2.5 ay önce (Mart ortası 2022) Ankara'da
meme küçültme ameliyatı oldum. Ameliyat öncesi uzun süre bu forumları okudum. Bazı arkadaşların detaylı paylaşımları çok faydalı olmuştu. Ben de faydalı olmak için tecrübelerimi olabildiğince detaylı yazmak istiyorum. Vurgulamam gerekiyor ki; herkesin hikayesi kendine özel. Bünyemiz, metabolizmamız, hatta şansımız nasibimiz farklı, o nedenle yazdıklarım sadece fikir verebilir. Umarım herkes en güzel şekilde en doğru kararı verir ve sağlıkla mutlu olacağı sonuca ulaşır.
1. Ameliyat öncesi:
Ergenliğimden beri çok iri göğüslerim vardı. 20 yıl önce bile sütyenlerime cok deli paralar ödedim, herkes kıyafet ayakkabı alırken ben o zamanlar tek cup size satan ykm'de satılan triumph markasına paraları gömüyordum:) Evlilik, hamilelikler, düşükler, kilo almalar ve 2 çocugumu (4 ve 8 yaşlarındalar) 2 şer yıl emzirmelerimin üstüne bir de pandemi yaşadık. 165 cm boy 96 kg'ları gördüğüm bir dönemdi. Markspencer'da en son 40 F felan alıyordum çamaşırları. Artık boynum ve omuzlarım bu yükleri taşıyamıyordu. Annem de benim gibidir, şuan 76 yaşında, boyun omuz formu çok kötü durumda. Onu da önümde gördüğüm için eşimi de razı edip bundan 1,5 yıl önce ameliyat olmaya karar verdim. Doktor arayışım başladı, çevremde çok ameliyat olan yoktu sosyal medya üzerinden 3 doktor seçtim görüştüm. Emzirmeyi bırakalı 8 ay olmuştu (ama ben ameliyatı olana kadar 2 yıl geçmiş oldu). Doktorların hepsi hiç bu yükü daha fazla taşıma hemen ameliyat ol dediler ama benim kilom ve sağlığım bende şüphe oluşturdu. bir koltuktan diğerine geçerken yoruluyordum. 4-5 saatlik bir ameliyata sağlıksız girmek istemedim. pandemi döneminde özel bir spor hocası tuttum ve haftada 2-3 gün spora başladık, biraz da diyet yaptım. 6 ay sonra 10 kg kadar kaybettim ama yaza denk geldiği için ameliyatı kafamda yine öteledim. daha sonra yine biraz kilo aldım, sonra yine spor, diyet akupunktura başladım. 6 ay bu tempoda gittim, son 3 ay haftada 2 kere yüzdüm. ve sonunda 75 kg gördüm. kilo hedefimi kendi kendime koydum açıkcası, bu kiloyu görünce ameliyat olucam demiştim, toplamda 1,5 yıla yakın sürdü. iyi ki de öyle yapmışım. Sizin de fazla kilolarınız varsa olabildiğince kurtulmaya çalışın ameliyat öncesi. en az 6 ay sağlıklı beslendim. kilo verme sürecim göğüslerimi bir miktar kücülttü ama zaten çok sarkık olan göğüslerimi daha da sarkık hale getirdi. şöyle diyeyim göğüs uçlarım göbeğimin üstündeydi, sütyene göğüslerimi resmen torbaya koyar gibi dolduruyordum. Zaten ameliyat günü sarkma 40cm ölçüldü. yani bu değer litaratürde var mı emin değilim:) sigara içiyorsanız doktorlar bir ay önceden bırakmanızı istiyorlar. ben içmiyordum. Arkadaşlar sigara cok önemli bence çok daha önceden bile bırakın, iyileşmeyi cok etkiliyormuş. olabildiğince sağlıkla girmek lazım ameliyata.
sütten kesme olayına gelirsek genelde 6 ay diyorlar ama bir doktor kesinlikle bir yıl geçmesi lazım dedi, ben bu görüşe çok inanmıştım.
Ameliyat öncesi alışverişimi yaptım, buzdolabımı doldurdum. yogurt salca vs eksiklerimi tamamladım. cocuklarımın sevdiği şeyleri yapıp dolaba koymaya çalıştım (kurabiye kek pasta vs), bir sürü yemek yapıp deepfreze attım, beni baya rahatlattı.
