- 19 Mayıs 2023
- 12
- -8
- 1
- 29
- Konu Sahibi moonlighting
-
- #1
..
Son düzenleme:
Açık sözlü olacağım.kızabilirsiniz ama yapacak birşey yok.yaşadıklarınız o kadar saçma sapan ve çocuksu şeyler ki ayrıntıya girmeyeceğım.kendi işini kendi göremeyen, beceriksiz bir erkeği size yamamaya çalışmışlar, o da tecrübe olsun, hayatıma bir renk gelsin diye saçma sapan sanal bir ilişki yaşamış, baktı iş ciddiye biniyor, yavaşça postalamış gitsin.evlenmeye falan niyeti yok.Merhabalar. Bu siteyi küçük yaştan beri takip ederim ama yeni üye olup konu açıyorum. 26 yaşındayım ve modern görücü usulü şeklinde tanışıp sonrasında çok secip değer verdiğim Aralık ayında tanışıp 6. ayına girdiğim bir ilişkim vardı. Kendisi görevi gereği 1400 km uzaklıkta yaşıyor. Şu zamana kadar bir kere geldi o gelişinde de 4-5 gün buluştuk birbirimizin evlerine gittik ailelerle tanıştık. Her şeyin bu kadar hızlı olmasının sebebi ailelerin birbirini yakından tanıyor olmasıydı. İlk başlarda her şey çok güzel gidiyordu kalben de ısınmıştım. Uzak mesafeyken her gün sabahtan sesli akşam da görüntülü konuşurduk. Muhabbetimiz hiç bitmezdi iyi anlaşırdık. Sonrasında sevgi sözcükleri kullanmayı bıraktı. Yine konuşmamız aynı rutininde devam ederdi gelecek hakkında çocuklarımıza koymayı istediğimiz isimleri bile konuşurduk. Konu ev işlerine geldiğinde elimi sürmem sen yapacaksın evin içindeki işleri falan dedi. Ben de dedim ben hizmetçi miyim iş bölümü yapacağız demiştim.
Öncesinde de başka konularda hiç tartışmıyoruz diyemem. Arkadaş çevresi çoktu. Ortamda çok kız olan yerlerde olmasını istemezdim. Kendi erkek arkadaşlarıyla giderdi ama erkek arkadaşlarını yanında hep sevgilileri olurdu. Bir tek benimkinin yalnız olması benim içimi rahat ettirmezdi. Çünkü ortama sonradan dahil olan kızlar gelebilir falan derdi. Ama başka konuda hiçbir kısıtlamam olmadı. Güvenirdim ama karşı tarafın bir şeyler hissetme düşüncesi beni senir ederdi. Bir de ben orada olamadığım daha da kötü hissederdim.
Son zamanlarda yine gelecek hakkında konuşurduk ama o samimi cevaplar vermezdi. Hep suratsızdı. Nasılsın diye sorduğum zaman hep kötü cevabını verirdi. Hep bir depresif modlardaydı.
Geçen hafta da bu ev işi yapmam mevzusuna geldi konu. Ben de bu konuda taviz vermem demiştim sonra konu bir an ayrılık konuşmasına dönüyor gibi oldu. İkimiz de gülüyorduk diye ben ciddiye almamıştı. Ondan sonra 1 hafta yazmadı annesine biz ayrıldık demiş. ben şaşırdım çünkü şaka yaptığımızı düşünmüştüm. Sonra belki hakkımda hayırlı bir kişidir beni çok ciddiye almıştır kafamda soru işareti kalmasın içimde kalmasın diye 1 hafta sonra aradım. Benim ciddi olduğumu düşünmüş vs. dedi. Sonrasında anlaşamadığımız bazı konular hakkında konuştuk. İkimiz da inatçıyız ve bu iş nasıl olacak falan demeye başladı. Ben de karşılıklı taviz verilirse olur dedim. Ama o hep olumsuz konuşuyordu. Dedim bahane mi aruyorsun kendine evet bahane arıyorum dedi. Ben sinirden ve üzüntüden ağlamaya başladım. O da tamam ağlama 1-2 gün düşünelim dedi. Ben de