• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Maddi sorunlar olmasa da yurtdışına gitmek ister miydiniz?

Biz bahsettiğiniz gibi Türkiye'de maddi anlamda keyfimiz çok yerindeyken gidiyoruz. Evimiz-arabamız var, ikimizin de yüksek maaşlı alabildiğimiz işi var, kariyerimizi de ilerletebiliyoruz. Benzer bir düşüncede buradaki şartlarımızı değerlendirdiğimde benim fikrim Türkiye'de kalmaktı. Hatta eşime istediği teklif geldiğinde oturup saatlerce ağladım. Benim çok hevesim olmadığı anların birinde deneyelim diye teklifi kabul ettik. Teklifi kabul ettikten sonra ise ben gerçek anlamda araştırmaya başladım. Baktıkça sakinleştim kendimce sebeplerim ise şunlardı: Alım gücü gerçekten çok yüksek, burada gerçekten iyi maaşlar alarak bu geçim standartını sağlayabiliyoruz ancak orada insanlar asgari ücret aldıklarında bile keyifli bir şekilde hayatlarına devam edebiliyorlar. Telefon-ev-araba almak lüks değil veya bio şampuanlar kullanmak, vegan beslenme biçimini tercih etmek gerçekten lüks değil. Şafak Salda'nın youtube kanalını izliyorum bi süredir, bizim ülkemizde bunlar maalesef lüks, yaşam standartımız gittikçe bunları lüks tüketime sokacak kadar düşmeye başladı. Biz kendimizi kurtardık desek çocuklarımız vs. içinde hayatın daha güzel olduğu bir hayat mümkün. Çocuğu kreşten sonra tertemiz bir parka götürmek, içinden geldiği gibi koşmasını sağlamak bile lüks artık. Ben çocukken yurtdışından kuzenlerim milyon tane boya kalemi defter getirirlerdi mesela ben çocukken bunları saklardım, onlar çat çat kullanırdı. Çünkü çok güzelleri almak bile lüks burada.. Çocuğu devlet okuluna gönderemem burada mesela, Ankara'da bilinen özel okula maaşımın yarısını vererek göndermem gerekecek, yine de çocuğu desteklemek isteyeceğim ingilizce'de mesela. Bebek sahibi olmak istediğim halde bir süredir annemin Türkiye'ye gelmesini bekledim. Çünkü iki maaştan tek maaşa düşmeyi veya iyi gelirli bir işi kaybetmeyi göze alabileceğim bir ekonomi de değiliz maalesef.
İnsan hakları konusuna gelince, orada ırkçılığa uğrayıp uğramayacağımı bilmiyorum henüz. Her millette her insanda farklılaşan bir durum. Ben başta hiç istemeyerek bu yola çıktım, şimdi vizemiz çıktı bir iki aya gidiyoruz. Okudukça, eğitim sistemine, sağlık sistemine alım gücüne baktıkça kendimi rahatlattım. Şuan gidiyor olmamızdan son derece memnunum, umarım bir süre sonrada gittiğim için çok mutlu olurum.
 
Son 6 senede 3 kere farklı şehirlerde ikamet ettim türkiye içinde. 3ü de kültür olarak farklı farklı şehirlerdi. Her bir şehirden ayrıldığımda apayrı travmalar yaşadım. Kısa bir dönem istanbulda çalıştım, metroda türkçe konuşan o kadar azdı ki, birde o dönem mültecilerle çalışıyordum, işte ingilizce arapça, sosyal hayatta herkes yabancı zaten, birgün metroda kendi memleketimin şivesiyle konuşan 2 amca duyduğumda hünhür hüngür ağladım kendi ülkemde yabancı kalmışız diye. Sonra güneydoğuda sınır ilçeye geldim yine Türkçe az konuşulan bir yer. Çok etkiledi ilk zamanlar. Yurtdışına gitmeyi isterim ama dediğim gibi ben türkçe konuşulmayan ortamlarda bulundum ve kendimi çok yalnız hissetmiştim. Ha yine ufak bir yurtdışı maceram olmuştu kısa süreliydi fakat sınırdan il geçtiğimizde sabah ezan vaktiydi mesela ezan sesini duyunca da ağlamıştım. Yani bilmiyorum bir taraftan insan daha medeni daha refah seviyesi yüksek yerde yaşamak istiyor ama bir taraftan da radikal bir karar bu.
 
