Çocukların çalışması konusunda maalesef eksik bir toplumuz, onların çocuk olduğunu unutup, iş gücü olarak dünyaya getiren aileler var. Alt komşumun 7 çocuğu var, 4 ü çalışıyor, ikisi ilkokulda, biri de 2 yaşında. Kocası daha çocuk istiyor, son doğumunda kadın kocasından gizli bağlatmış tüplerini. Benimle akran bir iki ay sonra anneanne olacak, düşün yani 37 yaşında anneanne ! Adama kalsa bir kaç tane daha lazım, yetişemiyorum çalışacak adam olsun diyor, bu zihniyetin eseri sokaklarda sefil olan o çocuklar. Şimdi artık devlette teşvik ediyor, çocuk da çocuk ama onlara ne vereceğiz gelecek olarak kimsenin bir fikri yok, aile içinde sevgi, ilgi dengesi nasıl olacak yine kimsenin fikri yok. Sadece fakirlik değil mevzu yani çok boyutlu bir konu ve emin ol bizim o çocuklara acıyan kalbimiz kimsenin umurunda değil
