İnsanların derdini dinlemeyi seviyorum diye psikiyatri okunmaz. İşin çok daha patalojik kısmı psikiyatri. Öyle minnoş depresyon hastaları gelmeyecek. Psikiyatri hedefleyip tıp da okunmaz zaten çünkü tıp bittikten sonra psikiyatri uzmanlığının garantisi yok.Mezun yılım ve 50 binden mezuna bıraktım. Hedefim tıp ama tıp fakültesini de psikiyatri seçmek için okumak istiyorum yoksa çok da bi ilgim yok, fen lisesi öğrencisi olduğum için baştan beri sayısaldan hazırlandım, o yüzden eşit ağırlığa geçip psikoloji okuma gibi bi şansım da yok. Bilgim 0 çünkü. Psikologumla konuşurken bence psikoloji alanında bir şey seçme çünkü su dolu bi bardağın taşma seviyesinde gibisin dedi. Yani kaldıramayabilirsin falan dedi. Ben de insanların derdini dinlemeyi, derman bulmayı çok severim. İnsanların belli konulardaki yorumunu düşüncesini duymak bana ayrı bi mutluluk verir. Hayata bakış açımı sorgulatır. Burada da aynı şekilde insanların dertlerini okumak, çözüm üretmeye çalışmak hoşuma gidiyor ama psikologun dediği kafama takıldı. Ne yapmalıyım sizce?
50 bin sıralamaya diş ve eczacılık geliyor. Tıp 30 bin ve daha iyi sıralama yapanlar için.Yeni sinav sistemindeki dereceleri, puanları kafam hic almıyor.
50 bin siralama ile tip oluyor mu? Fen lisesi cikisli biri icin dusuk bir siralama degil mi?
Biliyorum ama genel olarak psikolojiye ilgim var demek istedim. Diğer tıp alanlarında kendimi göremiyorum. Bu bölüm daha yakın geliyor. Tıp okursam bu bölüm için okumak isterim sadece.İnsanların derdini dinlemeyi seviyorum diye psikiyatri okunmaz. İşin çok daha patalojik kısmı psikiyatri. Öyle minnoş depresyon hastaları gelmeyecek. Psikiyatri hedefleyip tıp da okunmaz zaten çünkü tıp bittikten sonra psikiyatri uzmanlığının garantisi yok.
Meslek seçimi konusunda biraz daha derin düşünmeli ve araştırma yapmalısın.
Tıp size uygun bir meslek değil o zaman. Neden ısrar ediyorsunuz ki?Biliyorum ama genel olarak psikolojiye ilgim var demek istedim. Diğer tıp alanlarında kendimi göremiyorum. Bu bölüm daha yakın geliyor. Tıp okursam bu bölüm için okumak isterim sadece.
Bayaği degismis demekki, ben okurken fen liseliler ilk 5 bini kapatirdi, 5-15 bin arasini anadolu liseliler ele gecirirdi, 20 bin üzerine hicbir yer tutmazdi neredeyse. Sasirdim cok.50 bin sıralamaya diş ve eczacılık geliyor. Tıp 30 bin ve daha iyi sıralama yapanlar için.
Bu zamana kadar uygun olduğunu düşünüyordum ve ona göre de büyük bi çaba verdim. Şimdi ay ben bu mesleği istemiyorum ya deyip başka bi mesleğe yönelemiyorum maalesef, her şey öyle dediğiniz gibi kolay olamayabiliyorTıp size uygun bir meslek değil o zaman. Neden ısrar ediyorsunuz ki?
Ama belli ki size uygun olmayan, muhtemelen hedefinize ulaşsanız bile mutsuz olacağınız bir meslek hedefliyorsunuz. Bütün bir hayatı mutsuz geçirmektense hedef değiştirmek daha kolay değil mi? Hayat biraz esnek olmayı gerektirir. Aksi halde mutsuzluk garanti herkes için.Bu zamana kadar uygun olduğunu düşünüyordum ve ona göre de büyük bi çaba verdim. Şimdi ay ben bu mesleği istemiyorum ya deyip başka bi mesleğe yönelemiyorum maalesef, her şey öyle dediğiniz gibi kolay olamayabiliyor
Yeni hedefim ilk 10 bin içerisinde olmak, inşallah. Konuştuğum psikiyatri doktorları insanların dertlerini dinlemekten hoşlanmayan kesim dışında genel olarak yapılabilecek bir meslek olduğunu söylediler. Kendi hayatınla iş hayatının çizgisini bi süre sonra koruyabiliyorsun dediler. Olaya profesyonel yaklaşmak için o işin içinde deneyim kazanmak gerekiyormuş. Yapıp yapamayacağımı ancak o şekilde anlayanilirmişim.Bayaği degismis demekki, ben okurken fen liseliler ilk 5 bini kapatirdi, 5-15 bin arasini anadolu liseliler ele gecirirdi, 20 bin üzerine hicbir yer tutmazdi neredeyse. Sasirdim cok.
