Merhaba hanımlar,
Sizlere kafamı inanılmaz kurcalayan bir sorunumdan bahsedeceğim. Kendi başıma işin içinden çıkamıyorum belki bir yol gösterenim olur. 27 yaşında ailesiyle yaşayan bir kadınım. Yüksek mühendisim, 2 sene profesyonel iş deneyimim var, halen çalışıyorum.
Sorunum işyerimden hiç memnun olmamam. Belki biliyorsunuzdur kurumsal büyük şirketler artık kolay kolay kadrolu eleman almıyor, mavi yakalar da junior mühendisler de belirli süreli iş sözleşmesi ile alınıyor. Çalışırken bir kadro açılırsa mülakatlara giriyorsunuz, şansınız varsa kadroya giriyorsunuz yoksa da sözleşme bitimine kadar hunharca kullanılıp, kadrolu çalışan maaşı ve hakları vermeden kadrolu gibi çalıştırılıp çıkarılıyorsunuz. Ben de 1.5 sene büyük bir fabrikada bu şekilde çalışıp sözleşme bitişi nedeniyle işten çıkıp rakip firmaya yine sözleşmeli mühendis olarak girdim. Ama 2 senedir sözleşme baskısı, kendimi güvende hissetmeme, çok düşük maaşla çalıştırılma sorunları yaşıyorum.
Evime çok uzak yerlerde çalıştım hep, günde gidiş dönüş en az 4 saatim yolda geçiyor. Artık gerçekten çok yorgun hissediyorum ayrıca şu anki işyerimde muamele çok kötü. Kıdemli mühendis yeni iş bulup ayrıldı bana da kesinlikle iş bulup burdan kurtul diyor.
Piyasa çok kötü, iş bulmayı geç başvuracak iş ilanı bile bulamıyorum ama hem yoldan hem de gördüğüm muamelelerden çok sıkıldım. Bir yandan en kötü iş bile işsizlikten iyidir diyorum ama annem halimi gördüğü için “çık artık işten, bir daha bu yaşlarda olmayacaksın” diyor. Siz olsanız ne yapardınız? Her gün istifa etmekten başka bir şey düşünemez oldum.