canım yazdıklarını okurken, sanki kendim yazmış gibi hissettim. benimde 11 aylık kızım var.yaklaşık 20 gün önce yeniden hamile olduğumu öğrendim. ve şoka girdim. günlerce ağladım, ben şimdi ne yapıcam diye. ama asla aldırmayı düşünmedim.sadece bunun bir rüya olmasını diledim.
ve inanmayacaksın, bende kpss ye hazırlanıyorum. tabi stresten ders mers çalışmak bitti benim için. her neyse, günlerce ağladıktan sonra yavaş yavaş bebeğimin varlığına alıştım, çekiceğim zorlukları aklıma getirmeyip, güzel yanlarını düşündüm. hatta bende başka bir topik açmıştım bukonuyla ilgili.
derken 4 gün önce lekelenmem oldu, ertesi günde kanamaya dönüştü. nasıl korktum nasıl üzüldüm anlatamam sana. hep dua ettim bebeğime birşey olmasın diye. hemen progestan tedavisine başladık.bebeğim şuan iyi Allaha çok şükür. hernekadar hazırlıksızda yakalansam, o bana Allahın bir lütfu.ve ona gözüm gibi bakmakta benim görevim.eminim sende birkaç gün içinde bebeğinin varlığına alışacaksın benim gibi. hem senin bebeğin doğduğunda kızın 2 yaşında olacak, benimkisi ise 1,5 yaşında olacak kısmetse.
sınavıda düşünme. bende giricem sınavıma ve inşallah atanıcam, eğer öğretmensen sende atanırsın inşallah. herşey yoluna giricek eminim. böyle düşündüğün için güleceksin kendine ileride. Allah bebeklerimizi sağlıkla dünyaya getirmeyi nasip etsin. evlat hasretiyle yananlarada hayırlı sağlıklı evlatlar nasib etsin inşallah en kısa zamanda.