bu konu çok ilgimi çekti çünkü konu sahibiyle oldukça benzer durumdayım. çok geriliyorum misafir söz konusu olduğunda...
ama başka benzer durumda olan arkadaşların dediği gibi gelen kişi ile rahat bir ilişkim varsa, yani dağınıklığımı ya da hazırlıksızlığımı mazur göreceklerse hatta görmeyeceklerse başımın üstünde yerleri var :)
hamile halimle ne sofralar kurduğumu, yatılı misafir ağırladığımı bilirim, ama bir arkadaşım var bişey arama bahanesiyle tüm dolaplarımı açar (dolap içlerim karışık olur genelde) daha sonra başka muhabbetler içinde ne kadar titiz tertipli olduğunu, hiçbirşey yapamazsa dolap çekmece döküp düzelttiğini anlatır.
bu konuyu daha önce okurken eşim yanımdaydı "bak yalnız değilmişim" diye ona da anlattım, gözünü telefonundan kaldırmadan bana bi tespit yaptı öyle bir aydınlandım ki tüm parçalar yerini buldu
sizinle de paylaşayım: ne dersiniz çocukluğumuza inelim mi?
eşim iki kelime söyledi "baban yüzünden"
hakikaten de oldukça misafir ağırlayan bir ailenin kızı olarak özellikle yazları turizm otelcilik stajı yaparmışcasına misafir ağırladığımızı bilirim. yazlığımız çok müsaitti hatta bir keresinde ablam saymış tam 11 gece üst üste yemekli misafir ağırlamışız.
bu dönemlerden hatırladığım en net şey babamın misafirden daha misafir olduğuydu.
"kızım x eksik getirsenize"
"bu çorba soğuk gidin ısıtın"
"servisimi değiştirin!"-en az 2-3 kez
en bombası geliyor: "bahçeden vişne topla, üzerine buz koy getir"
bi de böyle kaprisli şımarık tavırlar
artık nefret mi ettirdi yoksa mükemmelliyetçiliğini bize mi bulaştırdı bilemem ama her misafir öncesi gerginim. eşim ilk zamanlar "insanlar üstlerine alınacak biraz relax yav" derdi. şimdi onlara belli etmemeyi öğrendim ama misafir çağrılıp zil çalana kadar terör estiriyorum evde
sadece "rahatım bozulacak, off şimdi şu dağınıklığı görecekler, camlar da pismiş" değil, bendeki iyice patolojik "insanlar aç kalacak bu yemek az mı oldu ne? herkesin bayıldığı pilavım lapa oldu ben nerelere gidem?" gibi durumlar da var bende

Allah sonumu hayretsin
