Merhabalar,
konum uzun oldu o yuzden simdiden kusura bakmayin lutfen
Aslinda zaman zaman aklima bu konuda fikir almak geldi ama hep yanlis anlasilmaktan cekindim. Zaman kötü. Bende keza zor insan alirim hayatima o yuzden yazmaya hep cekindim. Ama o kadar yalnizlik hissediyorum ki cesaret etmek istedim.
Bir kiz cocugu sahibi yalniz anneyim. Nitekim arkadas ariyorum diye soru soran arkadasada az once yapilan yorumlarida okudum, size hakta veriyorum ama ben yalnizligi bildigim icin sanirim farkli empati kurdum o an sanki. Bir kac senenin sonunda artik cok bunalinca buraya yazsam diye dusundum.
Yalnizlik gercekten zor arkadaslar. Artik zorlandigim icin vede o arkadasin konusunun ustune benimde yazmam garip gibi olacak diye aciklama geregi duyuyorum.
Buradan hatta 9 ay kadar önce bir arkadas ile tanistik aylarca tlf lastiktan sonra 2 kere cafe de bulustuk gayet guzelde gecti. Ama kendisi cok yogun calistigi icin birde ayni sehirdede olsak uzak oturdugumuz icin nadir gorusebiliyoruz.
Zamaninda kizimin okulundan tanisip arkadas oldugum arkadaslarda eslerinin tayini sebebiyle bu sehirden gittiler ve sonra araya pandemi girdi vs derken arkadassiz kaldim iyice. Suanki velilerle ortak whatsupp grubumuz bile yok. Birde ozel okul oldugu icin okul biraz uzakta. Dolayisi ile mahalleden ayni okula giden cocuklar yok. Oyle olsa belki anneler ile tanisma firsatim olurdu.
Ailem ve kiz kardesim baska sehirde yani memlekette yasiyorlar. Asil arkadassizligimin sebebi evden calisiyor olmam. Yoksa calistigim donemlerde hep ofiste ve ozel hayatimdanda arkadaslarim oldu. Ama yurtdisindan buraya tasindik. Haliyle burada yeni duzen kurdum yabanci bi sehirde. Evden calisincada insan yuzu gormuyorum neredeyse. Haliyle arkadas edinebilecegim ortamim yok. Komsularim hepsi benden yasca buyukler.
Hep bi bahane gibimi oldu bilmiyorum, ama konusmayi paylasmayi seven biri olsamda kafama yapima ters gelen insanlarlada samimiyet kurmakta istemedim sirf yalnizim diye.
Kurslara gittim ama bir el beceri kursunu beceremedigim icin yarida biraktim diger kursuda zaman acisindan cocugum evde cok uzun zaman yalniz kaliyor diye 3 ders sonra birakmak zorunda kaldim. Yoksa belki orada arkadasliklar kurabilirdim. Aslinda iyi anlasmaya basladigim bir iki kisi vardi ama ben birden kurslari birakinca tlf numaralarida yoktu kaldi oyle 
Bi ara Izmir deki sosyal faaliyetler ile ilgili soru actim. Sagolsun iki kisi yazmis. Biri dernek vs demis ama biraz politik baglantisi olmaliymis insanin. Bende o tarz bi sey istemiyorum. Diger arkadasta sagolsun spor aktiviteleri tavsiye etmiş dag sporlari vs ama oda benlik bir sey degil malesef. Bir ay kadar once yine halk egitim kurslarina yazildim ama daha haber yok.
Aslinda sormaktan cekindigim konu şu. Cok degil 2-3 arkadasim olsa cok mutlu olurum diye dusunuyorum. Karsiyaka da oturuyorum. Insana insan lazim. Yalnizlik Allah a mahsus. Benim gibi belki yalniz anne olup gerek Izmir de gerek Karşıyaka da ikamet eden birileri ile tanismayi cok isterdim. Bende kendimde hemen guvenen biri asla degilim zaten yani once iyice tanimayi isterim msj ile sonra tlf ile. Sonra anca yuzyuze gorusulurdu diye düşünüyorum. Karsi tarafta oyle yapmali tabii. Umarim kirici olmadan yol gosterirsiniz. Cunku son damlaya gelince buraya konu acmaya cesaret edebildim. Rabbim hepimizin karsisina hayirli iyi insanlar cikarsin. Simdiden teşekkür ederim cevaplariniz icin
konum uzun oldu o yuzden simdiden kusura bakmayin lutfen
Aslinda zaman zaman aklima bu konuda fikir almak geldi ama hep yanlis anlasilmaktan cekindim. Zaman kötü. Bende keza zor insan alirim hayatima o yuzden yazmaya hep cekindim. Ama o kadar yalnizlik hissediyorum ki cesaret etmek istedim.