Hangi ülkede yaşayacağınıza bağlı
Eğe dolar kazanıyorsam ve remote işim varsa gitmeyebilirdim
Çünkü paran varsa zaten Türkiye yaşamak için çok uygun bir yer
Dolar kazansam 1 sene içinde çok rahat ev araba arsa hepsini alırdım
Kendi işimi kurar , çocuğum olursa en iyi okullarda okuturdum.

Dolar kazanmıyorsam , orta ya da alt statüde biri isem giderdim
Çünkü parada bir yerde önemsiz hale geliyor
İnsan biraz da medeni insanlar içinde yaşayıp insan olduğunu hissetmek istiyor.

Dolar kazanmıyorsunuz zannımca gidebiliyorsanız , imkan varsa gidin.
Şöyle diyeyim benim çevrem ve iş arkadaşlarım medeni insanlar. Oturduğum yerde medeni insanlar var, mesela mülteciye 2 ayda bir denk gelmişimdir. O yüzden aslında dolar kazanmasam da rahatım dedim.

Ben hep şu 2 çelişki arasında kalıyorum.

1. Hiç yurtdışına gitmeyi denemediğim için 15 sene sonra pişman olmak.

2. Milli duygular. Ne bileyim ben Atatürk’le alakalı bir şey görüyorum mesela ve acayip duygulanıyorum.
 
Şöyle diyeyim benim çevrem ve iş arkadaşlarım medeni insanlar. Oturduğum yerde medeni insanlar var, mesela mülteciye 2 ayda bir denk gelmişimdir. O yüzden aslında dolar kazanmasam da rahatım dedim.

Ben hep şu 2 çelişki arasında kalıyorum.

1. Hiç yurtdışına gitmeyi denemediğim için 15 sene sonra pişman olmak.

2. Milli duygular. Ne bileyim ben Atatürk’le alakalı bir şey görüyorum mesela ve acayip duygulanıyorum.
1. Yaşamadan bilemezsiniz.
Pişmanlık konusu karışık gitmediğiniz için de pişman olabilirsiniz gittiğiniz için de

2. Atatürk ile ilgili şeyleri dünyanın neresinde görürseniz görün duygulanırsınız.
Ben çok milliyetçi biri değilim
İnsan olsun yeter benim için karşımdaki kişi
Öyle coğrafi sınırlara falan yakışmayan biri iseniz başka kültürlerde insanlarla da çok kolay arkadaş olabilirsiniz.
 
Biz bahsettiğiniz gibi Türkiye'de maddi anlamda keyfimiz çok yerindeyken gidiyoruz. Evimiz-arabamız var, ikimizin de yüksek maaşlı alabildiğimiz işi var, kariyerimizi de ilerletebiliyoruz. Benzer bir düşüncede buradaki şartlarımızı değerlendirdiğimde benim fikrim Türkiye'de kalmaktı. Hatta eşime istediği teklif geldiğinde oturup saatlerce ağladım. Benim çok hevesim olmadığı anların birinde deneyelim diye teklifi kabul ettik. Teklifi kabul ettikten sonra ise ben gerçek anlamda araştırmaya başladım. Baktıkça sakinleştim kendimce sebeplerim ise şunlardı: Alım gücü gerçekten çok yüksek, burada gerçekten iyi maaşlar alarak bu geçim standartını sağlayabiliyoruz ancak orada insanlar asgari ücret aldıklarında bile keyifli bir şekilde hayatlarına devam edebiliyorlar. Telefon-ev-araba almak lüks değil veya bio şampuanlar kullanmak, vegan beslenme biçimini tercih etmek gerçekten lüks değil. Şafak Salda'nın youtube kanalını izliyorum bi süredir, bizim ülkemizde bunlar maalesef lüks, yaşam standartımız gittikçe bunları lüks tüketime sokacak kadar düşmeye başladı. Biz kendimizi kurtardık desek çocuklarımız vs. içinde hayatın daha güzel olduğu bir hayat mümkün. Çocuğu kreşten sonra tertemiz bir parka götürmek, içinden geldiği gibi koşmasını sağlamak bile lüks artık. Ben çocukken yurtdışından kuzenlerim milyon tane boya kalemi defter getirirlerdi mesela ben çocukken bunları saklardım, onlar çat çat kullanırdı. Çünkü çok güzelleri almak bile lüks burada.. Çocuğu devlet okuluna gönderemem burada mesela, Ankara'da bilinen özel okula maaşımın yarısını vererek göndermem gerekecek, yine de çocuğu desteklemek isteyeceğim ingilizce'de mesela. Bebek sahibi olmak istediğim halde bir süredir annemin Türkiye'ye gelmesini bekledim. Çünkü iki maaştan tek maaşa düşmeyi veya iyi gelirli bir işi kaybetmeyi göze alabileceğim bir ekonomi de değiliz maalesef.
İnsan hakları konusuna gelince, orada ırkçılığa uğrayıp uğramayacağımı bilmiyorum henüz. Her millette her insanda farklılaşan bir durum. Ben başta hiç istemeyerek bu yola çıktım, şimdi vizemiz çıktı bir iki aya gidiyoruz. Okudukça, eğitim sistemine, sağlık sistemine alım gücüne baktıkça kendimi rahatlattım. Şuan gidiyor olmamızdan son derece memnunum, umarım bir süre sonrada gittiğim için çok mutlu olurum.
Umarım gittikten sonra da görüşlerinizi buraya yazarsınız merak ettim şimdiden 🙏🏻
 
