- 24 Ocak 2012
- 1.598
- 1.087
- 333
Teşekkür ederim yorumunuz biraz daha ayaklarımı yere bastıracak benim. Görüşmeliyiz kesinlikle, görüşmeden daha fazla inandırmamalıyım kendimi özel şeylere.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
MFÖ'den geliyorr.. Bu aşk olur mu ?
- Konu Sahibi eflatuns
- Başlangıç Tarihi
Teşekkür ederim yorumunuz biraz daha ayaklarımı yere bastıracak benim. Görüşmeliyiz kesinlikle, görüşmeden daha fazla inandırmamalıyım kendimi özel şeylere.
- 17 Aralık 2014
- 562
- 218
- 133
hiç bi erkek yada bi kadın arkadaş gibi gördüğü biriyle sürekli kargoyla kitap alışverişi yapmaz bence.sen onu arkadaş gibi görsen bu kadar samimi olur muydun :) bence hoşlandığını dile getirip onunda düşüncesini öğrendikten sonra,bir adım daha ilerlemek için görüştükten sonra karar verseniz sizin için en iyisi olur canım.hoşlandığını belli etmeden tanıyabileceğini sanmıyorum böyle uzaktan uzağa.ama dediğim gibi görüşmeden bi ilişkiye başlamak pekte sağlıklı bi ilişki olmazHoşlanır durumda mı acaba onu bi netleştirsem ben herşey rayına oturacak ama :)
Özel olan şuan için tek şey kitap çünkü ikimiz de düşkünüz kitaplara, bu fikri daha önce bi başkasıyla yapıp yapmadığını bilmiyorum mesela
- 5 Ocak 2015
- 19
- 16
- 3
- 43
- 30 Eylül 2012
- 453
- 390
- 323
- 24 Ocak 2012
- 1.598
- 1.087
- 333
Kesinlikle olmazdım aslaaa, ki benimle tanısmak isteyen onca insan varken sadece ona odaklanıyorum sadece onunla konuşuyorum ben bunu bilse zaten :))
Mesafeleri yok etmemiz gerek sanırım bizim, bunu da artık nasıl yapacaksak bilemiyorum ama, yolum düşer demek istiyorum ama onun yaşadığı yere düşme imkanım bile yok
Artık ortak bir noktada buluşacağız, o günleri de görürüm inşallah :)
- 24 Ocak 2012
- 1.598
- 1.087
- 333
Ben 21 o 24 :)
Başlasa ben sürdürmesini iyi bilirim de o başlangıç olamıyor bir türlü
Evet birbirimizi daha iyi tanıdığımızı hissediyorum ben de her gün farklı bi yönünü görüyorum ama bazı günlerde de o kadar boş oluyor ki sohbet tamam tükendi artık olmaz da diyorum, bi değişik geçiyor bu sıralar günler, ama böylelikle görücem sanırım olup olmıcağını, gerçekten isteyip istemediğini :)Pes etmeyin derim ben, tanıma sürecini uzatmak iyi oluyor ilişkilerin temelini sağlamlaştırıyor çünkü, kaldı ki 4 ay çok da uzun bir zaman sayılmazTabii karşınızdakini iyi tanıyıp güvenmek de çok önemli..