dedim şimdi çözüyorsak çözelim. Sonra telefonu kapattık akşam konuştuk. İkimizin ilerde anlaşamayacağını düşünüyormuş. Kız arkadaşlarıyla benim yüzümden buluşamıyormuş. Kendini kasılmış hissediyormuş. Başka hangi konularda anlaşamıyoruz dedim. Anlaşamıyoruz işte dedi. Biraz da sesini yükseltti. Ben de dedim bunlar hep bahane sevsen böyle düşünmezdin oldurmaya çalışırsın dedim. Mantığım sevgimin önüne geçiyor dedi. Hiç pişmanlık duymayacak mısın peki dedim belki telefonu kapattıktan sonra olacağım belki de hiç olmayacağım dedi. Ben pişman olamayacağım sen de olma dedim. Normalde o 1 hafta da aramazdım da içimde acaba diye düşünmemek için yazdım dedim. Ben anlaşayamacağımızı mayıs başından beri süzgeçten geçiriyorum falan dedi. Öyle ayrıldık galiba o ayrılmış oldu. Şimdi düşünüyorum da o ilgisizliğe rağmen niye sabrettim önce ben deseydim Bir de benim ilk sevgilim. Öyle yani kızlar biraz uzun oldu kusura bakmayın 5-6 aylık bir şeydi ama benim ilk defa konuştuğum biriydi çözülebilecek sebeplerden dolayı ayrılmak ve onun ayrılması biraz koydu ego da yaptım sanırım. Bir daha yazar mı sizce genelde can çekişsem bile birine yazmam falan diyen biriydi. Yazsa da araya ayrılık girdikten sonra sonuç yine nasıl olur bilmiyorum. İlk ayrılığım olduğu için acı çekiyorum. Okuyan herkese teşekkür ederim :)
Merhabalar. Bu siteyi küçük yaştan beri takip ederim ama yeni üye olup konu açıyorum. 26 yaşındayım ve modern görücü usulü şeklinde tanışıp sonrasında çok secip değer verdiğim Aralık ayında tanışıp 6. ayına girdiğim bir ilişkim vardı. Kendisi görevi gereği 1400 km uzaklıkta yaşıyor. Şu zamana kadar bir kere geldi o gelişinde de 4-5 gün buluştuk birbirimizin evlerine gittik ailelerle tanıştık. Her şeyin bu kadar hızlı olmasının sebebi ailelerin birbirini yakından tanıyor olmasıydı. İlk başlarda her şey çok güzel gidiyordu kalben de ısınmıştım. Uzak mesafeyken her gün sabahtan sesli akşam da görüntülü konuşurduk. Muhabbetimiz hiç bitmezdi iyi anlaşırdık. Sonrasında sevgi sözcükleri kullanmayı bıraktı. Yine konuşmamız aynı rutininde devam ederdi gelecek hakkında çocuklarımıza koymayı istediğimiz isimleri bile konuşurduk. Konu ev işlerine geldiğinde elimi sürmem sen yapacaksın evin içindeki işleri falan dedi. Ben de dedim ben hizmetçi miyim iş bölümü yapacağız demiştim.
Öncesinde de başka konularda hiç tartışmıyoruz diyemem. Arkadaş çevresi çoktu. Ortamda çok kız olan yerlerde olmasını istemezdim. Kendi erkek arkadaşlarıyla giderdi ama erkek arkadaşlarını yanında hep sevgilileri olurdu. Bir tek benimkinin yalnız olması benim içimi rahat ettirmezdi. Çünkü ortama sonradan dahil olan kızlar gelebilir falan derdi. Ama başka konuda hiçbir kısıtlamam olmadı. Güvenirdim ama karşı tarafın bir şeyler hissetme düşüncesi beni senir ederdi. Bir de ben orada olamadığım daha da kötü hissederdim.
Son zamanlarda yine gelecek hakkında konuşurduk ama o samimi cevaplar vermezdi. Hep suratsızdı. Nasılsın diye sorduğum zaman hep kötü cevabını verirdi. Hep bir depresif modlardaydı.