Merhabalar,

Eğer yurtdışında kazandığınız miktarı aynı şekilde burda da dolar cinsinden kazanacak olsaydınız yine de yurtdışına gitmek ister miydiniz ve nedenini açıklar mısınız?

Bu aralar bu konuyu kendime çok dert edindim çünkü yurtdışının tonla artısı olduğu kadar yalnızlık, izolasyon, ait olmama gibi negatif yönleri de bana göre çok ve bu sitedeki kadınların görüşlerini beğendiğim için size sormak istedim. Yurtdışının eksileri artıları nedir size göre? Bu aralar dil kursuna gitmeyi planlıyoum ama hala tamamen motive olamadım.

Başlıkta maddi sıkıntılar olmasa dedim ama süper rahat değilim veya dolar kazanmıyorum,sadece evli değilim çocuğum yok vs çok bir harcamam olmuyor. Arabam vs de var ve belki işimde kendimi geliştirsem daha da toparlayabilirim.
Valla giderim
 
Son 6 senede 3 kere farklı şehirlerde ikamet ettim türkiye içinde. 3ü de kültür olarak farklı farklı şehirlerdi. Her bir şehirden ayrıldığımda apayrı travmalar yaşadım. Kısa bir dönem istanbulda çalıştım, metroda türkçe konuşan o kadar azdı ki, birde o dönem mültecilerle çalışıyordum, işte ingilizce arapça, sosyal hayatta herkes yabancı zaten, birgün metroda kendi memleketimin şivesiyle konuşan 2 amca duyduğumda hünhür hüngür ağladım kendi ülkemde yabancı kalmışız diye. Sonra güneydoğuda sınır ilçeye geldim yine Türkçe az konuşulan bir yer. Çok etkiledi ilk zamanlar. Yurtdışına gitmeyi isterim ama dediğim gibi ben türkçe konuşulmayan ortamlarda bulundum ve kendimi çok yalnız hissetmiştim. Ha yine ufak bir yurtdışı maceram olmuştu kısa süreliydi fakat sınırdan il geçtiğimizde sabah ezan vaktiydi mesela ezan sesini duyunca da ağlamıştım. Yani bilmiyorum bir taraftan insan daha medeni daha refah seviyesi yüksek yerde yaşamak istiyor ama bir taraftan da radikal bir karar bu.
Evet anlıyorum sizi, ben de gidenlerin yazılarını okuyorum. Almanya’da yaşayan biri demiş ki: mesela metroya biniyorsun ordaki insanlarla ortak geçmişin olması bile güzel bir şey. Aynı şeylere gülüyorsun, espirilerini anlıyorsun. Burda temelden farklıyım herkesle demiş. Bir de bu yanı var.

Bir de ben her haberlere baktığımda sinirlerim bozuluyor. Cidden dün izledim ve hala sinirliyim. Sürekli iki yönüm birbiriyle çelişiyor sanki.
 