içinden nasıl geçiyorsa öyle davran canım.kitap gönder al gönder al bi yere kadar.bakalım sonucu bende merakla takip edeceğim :)Kesinlikle olmazdım aslaaa, ki benimle tanısmak isteyen onca insan varken sadece ona odaklanıyorum sadece onunla konuşuyorum ben bunu bilse zaten :))
Mesafeleri yok etmemiz gerek sanırım bizim, bunu da artık nasıl yapacaksak bilemiyorum ama, yolum düşer demek istiyorum ama onun yaşadığı yere düşme imkanım bile yok
- 24 Ocak 2012
- 1.598
- 1.087
- 333
İçimden dopdolu ben senden hoşlanıyorum demek geçiyor hiç üstünü kapatmadan kendimi tamamıyle açarak ona karşı, ama bunu yapmadım ve gönderdiğim kitaptaki cümlelerin altını çizdim umarım birazcık da olsa anlar :)) Gelişmeleri yazacağım o halde ben de :))
aslında bu cilveleşme dönemide başka bi güzel :) bizde eşimle böyle aylarcaaa telefonda mesajda konuştuk.aynı mahallede olmamıza rağmen görüşmekten kaçtım nedense.birbirimizi zaten görüyorduk ama bi türlü buluşmaya cesaret edemedim.sonrası malum görüştük konuştuk ama o aylarca süren mesajlaşma konuşma dönemi acaba beni seviyor mu sevmiyor mu ikilemleri bence çoook tatlıydı :) bu dönemler ilişkinin sağlamlığı açısındanda çok önemli bence.ben olsam senin yerinde hoşlandığımı söylerim ama bi adım ilerisinede gitmem ondan beklerim.yoksa senin ondan hoşlanmadığını düşünerek başka aşklara yelken açabilir
- 2 Şubat 2014
- 1.734
- 3.813
- 333
Sevgili Eflatun,
Aramizda 9 kadar bir yas farki var ve sen bana benim 21 yasimdaki hallerimi hatirlattin. Yani ben anlayabiliyorum bu heyecanini, coskunu. Bende 21li yaslarda birisiyle tanismistim. Arkadas gibi konusuyorduk, kadin erkek iliskilerinden, asktan, sevgiden, havadan sudan. O zamanlar whatsApp yok msn vardi sabahlardik ikimizde konusmak icin. Ben cikayim artik desem, o biraz daha kalamaz misin derdi. O da cok kirilgandi, sevgilisini bir kalp krizi sonucu kaybetmisti, yaraliydi ve temkinliydi. Ama benimle konusmaktan da cok hoslaniyordu. Dusunuyordum sadece arkadas olsak niye sabahlara kadar konusalim, telefonlarda smsler yollayalim. Konusamadigimiz zamanlarda seni ozledim nerelerdeydin derdi. Ben onun her kullandigi cumleyi kafamda binbir turlu seye yoruyordum. Ben asiktim, hem de cok asiktim. O da bana asik mi degil mi sorusu icimi kemirip duruyordu ama sormaya cekiniyordum, senin gibi boyle dersem onu kaybedecegimden korkuyordum. Iki garip arkadas miydik, asik miydik neydik gercekten bilmiyordum, kafam karman corman oluyordu. Sonra bu dusunceyi savusturuyordum, ben hoslaniyordum ya, asiktim ya varsin o hoslanmasindi. Hayaller kuruyordum tam bir leylaydim. Ilk ask ilk heyecan ya iste mantik sifir. Hep teklifleri ben yapiyordum. Sonra 1 sefer gorusmeye razi oldu. Guzel geci gunumuz aslinda. Ama ben hala sorularima cevap bulamamistim. Yuz yuzeyken de soramamistim. Sinemaya gitmek gibi bir aptallik yapinca karsilikli konusma olmadi fazla tabi. Sinemada da film yerine kendisini izleyince yani salak gibi siritmakla mesguldum. Sonra bir yilbasi gecesi tum cesaretimi topladim, sms yolladim senden hoslaniyorum diye. Cevaptan o kadar cok korkuyordum ki telefonu bir hafta acmadim. O ara onunla hic gorusmedim. Bu sure zarfinda dusunmeye firsatim oldu. Ne yapiyorum ben dedim kendime. Dusundum cok dusundum. Cok mantiksiz davrandigimi farkettim, sonucta kendimi parcalistim. Telefonu actim, gelen smste beni bir insan olarak cok sevdigini ama en iyisinin arkadas olarak kalmamiz gerektigi yaziyordu. Buna kendimi hazirlamistim tabi ama kolay olmadi atlatmak. Ben de kendisinden hoslandigimi,ona asik oldugumu, kendi iyiligim icin her turlu iliskiyi o gun icin kestigimi yazdim. Oyle de oldu. Herseyi sildim yeni bir sayfa actim.