2. Doktor Seçimi: işin en zor kısmı bu sanırım. Ben çoğu görüşmeye eşimle gittim, önce bilgi veriyor sonra odada doktor tek bakıyor. Bazı doktorlar ücretsiz görüşme yapıyor ama bir miktarda olsa ücret alan doktorlarla yaptığım görüşmeler bence daha iyi geçti. Öteki türlü üsten körü görüşme gibi geldi bana. Ben birçok doktorla sosyal medyadan görüştüm, 5 doktorla kliniklerinde görüştüm. Devlet hastanesinde yaptırmayı düşünmedim açıkcası, asistanlar yapıyor felan duymuştum, o işten korktum biraz. Aslında devlette ücretsiz ya da ufak rakamlara olabilirdim. Doktorumu seçtikten bir yıl sonra ameliyat olabildim ben kilo vermeyi beklediğim için. Ameliyattan önce de 3-4 kere gittim geldim ben. Hiç bir hasta tanıdığım yoktu ama içime sinince öyle karar verdim. Bence olabildiğince çok doktorla görüşün, hatta bu iş için bir bütçe ve süre ayırın. Bazı doktorların anlattıklarını diğer doktorlara sorabilirsiniz. cocuklarım kücük oldugu için (4 ve 8 yaş) başka şehirde ameliyat olmayı hiç düşünmedim. Mesela benim doktorum koltuk altımdaki löpürtüye liposuction yaparak alırız demişti, baska bir doktor gerek yok onu ayrıca istersen (ekstra maliyetle) aldırırsın demişti gibi gibi.
Tabii doktorların hepsi görüşmelerde ameliyatların risklerinden bahsediyorlar. bana en cok söylenen meme başı kaybıydı. Yaşadığım düşükleri felan anlatmıştım doktorlara, bu önemliymiş. Siz de iyi bir geçmiş anlatın, yaşadığınız ameliyatlar operasyonlar, sağlık verileri önemli kesinlikle.
3. Ameliyat Süreci: istediğim kiloya gelince seçtiğim doktora tekrar gittim, bana daha fazla kilo vereceksen erteleyelim dedi. ben artık yoruldugum için ve yazın ameliyat olmak istemediğim için ameliyata karar vermiş oldum, 5 gün sonraya gün aldım.
2 gün öncesi Acıbadem ankara hastanesine gittim, kan verdim. anestezi doktoruyla görüştüm. Bana kaşıntıdan, baş dönmesinden ölüme kadar bir sürü riskten bahsetti, onlarca sayfa imzaladım. Ameliyattan bir gün önce doktora elden ücretin tamamını ödedim. doktora da bi dünya kağıt imzalıyorsunuz. bu süreçler insanı baya geriyor. Çocuklarım olduğu için baya ölüm korkusu yaşadım son günler.
Adet konusu: Doktorum adet bittikten 3-7 gün sonra ideal oldugunu söylemişti. Yani adet ve adete yakın olunca göğüs formu değişebiliyor, şişkinlik olabiliyor diye adetin etkilerinin geçmesi ama diğer adetin de çok yakın olmaması iyi oluyormuş. Benim de tesadüf öyle oldu. Zaten drenlerden çok kan kaybettim, adetle çakışması çok mantıklı olmazdı.
