddete karşıyız, Evet psikolojik tedavi görmesi gerek.
Ama konuyu okuyunca direkt dayak istiyor bu çocuk dedim valla ne yalan söyleyeyim. El yumruğunu yemeyen kendininkini balyoz sanar misali.
Babadan falan da cekinmiyor mu? Evde en az bi kişiden biraz cekinmesi gerek bu çocuğun. Bir de ergenlik dönemi, Allah yardımcınız olsun.
 
Boyle bir nesil yetisiyor maalesef.. sizin kardesiniz ve benim cocuklarim dahil, arsiz, saygisiz, merhametsiz bir nesil yetisiyor..

Bazen, aman cocuklarimiz ozguvenli olsun ezilmesin, diye verdigimiz caba mi geri tepti diye dusunuyorum..

Zor bi durum, Allah annenize sabir cocuklarimiza merhamet versin..
 
Lütfen arkadaşlar yardım istiyorum çok üzülüyorum:KK61:
Konu erkek kardeşim. Doğduğundan beri hep aksi bir çocuktu, parka götürürsün içeri girerken ağlar, evde yemek yememek için ağlar ve bir sürü şey. Hep annem üzülürdü, büyüdükçe olgunlaşır dedik ama yok olmadı. Okula başladı hep problem hep problem. Asla sorumluluk sahibi olmadı ödevini hep zorla yapar. Dışarı çıksa evdekiler beni merak eder diye düşünmez ortadan kaybolur. Annem üzülünce asla üzülmez çok gaddar gerçekten. Annem inanılmaz yıprandı psikolojisi bozuldu.
Kardeşim şu an 13 yaşında ve aşırı aşırı derecede agresif. Anneme sürekli hakaret ve küfür ediyor. Psikatristten randevu aldık götüreceğiz ama aranızda böyle bir durum yaşayan oldu mu? Varsa yoksa kılık kıyafet şekilcilik, ama edep ve duygudan yoksun. Hani televizyonlarda annesine eziyet eden çocuklar vardır ya öyle biri olup çıkacak resmen. Çok üzülüyorum. Ne yapabiliriz bilmiyorum. Dersleri falan geçtim anne babasına karşı saygılı sevgi dolu olsun tek isteğim bu. Yalan söylemeyi bırakması ayrıca.

Not: 14 sene önce abim öldü. Onun ölümünden sonra doğduğu için biraz şımartılma da söz konusu. Ayrıca annem ve babam arasında fikir ayrılıkları oldu hep maalesef birlikte hareket etmediler. Gereken yerde gereken tutumu sergilemediler kıyamadılar. Ben bir abla olarak hiçbir şey yapamıyorum şu anda zaten farklı bir şehirde yaşıyorum.
Annemle babamda farklı zihnyettelerdi ve bizim hepimizi şımartark büyüttüler ama bu sadece agresif olmak için yeterli değil bence. Danışmana falan gitmezler mi acaba? Yada küçükken annesinin onu nasl yetştirdiği yada babanının bi etkisinn olup olmadğı. Allah yardmıcnz olsun
 
Dostum neler anlatıyorum ona bilsen yok yok anlamıyor. Sanki duymuyor. Az önce anneme neler dedi telefonda konuşurken bilsen. Sebep de gömlek bakmaya çıkmak istememesi. Her yer kıyafet ve pahalı şeyler. Gerek olmadığı için almak istemiyor haklı olarak. Ama bizimkiyle konuşmak mümkün değil ki hep bağırıyor anneme.

Biraz rahat biraksaniz. Belki farkina varir
 
Hanimlar burada bazilari
cocuga kizmis. Bazilari kiz cocugu daha dusunceli demis. Ben burada cocuga kizamiyorum. Cocuklar anne babanin elinde sekillenir. Her istedigi yapilmis, hic sınır konmamis, hata yaptiginda duzeltilmemis ise sonuclar boyle oluyor. Cocuga disiplon vermek ve otorite kurmak gerekiyor diye dusunuyorum.ama malesef anne babalar otorite kurmayi ve disiplin etmeyi cocuga ceza vermek bagirmakla karistiriyor. Cocuklara hic kizilmadan bagirilmadan ceza vermedende otorite kurulabilir. Cocugun her istedigi yapilmamalidir. Beklemeyi sabri ogrenmelidir bence.. ama bunlar kucukken yapilmali tabi..
 
Benim kardeşim 19 una girdi hala aynı. Bişeyler yapmaya çalışın büyüdükçe olgunlaşır demeyin olgunlaşmıyor
 
Agac yas iken egilir diye bosa dememisler. Ama gec kalinmis degil tabi. Psikologa zatrn goturucekmissiniz.
Bunun yaninda ben ek olarak. Her gun duzenli bir ortam olusturmaniz. Aksam yemeginde hep beraber olun. Haftasonlari beraber 1 kac saat gecirin. İmkan varsa yesillik olan. Dogum gunu yakinsa , supriz yapin. Olabildigince kibar davranin. Ailenin trk kötü polisi baba olsun. O da kural koysun yerinde.
Aslinda bunlar tecrubemden cok , okuduklarim. Ama faydali olacagina inaniyorum.
Evde pozitif olun.
 