Hatalarim yok muydu cok vardi. Karsimdaki insanin tam olarak ne istedigini bilmeden kendimi kaptirmamam gerekiyordu. Ama aski tatmakta cok guzeldi. Ha sonrasi kalp agrisinin gecmesi cok zamanimi aldi ama gecmisimde tatli bir ani olarak kaldi. Ona hic kizmadim. O da zorlu bir surecteydi, sevdigini yeni kaybetmisti. Insan sonradan dusununce daha iyi mantik yurutebiliyor ama asiksan mantik pek islemiyor hele hele 21li yaslarda hic.
Benim sana tavsiyem her turlu seye hazirlikli olman. Oncelikle sen kendi acindan bir iliskideymissin gibi anlam yukluyorsun dostluguna. Emek veriyorsun, caba harciyorsun. Ama sonra yorulan da sen oluyorsun. Guzel bir dostlugunuz varsa bunu tehlikeye atma. Dostluklar aska da donusebilir. Ama ya donusmezse? Bence durumu akisina birak ve arkadasca konusmaya devam et onunla. Fakat kendince bu iliskiye derin anlamlar yukleme. Ayaklarin yere bassin, mantigini asla kaybetme. Daha 21 yasindasin hic acelen olmasin. Kendisi kotu bir deneyim yasamissa tekrar guvenmeye hatta tekrar kaybetmeye korkuyordur. Zamanla karsilikli guven gelisecektir. Fakat kisa vadede sorularina cevap bulamazsin, sabirli olman gerekli. Normal hayatina devam et, kendisini hayatinin merkezine koyma. Olmama ihtimalini de kafandan cikarma. Dedigim gibi her turlu duruma hazirlikli olursan uzulmezsin fazla. Zaman ve sabir kilidi acacaktir bence :)
Aramizda 9 kadar bir yas farki var ve sen bana benim 21 yasimdaki hallerimi hatirlattin. Yani ben anlayabiliyorum bu heyecanini, coskunu. Bende 21li yaslarda birisiyle tanismistim. Arkadas gibi konusuyorduk, kadin erkek iliskilerinden, asktan, sevgiden, havadan sudan. O zamanlar whatsApp yok msn vardi sabahlardik ikimizde konusmak icin. Ben cikayim artik desem, o biraz daha kalamaz misin derdi. O da cok kirilgandi, sevgilisini bir kalp krizi sonucu kaybetmisti, yaraliydi ve temkinliydi. Ama benimle konusmaktan da cok hoslaniyordu. Dusunuyordum sadece arkadas olsak niye sabahlara kadar konusalim, telefonlarda smsler yollayalim. Konusamadigimiz zamanlarda seni ozledim nerelerdeydin derdi. Ben onun her kullandigi cumleyi kafamda binbir turlu seye yoruyordum. Ben asiktim, hem de cok asiktim. O da bana asik mi degil mi sorusu icimi kemirip duruyordu ama sormaya cekiniyordum, senin gibi boyle dersem onu kaybedecegimden korkuyordum. Iki garip arkadas miydik, asik miydik neydik gercekten bilmiyordum, kafam karman corman oluyordu. Sonra bu dusunceyi savusturuyordum, ben hoslaniyordum ya, asiktim ya varsin o hoslanmasindi. Hayaller kuruyordum tam bir leylaydim. Ilk ask ilk heyecan ya iste mantik sifir. Hep teklifleri ben yapiyordum. Sonra 1 sefer gorusmeye razi oldu. Guzel geci gunumuz aslinda. Ama ben hala sorularima cevap bulamamistim. Yuz yuzeyken de soramamistim. Sinemaya gitmek gibi bir aptallik yapinca karsilikli konusma olmadi fazla tabi. Sinemada da film yerine kendisini izleyince yani salak gibi siritmakla mesguldum. Sonra bir yilbasi gecesi tum cesaretimi topladim, sms yolladim senden hoslaniyorum diye. Cevaptan o kadar cok korkuyordum ki telefonu bir hafta acmadim. O ara onunla hic gorusmedim. Bu sure zarfinda dusunmeye firsatim oldu. Ne yapiyorum ben dedim kendime. Dusundum cok dusundum. Cok mantiksiz davrandigimi farkettim, sonucta kendimi parcalistim. Telefonu actim, gelen smste beni bir insan olarak cok sevdigini ama en iyisinin arkadas olarak kalmamiz gerektigi yaziyordu. Buna kendimi hazirlamistim tabi ama kolay olmadi atlatmak. Ben de kendisinden hoslandigimi,ona asik oldugumu, kendi iyiligim icin her turlu iliskiyi o gun icin kestigimi yazdim. Oyle de oldu. Herseyi sildim yeni bir sayfa actim.
