Dürüstlük abidesi demiyorum. Eşinizle yaşadığınız sorunlar sizin içsel karmaşanızın ve problemlerinizin sonucu diyorum.
8 senedir evliyim eşimin maaşını tam bilmem. Çünkü bana ne. Bu adamın kendi ihtiyaçları var, sosyalleşmesi gerek, bazen dışarda yiyecek içecek, bazen arkadaşlarına (kadın da olabilir) bi yemek ısmarlayacak. Bunların çetelesini tutamam, tutmamalıyım. Benim kazandığımın ve harcadığımın da çetelesi tutulsa ben de yalan söylerim.
Yine aynı şekilde eşim sosyal medyada ne yapmış, kaç hesabı var, kime like atmış, takip etmiş ne izlemiş bilmem. Çünkü bana ne? 40 küsur yaşında adama 8 yaşında çocuk muamelesi yapmam.
Günde 500 kez telefonda konuşuyor şu an evden çalıştığı için. Kim aramış, neden aramış, ne konuşuyor sormam sorgulamam. Telefonunu kurcalamam, mesajlarını okumam. Çünkü bana ne? Bunları yaparak aldatacak olan adamın aldatmasını engelleyemem.
Eşimin kıyafetinde saç aradığımı hayal bile edemiyorum. Görsem dışardan uçup gelmiştir, bir arkadaşına sarılmıştır, arabayla birini bırakmıştır falan diye düşünürüm. Beni aldatıyor düşüncesi aklımın ucundan geçmez.
Hal böyle olduğu için, rahat olduğumuz için ikimiz de yalan söylemeyiz, çünkü gerek duymayız. Porno mu izlenmiş, başka şeyler mi yapılmış rapor vermeyiz ama sorunca söyleriz.
Burada sizi yermeye, kötülemeye ya da kötü hissettirmeye çalışmıyoruz. Düşünce ve davranışlarınızın anormalliğini anlatmaya çalışıyoruz. Normal şartlarda sizin kadar kapalı bir insana bu kadar uzun uzun yazmam. Ama size gerçekten çok üzülüyorum. Bir insan yaşayacağı topu topu 25-30 yılı kendine de eşine de bu kadar zehir etmemeli. Hayattan zevk almalı.