Merhabalar,

Eğer yurtdışında kazandığınız miktarı aynı şekilde burda da dolar cinsinden kazanacak olsaydınız yine de yurtdışına gitmek ister miydiniz ve nedenini açıklar mısınız?

Bu aralar bu konuyu kendime çok dert edindim çünkü yurtdışının tonla artısı olduğu kadar yalnızlık, izolasyon, ait olmama gibi negatif yönleri de bana göre çok ve bu sitedeki kadınların görüşlerini beğendiğim için size sormak istedim. Yurtdışının eksileri artıları nedir size göre? Bu aralar dil kursuna gitmeyi planlıyoum ama hala tamamen motive olamadım.

Başlıkta maddi sıkıntılar olmasa dedim ama süper rahat değilim veya dolar kazanmıyorum,sadece evli değilim çocuğum yok vs çok bir harcamam olmuyor. Arabam vs de var ve belki işimde kendimi geliştirsem daha da toparlayabilirim.
Ekonomi olarak bakıyor iseniz yurtdisi cazip geliyordur lakin Avrupa ülkeleri de ekonomik olarak sıkıntıda sadece bize göre paraları değerli orada burdaki bulduğunuz imkanları bulmanız meçhul bence
 
Bizim maddi zorluğumuz yoktu tam anlattığınız gibiydik yine de yurtdışını tercih ettik. Bence bu insanı zenginleştiren bir deneyim. Türkiye zaten bi yere kaçmıyor istediğimizde gidip keyfimizce vakit geçiriyoruz. Yurtdışında olmanın ise ikinci bir vatandaşlık gibi çok büyük bir artısı var. Ne yazık ki Türk vatandaşı olmanın uluslarası alanda pek bir avantajı yok. Hele hele son zamanlardaki vize sorunlarını duyunca. Ayrıca ne yazık ki gelişmiş ve demokratik bir ülkenin sağladığı ve Türkiye’nin yetersiz kaldığı pek çok olanak var. En önemlisi de çocuk büyütürken. Yasal çalışma süresi daha az, iş daha rahat, hobilerinize ayırabileceğiniz bütçeniz ve vaktiniz var, o yüzden biz yurtdışındayız
 
Bizim maddi zorluğumuz yoktu tam anlattığınız gibiydik yine de yurtdışını tercih ettik. Bence bu insanı zenginleştiren bir deneyim. Türkiye zaten bi yere kaçmıyor istediğimizde gidip keyfimizce vakit geçiriyoruz. Yurtdışında olmanın ise ikinci bir vatandaşlık gibi çok büyük bir artısı var. Ne yazık ki Türk vatandaşı olmanın uluslarası alanda pek bir avantajı yok. Hele hele son zamanlardaki vize sorunlarını duyunca. Ayrıca ne yazık ki gelişmiş ve demokratik bir ülkenin sağladığı ve Türkiye’nin yetersiz kaldığı pek çok olanak var. En önemlisi de çocuk büyütürken. Yasal çalışma süresi daha az, iş daha rahat, hobilerinize ayırabileceğiniz bütçeniz ve vaktiniz var, o yüzden biz yurtdışındayız
ne kadar süredir ordasınız ve hangi ülkedesiniz acaba?
 
Istemezdim. Şu an yurtdışında yaşıyorum döneceğim tabi ülkeye geri. Ama dolar euro kazanıp türkiye'de harcamak isterdim. Yurtdışını görmek yeni deneyimler kazanmak mükemmel ama yine de ait hissedemiyor insan bence
biraz daha açar mısınız? bir de ait hissedememek dışında nedenleriniz neler
 