Hatalarim yok muydu cok vardi. Karsimdaki insanin tam olarak ne istedigini bilmeden kendimi kaptirmamam gerekiyordu. Ama aski tatmakta cok guzeldi. Ha sonrasi kalp agrisinin gecmesi cok zamanimi aldi ama gecmisimde tatli bir ani olarak kaldi. Ona hic kizmadim. O da zorlu bir surecteydi, sevdigini yeni kaybetmisti. Insan sonradan dusununce daha iyi mantik yurutebiliyor ama asiksan mantik pek islemiyor hele hele 21li yaslarda hic.
Benim sana tavsiyem her turlu seye hazirlikli olman. Oncelikle sen kendi acindan bir iliskideymissin gibi anlam yukluyorsun dostluguna. Emek veriyorsun, caba harciyorsun. Ama sonra yorulan da sen oluyorsun. Guzel bir dostlugunuz varsa bunu tehlikeye atma. Dostluklar aska da donusebilir. Ama ya donusmezse? Bence durumu akisina birak ve arkadasca konusmaya devam et onunla. Fakat kendince bu iliskiye derin anlamlar yukleme. Ayaklarin yere bassin, mantigini asla kaybetme. Daha 21 yasindasin hic acelen olmasin. Kendisi kotu bir deneyim yasamissa tekrar guvenmeye hatta tekrar kaybetmeye korkuyordur. Zamanla karsilikli guven gelisecektir. Fakat kisa vadede sorularina cevap bulamazsin, sabirli olman gerekli. Normal hayatina devam et, kendisini hayatinin merkezine koyma. Olmama ihtimalini de kafandan cikarma. Dedigim gibi her turlu duruma hazirlikli olursan uzulmezsin fazla. Zaman ve sabir kilidi acacaktir bence :)
Şu anki durumunuz ciddi mi yani ciddi i düşünüyorsunuz evlendiniz mi? merak ettim de.
- 24 Ocak 2012
- 1.598
- 1.087
- 333
Kendimi gördüm yaşadıklarınızda, bunu benimle paylaştığınız için çok teşekkür ederim öncelikle :) Daha çok farkına varmama sebep oldu bu şuanda içinde bulunduğum durumun, kesinlikle böyle devam edicem, daha fazla tanımaya çalışacağım onu, dost muyuz yoksa birbirinden hoşlanan iki kişi mi bunun cevabı henüz yok ama illa ki zamanla oluşacaktır, biraz sabır dediğiniz gibi. Ona açılıp onu kaybedersem eminim ki çok üzülürüm çünkü o arkadaş olarak da çok iyi birisi, onunla konuşmak rahatlatıyor beni herşeyden önce. Ben hayatımın merkezine biraz erken koydum onu ama elimde değil, beni tanımak isteyen birsürü kişi varken gözüm ondan başkasını görmüyor bile.. Nasıl yeneceğim bilmiyorum ama zaman gösterecek artık :))
Peki sonradan ne oldu tamamen unutabildiniz mi ?
- 2 Temmuz 2013
- 15.807
- 18.335
- 248
Ek bilgiiii: Kargodaki kitabım da KÜRK MANTOLU MADONNA okuyanlar bilir nasıl duygu yüklü bi aşk romanı olduğunu, aşklı cümlelerin altını çizip yolladım bir de, artık okuyup da anlamazsa çüş! derim
orada da çekingen bir adam var.
anlar herhalde. :)
- 24 Ocak 2012
- 1.598
- 1.087
- 333
orada da çekingen bir adam var.