Geçen hafta da bu ev işi yapmam mevzusuna geldi konu. Ben de bu konuda taviz vermem demiştim sonra konu bir an ayrılık konuşmasına dönüyor gibi oldu. İkimiz de gülüyorduk diye ben ciddiye almamıştı. Ondan sonra 1 hafta yazmadı annesine biz ayrıldık demiş. ben şaşırdım çünkü şaka yaptığımızı düşünmüştüm. Sonra belki hakkımda hayırlı bir kişidir beni çok ciddiye almıştır kafamda soru işareti kalmasın içimde kalmasın diye 1 hafta sonra aradım. Benim ciddi olduğumu düşünmüş vs. dedi. Sonrasında anlaşamadığımız bazı konular hakkında konuştuk. İkimiz da inatçıyız ve bu iş nasıl olacak falan demeye başladı. Ben de karşılıklı taviz verilirse olur dedim. Ama o hep olumsuz konuşuyordu. Dedim bahane mi aruyorsun kendine evet bahane arıyorum dedi. Ben sinirden ve üzüntüden ağlamaya başladım. O da tamam ağlama 1-2 gün düşünelim dedi. Ben de dedim şimdi çözüyorsak çözelim. Sonra telefonu kapattık akşam konuştuk. İkimizin ilerde anlaşamayacağını düşünüyormuş. Kız arkadaşlarıyla benim yüzümden buluşamıyormuş. Kendini kasılmış hissediyormuş. Başka hangi konularda anlaşamıyoruz dedim. Anlaşamıyoruz işte dedi. Biraz da sesini yükseltti. Ben de dedim bunlar hep bahane sevsen böyle düşünmezdin oldurmaya çalışırsın dedim. Mantığım sevgimin önüne geçiyor dedi. Hiç pişmanlık duymayacak mısın peki dedim belki telefonu kapattıktan sonra olacağım belki de hiç olmayacağım dedi. Ben pişman olamayacağım sen de olma dedim. Normalde o 1 hafta da aramazdım da içimde acaba diye düşünmemek için yazdım dedim. Ben anlaşayamacağımızı mayıs başından beri süzgeçten geçiriyorum falan dedi. Öyle ayrıldık galiba o ayrılmış oldu. Şimdi düşünüyorum da o ilgisizliğe rağmen niye sabrettim önce ben deseydim Bir de benim ilk sevgilim. Öyle yani kızlar biraz uzun oldu kusura bakmayın 5-6 aylık bir şeydi ama benim ilk defa konuştuğum biriydi çözülebilecek sebeplerden dolayı ayrılmak ve onun ayrılması biraz koydu ego da yaptım sanırım. Bir daha yazar mı sizce genelde can çekişsem bile birine yazmam falan diyen biriydi. Yazsa da araya ayrılık girdikten sonra sonuç yine nasıl olur bilmiyorum. İlk ayrılığım olduğu için acı çekiyorum. Okuyan herkese teşekkür ederim :)
Merhabalar. Bu siteyi küçük yaştan beri takip ederim ama yeni üye olup konu açıyorum. 26 yaşındayım ve modern görücü usulü şeklinde tanışıp sonrasında çok secip değer verdiğim Aralık ayında tanışıp 6. ayına girdiğim bir ilişkim vardı. Kendisi görevi gereği 1400 km uzaklıkta yaşıyor. Şu zamana kadar bir kere geldi o gelişinde de 4-5 gün buluştuk birbirimizin evlerine gittik ailelerle tanıştık. Her şeyin bu kadar hızlı olmasının sebebi ailelerin birbirini yakından tanıyor olmasıydı. İlk başlarda her şey çok güzel gidiyordu kalben de ısınmıştım. Uzak mesafeyken her gün sabahtan sesli akşam da görüntülü konuşurduk. Muhabbetimiz hiç bitmezdi iyi anlaşırdık. Sonrasında sevgi sözcükleri kullanmayı bıraktı. Yine konuşmamız aynı rutininde devam ederdi gelecek hakkında çocuklarımıza koymayı istediğimiz isimleri bile konuşurduk. Konu ev işlerine geldiğinde elimi sürmem sen yapacaksın evin içindeki işleri falan dedi. Ben de dedim ben hizmetçi miyim iş bölümü yapacağız demiştim.
Öncesinde de başka konularda hiç tartışmıyoruz diyemem. Arkadaş çevresi çoktu. Ortamda çok kız olan yerlerde olmasını istemezdim. Kendi erkek arkadaşlarıyla giderdi ama erkek arkadaşlarını yanında hep sevgilileri olurdu. Bir tek benimkinin yalnız olması benim içimi rahat ettirmezdi. Çünkü ortama sonradan dahil olan kızlar gelebilir falan derdi. Ama başka konuda hiçbir kısıtlamam olmadı. Güvenirdim ama karşı tarafın bir şeyler hissetme düşüncesi beni senir ederdi. Bir de ben orada olamadığım daha da kötü hissederdim.
Son zamanlarda yine gelecek hakkında konuşurduk ama o samimi cevaplar vermezdi. Hep suratsızdı. Nasılsın diye sorduğum zaman hep kötü cevabını verirdi. Hep bir depresif modlardaydı.