önceki gün akşam 10 dan sonra yemek ve su içmek yasak. Doktor hastaneye gelmeden sabah ılık bir duş almamı istedi. sabah 7 de hastanedeydim. Soğuk bir gündü, hatta kar yağmıştı. gerginliğimi neşeyle bastırmaya çalıştım. kıyafetleri tamemen çıkardım, mavi bir önlük ve yine aynı malzemeden külot giydirdi hemşire. saçlarım cok uzun lastik bir toka takmıştım ama ucundaki boncuktan kabul etmediler, saçlarımı boneye sokuşturdular ama tam olmadı. düz lastik takın, hatta düşünürseniz saçınızı kısa kestirin. ameliyata girmeden varis çorabı giydirdiler, kan dolaşımı için gerekliymiş. 8 e doğru doktor geldi, göğüslerimde çizimler yaptı, ve çok hızlı bir şekilde ameliyathaneye indirildim. anestezi doktoru şaka yapıp bana ilacı verdi, ameliyathaneye girdiğimi hatırlıyorum herkese başarılar diledim, şakalar yaptım, cok kalabalık oldugunu hatırlıyorum sonrasında uyumuşum zaten:)
4 saat sürdü ameliyatım, 40cm sarkmam vardı, 2 memeden ve biraz da koltuk altımdan liposuctionla toplam
2,5 kg kütle alındı. Uyandığımda ameliyathanenin bekleme kısmındaydım. hemşirenin sesiyle uyandım, kücüldü mü oldu mu bitti mi diye sorularla uyandım. evet cok güzel oldu dediler. ağrı sızıdan cok üstünüzden kamyon geçmiş gibi bir duyguyla uyandım ben. daha önce doğumumda da olmuştu çok üşüdüm, bir kaç saat sürdü. ayağımda bir cihaz vardı, kan dolaşımını düzenleyici (sanki tansiyon aleti gibi sıkıp bırakıyordu), 3-4 saat de o durdu ayağımda. ağzımda çok kötü bir tat ile uyandım ben, midem de bulanıyordu ama kendimi tuttum baya. ertesi gün kustum, sonra öğrendim ki kusmak aslında iyiymiş anestezinin etkilerini atmak için. bilseydim ilk gün kusuverirdim. çok kötü bir koku vardı, kan kokusu gibi, hemşireler drenleri boşalttıkça onlar zannetim ama meğersem saçlarımdan geliyormuş, saçlarımı bağlayamadığım için ameliyatta kullanılan tentürdiyot galiba saçlarıma bulaşmış, cok rahatsız oldum. bir hemşire bir bone ile yıkadı saçlarımı biraz. Ben doktorla anlaşmıştım 2 gün kaldım hastanede, normalde bir geceden sonra çıkarıyorlar. eşim yanımdaydı, yemeğimi yedirdi. geceleri kalmadı, çocuklarla evde kaldı. gün içinde cocukları annesine bırakıp geldi gitti, ev yakındı zaten, akşamları cocukları 1 saat getirdi. çocuklara hediye almıştım hastaneye gelince hediyelerini verdim, mutlu oldular.
benim göğüslerim çok büyük olduğu için miydi bilmiyorum koltuk altıma, nerdeyse sırtımın başlangıcına kadar dikişler devam ediyordu. kolunuzu yükseltemiyorsunuz. doktorum asker gibi kolların yanlarda duracak demişti. dikişlerin kaynaması ve göğüslere giden sinirler ordan geçtiği için zarar görmemeliymiş.
ameliyattan sonra dike yakın şekilde yatıyorsunuz, wc ye kalkmak sorun olabiliyor, yani doğrulmak için desteğe ihtiyacınız olabilir. ben sporun etkisiyle cok zorlanmadım, karnımdan destek aldım, squat yapar gibi hareketlerle kurtardım. aslında serumların etkisiyle agrı sızı yaşamıyorsunuz, o nedenle de kalkıveriyor bazen insan ama en iyisi ilk 3 gün hiç zorlamamak, başta dikişler iyi kaynaması lazım arkadaşlar. tezcanlılıktan uzak durun.
2. gün benim için zor bir gün oldu iyi ki hastanedeydim açıkcası. artık anesteziden mi serumdan mı bilemiyorum vücudum acayip kurdeşen oldu, deli gibi vücudum kurudu, kaşındım. ameliyat sonrası takılan sütyen korse nin içindeki etiket beni yara yaptı. sizde sütyenin etiketini kestirebilirsiniz. derimde oluşan hassasiyet malesef benim iyileşme sürecimi çok kötü etkiledi. bence izlerim de bu nedenle hala çok fazla
yine aynı gün kustum, ateşim çıktı, kaşınınca duramadım ve yürüdüm sık sık, aslında doktor cok ayaga kalkma demişti ama duramadım cidden. şöyle düşünün meme altınız komple dikişli ve o dikişler henüz kaynamadı, ayağa kalktıkça meme kütlesi dikişleri zorlayacak ve daha geç iyileşebilirsiniz. bu arada ben 1 ay kadar öyle dik yattım, ilk zamanlar bayağı zor geliyor sağa sola dönemiyorsunuz, boynunuz felan ağrıyor. hastanede de evde de serin yerde yatıyorsunuz, dikişlerin terlememesi lazım, ateşinizin çıkmaması lazım. yıllardır zaten sıkı sütyenler kullandığım için korse beni zorlamadı, hala onu kullanıyorum. koltuk altlarımda birer tane dren denilen içerdeki kanı dışarı atan plastik top gibi şeylerle çıkıyorsunuz ameliyattan, benim 5 günde çıkarıldı. pek bir acı duymadım ama oralar da zor iyileşti. yine aynı gün damar yolum acıdı, damarlar tahriş olunca ilaç yakmaya başlıyor. ellerim davul gibi şişti. sonra diğer kolumdan damar yolu açıldı, rahatladım ama eve giderken ellerim ayaklarım davul gibiydi.