biraz daha açar mısınız? bir de ait hissedememek dışında nedenleriniz neler
Bu herkesin yaşayış tarzına göre değişir bence. Burayı çok seviyorum gerçekten burda daha özgüvenli ve özgür hissediyorum ama aynı zamanda her şeyi yalnız, bireysel yapıyorum. Turkiyede daha samimi bir ortam var bence ( son donemlerde insanlar mutsuz gergin gerçi ama ) genel olarak daha samimi bir ortam var. Ve en o samimiyeti özlüyorum çok. Ingilizcem iyi olmasına rağmen ana dilim değil sonuç olarak ve yasadigin duygulari tık diye anadilinde anlatmak çok daha rahat hissetiriyor. Ya da küçücük bir oda kiraliyorsunuz. Ve tanimadigim insanlarla ayni evde yasiyorum. Ben sansliyim ev arkadaslarim cok iyi ama olmayadabilirlerdi. Ev kiralamak benim yasadgim yer icin ciddi bir butce ve prosedur istiyor malesef. Bunlar beni rahatsiz ediyor acikcasi ama dürüstçe yazarsam buranin da cok artisi var. Yani ben yurtdışında yaşamayı su an icin seviyorum ama omur boyu burasi planim degil.
Ama şu an kendime göre bazı + - leri de kiyaslarsam. Gerçekci olmak gerekirse Turkiyede giderek artan bir mutsuzluk var malesef. Hayatta beklentilerinizi iyi ölçmek lazım o yüzden.
 
Yeterince zenginseniz Türkiye gerçek bir cennet. İstediğiniz kiyafeti giydiğinizde size sapik sapik bakmayan erkekler cikciklamayan kezbanlar ne bakıyorsun davasına eşinize çocuğunuza salça olmayacak görgülü insanların mevcut olduğu semtler var. Oralarda zaten Avrupa'daki huzuru yakalayabilirsiniz.
Olmuyor işte
Herkes sanıyor ki kendi arabana bin istediğin yere git zaten sosyo ekonomik düzeyi düşük kitleyle muhattap olmuyorsun. Olay tam tersi, olay araba kullanmak ve trafiğe karışmak istemediğinde iyi standartlarda bir metroyla veya toplu taşımayla yolculuk edebilmek. Hayat herşeyin bi tık iyisini sadece kendine rezerve etmek zorunda kalmamak. Çocuğunuzun arkadaşlarıyla ortak paydalarla eğleyebilmek (orman keşfi gibi, avm gezmek değil) kendinizi toplumun kalanından soyutlayarak yaşamak öyle sonsuz bir mutluluk getirmiyor. Havası doğası muhteşem ona diyecek lafım yok ama o da bir yerden sonra tatmin etmiyor işte. Sokağa çıkıyorsunuz herkes gergin herkes asık suratlı. Kimin nerde patlayacağı belli değil. Dolandırıcı dadanıyor polise bildiriyorsunuz polis birşey yapmıyor. Güvenlik sorununuz var. Siz çocuğunuzu iyi yetiştirmeye çalışıyorsunuz sınıf arkadaşının babası sen de arkadaşına vur diye öğütlüyor 😕
 
Ben Türkiye'de yaşayıp dolar kazanmak istiyorum. Arkadaşlarımı, çevremi, ailemi, yemekleri bırakamam diye düşünüyorum. Bir espiri yaptığımda anlaşılmayacaksa, bi dostumla, ailemle dertleşemeyeceksem, güzellikleri paylaşamayacaksam ne anlamı var ki? Ben inanıyorum ekonomimiz düzelecek, zamanında 1 dolar 1.2 TL ymiş, neden yine olmasın??
 
Avrupa’da erasmus yaptım, çalıştım ve yaşadım. Geri gelme sebebim babamın sağlığının kötüye gitmesi sebebiyle oldu, yoksa asla dönmezdim. Olay sadece ekonomik değil, insan ve yaşam kalitesi ile de alâkalı, ben Almanya’nın en çok aradığı kalifiye iş gücünü karşılayan bir elemandım, Almancam vardı, bölümümü Almanca okudum. Entegre olmakta da zorlanmadım, bu yüzden hiçbir şekilde ırkçılığa maruz da kalmadım. Yok demiyorum ırkçılık her ülkede var;ama ben çok sevildim yabancı arkadaşlarım tarafından. 2023 seçimleri sonrası sonuca göre göz karartıp eşim de onay verirse tekrar Almanya’ya gidebilirim.

Bir şekilde gittiyseniz, spesifik ve zorunlu gerekçeleriniz yoksa asla Türkiye’ye dönmeyin derim.
 
Son düzenleme:
Ben zaten cift vatandaşim, ailem de avrupada yaşiyor. Ailemin turkiyede de evi var burda da yaşadilar. Benim için çok fark etmez acikcasi, uyum sorunum olmaz eşim gitmek isterse gidebiliriz gotururum maddiyattan bagimsiz olarak.
 