Bir kiz cocugu sahibi yalniz anneyim. Nitekim arkadas ariyorum diye soru soran arkadasada az once yapilan yorumlarida okudum, size hakta veriyorum ama ben yalnizligi bildigim icin sanirim farkli empati kurdum o an sanki. Bir kac senenin sonunda artik cok bunalinca buraya yazsam diye dusundum.
Yalnizlik gercekten zor arkadaslar. Artik zorlandigim icin vede o arkadasin konusunun ustune benimde yazmam garip gibi olacak diye aciklama geregi duyuyorum.
Buradan hatta 9 ay kadar önce bir arkadas ile tanistik aylarca tlf lastiktan sonra 2 kere cafe de bulustuk gayet guzelde gecti. Ama kendisi cok yogun calistigi icin birde ayni sehirdede olsak uzak oturdugumuz icin nadir gorusebiliyoruz.
Zamaninda kizimin okulundan tanisip arkadas oldugum arkadaslarda eslerinin tayini sebebiyle bu sehirden gittiler ve sonra araya pandemi girdi vs derken arkadassiz kaldim iyice. Suanki velilerle ortak whatsupp grubumuz bile yok. Birde ozel okul oldugu icin okul biraz uzakta. Dolayisi ile mahalleden ayni okula giden cocuklar yok. Oyle olsa belki anneler ile tanisma firsatim olurdu.
Ailem ve kiz kardesim baska sehirde yani memlekette yasiyorlar. Asil arkadassizligimin sebebi evden calisiyor olmam. Yoksa calistigim donemlerde hep ofiste ve ozel hayatimdanda arkadaslarim oldu. Ama yurtdisindan buraya tasindik. Haliyle burada yeni duzen kurdum yabanci bi sehirde. Evden calisincada insan yuzu gormuyorum neredeyse. Haliyle arkadas edinebilecegim ortamim yok. Komsularim hepsi benden yasca buyukler.
Hep bi bahane gibimi oldu bilmiyorum, ama konusmayi paylasmayi seven biri olsamda kafama yapima ters gelen insanlarlada samimiyet kurmakta istemedim sirf yalnizim diye.
Kurslara gittim ama bir el beceri kursunu beceremedigim icin
yarida biraktim diger kursuda zaman acisindan cocugum evde cok uzun zaman yalniz kaliyor diye 3 ders sonra birakmak zorunda kaldim. Yoksa belki orada arkadasliklar kurabilirdim. Aslinda iyi anlasmaya basladigim bir iki kisi vardi ama ben birden kurslari birakinca tlf numaralarida yoktu kaldi oyle Bi ara Izmir deki sosyal faaliyetler ile ilgili soru actim. Sagolsun iki kisi yazmis. Biri dernek vs demis ama biraz politik baglantisi olmaliymis insanin. Bende o tarz bi sey istemiyorum. Diger arkadasta sagolsun spor aktiviteleri tavsiye etmiş dag sporlari vs ama oda benlik bir sey degil malesef. Bir ay kadar once yine halk egitim kurslarina yazildim ama daha haber yok.
Aslinda sormaktan cekindigim konu şu. Cok degil 2-3 arkadasim olsa cok mutlu olurum diye dusunuyorum. Karsiyaka da oturuyorum. Insana insan lazim. Yalnizlik Allah a mahsus. Benim gibi belki yalniz anne olup gerek Izmir de gerek Karşıyaka da ikamet eden birileri ile tanismayi cok isterdim. Bende kendimde hemen guvenen biri asla degilim zaten yani once iyice tanimayi isterim msj ile sonra tlf ile. Sonra anca yuzyuze gorusulurdu diye düşünüyorum. Karsi tarafta oyle yapmali tabii. Umarim kirici olmadan yol gosterirsiniz. Cunku son damlaya gelince buraya konu acmaya cesaret edebildim. Rabbim hepimizin karsisina hayirli iyi insanlar cikarsin. Simdiden teşekkür ederim cevaplariniz icin
keşke İstanbul'da olsaydın arkadaş olurduk seni en iyi anlayanlar dan olabilirim
. Benimde yurtdisindan yeni geldigim donemlerde oldu yolda izde hastanede denk gelip keyifli muhabbet edip tlf numaralarini almaya cesaret edemedigim. Isteseydi oda isterdi gibi dusindum hep. Sanirim bende cok girisken degilim. Sonra daha az cikip etme durumum oldu. Yeni insanlarlada tanisamadim o ilk zamanlardaki gibi.