2.gün hepsinin üstüne, en kötüsü arkadaşlar, meme başımın birinde bir terslik oldugunu anladım. o gün dayanamadım ağladım, bu işe niye kalkıştım diye. o kadar bariz ortadaydı ki bir meme başım hemen ilk günden iyileşti, tutundu, rengi iyiydi, yarası yoktu. ama sol meme ucum çok zor şeyler yaşadı. doktorun bahsettiği meme başı kaybı riskini iliklerime kadar yaşadım
3 haftanın sonunda tutundu çok şükür ama diğeri kadar normal ve güzel görünmüyor hala. ama 3 hafta ömrümden ömür gitti. doktor da bak biri hemen iyileşti, diğeri zor iyileşiyor, her vücut farklı her meme bile farklı diyiverdi. bir ara sülük yaptırılabilceğinden ama onun da başka bir enfeksiyon riski oldugundan bahsetti. sonra internette araştırırken böyle bir vakıa yaşandığını gördüm, bir kadın meme başı iyileşsin diye sülük yaptırmış, sülükten başka bir enfeksiyon bulaşmış ve bütün memesini kaybetmiş. off bunları felan okudum ya öldüm öldüm dirildim. yani cok sıkıntılı bir süreçti.
Hastaneye ufak bir valizle gittim: Kolonya, ıslak mendil
2 takım pijama- kısa kollu ve önden düğmeli. damar yolu için kısa kollu olması lazım. ve ben hep büyük beden aldım, rahat giyip cikarmak için (ziyaretcim de gelmediği için ilk gün pijama giymedim)
yedek alt çamaşır (bana lazım olmadı)
terlik (giymesi kolay olsun)
sabun ( basmalı sıvı sabunu kendim bastıramadım)
çorap, patik(bana lazım olmadı)
ameliyattan sonra atlet giyemiyorsunuz, hastaneden çıkarken giyilecek yine önden düğmeli geniş kıyafetler.
şarj cihazı
ilk Banyo: ameliyattan sonra doktor kontrolüne gidiyorsunuz ve bandajlar varken çok sıcak olmayan suyla banyo yapabileceğinizi söylüyor. bana 1 hafta sonra dedi, bebek gibi mutlu oluyorsunuz. ama destek gerekiyor. kolları yukarı kaldırmamak lazım. saçları yıkamanız bence imkansız. eşim yardımcı oldu bana.
ameliyattan cikinca dikişlerin üstüne bandaj yapıştırılıyor. yaralar kapandığında bandajlar çıkarılıyor. ve bende 40 günü buldu iz azaltıcı krem kullanmaya başlıyorsunuz. Doktorum kantaron gibi yağların bir faydasının olmayacağını söyledi.
Bütün süreçlerde eşim çok destek oldu ama çok yoruldu. 2 hafta gündüzleri yardıma gelen bir abla ayarlamıştım, aslında bir ay yardıma ihtiyacınız oluyor bence. Çocuk varsa işler zorlaşıyor, ben yaşlarından dolayı cok olumsuzluk yaşamadım ama küçük cocukla bence cok zor olur. hele tuvalete kaldırmak, kucaga almak felan imkansız. ilk ay sebze, soğan doğramak, pencere kapatmak, çamaşır makinesinin kapağını açmak gibi işlerden olabildiğince uzak durun. çok Ağrı sızı olmuyor diye rehavete girmeyin, ilk başta güzelce iyileşmeye bakın, aksi durumda iyileşmenin çaresi yok.
ilk haftalar haftada 2 kez, sonra hafta 1, şimdi de ayda bir kere gibi doktor kontrolüne gidiyorum. ekstra ödeme yapmıyorum. bunları da baştan konuşun, ameliyat sonrası takip cok önemli.
ben ilk ay göğüslerimi alttan tutuyordum, sanki dikişlerime ağırlık yapmasınlar diye, uygun her ortamda alttan destekledim.