Ben de gecen sene is teklifi alarak geldim. Bekarim. Hic pisman degilim. Bir kere maddi durumum bayagi duzeldi, alisveris yaparken surekli fiyat etiketlerini inceleme geregi duymamak neymis ogrendim ve asiri rahatim. Sonracigima rahat, modern bir yasam suruyorum. Insanlarinin medeni ve kibar oldugu bir ulkedeyim. Misal birisiyle carpissaniz, sizin hataniz olsa bile karsidaki ozur diliyor. Insanlar birbirine surekli gulumsuyor, tesekkur ediyor. Anksiyetem bitti. Mutluyum, modum yuksek. Insanlara karsi toleransim artti.

Senede 2 kere Turkiyeye geliyorum, daha havalimanina iner inmez suratsiz, birbirine ve yolculara bagiran, hatali hareket eden yolculari azarlayan havalimani calisanlarini goruyorum ve diyorum ki ne guzel bir karar vermisim bu ulkeyi terk ederek.

Sunu soylemem lazim, ben konu komsu akraba delisi biri degilim. Bazi insanlar buyuk aileleri komsulari olmadan yapamaz. Bense tam tersi, akrabalarimi cok severim ama yilda 2 3 kere gorusurum yeterli, fazlasini istemem. Aileme de cok duskunumdur ama onlardan uzakta bir yasam kurmayi tercih ettim ulkenin mevcut durumu ve potansiyel gelecegi sebebiyle. Bu yuzden de yalnizlik cekmiyorum. Illa birilerini aramiyorum yanimda. Ki arkadas da edindim burda.

Turkiyeyi cok seviyorum, cografyasi olsun, mutfagi olsun esi benzeri olmayan bir ulke. Ama benim derdim ulkeyi bu hale getirenlerle ve maalesef insanlarla. Ben bu ulkenin vatandasi olarak sahip olmadigim haklara tasindigim ulkede sahibim ki bu ulkenin vatandasi bile degilim.
 
Ben de gecen sene is teklifi alarak geldim. Bekarim. Hic pisman degilim. Bir kere maddi durumum bayagi duzeldi, alisveris yaparken surekli fiyat etiketlerini inceleme geregi duymamak neymis ogrendim ve asiri rahatim. Sonracigima rahat, modern bir yasam suruyorum. Insanlarinin medeni ve kibar oldugu bir ulkedeyim. Misal birisiyle carpissaniz, sizin hataniz olsa bile karsidaki ozur diliyor. Insanlar birbirine surekli gulumsuyor, tesekkur ediyor. Anksiyetem bitti. Mutluyum, modum yuksek. Insanlara karsi toleransim artti.

Senede 2 kere Turkiyeye geliyorum, daha havalimanina iner inmez suratsiz, birbirine ve yolculara bagiran, hatali hareket eden yolculari azarlayan havalimani calisanlarini goruyorum ve diyorum ki ne guzel bir karar vermisim bu ulkeyi terk ederek.

Sunu soylemem lazim, ben konu komsu akraba delisi biri degilim. Bazi insanlar buyuk aileleri komsulari olmadan yapamaz. Bense tam tersi, akrabalarimi cok severim ama yilda 2 3 kere gorusurum yeterli, fazlasini istemem. Aileme de cok duskunumdur ama onlardan uzakta bir yasam kurmayi tercih ettim ulkenin mevcut durumu ve potansiyel gelecegi sebebiyle. Bu yuzden de yalnizlik cekmiyorum. Illa birilerini aramiyorum yanimda. Ki arkadas da edindim burda.

Turkiyeyi cok seviyorum, cografyasi olsun, mutfagi olsun esi benzeri olmayan bir ulke. Ama benim derdim ulkeyi bu hale getirenlerle ve maalesef insanlarla. Ben bu ulkenin vatandasi olarak sahip olmadigim haklara tasindigim ulkede sahibim ki bu ulkenin vatandasi bile degilim.
Ben çok sosyallik aramıyorum o yönden siz gibiyim ama aileme aşırı derecede düşkünüm.

Siz hangi ülkedesiniz?
 
Back
X