anlar herhalde. :)[/QUOTE
Umarım anlar :)) küçük bir not da ekledim, kürk mantolu madonna'nı bir gün bulman dileğiyle.. :) diye. Bilmiyor ki onun Madonna'sı olmak isteyen benim
- 4 Temmuz 2013
- 7.360
- 6.944
- 248
Ahh canım benim,insan oturduğu yerden klavyeden dizilere senaryolar,romanlara hikayeler yazar.Hayat öyle değil.Yazarken konuşurken ki gibi olmuyor.Bir insanı tanımak mimiklerini bilmek,verdiği tepkileri yaklaşımlarını hayatını eşini dostunu çevresini bilmek,bir sinemaya gitmek bir yemek yemek birşeyleri paylaşmak gerek.Yoksa oturduğu yerden herkes herşeyi anlatır.Cümle kurmak kolaydır.Yüzyüze tanıdığın insanla bile ciddi düşünmke için 4 ay çok erkenken,tanımadığın insan için erkenden de erken.Karşındakinin kim olduğunu bilmiyorsun.İnsan hergün sırf geyik olsun diye de mesaj atar muhabbeti uzatır.Tanışmak isteyen niyeti olan adım atar.Yok ben adım atmam yok üzülürüm bilmem ne.Bunlar hikaye.Adım atmayacaksa otursun totosunun üstüne beklesin bi salak gelir alır.Ruh eşinizi bulduğunuzda hissetmiş miydiniz, ben hissediyorum, yanılgı mı gerçek mi bilinmez ama sizlerin görüşlerine ihtiyacım var cancağızlarım :)
4 aydır tanışıyoruz, yüz yüze hiç görüşmedik ama aynı üniversite ve bölümden mezunuz o benim 3 üst dönemim. Teknolojinin nimetlerinden yararlanarak tanıştık instagram-facebook vs.
Genelde her gün konuşuyoruz herşeyden konuşuyoruz, hayattan, işimizden, insanlardan, modern dünyadan, ütopyalarımızdan.. saçmalıyoruz, eğleniyoruz, iltifatlar ediyoruz birbirimize bu nadir ama
Birbirimize kitap yolluyoruz şimdi kitaplarımız kargoda içinde minik tatlı notlarla birlikte böyle sevimlilikler de yapıyoruz. Ama çok utangaç bi erkek, teklif konuları açılınca şu cümleyi kurdu ''ben asla adım atamam çekinirim, karşımdan çok büyük bişey görmem lazım adım atmak için, üzülmekten korkuyorum yine.'' demişti.
Laylaylom ilişki ona göre değil ve evlilik vb. olaylar ona uzak geliyormuş., diyor ki aşık oldum üzüldüm, evlenmek için aşık olmanın binlerce üst levelini yaşamam lazım ki anca evlenebilirim. Ama çocukları çok sever hatta evlatlık almak istiyor şartlar uygun olsaydı.. Ben de içimden hayaller kuruyorum ''Gel biz evlenelim ben sana ne bebişler doğururum'' diye
Diyeceksiniz ee bunlardan bize ne ? Durumu anlattım ki yorum yapabilesiniz, 4 ay kısa bir süre değil bence birşeylerin oluşması gerekliydi, ama hala ortada hiç bişey yok bu durum beni çok üzüyor.
İnsan hoşlanmadığı biriyle de hergün konuşmak istemez, mesaj atmaz, muhabbeti uzatmaz değil mi ? Madalyonun bu yüzüne bakınca mutlu oluyorum ama diğer tarafa bakınca da sadece hayal kırıklığıyla karşılaşacağım diye üzülüyorum.
Sizce ne yapmalıyım, daha önce bu şekilde bi yaşantısı olan oldu mu ? Yıllar sonra ilk defa birine bu kadar yakın hissediyorum kendimi, ilişkilerim oldu ama o frekans tutmadı, bunda çok farklı o bağ o sıcaklık o hissiyat, peşinden gitmeli miyim yoksa bundan hayır gelmez diyip sogumalı mıyım ?
Düşüncelerinizi paylaşırsanız çooooook sevinirim ben :))
Hayat risktir.Emek sarfetmek gerek.Hiç tanımadığın biri için de nerdeyse çocuk yapma hayalleri bile kyracak kadar ayakların yerde değil.Bence aklını başına al kendi kıymetini önce kendin bil.
Benzer Konular