Sonuç: Yaptığım hata: buradaki yorumlardan çok etkilendim, yıllarca cok büyük meme taşımanın gazıyla doktoruma göğsümün kücük olması konusunda çok ısrar ettim. B beden oldu galiba ama vücuduma göre kücük kaldı. Biraz daha büyük olmasını istermişim:) Eşim de kücük buldu. Bence bu konuda gerekiyorsa sütyen alıp deneyin, doktora gidin ben bu kadar istiyorum deyin. Eş konusu ayrı bir konu arkadaşlar. Benim eşim çok anlayışlı cok destekleyici oldu ama bu hususta bir risk var gerçekten. Ben yaşamadım ama eş/partner o süreci gördüğü için, yara bere dikiş ve izler mesele olabilir, sizin de canınız sıkılabilir. büyüklük konusunda da ister istemez büyük memeye alışmış da olabiliriz, boyutu konusunda gerçekten doktorla somut bir ölçü üzerinden anlaşın bence.
Riskler: Doktorların bahsettiği tüm riskler gerçek olabilir. Bu doktorun kötü olmasıyla da alakalı olmayabilir. Cidden bünyemiz, vücudumuz farklı tepkiler verebilir. Bu ameliyat çok ağrı sızı hissettirmese de bence cok ciddi bir ameliyat. Bu ameliyata gerçekten ihtiyacınız var mı emin olun. Bakın ben yaşadım, meme başımı kaybetmek üzereydim, bir süre cidden pişman oldum. Ama cidden cok cok büyük ve sarkıktılar. Doktora en son başka çarem var mı dediğimi hatırlıyorum. O da amerikaya bile gitsen başka yöntem yok demişti. lütfen çok büyük değilse, kilo ve spor ile halledin. Doğallık bir şekilde bozuluyor bence. eğer düşünüyorsaanız çok ileri yaşlara da bırakılmamalı, vücut gençken daha hızlı iyileşir.
KArın ameliyatıyla bence birleştirilcek bir ameliyat değil, çok zor olur düşüncesindeyim.
Bir de şundan bahsetmeliyim: Doktorumdan memnun olsam da ben şunu hissettim. Bir operasyon için doktora gidiyorsunuz, siz gidip onu seçiyorsunuz. O da yapıyor. Sonrasında her şey güzel geçti, benim için cok başarılıydı, böyle olması normal, bu kadar büyük operasyona o kadar olur felan gibi cümleler duyunca ameliyattan sonra her şey Alllah'a emanet duygusunu daha çok hissediyorsunuz. Dahil olabileceğiniz, değiştirebileceğiniz bir durum yok gibi. Allah herkese en kolayını güzelini yaşatsın.
Son durumum: Çok şükür yıllardır istediğim ameliyatı oldum. Memelerim biraz fazla da olsa küçüldü, ameliyattan canım sağlam çıktım:) memelerim eşit büyüklükte. bir 10 kg daha vermiş gibi oldum, evet olmayan kıyafetler harika oluyor.
Meme başımın biri zor kaynadı ve görüntüsü diğerine göre daha çirkin ve hiç his yok. aynı meme başımın altında bir kitle var gibi, doktor o olmasa meme başın tutmazdı dedi. zamanla geçebilirmiş, bakalım.
meme başları eski halime göre daha çirkin, keskin bir çizgi izi görünüyor, doğal gibi değil kesinlikle. ama en azından iyileştikleri için çok şükrediyorum. meme altlarımdaki dikiş izleri bende çok derin, koltuk altıma doğru olanlar daha kötü durumda. öyle ince çizgi şeklinde değil benimkiler. umarım zamanla düzelir. arada sancı ağrı gibi şeyler oluyor ama dayanılacak şeyler. göğsümün üstüne eğildigimde rahatsız oluyorum. haftaya tekrar doktor kontrolü var ama artık doktorun müdahale edeceği bir şey yok bence. Umarım izlerim daha da kaybolur. hala psikolojik olarak dik duramıyorum. acaba postürüm omuzlarım zamanla düzelir mi merak ediyorum. 3. cocugu yapsam göğüslerim biraz büyür mü, emzirme olasılığım var mı diye de ütopik şeyler arada aklımdan geçmiyor değil:)
Destan gibi yazdım ama her şeyi anlatmak istedim.
Allah herkese en doğru kararı aldırsın. Bol şifalar dilerim!