Geçen hafta da bu ev işi yapmam mevzusuna geldi konu. Ben de bu konuda taviz vermem demiştim sonra konu bir an ayrılık konuşmasına dönüyor gibi oldu. İkimiz de gülüyorduk diye ben ciddiye almamıştı. Ondan sonra 1 hafta yazmadı annesine biz ayrıldık demiş. ben şaşırdım çünkü şaka yaptığımızı düşünmüştüm. Sonra belki hakkımda hayırlı bir kişidir beni çok ciddiye almıştır kafamda soru işareti kalmasın içimde kalmasın diye 1 hafta sonra aradım. Benim ciddi olduğumu düşünmüş vs. dedi. Sonrasında anlaşamadığımız bazı konular hakkında konuştuk. İkimiz da inatçıyız ve bu iş nasıl olacak falan demeye başladı. Ben de karşılıklı taviz verilirse olur dedim. Ama o hep olumsuz konuşuyordu. Dedim bahane mi aruyorsun kendine evet bahane arıyorum dedi. Ben sinirden ve üzüntüden ağlamaya başladım. O da tamam ağlama 1-2 gün düşünelim dedi. Ben de dedim şimdi çözüyorsak çözelim. Sonra telefonu kapattık akşam konuştuk. İkimizin ilerde anlaşamayacağını düşünüyormuş. Kız arkadaşlarıyla benim yüzümden buluşamıyormuş. Kendini kasılmış hissediyormuş. Başka hangi konularda anlaşamıyoruz dedim. Anlaşamıyoruz işte dedi. Biraz da sesini yükseltti. Ben de dedim bunlar hep bahane sevsen böyle düşünmezdin oldurmaya çalışırsın dedim. Mantığım sevgimin önüne geçiyor dedi. Hiç pişmanlık duymayacak mısın peki dedim belki telefonu kapattıktan sonra olacağım belki de hiç olmayacağım dedi. Ben pişman olamayacağım sen de olma dedim. Normalde o 1 hafta da aramazdım da içimde acaba diye düşünmemek için yazdım dedim. Ben anlaşayamacağımızı mayıs başından beri süzgeçten geçiriyorum falan dedi. Öyle ayrıldık galiba o ayrılmış oldu. Şimdi düşünüyorum da o ilgisizliğe rağmen niye sabrettim önce ben deseydim Bir de benim ilk sevgilim. Öyle yani kızlar biraz uzun oldu kusura bakmayın 5-6 aylık bir şeydi ama benim ilk defa konuştuğum biriydi çözülebilecek sebeplerden dolayı ayrılmak ve onun ayrılması biraz koydu ego da yaptım sanırım. Bir daha yazar mı sizce genelde can çekişsem bile birine yazmam falan diyen biriydi. Yazsa da araya ayrılık girdikten sonra sonuç yine nasıl olur bilmiyorum. İlk ayrılığım olduğu için acı çekiyorum. Okuyan herkese teşekkür ederim :)
Ben de dedim bunlar hep bahane sevsen böyle düşünmezdin oldurmaya çalışırsın dedim. Mantığım sevgimin önüne geçiyor dedi
Konu ev işlerine geldiğinde elimi sürmem sen yapacaksın evin içindeki işleri falan dedi.
çok haklısınız çok çocukça şeyler ben de farkındayım. Dediğiniz gibi birini bulabilseydi annesi tanıştırmazdı. ama ne bileyim oluruz sanmıştım çünkü modern görücü usulüne sıcak bakardım. Bir de sevdiğine inanıyordumAçık sözlü olacağım.kızabilirsiniz ama yapacak birşey yok.yaşadıklarınız o kadar saçma sapan ve çocuksu şeyler ki ayrıntıya girmeyeceğım.kendi işini kendi göremeyen, beceriksiz bir erkeği size yamamaya çalışmışlar, o da tecrübe olsun, hayatıma bir renk gelsin diye saçma sapan sanal bir ilişki yaşamış, baktı iş ciddiye biniyor, yavaşça postalamış gitsin.evlenmeye falan niyeti yok.
