-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Mantıklı düşünemiyorum lütfen bir akıl verin
- Konu Sahibi Feryal06
- Başlangıç Tarihi
Feryalcim, ben 22 yaşındayken 33 yaşında biriyle evlendim.
Başlarda her şey çok doğru görünüyordu, sonra bir gün fark ettim ki sırf eşime olan aşkımdan dolayı, ona yakın olabilmek uğruna, onun dünyasına uyum sağlayabilmek adına 30 yaşında gibi davranmaya başlamışım.
Abla, abi demediğim hiçbir arkadaşım yoktu.
Senelerce "sen sus bakiiim.. sen daha küçüksün, bilmezsin..." esprilerine maruz kaldım.
Hafta sonları, akşamları ben gezelim, görelim, çıkalım derken eşim kafam kaldırmıyor benim artık diye evde oturmayı tercih eder, tatillerde sessiz sakin tatil yörelerine götürürdü.
Beni sürekli bir uyarma, ikaz etme, tembihleme tavırları içine girerdi ister istemez.
Ne de olsa ben daha "çok gençtim" "toydum" "cahildim"...
En acı koyanı da ne olurdu biliyor musun?
Bayramlarda ailenin en büyüğünde toplanırdı bütün sülale.
Yemekler yenilip, ortalık toplandıktan sonra gençler toplaşıp dışarıya çıkarlardı.
Bazen bir bara, bazen sinemaya.. vs. vs.
Eşim yaşça onlardan epey büyük olduğu için biz kalırdık, gitmezdik.
Ve bana dönüp ".. onlar genç, eğlensinler..." denilirdi.
Ben de gençtim halbuki ama ben kahvelerini, çaylarını ikram eder... onlar sohbet halindeyken köşede oturur sus pus dinlerdim sadece.
Evliliğim boyunca eşimin gölgesinde yaşadım yaş farkından dolayı.
Sonunda da bitti zaten.
Bu bende böyle oldu diye, sende ya da başkasında aynı şey olacak demek asla değil.
25 yıl yaş farkı olup da inanılmaz mutlu çiftler de var.
Yine de bu riski göze almaya değer mi değmez mi.... pek emin değilim..
Başlarda her şey çok doğru görünüyordu, sonra bir gün fark ettim ki sırf eşime olan aşkımdan dolayı, ona yakın olabilmek uğruna, onun dünyasına uyum sağlayabilmek adına 30 yaşında gibi davranmaya başlamışım.
Abla, abi demediğim hiçbir arkadaşım yoktu.
Senelerce "sen sus bakiiim.. sen daha küçüksün, bilmezsin..." esprilerine maruz kaldım.
Hafta sonları, akşamları ben gezelim, görelim, çıkalım derken eşim kafam kaldırmıyor benim artık diye evde oturmayı tercih eder, tatillerde sessiz sakin tatil yörelerine götürürdü.
Beni sürekli bir uyarma, ikaz etme, tembihleme tavırları içine girerdi ister istemez.
Ne de olsa ben daha "çok gençtim" "toydum" "cahildim"...
En acı koyanı da ne olurdu biliyor musun?
Bayramlarda ailenin en büyüğünde toplanırdı bütün sülale.
Yemekler yenilip, ortalık toplandıktan sonra gençler toplaşıp dışarıya çıkarlardı.
Bazen bir bara, bazen sinemaya.. vs. vs.
Eşim yaşça onlardan epey büyük olduğu için biz kalırdık, gitmezdik.
Ve bana dönüp ".. onlar genç, eğlensinler..." denilirdi.
Ben de gençtim halbuki ama ben kahvelerini, çaylarını ikram eder... onlar sohbet halindeyken köşede oturur sus pus dinlerdim sadece.
Evliliğim boyunca eşimin gölgesinde yaşadım yaş farkından dolayı.
Sonunda da bitti zaten.
Bu bende böyle oldu diye, sende ya da başkasında aynı şey olacak demek asla değil.
25 yıl yaş farkı olup da inanılmaz mutlu çiftler de var.
Yine de bu riski göze almaya değer mi değmez mi.... pek emin değilim..
dahada üstüne bişey söylenmez die düşünüyorum..yaşayan birinin ağzından duyulanlardan sonra...
Hepinize teşekkür ederim tektek zamanınızı aldım hakkınızı helal edin.Sanırım bazen gözü kör bakabiliyoruz hepimiz olaylara bu kadar olumsuz yorumdan sonra zaten ikna olmustum fakat MonaPisanın yazısı çok daha net olma ma yardımcı oldu sanki Ayrıca teşekkür ediyorum o yüzden 20 yaşımda 30 yaşında rolu oynamak zorunda kaldığımı düşünmek bile istemiyorum...dışardan bakan bi gözden fikir almak en doğrusu...Şimdi biraz üzülmek ilerde bitirmek zorunda kalmaktan daha az üzecek sanırım mafoldumben
Ve bana dönüp ".. onlar genç, eğlensinler..." denilirdi. bu çok acı bi kelime....
Ve bana dönüp ".. onlar genç, eğlensinler..." denilirdi. bu çok acı bi kelime....
bence sen 30 yaşında olsan o 42 yaşında olsa sorun olmazdı ama sen daha 20 yaşında hayatın başındasın o gençlik dönemini bitirmiş seninle aynı şeylerden zevk alması mümkün değil bence böyle bişeye hiçççç kalkışma okulunu bitir bi meslek sahibi ol o zman kimle evlenirsen evlen en azından bişey olursa ayaklarının üzerinde durabilirsin aşıkda değilsin belli zamanını harcama boşuna
canım bence hayata daha hazır değilsin.
daha okulun var .okuldan sonra iş hayatın olacak.ve çok gençsin.12 yaş fazla değil belki olabilir fakat 32 yaşında biriside 4 sene okulunu bitirmeni beklemez.o zaman 36 yaşında olur.ki bu kişi şimdi bile evlensen senden çocuk ister.sen bu sorumluluğun altından kalkabilecekmisin?
daha karşına ne insanlar çıkacak.
pişman olursun diye düşünüyorum ben.arkadaşların okurken ,eğlenip gezerken ,sen ev işi ,yemek,çocuk ile uğraşacaksın.belki okumana izin verecek ama o zaman da hem evi hem okulu hem eşini nasıl idare edeceksin?
ben olsam düşünmem
:içelim:
şaka bir yana canım şimdi cazip geliyor ama ilerde sorun yaşayabilirsin aranızdaki yaş farkı çok, ben bile kendimden en fazla 6 yaş büyük biriyle düşünebilirim daha fazlası çok büyük geliyor bana çünkü..Benzer Konular
- Kilitli