Peki sizin yeni hedefiniz kac bin? Tip kazanip psikiyatriye yonelmek cok iyi bir secenek olabilir dogru insan icin ama siz bu meslek icin dogru musunuz sizce? Ara ara birilerine derman olmak ile cidden sorunlari olan insanlarla gunde 8 hastadan ayda 240 hasta gormek ayni sey degil, ciddi bir tahammul seviyesi ve rahat, gamsiz bir tavra ihtiyaciniz var.
Ben secmezdim.
Haklısınız ama bu benim düşüncelerim değil psikologumun benim hakkımda düşünceleri. Kendimi en iyi tanıyan benim bu meslek seçimini biraz daha düşünüp öyle karar vermeye çalışacağım.Ama belli ki size uygun olmayan, muhtemelen hedefinize ulaşsanız bile mutsuz olacağınız bir meslek hedefliyorsunuz. Bütün bir hayatı mutsuz geçirmektense hedef değiştirmek daha kolay değil mi? Hayat biraz esnek olmayı gerektirir. Aksi halde mutsuzluk garanti herkes için.
Yok psikoloğunuzun düşünceleri hakkında yorum yapmadım ben. Sizin meslek seçerken baz aldıklarınız hakkında yorum yaptım sadece. Psikolog hatalı davranmış zaten, bu şekilde keskin bir yorumla yönlendirme yapmamalıydı.Haklısınız ama bu benim düşüncelerim değil psikologumun benim hakkımda düşünceleri. Kendimi en iyi tanıyan benim bu meslek seçimini biraz daha düşünüp öyle karar vermeye çalışacağım.
Ben psikiyatriste de gidiyorum adama anlattım psikologum böyle böyle dedi.Adam 10 kez sordu emşn misiniz,böyle bir şey mi söyledi gerçekten diyeYok psikoloğunuzun düşünceleri hakkında yorum yapmadım ben. Sizin meslek seçerken baz aldıklarınız hakkında yorum yaptım sadece. Psikolog hatalı davranmış zaten, bu şekilde keskin bir yorumla yönlendirme yapmamalıydı.
Yani ben de biraz tuhaf buldum psikoloğun yorumunu açıkçası. Ama ortalık kötü psikologdan geçilmiyor zaten maalesef. İyisini bulmak için fazlasıyla çaba ve para harcamak gerekiyor.Ben psikiyatriste de gidiyorum adama anlattım psikologum böyle böyle dedi.Adam 10 kez sordu emşn misiniz,böyle bir şey mi söyledi gerçekten diyeo yüzden buraya da yazmak istedim yorumları okuyup daha doğru larar vermek için.
Eczacılık kazanıyordum ama gitmedim bana göre bi meslek olduğunu düşünmüyorum. Evet eşit ağırlık belki daha iyi olabilirdi ama meslek imkanı olarak daha düşük bi alan. O yüzden sayısal daha mantıklı geldi.Karakteriniz hakkında yazdığınız şeyler bana, eşit ağırlık bölümlerinde daha mutlu olursunuz gibi hissettirdi. Hukuk, psikoloji, sosyal hizmetler gibi bir alan canlandı gözümde. Ya da sayısalda kalmak istiyorum, aktif olarak değil pasif olarak da insanlara yardımcı olabilirim diyorsanız da ona göre birkaç hedef belirleyebilirsiniz. Mesela yabancı diliniz çok iyiyse, tıp alanından da emin değilseniz, biyoloji-kimya-genetik-eczacılik gibi bir alan düşünüp araştırma ya da laboratuvar ortamlarında bir şeyler yaparak da mutlu olur musunuz bi düşünün(bu alanlari yurtdışı için yazıyorum).