Umutsuzluk vermek istemem bir ablamın iki oğlu var, biri aynen anlattığınız gibiymiş, psikiyatriste de götürmüşler fayda etmemiş. İstediği olmadığı anda ortalığı ayağa kaldırıyor. Şu anda iş güç sahibi askerliği sürekli erteleyen biri ve geçen anneainden ütü yapmasını istemiş o da yapamam işim var demiş. Sen misin bunu diyen, annesi mıtfağa bir hiriyor her yer kola. Kolayı çalkalayıp duvara fışkırtmış,yatak ıdası,ayakkablığın içi her her aynı. Onlar da hala çare bulamadılar. En skn doğum ginünde annesini odaya kitlemişti annesi bayıldı ambulans falan geldi. İnşallah siz bir çare bulursunuz onlar malesef bulamadılar :(
 
Kötekten de anlayacağını sanmıyorum artık hasta olduğunu düşünüyorum gerçekten. Bu kadar vicdansız olamaz. Annem ağlasa mesela umrunda olmaz döner yicem falan der.
Bakın, 15 yaşında kızım var. Bazen öyle vicdansız olabiliyor ki anlatamam.
Tam deli çağdalar ve psikiyatrist iyi olur. Kızımda gidiyor ve şu anda yarı yarıya sorunlarımızı hallettik.
Doktora devam edin inşallah hallolur.
Hiç bir çocuk emeksiz büyümüyor . Öyle dayak kötek asma kesme tavsiyelerine kulak asmayın. Evlat sizin (ablası aksanız bile) Ona bir şey olsa sizin ciğeriniz yanar.
İkinci ergen vakasını yaşayan biri olarak tavsiyem budur.
 
Ergenlikte af edersiniz annesine “gerizekalı” vs diyen var mıdır :KK43: Bunlar bana çok garip geliyor aklımı yitireceğim
Arkadaşımın oğlu annesine "1.50 ilk boyunla bana kafa tutmaya kalkma sen kimsin" dedi. Daha 15 yaşında. Üstteki mesajımda da yazdım. Sakin olun. O sizin kardeşiniz. Asıp keser irtibatı koparır iletişim kurmaz efelik taslarsanız hem o çocuk hem de ailece siz kaybedersiniz.
 
Ayy bunaldım
Çok karamsar örnekler..
Ben de 6 çocuklu bi kadın tanıyorum hepsi birbirinden saygılı çocuklar, diyerek pembe gözlüklerimi takayım ben
 
Bazı şeyler çocuk yaşta öyle hayati önem taşıyor ki... Çocuğa vicdanı, sorumluluğu, saygıyı şımartmadan, hırpalamadan küçük yaşta verebilmek zor ama bir o kadar da önemli...

Bu yaştan sonra değişir mi ya da ne kadar değişir bilemiyoruz ama bazı şartlarda çocuk yapmamak lazım işte. Bu da biz kadınlara ders olsun... Bazen hormonel ve içgüdüsel davranıp hazır olmadan, eşle uyum sağlamadan bebek bebek diye tutturuyoruz..
 
Lütfen arkadaşlar yardım istiyorum çok üzülüyorum:KK61:
Konu erkek kardeşim. Doğduğundan beri hep aksi bir çocuktu, parka götürürsün içeri girerken ağlar, evde yemek yememek için ağlar ve bir sürü şey. Hep annem üzülürdü, büyüdükçe olgunlaşır dedik ama yok olmadı. Okula başladı hep problem hep problem. Asla sorumluluk sahibi olmadı ödevini hep zorla yapar. Dışarı çıksa evdekiler beni merak eder diye düşünmez ortadan kaybolur. Annem üzülünce asla üzülmez çok gaddar gerçekten. Annem inanılmaz yıprandı psikolojisi bozuldu.
Kardeşim şu an 13 yaşında ve aşırı aşırı derecede agresif. Anneme sürekli hakaret ve küfür ediyor. Psikatristten randevu aldık götüreceğiz ama aranızda böyle bir durum yaşayan oldu mu? Varsa yoksa kılık kıyafet şekilcilik, ama edep ve duygudan yoksun. Hani televizyonlarda annesine eziyet eden çocuklar vardır ya öyle biri olup çıkacak resmen. Çok üzülüyorum. Ne yapabiliriz bilmiyorum. Dersleri falan geçtim anne babasına karşı saygılı sevgi dolu olsun tek isteğim bu. Yalan söylemeyi bırakması ayrıca.

Not: 14 sene önce abim öldü. Onun ölümünden sonra doğduğu için biraz şımartılma da söz konusu. Ayrıca annem ve babam arasında fikir ayrılıkları oldu hep maalesef birlikte hareket etmediler. Gereken yerde gereken tutumu sergilemediler kıyamadılar. Ben bir abla olarak hiçbir şey yapamıyorum şu anda zaten farklı bir şehirde yaşıyorum.
Her zaman söylerim, çocuk yetiştirmek ince bir cizgi, eğer çok fazla şımartıp taviz verirsen saygısız bencil hırçın sinirli bir çocuk yetişir. Sürekli ezip duygularını hiçe sayıp siddet uygularsan da yanı şekilde hırçın bencil bir çocuk olur. Malesef benimde kardeşim aynı. Şuan 24 yaşında ve aynı anlattığınız gibi. Çünkü çocukluğunda çok ezildi dayak yedi. Bende yaşadım aynı şeyleri ama erkek çocukları biraz farklı oluyor galiba.
Bendeki etkileri tam tersi oldu özgüvensiz bi insanım, kendimi tam olarak ifade edemediğimi düşünürüm. Herşeyi çok kafama takarım. Sedef hastası oldum bu yüzden.
2,5 yaşında kızım var asla kendi annem babam gibi anne babalık yapmayacağım ona, onun da bir birey olduğunun, duyguları düşünceleri olduğunun farkında olarak davranmaya çalışıyorum. Sevgiyi, merhameti öğretmeye çalışıyorum. Sevgiyle sarılmak bile yetiyor gözlerindeki ışığı mutluluğu görmeme çok mutlu oluyor.
Ben de kızımla yeniden büyümeye çalışıyorum :)
 
Back
X