Bu arada adam kendi normal hayatında kız bulamamiş, başkasının bulduğu sanal ilişkiye kalmış, siz bir tek benimki yalnız sonradan bir kız bizimkilerin yanına gelirde benimkini kaparsa diyorsunuz. Adama bakan olmamış bakan.zorla bulmuşlar sizi. şu bizim kadınlardaki erkekleri nimetten sayma durumu ne olacak hiç bilmiyorum.kendinizden düşünün ya.olacak şey var olmayacak şey var.
ama gerekçeler sizce çözülemeyecek şeyler mi bana çok çocukça gelmişti böyle bir sebepten ayrılmak da kötü hissettirdiSizinle anlaşamayacağını düşünüyorsa bu ileride daha büyük sorunlar oluşturur
Evlilikte olmayanı oldurma ya da tavizle çözüm diye bir şey yoktur, bastırdığınız her şey geri döner
Karşınızdaki belli ki bunları anlayacak olgunluğa erişmiş ben haklı buldum gerekçesini
haklısınız belki de...Uzak mesafe ilişkisi zordur. Siz daha birbirinizi tanımadan uzaktan ilişki kurmaya çalışmışsınız. Sevgiliniz size bağlanmamış ve zaten çevresinde de çok kız olduğu için büyük ihtimalle başka birini buldu.
Modern görücü usulü diyorlar ama bildiğin görücü usülü.modern olmayandan kasıt gelini düğünde görmek heralde.bu arada kızarsınız diye düşünmüstüm ama olgun tepkiniz için teşekkür ederim.çok haklısınız çok çocukça şeyler ben de farkındayım. Dediğiniz gibi birini bulabilseydi annesi tanıştırmazdı. ama ne bileyim oluruz sanmıştım çünkü modern görücü usulüne sıcak bakardım. Bir de sevdiğine inanıyordum
evet bahane arıyorum ayrılmak için deyince bir anda sinirim bozuldu. Ama ayrılırken ağlamadım gayet sakindim. Zaten oldurmaya çalışmam bu saatten sonra sadece bu sebepler geçerli bir sebep miydi diye düşünmeden edemiyorum.Cok sey bekliyorsunuz. Gorucu usulunde asik olan da vardir ama çogu erkek gorucu usulunu mantik evliligi icin ister ve 3-4, gorusmede tavizler verecek kadar aşik filan da olmaz.
Sanki adamin cok asik oldugu kadinmişsiniz gibi hareketler edince de kapiyi gostermiş haliyle.
O inat ben inat demişsiniz, adam cekişmeli sevgililik yasayip ortayi bulmaya ugrasacak olsa goruculu tanişma yapmaz degil mi?
Aglayarak kendinizi de iyi olmayan konuma sokmayin cocuk degilsiniz. Simdi aglayarak, olduralim diyerek ilişki devam ettirseniz evlenince de vir kiymetiniz olmayacak zaten.
sevgi dilenmişim gibi mi olmuş yaSizi sevmeyen heriften resmen sevgi dileniyorsunuz. Kendinize gelseniz iyi olur.
Morden görücü usulü nasıl oluyor ki ?modern görücü usulü şeklinde tanışıp
evet bahane arıyorum ayrılmak için deyince bir anda sinirim bozuldu. Ama ayrılırken ağlamadım gayet sakindim. Zaten oldurmaya çalışmam bu saatten sonra sadece bu sebepler geçerli bir sebep miydi diye düşünmeden edemiyorum.
Zorlamanın anlamı yok. Adam haklı yada değil kendini ifade etmiş net davranmış. Ztn çok iliski peşinde olduğunu vs düşünmüyorum. Zamanla ne demek istediğimizi anlarsınız evlilik böyle birsey değil ztn 4 5gun görüşüp uzaktan devam eden birinin önceliği mantık olmas
Modern görücü usulü diyorlar ama bildiğin görücü usülü.modern olmayandan kasıt gelini düğünde görmek heralde.bu arada kızarsınız diye düşünmüstüm ama olgun tepkiniz için teşekkür ederim.Morden görücü usulü nasıl oluyor ki ?
Adam icin uygun değilmişsin,işin özü bu.
O, eve girince hemen sıcak leğeni koyup ayaklarını yıkayacak,terliklerini önüne uzatacak,ayranini hopurdetip sarmalarini lupletirken karsindakinden tambur taksimi bekleyecek bir adam vs.
Bunları beklerken evde olmadığı saatlerde de gezip tozmak isteyen bir adam.
Sen ümidi kes şimdiden,boşuna da iletişime geçme.
ben teşekkür ederim düşünceleriniz içinModern görücü usulü diyorlar ama bildiğin görücü usülü.modern olmayandan kasıt gelini düğünde görmek heralde.bu arada kızarsınız diye düşünmüstüm ama olgun tepkiniz için teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?