Aynen öyle maalesef.Yani ben de biraz tuhaf buldum psikoloğun yorumunu açıkçası. Ama ortalık kötü psikologdan geçilmiyor zaten maalesef. İyisini bulmak için fazlasıyla çaba ve para harcamak gerekiyor.
benim psikoloji mezunu kuzenim gölge öğretmenlik yapıyor + danışan da alıyor ama (kendisi pek bahsetmez fakat ofiste annesi de zaman zaman oluyor çünkü diğer kardeşiyle aynı ofisi paylaşıyorlar) neyse, annnesinin anlattığı şey "çocuk yetiştiremeyen ama yetiştirdiği çocuğu da beğenmeyen (!) aile profili" yani kısacası "param var vereyim bu çocuğu düzeltin" diye geliyormuş en çok danışan bunlarmış. valla bilemiyorum, ben çekemem (zaten o yüzden tıp da okumadım ben insanla uğraşamam arkadaş)Bebişim şimdi şöyle söyleyeyim meslek seçmeden önce doğal olarak her genç fikirsiz, çalışma ortamı görmemiş oluyor, meslek hakkında da medyada gördüğü kadar fikir sahibi oluyor. Burda başka üyelere de yazıyorum ofiste hasta dinleyen psikolog hanım cool görünüyor ama o iş öyle değil. Ücretli çalışanlık asagri ücretle, klinik psikologluk çuvalla eğitimle yani çok sıkıntı çekmen gerekiyor. Sonunda da oturup dert dinliyorsun. Dert dinlemek de ahım şahım bir iş değil bence, KVyle kocayla çocukla karıyla patronla olan dertleri dinleyip tükeniyorsun. Kötü bir iş bence. Psikiyatri zaten hiç tavsiye etmem, mecburi hizmette çeşit çeşit hasta var depresifi obsesifi şizofreni hepsiyle tek tek uğraşacaksın ... ayrıca dert dinlemek için 6 yıl tıp üstüne yıllarca uzmanlık da akıl karı değil. Tıbbı 6 yılın hakkını vereceksen oku derim. Şu durumda en doğrusu psikoloji bölümü yazman ama kafandaki idealize olmuş imaja bakarak hüsrana uğraman yüksek ihtimal.
Öncelikle teşekkür ederimm. Psikoloji okursam ve sevmediğime karar verirsem başka bir şey saçma şansım çok yok. Ama tıpta istemediğim kadar yan dal var. Artı olarak direkt iş bulma mevzusu da var tabi bi de diğer meslek dallarında da çok hoşlandığım bi meslek dalı yok, babam mühendis olmasına rağmen zerre kadar mühendislik düşünmedim aynı zamanda diş ve eczacılık da mesela. Belki ailem öyle yönlendirdiği içindir ama bana uygun olmayan meslekler olduğunu düşünüyorum. (Tabii annem ver eczacılığı git bi sene kalma dese de kaldım) belki çok iyi bi derece yaparsam o zaman daha iyi bi seçim yapabilirim. Sonuçta tüm bölümler hemen hemen geliyor olacak.Bebişim şimdi şöyle söyleyeyim meslek seçmeden önce doğal olarak her genç fikirsiz, çalışma ortamı görmemiş oluyor, meslek hakkında da medyada gördüğü kadar fikir sahibi oluyor. Burda başka üyelere de yazıyorum ofiste hasta dinleyen psikolog hanım cool görünüyor ama o iş öyle değil. Ücretli çalışanlık asagri ücretle, klinik psikologluk çuvalla eğitimle yani çok sıkıntı çekmen gerekiyor. Sonunda da oturup dert dinliyorsun. Dert dinlemek de ahım şahım bir iş değil bence, KVyle kocayla çocukla karıyla patronla olan dertleri dinleyip tükeniyorsun. Kötü bir iş bence. Psikiyatri zaten hiç tavsiye etmem, mecburi hizmette çeşit çeşit hasta var depresifi obsesifi şizofreni hepsiyle tek tek uğraşacaksın ... ayrıca dert dinlemek için 6 yıl tıp üstüne yıllarca uzmanlık da akıl karı değil. Tıbbı 6 yılın hakkını vereceksen oku derim. Şu durumda en doğrusu psikoloji bölümü yazman ama kafandaki idealize olmuş imaja bakarak hüsrana uğraman yüksek ihtimal.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?