Babam vefat edeli 17 ay oldu...40ı çıkana kadar gidemedim, hamileydim zaten kimse gel de demedi, 7 gün her sabah annem ve kardeşim gittiler, babamın mezarına gidebildikten 3 gün sonra oğlum 37 haftalık doğdu, en son martta gittim senesi olmuştu,bayramda gidemedim kurbanda da batmandayız gidemiyoruz, ne zaman kısmet olur bir daha bilmem
Ankarada yaşıyor ailem, mezarı memlekette babamın, dua falan ediyoruz tabi gittikçe ama ben hala inanamıyorum şaka gibi deli saçması gibi skeç gibi bişey bu babam öldü konusu, benim babam...öldü,kahkaha atasım geliyo bi git allasen falan diyorum içten içe
Şimdi gurbetteyim, Ankarada annem babam ve kardeşimi kendi düzenlerinde hayal ediyorum hep, varmış gibi, çünkü burda aksini kabullenmem çok zor, kendimi bir koyversem klinik vaka olurum,hiç sırası değil eşimin işi stresli oğlum daha emiyo, ilaç içip kendimi uyuşturamam...ama Ankaraya dönersek Şark bitince, o zaman başlıcak benim kabullenme alışma kahrolma sürecim, şu an nadastayım
